ခင္ေမထုိက္၏ အထက္ဆင္ ေျပေလွ်ာ့ကာ၊ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနေသာ ထမီမွာလည္း ေအာက္သို႔ေလွ်ာက်သည္။ ခင္ေမထိုက္ ကိုယ္ေပၚတြင္ ဘရာစီယာေလးႏွင့္ အတြင္းခံပင္တီ ေဘာင္းဘီတိုကေလးသာ က်န္ေနေတာ့သည္။ ဘရာစီယာေရာ၊ အတြင္းခံေဘာင္းဘီတို႔ပါ ပံုမွန္ေနရာတြင္ မရွိ။ ေလွ်ာ့တိေလွ်ာ့ရဲ ျဖစ္ေနၾကသည္။ ေစာက္ပတ္ကျပဴ၍ ေပၚေနသလို၊ ႏို႔အံုတစ္ခုမွာလည္း ဘရာစီယာရင္ပံုအျပင္ဘက္သို႔ တစ္ျပဴထြက္၍ေနသည္။ ေဘာင္းဘီရွည္ကြ်တ္သြားေသာအခါ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ကိုယ္ေပၚတြင္လည္း ဇာေပါက္ခ်ဳိင္းျပတ္စြပ္က်ယ္ႏွင့္ ဆီဒီေအာက္ခံေဘာင္းဘီတိုၾကပ္ေလးသာ က်န္ေတာ့သည္။
"အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ခြ်တ္ပစ္လိုက္ပါလား .. မင္းေစာက္ပတ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ခ်င္တယ္"
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခင္ေမထိုက္ကို ေျပာသည္။ အလုပ္သေဘာအရ လိုက္ေလ်ာရမည့္ တာ၀န္ရွိသည့္အျပင္၊ ခင္ေမထိုက္ကိုယ္တိုင္ကလည္း မိမိ၏ ကိုယ္ေပၚမွ လွ်ဳိ ႔၀ွက္ဖံုးကြယ္အပ္ေသာ အစိတ္အပိုင္းတို႔ကို ေဖာ္လွစ္ျပလို စိတ္တို႔သည္၊ တဏွာရမက္ေဇာႏွင့္အတူ ထက္သန္လာေနရာ၊ မလံုမလဲ ျဖစ္ေနေသာ အတြင္းခံပင္တီေဘာင္းဘီတိုကေလးကို ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ ခြ်တ္ခ်ပစ္လိုက္သည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ကြ်တ္သြားေသာအခါ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခင္ေမထိုက္၏ ေပါင္ရင္းခြဆံုမွ ေစာက္ပတ္ကို စူးစူးရဲရဲပင္ ကုန္း၍ ၾကည့္သည္။ အၾကည့္စူးစူးေၾကာင့္ ခင္ေမထုိက္မွာ မ်က္ႏွာပူသလိုျဖစ္လ်က္၊ ေပါင္ကိုပူးကပ္ကာ၊ ေပါင္ရင္းခြဆံု ေနရာကို လက္၀ါးျဖင့္ ဖုံးကာလိုက္မိေလသည္။
"ဟိတ္ .. ဘာလို႔ ေစာက္ပတ္ကိုအုပ္ထားတာလဲ။ လက္ဖယ္လိုက္ပါကြ .. မင္းကလဲ .. ရွက္စရာမဟုတ္တာ ရွက္ေနျပန္ၿပီ "
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေျပာကာ ေစာက္ပတ္ေပၚ ဖံုးကာထာသည့္ ခင္ေမထုိက္လက္ကို အသာဆြဲဖယ္သည္။ သည္မိန္းကေလး၏ ရဲတင္းသလိုလိုႏွင့္ ရွက္စႏိုးျဖစ္ျဖစ္သြားတတ္ေသာ အမူအရာေလးမ်ားကို ေက်ာ္စိုးအုပ္က ပို၍ပို၍ ႏွစ္သက္လာသည္။ ဆြဲဖယ္ေတာ့လည္း ခင္ေမထိုက္က ေတာင့္ခံမေန။ အလိုက္သင့္ပင္ ဖယ္ရွားေပးလိုက္သည္။
"ေပါင္ကို ကပ္ၿပီး လိမ္မထားနဲ႔ေလ .. ေစာက္ပတ္ကို ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရဘူး .. ေပါင္ကားလိုက္ေနာ္"
"အို ... ဘာလို႔ အဲဒါကို ၾကည့္ခ်င္ေနရတာလဲ မသိဘူး ..."
"မင္း ေစာက္ပတ္ကလွလို႔ေပါ့ကြာ .."
"ေတာ္စမ္းပါ ..."
ခင္ေမထိုက္က ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထုိးကာၾကည့္ၿပီး၊ ေစ့ကပ္ထားေသာ ေပါင္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ၿဖဲကားေပးလိုက္သည္။ ေစာက္ပတ္က ထင္ထင္ရွားရွားႀကီး ေပၚ၍လာပါၿပီ။ ခင္ေမထိုက္မွာ တဏွာႀကီးေသာ မိန္းမစားမ်ဳိး ျဖစ္သည့္အတိုင္း၊ ေစာက္ပတ္အံုကလည္း ေကာင္းသည္။ စိတ္ထၾကြေနခ်ိန္မို႔ အဖုတ္ကမို႔မို႔ႀကီး ေဖာင္းကာ အရည္ၾကည္ေတြလည္း ရႊမ္းရႊမ္းစို၍ ေနသည္။ ေစာက္ေမႊးႏုႏုေပ်ာ့ေပ်ာ့မ်ားက ဆီးစပ္အရင္းပိုင္းတြင္ ထူထပ္စြာေပါက္ကာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ဘက္ေပၚတြင္လည္း ခပ္က်ဲက်ဲေပါက္ေနသည္။
ေစာက္ေမႊးမ်ားက ရွည္သည္။ သို႔ေသာ္ မၾကမ္း။ ေပ်ာ့ႏု၍ ထိုးထုိးေထာင္ေထာင္လည္း မျဖစ္ပဲ ေစာက္ပတ္ႀကီးေပၚတြင္ ပိပိျပားျပားေလး က်ေနသည္။ ေစာက္ေစ့ကေတာ့ ေစာက္ပတ္အလည္ေလာက္တြင္ ျပဴတစ္ထြက္ကာ၊ ေငါက္ေတာက္ႀကီးေထာင္ေနေလသည္။
"ေတာက္ !!! .. ေစာက္ပတ္က တကယ္လွတာပဲကြာ .. ေစာက္ေမႊးေတြကလည္း ႏူးညံ့လိုက္တာ .. ၿဖဲျပပါလား ဟင္ .."
"ဟာ .. လုပ္လာျပန္ၿပီ .. တကယ္ပဲ .. ဒီေလာက္ၾကည့္ရေတာ္ေရာေပါ့ .."
"တို႔လိုးရမယ့္ ေစာက္ပတ္ကို ေကာင္းေကာင္းၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ ခ်ာတိတ္ရာ .. လုပ္ပါကြ ... ၿဖဲျပစမ္းပါ .. တြန္႔တိုမေနစမ္းပါနဲ႔ .."
"ကဲ ..ၾကည့္ၾကည့္ ... ေဟာဒီမွာ ဟင့္ .. ထန္ကိုထန္တယ္ "
ခင္ေမထိုက္က ခပ္စူစူေအာင့္ေအာင့္ေလး ေျပာၿပီး၊ မိမိ၏ ေစာက္ပတ္ကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ကိုင္ကာဆြဲၿဖဲျပသည္။ ေစာက္ပတ္ၿပဲအသြားတြင္၊ ေလတစ္ခ်က္ေ၀့တုိက္ရာ ၿပဲအာသြားေသာ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းဘက္ ေအးစိမ့္စိမ့္ေလးျဖစ္လ်က္၊ ခင္ေမထိုက္မွာလည္း ၾကက္သီးေလးေတြ ဖ်န္းကနဲ ထသြားရေလသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကလည္း က်က်နနဆြဲၿဖဲျပထားေသာ ေစာက္ပတ္ကို အားရပါးရ ရွဴစားေတာ္မူသည္။ ဆီဒီေဘာင္းဘီေလးေအာက္မွ ေထာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္ ပိုမာန္ၾကြလာဟန္ျဖင့္ တေငါ့ေငါ့လႈပ္ခါလာသည္။ ေဘာင္းဘီခြသိုင္းေနရာ တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနသည္။
"ေစာက္ေမႊးရိတ္ရေအာင္ ဟုတ္လား .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္ စကားေၾကာင့္ ခင္ေမထိုက္ မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။ သည္လို စိတ္ကူးမ်ဳိး ရွိလိမ့္မည္ဟုပင္ သူမက ထင္မထားခဲ့ပါ ...။
"အို .. မဟုတ္တာ .. မရိတ္နဲ႔ .."
ေျပာဆို ျငင္းဆန္ရင္း၊ ေစာက္ပတ္ကို ၿဖဲျပထားေသာ လက္မ်ား ဖယ္ရွားသည္။ ကားထားေသာ ေပါင္ကိုလည္း ျပန္ေစ့လိုက္သည္။
"လုပ္ပါ ခ်ာတိတ္ရာ .. ေစာက္ေမႊးေပးရိတ္ပါေနာ္ .."
"ဟင့္အင္း .. ဟင့္အင္း ... ဆန္းဆန္းျပားျပားေတြ မပါဘူး.. ရိုးရိုးပဲလို႔ ေျပာထားၿပီးသားေနာ္ .."
"ေစာက္ေမႊး အရိတ္ခံမယ္ဆိုရင္ မင္းကို အပိုေၾကးထပ္ေပးမယ္ေလကြာ "
"ဟင့္အင္း .. မရဘူး ...."
"ငါးေထာင္ပိုယူေလကြာ .."
"ဟင့္အင္း .. ဟင့္အင္း "
"တစ္ေသာင္းဆိုရင္ေကာ .."
"မရဘူး .. မရဘူး .. ဘယ္ေလာက္ေပးေပး မရဘူး .. လံုး၀ပဲ ..."
ခင္ေမထိုက္က အေၾကာက္အကန္ကို အျပတ္ျငင္းသည္။ မိမိ၏ ေစာက္ပတ္တစ္၀ိုက္ ေပါက္ေနေသာ ေစာက္ေမႊးမ်ားကို မိမိကိုယ္တိုင္ပင္ ရိတ္ပယ္ဖို႔ ခင္ေမထိုက္ စိတ္မကူးခဲ့ပါ။ အျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ ရိတ္ေပးတာ ခံဖို႔ဆိုတာကေတာ့ ေ၀းေပေသးသည္။ ထို႔ျပင္ ေစာက္ေမႊးရိတ္ေပးတာကို ခံဖို႔လည္း အရမ္းကို ၀န္ေလး၍ေနသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရသည္။ ေစာက္ေမႊးရိတ္ဖို႔ မႀကိဳးစားေတာ့ ...။
"ေစာက္ေမႊးအရိတ္မခံခ်င္ရင္ လီးေတာ့ စုပ္ေပးဟုတ္လား .. အပိုေၾကး တစ္ေသာင္းေပးမယ္ ..."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က တစ္မ်ဳိးေတာင္းဆိုလာျပန္သည္။
ကိုေမာ္သန္း၏ လီးကို ခင္ေမထိုက္ စုပ္ေပးခဲ့ဖူးသည္။ ထိုသို႔ လီးစုပ္ေပးရမႈအတြက္လည္း ေငြတစ္သိန္းေတာင္ အပိုေၾကးရခဲ့သည္။ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ လီးစုပ္ရတာကိုလည္း ခင္ေမထိုက္ သေဘာက်သလိုလို ရွိေနသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ လီးကို စုပ္ေပးရမည္ဆိုလွ်င္ သိပ္၀န္ေလးစရာ အေၾကာင္းမရွိ။ ဒါေပမယ့္ လီးစုပ္မႈအတြက္ ေငြတစ္သိန္း ရခဲ့ဖူးထားေပရာ၊ တစ္ေသာင္းဆိုတာကေတာ့ နည္းသည္ဟု ထင္ျမင္မိသည္။
"အိုး .. ေငြေလးတစ္ေသာင္း ရတာနဲ႔ေတာ့ စုပ္မေပးႏိုင္ပါဘူး ..."
"ဘယ္ေလာက္ရမွ မင္းက လီးစုပ္ေပးမွာလဲ ေျပာေလ .."
ခင္ေမထိုက္က ေခတၱမွ် စဥ္းစားလိုက္ၿပီး ..
"ႏွစ္ေသာင္းခြဲေပးေလ .."
"မမ်ားလြန္းဘူးလားကြာ .. တစ္ေသာင္းခြဲထားပါလား .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္မွာ ေရလွ်ံေသာ ဟိုင္းေဘာ့စ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ရာ၊ ႏွစ္ေသာင္းခြဲမွာ သူ႔အတြက္ ဘာမွမျဖစ္ေလာက္။ သည္ေကာင္မေလးႏွင့္ ေစ်းဆစ္ရတာ ေပ်ာ္သလိုမို႔သာ ေစ်းကိုလိုက္ဆစ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
"ကဲ .. ႏွစ္ေသာင္းေပး ... ဒီေလာက္မွ မေပးႏိုင္ရင္ေတာ့ .. ဆက္မေျပာနဲ႔ေတာ .."
"ေကာင္းၿပီ .. ေပးမယ္ ... တို႔လီးကို အပီအျပင္စုပ္ေပးရမွာေနာ္ ..."
"ရတယ္ .. ရတယ္ ..."
"လီးစုပ္တတ္ရဲ ႔လား .."
"အံမယ္ .. တတ္ပါတယ္ .. အိုး .."
ရုတ္တရက္ေျဖလုိက္ၿပီးမွ သည္စကားအရ မိမိယခင္က လီးစုပ္ေပးခဲ့ဖူးေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာလိုက္သလို ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြးမိကာ၊ ခင္ေမထိုက္ မ်က္ႏွာအထားရ ခက္သြားသည္။
"မင္းက အသက္ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ေလးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္၀ါရင့္ေနတာကိုး .."
ေက်ာ္စုိးအုပ္က ခပ္ၿပံဳးၿပံဳး ေျပာလိုက္ရာ ခင္ေမထိုက္ ပို၍ ထူထူပူပူျဖစ္သည္။
"သြား .. ဘာ ၀ါရင့္တာလဲ .."
"မင္းပဲေျပာတာ ... လီးစုပ္တတ္တယ္ဆို၊ ၀ါရင့္ေနလို႔ လီးစုပ္ကြ်မ္းတာေပါ့ .."
"ဟာ မဟုတ္ဘူး ... ေယာင္ထြက္သြားတာ ... ေတာ္ၿပီ .. ဒါကိုဆက္ေျပာရင္ ၊ ဘယ္ေလာက္ေပးေပး မစုပ္ေတာ့ဘူး ...."
"မေျပာေတာ့ပါဘူးဗ်ာ ... ႏွစ္ေသာင္းလဲ ေပးပါ့မယ္ .. ငါ့လီးကိုသာ အပီအျပင္စုပ္ေပး ... ဟုတ္လား ..."
ခင္ေမထုိက္ ဘာမွ်မေျပာ။ ေခါင္းႀကီးငံု႔ေနသည္။
"ဘယ္လိုလဲ .. မင္းေျပာတဲ့ေစ်းေပးေနၿပီေလ .. လီးစုပ္မယ္ မဟုတ္လား .. အဲဒါေျပာပါအုန္းကြ .. ခ်ာတိတ္ရ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခင္ေမထိုက္၏ ဘယ္ဘက္ပါးေလးကို အသာလိမ္ဆြဲ၏။ ခင္ေမထိုက္က ေက်ာ္စိုးအုပ္လက္ကို ပုတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး ..
"အင္း .. အင္း .."
"ဒါဆိုရင္လာ .. လီးစုပ္ေပးေပေတာ့ ..."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေမြ႔ရာေပၚအသာပက္လက္စင္းစင္း အိပ္လိုက္သည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ခါးဘယ္ဘက္နားတြင္ အသာဒူးေလးတုတ္၍ ကပ္ထုိင္သည္။
"လီးစုပ္ေပးေလ .. ဘာၾကည့္ေနတာလဲ ....."
ခင္ေမထိုက္က ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ေပါင္ခ်န္ဆီသို႔သာ မ၀ံ့မရဲ ခိုးၾကည့္ေနရာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေျပာသည္။
"ဟို ..ဟို .. ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ မခြ်တ္ဘူးလား .."
"ခြ်တ္ေပးေလ .."
ခင္ေမထိုက္က ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ခဲလိုက္ျပန္သည္။ လက္ကေလးႏွစ္ဘက္ ခပ္တုန္တုန္ရင္ရင္ႏွင့္ လွမ္းလာကာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ၀တ္ထားေသာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ၏ ခါးစည္း ေမွ်ာ့ႀကိဳးကိုကိုင္သည္။ ေအာက္သို႔ အသာဆြဲခ်ခြ်တ္ယူသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကလည္း ေဘာင္းဘီကို ေအာက္သို႔ တြန္းခ်ကူညီေပးသည္။ ဖင္ေျပာင္ႀကီးကိုလည္း အသာၾကြေပးသည္။
ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ေအာက္သို႔ ေလွ်ာကာ လိပ္က်၍ သြားသည္။ မတ္ေတာင္ေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္ ပါးပ်ဥ္းေထာင္လာေသာ ေျမြေဟာက္တစ္ေကာင္လို ေငါ့ကနဲ ေထာင္လ်က္သားေပၚလာသည္။
"အိုး .. အေမ့ .."
ေငါက္ကနဲ ေထာက္တက္လာသည့္ လီးေခ်ာင္းႀကီးက ခင္ေမထိုက္၏ ေမးေစ့ေလးကို ရွပ္ကာ ရိုက္မိသလိုမ်ဳိး မထိတထိ ျဖစ္သြားရာ ေကာင္မေလးေယာင္၍ ေရရြတ္မိသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္မွာ လီးကလည္း အေတာ္ႀကီးကို ႀကီးမားတုတ္ခိုင္သည္။ အရွည္ (၁၀)လက္မေက်ာ္ေလာက္ကို ရွိသည္။ လီးတန္လံုးပတ္ကေတာ့ သံုးမတ္လံုးသာသာေလာက္ တုတ္သည္။ အေရျပားလွီးျဖတ္မထား၊ လီးဒစ္ႀကီးတြင္ အေရျပားဖံုးကာ ျပဴတစ္ျပဴတစ္ျဖစ္ေနသည္။ အေရျပား ဖံုးမေနသည့္အပိုင္းျဖစ္ေသာ ထိပ္အ၀ိုင္းေနရာေလးတြင္ ဒစ္အကြဲေၾကာင္းေလး ေပၚေနသည္။
"စုပ္လိုက္ေလ .. စုပ္ .. စုပ္ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေျပာေျပာဆိုဆို ခင္ေမထိုက္၏ လည္ဂုတ္ကို ကိုင္ကာ၊ ေခါင္းကို သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ဆြဲသြင္းခ်သည္။ ခင္ေမထိုက္ ဆြဲခြ်တ္ေပးေနေသာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီက လံုးလံုးလ်ားလ်ား မကြ်တ္ေသးပါ။ ေပါင္ရင္းေလာက္ထိတြင္သာ လိပ္ဆင္းက်ေနသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ဆြဲယူေသာေၾကာင့္၊ ခင္ေမထိုက္၏ မ်က္ႏွာ သူ႔ေပါင္ၾကားသို႔ အပ္မိသြားသည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း ပါးစပ္ေလးကို ဟကာ လီးကို ငံုလိုက္ရသည္။
လီးလံုးပတ္က အေတာ္ပင္တုတ္ေပရာ ခင္ေမထိုက္သည္ ပါးစပ္ကို အေတာ္ပင္ က်ယ္ေအာင္ဟမွသာ လီးေခ်ာင္းကို ငံုႏိုင္သည္။ ထိုသို႔ လီးထိပ္ပိုင္းကို ခင္ေမထိုက္ ပါးစပ္ႏွင့္ ငံုမိသည္ႏွင့္ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခင္ေမထုိက္၏ လည္ဂုတ္ကိုအားျဖင့္ကိုင္ကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဖိဆြဲခ်သည္။ ခင္ေမထိုက္မ်က္ႏွာ ေအာက္ထပ္က်လာသည္။ ဆယ္လက္မေက်ာ္ရွည္ေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးမွာလည္း သံုးပံုႏွစ္ပံုသာသာေလာက္ ခင္ေမထိုက္ ပါးစပ္ထဲ၀င္သည္။ လီးဒစ္ႀကီးဆိုလွ်င္ အာေခါင္ကိုေက်ာ္ကာ လည္ေခ်ာင္းထဲသို႔ပင္ တိုး၀င္ေရာက္ရွိသည္။
ခင္ေမထိုက္ "သီး"ေတာ့မလို ျဖစ္သည္။ ထိုအခိုက္ ကိုေမာ္သန္း၏ လီးႀကီး ပါးစပ္ထဲအကုန္၀င္ေအာင္ စုပ္ေပးခဲ့ရစဥ္က၊ ကိုေမာ္သန္းသင္ျပေပးခဲ့သည္မ်ားကို သတိရကာ၊ အသက္ကို ေအာင့္ထားလွ်က္ အာေခါင္ႏွင့္ လည္ေခ်ာင္းကို အလိုက္သင့္ ေျဖေလွ်ာ့ႏိုင္သမွ် ေျဖေလွ်ာ့ထားလိုက္ရသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္လည္း ႏူးညံ့အိစက္လွေသာ လည္ေခ်ာင္းသား၊ အာေခါင္သားေလးမ်ားႏွင့္ မိမိ၏ လီးတန္ထိေတြ႔မႈ ဖီလင္ကို အပီအျပင္ခံစားရကာ တအိအိျဖစ္သြားသည္။ ေပါင္ၾကားထဲ ဆြဲကပ္ထားေသာ ေကာင္မေလး၏ ေခါင္းကိုလည္း အသာေျဖလႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ခင္ေမထိုက္က သူမ၏ ေခါင္းကို အသာျပန္ၾကြသည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီး ပါးစပ္ထဲမွျပန္ထြက္သည္။ လီးအထြက္တြင္ ခင္ေမထိုက္ကလည္း အလိုက္သင့္ပင္ အသက္ရွဴလိုက္သည္။
ဤအမူအရာကိုၾကည့္၍ သည္ေကာင္မေလးသည္ တကယ္ပင္ လီးေကာင္းေကာင္းစုပ္တတ္ေၾကာင္း ေက်ာ္စိုးအုပ္ နားလည္လိုက္သည္။ မိမိထက္အရင္ လူဘယ္ႏွစ္ေယာက္၏ လီးေတြကိုမ်ား စုပ္ေပးခဲ့ဖူးၿပီးပါလိမ့္ဟုလည္း ေတြးကာ မနာလိုသလုိလို ဘာလုိလို ျဖစ္ရေသးသည္။ ခင္ေမထိုက္သည္ ေခါင္းကို ေရွ႔တို႔ေနာက္ငင္လုပ္ရင္း ေက်ာ္စုိးအုပ္၏လီးကို စုပ္ေပးေနသည္။ လီးစုပ္ေပးသံ တျပြတ္ျပြတ္ျမည္သည္။
"လွ်ာသံုးအုန္းေလ .. လွ်ာနဲ႔ေကာင္းေကာင္းရက္ေပး .."
လီးစုပ္ေပးတာကို ဖီလင္ယူၿငိမ္ခံေနရင္း ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေျပာသည္။ ခင္ေမထိုက္သည္ လီးစုပ္ေပးေနရင္းမွ ပါးစပ္ထဲ ၀င္လာေသာ လီးကို၊ လွ်ာေလးႏွင့္ ရက္ရက္ေပးသည္။
"စုပ္ရင္းရက္တာ မဆိုးပါဘူး .. ပိုပီျပင္ေအာင္ လီးကို ပါးစပ္ထဲကထုတ္ၿပီးေတာ့ လွ်ာနဲ႔ေကာင္းေကာင္း ရက္ေပးပါအုန္း .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေျပာသည္။ ခင္ေမထုိက္၏ ဆံပင္ကို အသာဆြဲ၍ ေခါင္းကို ၾကြတက္လာေအာင္ မပင့္ယူလိုက္သည္။ ထိုအခါ သူ႔လီးသည္ ခင္ေမထိုက္ ပါးစပ္ထဲမွ ထြက္၍လာသည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီးတြင္ တံေတြးမ်ားစို၍ ေနသည္။ ထို႔ျပင္ခင္ေမထိုက္၏ ႏႈတ္ခမ္းတြင္ဆိုးထားေသာ ႏႈတ္ခမ္းနီအနည္းငယ္လည္း လီးတန္လံုးပတ္တြင္ ေပက်န္၍ ေနသည္။ ခင္ေမထိုက္သည္ နီရဲစြတ္စိုေသာ လွ်ာေလးကို တစ္လစ္ထုတ္ကာ လီးထိပ္ဘက္ပိုင္းကို မရဲတရဲေလး ရက္၍ ေပးလိုက္သည္။
"လီးဒစ္ေဖာ္လိုက္အုန္းေလ .. ဒါမွရက္ေပးတာ ပိုထိမွာ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေျပာသည္။
"ဟို .. ဟို .. အဲဒါ ကြ်န္ေတာ္ မလုပ္တတ္ဘူး .. ဘာေျပာတာလဲ .."
ခင္ေမထိုက္က မ်က္လံုးေလးျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ႏွင့္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို ၾကည့္ကာေမးသည္။ သင္ခန္းစာတစ္ခုကို အံ့ၾသစြာဆရာ့ကို ေမးေနသည့္ ေက်ာင္းသားေလး၏ အသြင္မ်ဳိး ...။
"မင္းက လီးစုပ္တတ္ၿပီး ဒစ္ေတာ့ မေဖာ္တတ္ဘူး လား .."
"ဟာ .. မသိပါဘူးလို႔ဆိုေန .."
"မသိရင္ ေျပာျပမယ္ .. လီးဒစ္ေဖာ္တယ္ဆိုတာ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး .. လီးဒစ္မွာ ဖံုးေနတဲ့ အေရျပားကို ေအာက္လိပ္က်သြားေအာင္ ဆြဲခ်ေပးတာကို ေျပာတာ၊ ကဲ .. လုပ္ၾကည့္ ..."
ခင္ေမထိုက္လည္း ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ လီးတန္ထိပ္ပိုင္းဒစ္ႀကီးေပၚတြင္ ဖံုးအုပ္ေနေသာ အေရျပားကို အသာပင္ေအာက္သို႔ဆြဲခ်သည္။ အေရျပားဒစ္အရင္းပိုင္းသို႔ လိပ္၍ က်ဆင္းလွ်က္၊ နီရဲေနေသာ ဒစ္ႀကီးၿပဲအာစြာ ေပၚလာသည္။
"အဲဒါ ဒစ္ေဖာ္တာပဲ .. နားလည္ၿပီလား .."
"အင္း .."
"ဒစ္ေပၚကို တံေတြးတစ္ခ်က္ေလာက္ ေထြးခ်လိုက္ .."
"ထြီ "
ခင္ေမထိုက္က တံေတြးတစ္ခ်က္ေထြးခ်သည္။ တံေတြးသည္ လီးဒစ္ထိပ္ေပၚ တည့္တည့္မက်။ ေဘးနားကိုသာထိမိသည္။
"ဒစ္ထိပ္က ကြဲေနတဲ့ေနရာေလးေပၚတည့္တည့္မတ္မတ္က်ေအာင္ ေထြးခ်ရတယ္။ ထပ္ေထြးခ်အုန္း။ ေသေသခ်ာခ်ာ ခ်ိန္ေနာ္ .. မလြဲေစနဲ႔ .."
ခင္ေမထိုက္ ေနာက္ထပ္တံေတြးတစ္ခ်က္ ေထြးခ်ရသည္။ လီးဒစ္ထိပ္ဖူးေပၚကို မလြဲရေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာခ်ိန္ကာ ေထြးခ်ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခင္ေမထုိက္၏ မ်က္လံုးမ်ားသည္ လီးဒစ္ထိပ္ဖူးကို ေသေသခ်ာခ်ာကို စူးစိုက္ၾကည့္မိသြားသည္။ ဒစ္ႀကီးနီရဲ၍ လက္ေျပာင္ေနပံု၊ ဒစ္အရင္းပိုင္းတြင္ လိပ္က်ေနေသာ အေရျပားက ခပ္တင္းတင္းရစ္ပတ္ထားသလိုမ်ဳိး ဖုထစ္၍ေနပံုတို႔ကို ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ရလွ်က္ ေကာင္မေလးရင္ပိုခုန္လာသည္။
"ထြီ .."
တံေတြးတစ္ခ်က္ ထပ္ေထြးခ်သည္။ ေသေသခ်ာခ်ာခ်ိန္ရြယ္ ေထြးခ်လိုက္သည္မို႔ တံေတြးသည္ လီးဒစ္ဖူးထိပ္ဖ်ား၊ အသာဟတေလးျဖစ္ေနေသာ ေနရာတည့္တည့္ေပၚသို႔က်သည္။
"အားပါး .. ေကာင္းတာကြာ ... ကဲ .. ဒစ္ထိပ္ကေနစၿပီး လွ်ာနဲ႔ က်က်နနရက္ေပးစမ္း .."
ဒစ္ဖူးထိပ္ေပၚ တံေတြးက်လာမႈသည္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို ၾကက္သီးေလးမ်ား ဖ်န္းကနဲ ထသြားေစသည္။ ငနဲသား ေက်နပ္အားရစြာ ျမည္တမ္းၿပီး ေကာင္မေလးကို ဆက္ခိုင္းသည္။ လီးစုပ္ေပးလွ်င္ ေငြႏွစ္ေသာင္းရမည္မို႔ ခင္ေမထိုက္လည္း ေက်ာ္စိုးအုပ္ ေစခိုင္းသလို လိုက္နာလုပ္ေဆာင္ေပးသည္။ လွ်ာေလးျဖင့္ ဒစ္ဖ်ားထိပ္ပိုင္းကို တို႔ထိကာ စတင္ရက္ေပးသည္။ ေထြးခ်ထားေသာ တံေတြမ်ားစိုကာ ေအးေတးေတးျဖစ္ေနေသာ လီးဒစ္ႏွင့္ မိမိလွ်ာဖ်ားထိမိလိုက္ခ်ိန္တြင္ ခင္ေမထိုက္ ရင္ထဲဖိုကနဲ တစ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ လွ်ာျဖင့္ ဒစ္တစ္၀ိုက္လွည့္ပတ္ ရက္ေပးသည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီး ေငါ့ကနဲ ေငါ့ကနဲလႈပ္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ အသက္ရွဴသံျပင္းလာသည္ကိုလည္း ခင္ေမထိုက္ သတိျပဳမိသည္။ ခင္ေမထိုက္ ကိုယ္တိုင္လည္း ရင္ေတြ ဒိန္းဒိန္းခုန္လာသည္။ လီးဒစ္မွတဆင့္ လီးတန္လံုးပတ္တေလွ်ာက္ လွ်ာျဖင့္ လွည့္ပတ္ကာ တတ္သမွ်ရက္ေပးသည္။
"ေဂြးအုေတြကိုပါ ရက္ေပး ေနာ္ .."
ရက္ေပးေနေသာ လွ်ာ လီးတန္အရင္းပိုင္းနား ေရာက္လာေသာအခါ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေျပာသည္။ ခင္ေမထိုက္ ျငင္းဆန္မည္ႀကံမိေသးသည္။ သို႔ေသာ္ လီးကို ျပည့္၀ပီျပင္စြာ ရက္ေပးစုပ္ေပးဖို႔ စကားေျပာဆိုထားၿပီးျဖစ္ရာ၊ ေဂြးအုမ်ားမွာလည္း လီး၏ အစိတ္အပိုင္းအျဖစ္ပါ၀င္ေနေပရာ၊ ျငင္းမေနေတာ့ပဲ ေခါင္းကို ေက်ာ္စိုးအုပ္ ေပါင္ၾကားသို႔ ေရာက္ေအာင္ ႏွိမ့္ခ်ၿပီး၊ ေဂြးအုမ်ားကို လွမ္းရက္ေပးရသည္။ လွ်ာႏွင့္တို႔ထိကာ ရက္ေပးလိုက္ခ်ိန္တြင္ ေဂြးအုမ်ားရွိေနရာ ကပ္ပယ္အိတ္အေရျပားတို႔ ရႈံတြ၍ သြားၾကသည္ကို ခင္ေမထုိက္ ေတြ႔ရသည္။
"ေကာင္းလိုက္တာကြာ .. မင္း ေဂြးအုရက္ေပးတာ သိပ္ခံလုိ႔ေကာင္းတယ္ .. ေဂြးအုေတြကို စုပ္လည္းစုပ္ေပးစမ္းပါကြာ ..ဟုတ္ၿပီ .. ဟုတ္ၿပီ .. ေဂြးအုေတြ စုပ္ေပးရက္ေပးရင္း လီးကိုလက္နဲ႔ ကိုင္ပြတ္ေဆာ့ေပးအုန္း .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေျပာသည္။ ခင္ေမထိုက္၏ ညာလက္ကို ဆြဲယူကာ မိမိ၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးေပၚတင္ေပးသည္။ ခင္ေမထိုက္က လီးတန္လံုးပတ္အလယ္ပိုင္းေလာက္ကို အသာဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ေဂြးအုမ်ားကို စုပ္ေပးရက္ေပးေနေလရာ၊ လီးကိုေတာ့ လက္ျဖင့္ဆုပ္ရံုသာ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ လႈပ္ရွားပြတ္သပ္ေပးျခင္းမ်ဳိး မလုပ္မိေသး ..။
"ဟာ .. လီးကိုလက္နဲ႔ ဒီအတိုင္း ဆုပ္မထားနဲ႔ေလ .. လက္ကိုလွပ္ၿပီး ပြတ္ေပး၊ ဂြင္းတိုက္သလိုမ်ဳိးေလ .. လုပ္တတ္တယ္မွတ္လား .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေတာင္းဆိုလာသည္။ ၀က္ျဖစ္မွေတာ့ ခ်ီးေၾကာက္ေန၍ မျဖစ္ ဟု သေဘာပိုက္ကာ၊ ခင္ေမထိုက္လည္း လက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္မိေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ပြတ္တိုက္ေပးရရွာေလသည္။ ပူေႏြးမာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးသည္ မိမိ၏လက္ထဲတြင္ တဆုပ္တခဲႀကီးျဖစ္ကာ တဇတ္ဇတ္လႈပ္ေနသလို ထင္မိသည္။
"လာ .. ငါ့မ်က္ႏွာေပၚ ေပါင္ကိုခြေက်ာ္ၿပီး ခြလိုက္ ..."
ခင္ေမထိုက္ ရင္ထဲဖိုကနဲ ေအးကနဲျဖစ္သည္။ သည္လို မ်က္ႏွာေပၚ ေပါင္ခြလုိက္လွ်င္၊ ေစာက္ပတ္သည္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ပါးစပ္ႏွင့္ အလိုက္သင့္ အလွမ္းမီ ျဖစ္သြားေပေတာ့မည္။ မိမိ ေစာက္ပတ္ကို ရက္လို၍ သည္လိုလုပ္ခုိင္းတာမ်ားလားဟု ခင္ေမထိုက္ ေတြးမိသည္။
ခင္ေမထိုက္သည္ ေစာက္ပတ္အရက္ခံဖူးေသာ မိန္းကေလးျဖစ္ေပရာ ထိုအေတြး၀င္လာေသာအခါ အဖုတ္ထဲကပို၍ ယားလာသည္။ ေစာက္ပတ္ရက္ခံလိုသည့္ ရမက္အာသီသမ်ားသည္လည္း၊ ႏိုးၾကြထန္ျပင္းလာေလသည္။ ထိုဆႏၵ၏ ေစ့ေဆာ္မႈေၾကာင့္လားေတာ့ မေျပာတတ္။ ခင္ေမထိုက္တစ္ေယာက္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ေခါင္းေပၚ ေပါင္ခြေက်ာ္လွ်က္ မ်က္ႏွာေပၚ တက္ခြသည္။ ေဂြးအုမ်ားကို စုပ္ေပးရက္ေပးေနမႈကေတာ့ ရပ္သြားရသည္။ ခင္ေမထုိက္၏ ပါးစပ္က အုေတြေပၚမွ ကြသြားသည္။ လီးကို ဆုပ္ကိုင္ဂြင္းတိုက္ေပးေနေလေသာ လက္သည္လည္း လြတ္သြား၏။
"မင္းေစာက္ပတ္ႀကီးက ပိုေဖာင္းတက္လာေနပါလား .. လီးကိုဆက္စုပ္ေပးေလ .. ေဂြးအုေတြကိုလည္း လွမ္းရက္ေပးစုပ္ေပးအုန္းေနာ္ .."
မိမိ၏ မ်က္ႏွာနားတြင္ ရပ္လ်က္သားျဖစ္လာေသာ ခင္ေမထိုက္၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးကိုၾကည့္ရင္း၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေျပာသည္။ ေျပာမည္ဆိုလွ်င္လည္း ေျပာခ်င္စရာပင္။ ခင္ေမထိုက္၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးသည္ အက္ကြဲထြက္လုမတတ္ အစြမ္းကုန္ေဖာင္းတစ္ရစ္၍ေနသည္။ ေစာက္ေမႊးမ်ားသည္ ဖုထစ္ၾကြရြေနေသာ ေစာက္ပတ္ေပၚတြင္ ပိပိျပားျပားႏွင့္ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ရွိေနၾကသည္။ သည္ေစာက္ေမႊးေတြ ရိတ္ပယ္ထားၿပီး၊ ေစာက္ပတ္ကတံုးေျပာင္ေလး ျဖစ္ေနပါက၊ သည့္ထက္ၾကည့္ရတာ ပိုစြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းမည္ဟု ေက်ာ္စိုးအုပ္ထင္မိသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ေဖာင္းေဖာင္းတစ္တစ္ႏွစ္ခုကို ဘယ္ညာလက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ က်က်နနကိုင္ကာ အားရပါးရ ဆြဲၾကည့္သည္။
"အိုး .. ေမ့ .. ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲဗ်ာ ..."
ေစာက္ပတ္အပီၿဖဲခံလိုက္ရေသာ ခင္ေမထိုက္၊ ပါးစပ္မွပင္ အသံထြက္လာသည္။ ၿပီးေတာ့ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ လီးႀကီးကို ပါးစပ္ျဖင့္ ကုန္း၍ ငံုကာ အားရပါးရပင္ စုပ္ေပးလိုက္သည္။ လီးစုပ္ရင္း ေဂြးအုမ်ားကို လက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္ပြတ္ကစားေပးသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေစာက္ပတ္ႀကီး ဆြဲၿဖဲထား၍၊ အျပဴးသား ေငါက္ေတာက္ႀကီး ေပၚေနေသာ ေစာက္ေစ့ကို လွ်ာျဖင့္လွမ္း၍ တို႔ထိသည္။ ေစာက္ေစ့ဆတ္ဆတ္တုန္ခါသည္။ ခင္ေမထိုက္ တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ဖိန္းရွိန္း၍ တုန္ခါသည္။ အေၾကာအခ်င္ေတြ ၿဖိဳးၿဖိဳးဖ်န္းဖ်န္းျဖစ္သည္။ လီးကုန္းစုပ္ေပးေနေသာ ပါးစပ္မွလည္း "အိအိ အုအု" အသံေတြထြက္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ ေကာင္မေလး၏ ေစာက္ေစ့ကို လွ်ာဖ်ားႏွင့္ဆက္၍ တို႔ကာ၊တို႔ကာ ရက္ရက္ေပးသည္။ ခင္ေမထိုက္ တုန္၍တုန္၍သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ မိန္းကေလးမွာ ၾကမ္းရွထန္ျပင္းေသာ ဖီလင္အေတြ႔ထူးတြင္ အယစ္မူးႀကီးယစ္မူးကာ တစ္ခ်ီၿပီးသြားရေလေတာ့သည္။ ခါးေလးခြက္ေကာ့သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ေပါင္ၾကားမ်က္ႏွာအပ္ကာ လီးကုန္းစုပ္ေနရာမွ ေခါင္းလည္းေမာ့၍တက္သည္။ ပါးစပ္မွလည္း တအီးအီးတအားအား အသံေတြထြက္သည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို က်က်နနဆြဲၿဖဲထားသည္မို႔၊ ၿပီး၍ထြက္လာေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္အခ်ဳိ႔သည္ အျပင္သို႔ပင္ ေတာက္ေတာက္ယိုက်သည္။ ေစာက္ပတ္အတြင္းသား ႏုႏုဖတ္ဖတ္ေလးမ်ား တသိမ့္သိမ့္လႈပ္စိလႈပ္စိျဖစ္ကာ ထြက္လာေသာအရည္ၾကည္မ်ားေၾကာင့္၊ စိုလက္ေတာက္ေျပာင္လာသည္ကို ေက်ာ္စိုးအုပ္ အေသအခ်ာပင္ ျမင္ရသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ရင္ထဲတြင္လည္း ၾကည့္ေနရင္း မခ်င့္မရဲျဖစ္လာေလရာ၊ ဆြဲၿဖဲထား၍ အတြင္းသား နီတ်တ်ာရဲတဲတဲေလးမ်ားပင္ အတိုင္းသားေပၚေနေသာ ေစာက္ပတ္ကိုလွ်ာႏွင့္အျပားလိုက္ကပ္ကာ အားရပါးရလွမ္းရက္ပစ္လိုက္မိသည္။
"ပ်ပ္ပလပ္ပ်ပ္ ... အားပါးပါး အီးအီး .. ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ ... ေကာင္းတယ္ ..ရက္စမ္းပါ .. ကြ်န္ေတာ့္ေစာက္ပတ္ကို အပီရက္စမ္းပါဗ် .. အား .. အား .. အား ..."
တစ္ကိုယ္လံုး တုန္သြားေအာင္ ျဖစ္ရသည္မို႔၊ ခင္ေမထိုက္ ပါးစပ္မွ ပြင့္အံထြက္လာသည္။ ဖီလင္ေတြလည္း ျပန္တက္၍ လာသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေစာက္ပတ္ကိုဆက္၍ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း တပ်ပ္ပ်ပ္ျမည္ေအာင္ရက္သည္။ ေစာက္ပတ္ရက္ရင္း၊ ညာလက္ကိုဆန္႔တန္း၍ ခင္ေမထိုက္၏ ႏို႔အံုတစ္ဘက္ကိုလွမ္းကိုင္သည္။ ခင္ေမထိုက္ကလည္း ႏို႔အကိုင္ရအဆင္ေျပေစရန္ ရင္ဘတ္ကို အသာၾကြလွ်က္၊ ကိုယ္ကို ခပ္ရို႕ရို ႔ခပ္ေကြးေကြးေလး လုပ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ႏို႕အံုကို ခပ္နာနာ ခပ္တင္းတင္း ကိုင္ညွစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ႏို႔ကိုင္ထားေသာ လက္ကိုလႊတ္ကာ၊ မိမိလီးကို အသာပုတ္၍ျပသည္။ ခင္ေမထုိက္လည္း သေဘာေပါက္နားလည္ကာ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏လီးကို ပါးစပ္ႏွင့္ငံုကာ စုပ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ ခင္ေမထုိက္က လီးစုပ္ ေဂြးအုကိုင္ပြတ္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေစာက္ပတ္ရက္ ဖင္သားႀကီးမ်ားႏွင့္ ေပါင္ရင္းေပါင္လံုးတို႔ကို ေလွ်ာတိုက္ကိုင္ပြတ္ႏွင့္၊ အျပန္အလွန္လုပ္ၾကရင္း ႏွစ္ေယာက္လံုး စည္းစိမ္ေမ့ေနၾကေလသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ ေစာက္ပတ္ရက္ရာတြင္ တခါတည္း ဆက္တိုက္ရက္ေနျခင္းမဟုတ္။ တပ်ပ္ပ်ပ္ ရက္ေပးလိုက္၊ အသာခြာကာ ေစာက္ပတ္အေနအထား အေျခအေနကိုၾကည့္လိုက္၊ ပါးစပ္ကလည္း ေစာက္ပတ္ႀကီး ေဖာင္းေနၿပီ၊ အရည္ေတြစိုရႊဲေနတာပဲ၊ ေစာက္ေစ့ကလည္း ေထာင္လို႔ပါလား .. စသည္ျဖင့္ အရသာခံကာ ေျပာလိုက္လုပ္ေနသည္။ ခင္ေမထိုက္ကေတာ့ လီးကိုသာ သဲသဲမဲမဲ ကုန္းစုပ္ေနသည္။ ေဂြးအုမ်ားကိုလည္း လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ကိုင္လိုက္၊ ပြတ္သပ္ဖ်စ္ညွစ္လိုက္လုပ္သည္။ ခင္ေမထုိက္၏ တစ္ကိုယ္လံုးရွိ အေသြးအသားေတြ ဆူေ၀ပြက္ထ၍ ေနၾကကုန္ေလၿပီ။
"လီးစုပ္တာေတာ္ၿပီ .. လိုးၾကမယ္ .. မင္းကအေပၚက ခြလုပ္ေပး .."
ခဏအၾကာတြင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေစာက္ပတ္ကို အပီၿဖဲၾကည့္ရက္ေပးလုပ္ေနမႈကို ရပ္ကာေျပာသည္။ ေကာင္မေလး၏ ဖင္သားျခမ္းႀကီး တစ္ဘက္ကိုလည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း "ဖ်န္း" ကနဲ ျမည္ေအာင္ရိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကားအိဖုထစ္ေနေလေသာ ဖင္ဆံု၀၀တစ္တစ္ႀကီးကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ အုပ္ကိုင္ကာ ဖိတြန္းလိုက္သည္။ ခင္ေမထိုက္မွာေတာ့ ဖီလင္ေတြအျပတ္တက္ကာ၊ တဏွာေၾကာေတြထ၍ ရမက္အရမ္းထန္ျပင္းေနေလရာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ေျပာလိုက္သည့္ စကားေတြကို သဲသဲကြဲကြဲမၾကားပါ။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ဖင္ကိုင္ကာ တြန္းလိုက္ေသာေၾကာင့္ ခင္ေမထိုက္၏ ကိုယ္ ေရွ႔သို႔ တိုး၍သြားသည္။ စုပ္ေပးေနေသာ လီးလည္း ပါးစပ္ထဲမွ ကြ်တ္ထြက္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ မိမိကိုယ္ကိုလည္း အေပၚဘက္သို႔ ေရႊ ႕တက္လိုက္ရာ၊ ခင္ေမထိုက္မွာ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ေခါင္းဘက္ေက်ာေပးရာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ဆီးစပ္နားသို႔ ေရာက္သြားသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ဆီးစပ္ေပၚခြထိုင္သလို ျဖစ္သြားသည္။
"ဖင္ႀကီးၾကြၿပီး .. မင္း ေစာက္ပတ္ထဲ လီး၀င္ေအာင္ သြင္းယူလိုက္ေလ .. ခ်ာတိတ္"
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေျပာရင္း၊ ေကာင္မေလး၏ တင္ပါးဆံုအိအိႀကီးကို ဘယ္ညာလက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ညွပ္ကာကိုင္ရင္း မပင့္တင္သည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း အလိုက္သင့္ပင္မိမိ၏ ဖင္ႀကီးကို ၾကြေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က မိမိလီးကို ေစာက္ပတ္ႏွင့္ တည့္ေနေလေအာင္ ထိုးခ်ိန္ကာ ခင္ေမထိုက္၏ တင္ႀကီးကို ေအာက္ျပန္ဖိဆြဲခ်သည္။ လီးသည္ ေစာက္ပတ္အထဲသို႔ တန္း၍ မ၀င္။ ေစာက္ေခါင္းေပါက္တြင္ မထိတထိသာ ေတ့ေထာက္မိကာ ေခ်ာ္ထြက္သည္။ တင္ႀကီးက ေအာက္ပိက်လာရာ၊ ေခ်ာ္ထြက္ေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္း တေလွ်ာက္ ထိုးကေလာ္ပြတ္တိုက္သလို ျဖစ္၍ အေပၚသို႔ ေထာင္တက္သည္။ ေစာက္ပတ္အေပၚအလ်ားလိုက္ႀကီး ထိကပ္၍ ေနသည္။ အဖုတ္ထဲ လီးႀကီးမ၀င္ေသာ္လည္း၊ လီး၏ အထိအေတြ႔အပြတ္အတိုက္ကိုေတာ့ က်က်နန ခံစားရကာ၊ ခင္ေမထုိက္ ၾကက္သီးဖ်န္းဖ်န္းထသည္။
"အိုး .. မ၀င္ဘူးဗ် .. ေဘးေခ်ာ္သြားၿပီ .."
ေကာင္မေလး ပါးစပ္မွလည္း ေရရြတ္သံထြက္သည္။
"မင္းကလဲ .. ၀င္ေအာင္ခ်ိန္ၿပီး ခ်မွေပါ့ကြ ...."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ဆုပ္ကိုင္ထားမိေလေသာ ဖင္သားျခမ္းႀကီးမ်ားကို ပိုတင္းတင္း ကိုင္ညွစ္ရင္း ေျပာသည္။
"ခင္ဗ်ားက ကြ်န္ေတာ့္တင္ႀကီးကို ကိုင္ၿပီး တအားဆြဲဖိခ်လိုက္တာကိုးဗ် .. ကြ်န္ေတာ္က ဘယ္လိုလုပ္တည့္ေအာင္ ခ်ိန္ခ်ႏိုင္မွာလဲ .."
"ကိုင္း .. ဒါဆိုရင္ .. မင္းဖင္ႀကီးကို ျပန္ၾကြ .. ငါ့လီးနဲ႔ မင္းေစာက္ပတ္တည့္ေနေအာင္ ခ်ိန္လိုက္ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေျပာသည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း သူမ၏ တင္ပါးႀကီးကို အသာျပန္ၾကြပင့္တင္လိုက္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္လည္း ေကာင္မေလး၏ ဖင္ကိုလက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ အသာကိုင္ပဲကိုင္ထားရင္း ဆံုႀကီး ၾကြတက္လာသည္ကို အရသာခံကာ ေခါင္းပင္ေထာင္၍ ၾကည့္ေနသည္။ ခင္ေမထုိက္၏ ဖင္က မူလကပင္ လံုး၀န္းကားအိသည္။ ယခုလို ခပ္ၾကြၾကြ အေနအထားျဖင့္ ဖင္ၾကြေနရာ၊ တင္ပါးသားႀကီးမ်ားသည္ အစြမ္းကုန္ တစ္ရစ္ထြက္ကား ပိုႀကီးလာ၊ ပိုကားလာသလို ထင္ရသည္။ အထူးသျဖင့္ မို႔ေဖာင္းေနေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီး ဟာတာတာ ၿပဲတဲတဲျဖစ္ေနမႈႏွင့္၊ ဖင္သားႏွစ္ခုၾကားမွ စအိုေပါက္ေလး ဟတတျဖစ္လာပံုတို႔က ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို ပိုအသည္းယားေအာင္ ဆြဲေဆာင္ေနၾကသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္မွာ မိန္းမမ်ားကို ဖင္ခ်တတ္သူလည္းျဖစ္ရာ၊ ျဖဴႏုကာ စူတူတူႏွင့္ ဟတတေလးၿပဲအာေနေသာ စအိုေပါက္ေလးကိုၾကည့္ရင္း၊ ဖင္ခ်ခ်င္စိတ္ေတြေပၚလာသည္။ သည္ေကာင္မေလးကို ဖင္ခံေအာင္ အပိုေၾကး ၿမိဳးၿမိဳးျမက္ျမက္ေပး၍ ဆြဲေဆာင္သိမ္းသြင္းရန္လည္း စိတ္ကူးထဲတြင္ ေတးထားလိုက္ေလသည္။ ခင္ေမထိုက္က မိမိ၏ ေစာက္ပတ္ကို လီးႏွင့္တည့္တည့္ျဖစ္ရေလေအာင္ ျပဳလုပ္ရာ၊ ဖင္ႀကီးကို ဟိုေ၀့သည္၀ိုက္လႈပ္ရွားေပးရေပရာ၊ ေခါင္းေထာင္ကာ ၾကည့္ေနသူ ေက်ာ္စိုးအုပ္အဖို႔၊ အထူးကို ၾကည့္ေကာင္းေနသည္။ လီးသည္လည္း တေငါ့ေငါ့လႈပ္ခါလာေနသည္။ လီးကလႈပ္ေနေသာေၾကာင့္၊ ေစာက္ပတ္ႏွင့္တည့္ေအာင္ ခ်ိန္၍မရ ျဖစ္ေနသည္။
"ခင္ဗ်ားဥစၥာကို ၿငိမ္ၿငိမ္ထားစမ္းပါဗ်ာ .. ဒီမွာခ်ိန္လို႔မရဘူးဗ် .."
ခင္ေမထိုက္က စိတ္မရွည္သလိုမ်ဳိး ေျပာသည္။
"မင္းေစာက္ပတ္ကို လိုးခ်င္လြန္းလို႔ ငါ့လီးက ၿငိမ္မေနႏိုင္ပဲ ျဖစ္ေနၿပီ။ ျမန္ျမန္တည့္ေအာင္ လုပ္ေလကြာ .."
"ခင္ဗ်ားဟာႀကီးက တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနတာ .. ဘယ္လိုလုပ္တည့္ေအာင္ ခ်ိန္ႏိုင္မွာလဲ .."
"ဒါမ်ားကြာ .. လြယ္လြယ္ေလး ... ငါ့လီးကိုကိုင္ၿပီး မင္းေစာက္ပတ္၀မွာ တြဲကပ္ေတ့ကပ္လိုက္ေပါ့ကြ .."
"ဟာ .. အဲဒါႀကီးကို ကိုင္ခ်င္ပါဘူး .."
"ခ်ာတိတ္ကလဲကြာ .. လီးေတာင္စုပ္ၿပီးၿပီပဲဟာ .. ၿပီးေတာ့ ငါ့လီးကိုလည္း မင္းေစာေစာက ကိုင္ခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား .."
"သြား .. အဲလိုမ်ဳိးေတြ မေျပာနဲ႔ .."
တကယ္ေတာ့ ခင္ေမထုိက္က လီးကို မကိုင္ရဲ၍ မဟုတ္။ မိန္းကေလးသဘာ၀အတိုင္း ေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က တဟဲဟဲရယ္ေမာေနရာ၊ ခင္ေမထိုက္လည္း လီးေခ်ာင္းႀကီးကိုဆြဲယူကာ၊ မိမိေစာက္ပတ္၀တြင္ ေတ့ကပ္လိုက္ေလသည္။ ဖုထစ္ေဖာင္းရြကာ အရည္ၾကည္ေတြ ရႊမ္းရႊမ္းစိုေနေလေသာ ေစာက္ပတ္၀တြင္ အားမာန္အျပည့္မတ္ေတာင္ေနေသာ ပူေႏြးေႏြး တုတ္ရွည္ရွည္ လံုးတံုးတံုး လီးထိပ္ႀကီး ေတ့ကပ္မိေသာအခါ၊ လွ်ပ္စစ္အလိုက္ခံရသလို ႏွစ္ေယာက္စလံုး တစ္ကိုယ္လံုး ထိုးကနဲ ထြန္႔ကနဲ ျဖစ္ကုန္ၾကေလသည္။
"ေတ့မိသြားၿပီလား "
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေကာင္မေလး၏ တင္သားမ်ားကို ခပ္တင္းတင္းကိုင္ညွစ္ထားရာမွ အသာၿဖဲလိုက္ရင္းေမးသည္။ ဖင္ၿဖဲ၍ စအိုေပါက္ကို ပိုျမင္သာေအာင္ ၾကည့္ျခင္းျဖစ္သည္။ ခင္ေမထိုက္မွာေတာ့ ေစာက္ပတ္၀တြင္ လီးေတ့ထားသည့္ဘက္သို႔ အာရံုမ်ားစူးနစ္ေရာက္ေနေသာေၾကာင့္၊ မိမိ၏ စအိုေပါက္ကို ျမင္ရေအာင္ ဖင္ၿဖဲ၍ ၾကည့္ေနမႈကိုပင္ သတိမျပဳႏိုင္။
"အင္း .. အင္း .."
ကမန္းကတန္းေျဖသည္။
"ဘယ္မွာေတ့မိထားတာလဲ .. ေသေသခ်ာခ်ာေျပာေလကြာ ..."
"ကြ်တ္ .. ကြ်န္ေတာ့္ေစာက္ပတ္၀မွာ ခင္ဗ်ာ့လီးႀကီးေတ့မိေနတာေပါ့ဗ် .."
"ေအး .. ေစာက္ပတ္မွာ လီးေတ့မိသြားၿပီဆိုရင္လည္း မင္းဖင္ႀကီးကို ေအာက္ဖိခ်လိုက္ေလ .. ဒါမွ မင္းေစာက္ပတ္ထဲ ငါ့လီးႀကီး ၀င္သြားမွာေပါ့ ..."
"ဟာဗ်ာ .. ကြ်န္ေတာ္မလုပ္တတ္ဘူး .."
"မင္းက ဒီလိုမ်ဳိး အေပၚကေန ခြမလိုးဖူးဘူးလား .."
"ဟာ .. ဘာေတြလာေမးေနတာလဲ ... မသိဘူးဗ်ာ .."
"ကဲ .. မင္းဖင္ႀကီးကိုသာ ေအာက္ဖိခ် .. ဖိခ်စမ္းပါကြ .. မရဲတရဲလုပ္မေနစမ္းပါနဲ႔ .. ေဟာဒီလိုမ်ဳိး .."
ခင္ေမထုိက္က သူမ၏ တင္ပါးဆံုႀကီးကို ခပ္တြန္႔တြန္႔ဆုတ္ဆုတ္ျဖင့္ ဖိခ်မလိုသာလုပ္ေနရာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေျပာေျပာဆိုဆို ဖင္ကိုဆြဲဖိခ်ယူလိုက္သည္။ သည္ေတာ့လည္း ခင္ေမထိုက္က မိမိဖင္ကို ေအာက္သို႔အလိုက္သင့္ ဖိခ်လိုက္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က လီးဒစ္၀င္ယံုသာေလာက္သာခ်ိန္၍၊ ခင္ေမထိုက္ဖင္ကို ဆြဲခ်လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ခင္ေမထိုက္ကပါ လိုက္၍ ဖိခ်ေလရာ၊ အရွိန္ကပိုမ်ားလွ်က္၊ တင္ပါးဆံုႀကီး၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ဆီးစပ္ေပၚ အိကနဲပင္ က်လာသည္။ လီးကလည္း ေစာက္ပတ္ထဲ အဆံုးကို တိုး၀င္သြားသည္။
"ဗ်စ္ ဘုဘု ဘြပ္ ဘူ ဘူ .."
"အား .. နာလိုက္တာ .. အရမ္းႀကီး လုပ္ရသလားဗ် .. ဒီမွာ ေသလိမ့္မယ္ .. အား အား .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ လီးက (၁၀)လက္မေက်ာ္ ရွည္ကာ လံုးပတ္ သံုးမတ္လံုးေလာက္ကို အလံုးတုတ္ရာ၊ လီးတစ္ေခ်ာင္းလံုး တစ္ခ်က္တည္း သပ္ရိုက္သြင္းသလို အရွိန္ျပင္းျပင္း တိုး၀င္လာမႈဒဏ္ေၾကာင့္၊ ခင္ေမထိုက္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္တစ္ေလွ်ာက္ ပူကနဲ က်ိန္းကနဲျဖစ္ကာ၊ ေအာင့္၍ နာသြားသည္။ ေကာင္မေလးသည္ မ်က္ႏွာကို ရႈံ ႔မဲ့ကာ ညည္းတြားရင္း ဖင္ႀကီးကို ကမန္းကတန္းအေပၚသို႔ ျပန္ၾကြပင့္တင္ယူလိုက္သည္။ ဖင္ႀကီးအေပၚသို႔ မပင့္တင္လိုက္မႈ အရွိန္ေၾကာင့္ ေစာက္ပတ္ထဲ၀င္ေနၿပီျဖစ္ေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးမွာ "ပြတ္"ဆို အျပင္သို႔ ထြက္၍သြားေလေတာ့သည္။
"ေဟာ ... ကြ်တ္သြားၿပီ ..."
မိမိေစာက္ပတ္ထဲ တင္းၾကပ္ျပည့္သပ္ေအာင္ တိုး၀င္ေနေလေသာ မာေၾကာတုတ္ခိုင္သည့္ လီးေခ်ာင္းႀကီး ကြ်တ္ထြက္ေသာအခါ၊ အဖုတ္ထဲ ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္က်န္ခဲ့သည္မို႔၊ ခင္ေမထိုက္၏ ပါးစပ္မွလည္း အလိုအေလွ်ာက္ ေရရြတ္ေျပာၾကားမိသည္။
"မင္းက ဖင္ႀကီးကို အရမ္းမပင့္လိုက္တာကိုး .. လီးကြ်တ္သြားတာေပါ့ .. ကဲ .. ျပန္သြင္းယူေလကြာ .."
"နာတယ္ဗ် .."
"လီးစ၀င္ကာစသာ နာတာပါကြာ .. ေစာက္ပတ္ထဲ လီး၀င္ၿပီးသြားရင္ နာတာေတြ မရွိေတာ့ပဲ ေကာင္းလာမွာ မင္းလည္းအသိသားနဲ႔ .."
"ဘာသိတာလဲ .. သြား .."
"ေအးပါ .. ေအးပါ .. မသိပါဘူး ... ကဲ .. ကဲ .. လီး၀င္ေအာင္ သြင္းယူလိုက္အုန္းေလကြာ .. ဒီမွာ ငါ့လီးက၀င္သြားၿပီးမွ ျပန္ကြ်တ္ထြက္လာေတာ့ ဆတ္တငံ့ငံ့ႀကီး ျဖစ္ေနတယ္ကြ .. လုပ္ပါကြာ .. မင္းေစာက္ပတ္ထဲ ငါ့လီး၀င္သြားေအာင္ ျပန္သြင္းလိုက္စမ္းပါ .."
"ဟြန္း .. သြင္းပဲ ခိုင္းေနတာပဲ .."
ခင္ေမထိုက္လည္း လီးကို ကိုင္ဆြဲကာ ေစာက္ပတ္တြင္ ေတ့လိုက္ရျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ တင္ႀကီးကို ေအာက္သို႔ဖိခ်သည္။ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ဖိခ်ရာ လီးကတစ္၍တစ္၍ တိုး၀င္သည္။
"အား .. ကြ်တ္ .. ကြ်တ္ .."
ေစာက္ပတ္ထဲ လီးႀကီး ထိုးေဖာက္၀င္လာရာ၊ ရွိန္းျမျမဖီလင္ကို စပ္တပ္တပ္ နာၾကင္မႈႏွင့္အတူ တြဲကာ ခံစားရလွ်က္၊ ခင္ေမထိုက္၏ ပါးစပ္မွ စုတ္သတ္သံေလး ခပ္သဲ့သဲ့ေပၚသည္။
"ငါ့လီး မင္းေစာက္ပတ္ထဲ ၀င္ရဲ ႔လားကြ ဟင္ .. ခ်ာတိတ္.."
ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေမးသည္။ ခင္ေမထိုက္က ျပန္မေျဖ၊ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို သြားေလးျဖင့္ဖိကိုက္ကာ၊ ဖင္ႀကီးကို အသာဆက္၍ ဖိခ်ေနသည္။ လီးကပို၍ပို၍ ၀င္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကလည္း လီးကို ေထာင္ကာမတ္ေနေအာင္ ေထာင္ေပးထားသည္။ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ား၊ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားကို ပြတ္တိုက္ကာ တအိအိတိုး၀င္ေနေသာ လီးအေတြ႔သည္ ခင္ေမထိုက္ကို ၾကက္သီးဖ်န္းဖ်န္း ထေနေစသည္။
"ေမးတာ ေျဖစမ္းပါအုန္း ခ်ာတိတ္ရ .. မင္းေစာက္ပတ္ထဲ ငါ့လီး ၀င္ရဲ ႔လား .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ထပ္ေမးျပန္သည္။
"ကြ်တ္ .. ၀င္ေနတာ .. ခင္ဗ်ားမသိဘူးလားဗ် .. ကြ်န္ေတာ့္ေစာက္ပတ္ထဲမွာ ျပည့္ၾကပ္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာ ဥစၥာ .. ဒါကိုပဲ ေမးေနရေသးတယ္ ..."
"ေသခ်ာေအာင္ ေမးရတာပါကြာ .. အေပါက္မွားၿပီး ၀င္သြားတာမ်ားလားလို႔ .."
"အိုး .. ဘယ္အေပါက္နဲ႔မ်ား မွားရမွာလဲဗ် .. သြင္းစရာ ဒီတစ္ေပါက္ပဲ ရွိတဲ့ဥစၥာ .."
ဤအေျဖစကားအရ၊ သည္ေကာင္မေလး ဖင္လိုးခံဖူးဟန္ မရွိေသးဟု ေက်ာ္စိုးအုပ္ ေတြးမိသည္။
"မင္းက ေစာက္ပတ္ကို လိုးတာပဲ သိေသးတာကိုး .."
"လုပ္တာ အဲဒီမွာ မဟုတ္ပဲ အျခားဘယ္မွာ လုပ္လို႔ ရေသးလို႔လဲ .."
"ဟ .. ရတာေပါ့ကြ .. ဥပမာ တစ္ခုေျပာရင္ ဖင္လိုးလို႔ ရတာပဲ .."
"ဟင္ .. ဖင္ကို လုပ္လို႔ရတယ္ ဟုတ္လား .."
"အင္း ေလ ..."
"ဟို .. ဘယ္ဖင္ကိုေျပာတာလဲ .."
"ခ်ာတိတ္ကလဲကြာ .. ဘယ္ဖင္ရွိမွာလဲ .. ေဟာဒီဖင္ေပါက္ေပါ့ကြ .."
ေျပာေျပာဆိုဆို၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေကာင္မေလး၏ စအိုေပါက္ကို လွမ္းႏိႈက္သည္။ ခင္ေမထုိက္ဖင္ တြန္႔ကနဲ ျဖစ္သည္။
"အို .. အဲဒါကိုလုပ္လို႔ ရတာလား .."
"ဟုတ္တယ္ .. မင္း ဖင္လိုးခံၾကည့္ပါလား .."
"ဟာ .. မခံဘူး .. မလုပ္နဲ႔ .."
"မင္းကလဲကြာ .. ခံၾကည့္စမ္းပါ .. မင္းဇိမ္လည္း ေတြ႔မယ္ .. ေငြလည္း မ်ားမ်ားပိုရမယ္ကြာ .."
"ဟင့္အင္း .. ဟင့္အင္း .. မရဘူး .. ဘယ္ေလာက္ေပးေပး .. အဲဒီမွာေတာ့ အလုပ္မခံဘူး .."
ခင္ေမထိုက္က အျပတ္ျငင္းသည္။ ဖင္လိုးမခံဟု ျငင္းလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္၊ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ လီးႀကီးတိုး၀င္ေနကာ၊ စအုိေပါက္ထဲလည္း လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္း ထုိးႏႈိက္ခံထားရသည္။ ကိုေမာ္သန္းႏွင့္ စပ္ယွက္ရစဥ္က၊ ေစာက္ပတ္အလိုးခံရင္း ဖင္အကလိခံခဲ့ရသည္ကို အရသာေတြ႔ခဲ့ေသာ ခင္ေမထိုက္မွာ၊ ယခုလိုအေနအထားတြင္ ဖင္ထဲဇိမ္ရွိသလိုလိုေတာ့ ခံစားရသည္။ သို႔ေသာ္ ဖင္အႏိႈက္ခံေနမႈသည္ ဖင္လိုးခံရန္ အစပ်ဳိးသည့္သေဘာ ျဖစ္ေနမလားဟု ေတြးမိကာ၊ သူမဖင္ေပါက္ကို ထိုးႏိႈက္ေနေသာ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ လက္ကို အတင္းဆြဲဖယ္ပစ္သည္။
"ဖယ္ဗ်ာ .. ဖင္မႏႈိက္နဲ႔ .. လုပ္ခ်င္ရင္ ေရွ႔ေပါက္ကို ရိုးရိုးပဲလုပ္ ..ဘာမွ အဆန္းမထြင္နဲ႔ေတာ့ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္လည္း ခင္ေမထုိက္ဖင္ထဲ ထိုးႏိႈက္ထားေသာ သူ႔လက္ခလယ္ကို ထုတ္ဖယ္ေပးလိုက္ရသည္။ လက္ထိုးႏိႈက္လိုက္စဥ္ က်ဥ္းၾကပ္ေသာ အေခါင္းေပါက္၏ ထိေတြ႔မႈကို ခံစားခဲ့ရေလရာ၊ ခင္ေမထိုက္ဖင္ကို လိုးခ်င္စိတ္ကလည္း ပို၍ ထက္သန္လာသည္။
"ေကာင္းၿပီေလ .. အခုေတာ့ ေစာက္ပတ္ပဲ ခ်ရေသးတာေပါ့ .. လီး၀င္ေနၿပီ မဟုတ္လား .. ဖင္ႀကီးကစားေပးေလ .."
ဖင္လိုးႏိုင္ဖို႔အတြက္၊ ေနာက္မွ စည္းရံုးၿပီး ယူေတာ့မည္ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္ကာ၊ ယခုေလာေလာဆယ္ ေစာက္ပတ္ကို အပီလုပ္၍ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေစခိုင္းသည္။
"အဲဒါ ဘယ္လိုမ်ဳိးလဲ ... ကြ်န္ေတာ္ နားမလည္ဘူး .."
"ဘာကို နားမလည္တာလဲ .."
"ဖင္ကစားေပးရမယ္ဆိုတာေလ .."
"ခ်ာတိတ္ရာ မင္းကလဲ ဒါေလးေတာင္ မသိဘူးလား ... မင့္ဖင္ႀကီးကို အပီလႈပ္ေပးဖို႔ေျပာတာကြ ..."
ေျပာရင္း ဖင္ႀကီးကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ရိုက္ပုတ္လိုက္ေသးသည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း ေက်ာ္စိုးအုပ္ဆီးစပ္တြင္ ေနာက္ျပန္ေက်ာေပးထိုင္ေနရာမွ မိမိ၏တင္ပါးဆံုႀကီးကို ၾကြနိမ့္လႈပ္ရွားေပးသည္။ သူမ ယခုလိုလိုးေနသည့္ အေနအထားတြင္ အေပၚမွခြထားသူ မိန္းမသည္ အခရာျဖစ္သည္။ ထိုမိန္းမက ကြ်မ္းက်င္စြာ ဖင္ကစားေပးႏိုင္လွ်င္ လီးႏွင့္ေစာက္ပတ္တို႔ ထိေတြ႔ပြတ္တိုက္မႈ အပီေကာင္းမြန္ကာ ႏွစ္ေယာက္လံုး ၾကမ္းရွထန္ျပင္းသည့္ ကာမအရသာကို တရိႈက္မက္မက္ခံစားႏိုင္သည္။ ခင္ေမထိုက္မွာ သည္လိုမ်ဳိးတြင္ လံုး၀မကြ်မ္း။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ဖင္လႈပ္ေပးရမည္ဆို၍သာ တင္ပါးႀကီးကို ၾကြနိမ့္လႈပ္ရွားေပးလိုက္ရသည္။ ဘယ္လိုမွ စနစ္မက်။ နည္းလမ္းမမွန္။ လီးႏွင့္ေစာက္ပတ္က်က်နန ထိေတြ႔ပြတ္တိုက္မႈရွိရန္ ေ၀းစြ၊ လီးကိုလွန္ကာ ခနဲ႔ခ်ဳိးသလိုမို႔၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္မွာ လီးပင္နာ၍ေအာင့္လာသည္။ ထို႔ျပင္ ဖင္ႀကီးအၾကြအနိမ့္ အခ်ိန္အဆလည္း မတတ္ေသာေၾကာင့္၊ လီးက ေစာက္ပတ္ထဲမွ ကြ်တ္ကြ်တ္ထြက္ေနသည္။ လီးကြ်တ္သြားလုိက္၊ ျပန္ထည့္ရလိုက္ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္၍ပင္ေနသည္။
"ေတာက္ ... ကြာ .. မင္းက ဖင္လည္းေကာင္းေကာင္းမကစားတတ္ဘူး .. လီးက ျပဳတ္ျပဳတ္ထြက္ေနေတာ့ ဘယ္ဖီလင္ရမွာလဲ .. ကဲကဲ .. ဖင္ပူးေထာင္းေထာင္ၿပီးသား ကုန္းလိုက္ကြာ .. မင္းကိုေနာက္ကေနခြၿပီးပဲ လိုးေတာ့မယ္ .."
ကာမအရသာမေတြ႔ပဲ လီးသာနာလာသည္မို႔ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေျပာသည္။ ထိုသို႔ေျပာလိုက္ရင္း ခင္ေမထုိက္၏ ေအာက္မွ အသာလွ်ဳိထြက္လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လီးသည္ေစာက္ပတ္မွ ကြ်တ္ထြက္ေနခ်ိန္ျဖစ္ရာ လီးကိုဆြဲခြ်တ္ဖို႔ပင္ မလိုေတာ့ပါ။ ခင္ေမထိုက္လည္း ေက်ာ္စိုးအုပ္ လိုးခ်င္ေနသည့္အေနအထားအတိုင္း၊ ေမြ႔ရာေပၚတြင္ ဖင္ပူးေထာင္းေထာင္ကာ ကုန္းေပးလိုက္ရသည္။ ထိုသို႔ ကုန္းေပးရင္း အမွတ္မထင္ပင္ အခန္းနံရံေပၚရွိ မွန္ခ်ပ္ႀကီးကို လွမ္းၾကည့္မိရာ၊ ကုန္းေနရေသာ မိမိ၏ကိုယ္လံုးကို ျပန္ျမင္ရသည္။ ေစာေစာပိုင္းက လိုးထားခဲ့သည့္ အရွိန္ျဖင့္ သူမ၏တကိုယ္လံုး ေခြ်းဥေလးမ်ားသီးကာ ပန္းႏုေရာင္သန္းေနသည္။ ဖင္ပူးေထာင္းေထာင္ထားရသည္မို႔ တင္ပါးဆံုႀကီးသည္ ကားတစ္၍အိတင္းေနသည္။ သူမ၏ ဖင္ႀကီးေနာက္တြင္ေတာ့၊ သူမကို လိုးေနသည့္ ေက်ာ္စိုးအုပ္က လီးႀကီးအေထာင္သားႏွင့္ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ရွိသည္။ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြစိုကာ တေငါ့ေငါ့လႈပ္ခါေနသည့္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ျမင္ရသည္က အသည္းယားစရာ ...။
"မင့္ကိုယ္အထက္ပိုင္းကို ေမြ႔ရာေပၚမွာ ကပ္ႏိုင္သမွ်ကပ္ေအာင္ထားၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တည့္တည့္မတ္မတ္ တန္းေနေပေစ .."
ခင္ေမထိုက္ ဖင္ပူးေထာင္းေထာင္ကာ ကုန္းထားေပးသည္ကိုပင္ အားမရဟန္ျဖင့္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က သူလိုးခ်င္သည့္ အေနအထားကို တစ္တစ္ခြခြ ေျပာဆိုေနေပးခိုင္းသည္။ လက္မ်ားျဖင့္လည္း ခင္ေမထိုက္ခါးႏွင့္၊ ေက်ာျပင္တို႔ကို ကိုင္ကာ သူလိုခ်င္သည့္ ပံုစံမ်ဳိးျဖစ္သြားေအာင္ လုပ္ေပးသည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း ေက်ာ္စိုးအုပ္ ျပဳျပင္သလို လိုက္၍ေနေပးရသည္။ အလိုးခံရဖို႔ရာအတြက္ လိုးမည့္ေယာက်္ား အလိုက်အေနအထား လိုက္ျပင္ေပးေနရသည္မွာ၊ ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံရန္ ဓါတ္ပံုဆရာအေနအထား ျပင္ေပးသလိုမ်ဳိးႏွင့္ တူေနေလေသးေတာ့သည္ဟု ခင္ေမထိုက္ေတြးမိသည္။
ခင္ေမထိုက္မွာ ေမာ္ဒယ္လ္သင္တန္းဆင္းထားၿပီးလွ်က္ ေမာ္ဒယ္လ္အလုပ္လည္း၊ အတန္အသင့္ လုပ္ေနသူျဖစ္ရာ၊ သည္လိုမိမိကို အေနအထားျပင္ အေနခိုင္းမႈ အေတြ႔အႀကံဳ အေတာ္ရွိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုဟာကေတာ့ အ၀တ္မပါ ဗလာကိုယ္လံုးတီးႏွင့္ အလိုးခံဖို႔ အေနအထားျပင္ေပးရသည္မို႔၊ ၾကက္သီးေလးေတြထကာ အသည္းေအး ရင္ဖိုေနရသည္။ ထို႔ျပင္ မွန္ခ်ပ္ႀကီးထဲသို႔ လွမ္းလွမ္းၾကည့္မိေနရာ၊ မိမိ၏ကိုယ္ေနဟန္ထား ရက္ေရာပက္စက္စြာ ရွိေနပံုကိုလည္း ခင္ေမထိုက္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ျမင္ေနရေလသည္။
သူမ၏ ကိုယ္အေပၚပိုင္းမွာ ေမြ႔ရာတြင္ ထိကပ္၍ေနသည္။ ခါးသည္ ေလးကိုင္းလို ေကြးညႊတ္က်ကာ၊ အိျဖဳိးေသာ ေပါင္တံႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းက ေမြ႔ရာေပၚသို႔ မ်ဥ္းမတ္လို တည့္တည့္ႀကီးေထာင္ကာ၊ ဖင္ႀကီးကေတာ့ အစြမ္းကုန္ေကာ့ကာ ကားတတ္ေနသည္။ ေမာ္ဒယ္လ္သင္တန္းတြင္ စနစ္တက်ေလ့က်င့္ခဲ့ရသည္မို႔ ခင္ေမထိုက္၏ ခါးက ေပ်ာ့ညႊတ္ကာ ပို၍ေကြးႏိုင္ ညႊတ္ႏိုင္သည္။ ခါးေလးသိမ္၍ေနေအာင္ကို ေကာ့၍ေကြးေနသည္။ လိုးေတာ့မည့္လူကို မဆိုထားဘိ၊ မိမိ၏ကုန္းေပးထားေသာ ကိုယ္ဟန္ေနထားကို မွန္ခ်ပ္ႀကီးထဲတြင္ လွမ္းၾကည့္ေတြ႔ျမင္လိုက္ရသူ ခင္ေမထိုက္ ကိုယ္တိုင္ပင္၊ ရင္ဖိုေမာဟိုက္၍ လာရသည္။ တဏွာေဇာ ပိုၾကြလာသည္။ ထို႔ျပင္ ယခုလို ကုန္းကာေကာ့၍ ေပးထားရသည့္ အေနအထားတြင္၊ ဖင္ၾကားရွိ မိမိ၏ စအိုေပါက္သည္လည္း အျပဴးသားႏွင့္ မဟတဟ ရွိေနလိမ့္မည္ဟု ခင္ေမထိုက္ ေတြးမိကာ၊ ေစာေစာက ေက်ာ္စိုးအုပ္ ေျပာခဲ့သည့္ ဖင္လိုး၍ ရသည္ဆိုေသာ အခ်က္ကိုလည္း ျပန္သတိရသည္။ မိမိကုိ ဖင္လိုးခ်င္၍မ်ား သည္လိုမ်ဳိး ေကာ့လန္ေနေအာင္ ဖင္ပူးေထာင္ အကုန္းခိုင္းျခင္းမ်ားလား၊ ဖင္လိုးလာရင္ေတာ့ မခံဘူး၊ ေဆာင့္ကန္ပစ္လိုက္မယ္ ဟု စိတ္ထဲတြင္ ႀကိတ္ကာ စဥ္းစားထားေလသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ ခင္ေမထိုက္၏ ဖင္ႀကီးေနာက္တြင္ အသာရပ္ေနရာမွ ညာလက္ျဖင့္ ေစာက္ပတ္ကို လွမ္းကိုင္ကာ ဆြဲၿဖဲသည္။ ၿပီးေတာ့ လီးကို ေစာက္ေခါင္းေပါက္၀တြင္ ေတ့သည္။ လီးအလုိက္သင့္ ေတ့ႏိုင္ရန္အတြက္၊ ဒူးႏွစ္ခုကို ေကြး၍ ခပ္ကြကြရပ္ရသည္။ ေတ့ေထာက္ၿပီးေနာက္ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးကိုဖိခ်ထိုးသြင္းသည္။ ခင္ေမထုိက္လည္း၊ မိမိ၏ေစာက္ပတ္၀လီးေတ့လိုက္ပံု၊ ဖိထိုးသြင္း၍ လီးေခ်ာင္းႀကီး ေစာက္ပတ္ထဲ နစ္၍တိုး၀င္သြားပံုတို႔ကို မွန္ခ်ပ္ႀကီးထဲမွတဆင့္ ထင္ထင္ရွားရွားပင္ ျမင္ရသည္။ ထို႔ျပင္ လီးႀကီးထိေတြ႔မႈကိုလည္း လက္ေတြ႔ခံစားရေလရာ၊ တစ္မ်ဳိးဆန္းေသာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ ဖီလင္ေတြရလ်က္၊ တစ္ကိုယ္လံုး ထူပူဖိန္းရွိန္းသြားရေလသည္။
"အား ကြ်တ္ ကြ်တ္ .. ဦးေလးရာ .. ဟင့္ .. ဟင့္ .."
ခင္ေမထုိက္၏ ႏႈတ္ဖ်ားမွ ျမည္တမ္းသံ ထြက္လာသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို ဘယ္လိုေခၚရမည္ မသိ၍ "ဦးေလး" ဟုပင္ ေခၚမိသည္။ သည္အေခၚအေ၀ၚကို သိပ္မႀကိဳက္ေသာ္လည္း ေက်ာ္စိုးအုပ္က ဘာမွေတာ့မေျပာပါ။ သူ႔လီးကိုသာ ေစာက္ပတ္ထဲပို၍ ၀င္ေအာင္ ထိုးသြင္းသည္။ လီးကပို၍ပို၍ ၀င္သည္။ တင္းၾကပ္စီးပိုင္မႈ ဖီလင္ကို ပို၍ခံစားရသည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း တအင့္အင့္ တအာအာ ညည္းညဴေနရေလသည္။ ဖင္ႀကီးေတြ ဆတ္ဆတ္တုန္ခါလုိ႔ ေနသည္။
"မင္း ေစာက္ပတ္ထဲ လီးထုိးသြင္းတာ သိပ္နာေနလား ခ်ာတိတ္ .."
လီးအဆံုး၀င္ေအာင္ ထိုးသြင္းၿပီးေသာအခါ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေျပာသည္။
"ေအာင့္ေတာ့ေအာင့္တယ္ဗ်ာ ... ရပါတယ္ .. လုပ္ပါ . ကြ်တ္ .. ကြ်တ္ .."
"ေဆာင့္လိုးမယ္ေနာ္ .."
ခင္ေမထိုက္က ဘာမွ်မေျပာ၊ အံကိုသာ ႀကိတ္ထားသည္။
"ေဆာင့္လိုးမယ္ .. ရမလား .. ေျပာေလ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ထပ္ေမးသည္။ မေမးပဲ ေဆာင့္လိုးလွ်င္ ျဖစ္ေၾကာင္းသိသည္။ ေကာင္မေလး၏ အေျဖစကားၾကားလို၍ ေမးျခင္းျဖစ္သည္။
"အင္း .. အင္း .. ေဆာင့္ေလ .."
"မင္း ခံႏိုင္တယ္ေနာ္ .."
"ဖင္ႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေကာ့ေထာင္ေပးထား .."
"ဟုတ္ ... ဟုတ္ကဲ့ .."
"ဘြပ္ဘုဘုဘြတ္ .. အားပါးပါး ဟင့္ .. ဘြပ္ ဘြပ္ .. အံမယ္ေလး ဟင့္ .. ဘုဘုဘြပ္ ဖုတ္ဖတ္ဖတ္ .. အင့္ဟင့္ ဟင့္အင့္ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေတာ့ ခင္ေမထိုက္ကို ဖင္ေထာင္ကုန္းခိုင္းကာ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ကို လိုးေနသည္။ အားျပင္းျပင္းႏွင့္ ေဆာင့္လိုးၿပီးေနာက္၊ ေစာက္ပတ္ထဲ အဆံုး၀င္သြားေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ဖိသိပ္ကပ္ကာ၊ ႀကိတ္၍ လႈပ္ေပးေသာအခါမ်ားတြင္ ခင္ေမထိုက္တစ္ေယာက္ ဖင္ဆံုႀကီး၍ သိမ့္သိမ့္တုန္ခါ ယမ္း၍သြားေအာင္ ဖီလင္တက္လွ်က္ ပါးစပ္မွ တအစ္အစ္အသံေတြ ျမည္လာသည္။ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ ရႊဲရႊဲစိုေအာင္ ထြက္ေန၍ အ၀င္အထြက္ ေခ်ာမြတ္ေသာ္လည္း ၾကပ္သိပ္စီးပိႈင္မႈ အျပည့္ရွိသည္။ ေဆာင့္ခ်က္အားျဖင့္ ဖင္ႀကီးၾကြတက္လာေလရာ၊ ကုန္းေပးထား၍ ေကာ့ေနေသာ ခါးေလးညႊတ္၍ညႊတ္၍ပင္သြားသည္။
"ဖင္လႈပ္ေပးအုန္းေလ .. မင္းဖင္ႀကီးကို ဘယ္ညာ၀ိုက္၍ လႈပ္ေပး .. သည္အတိုင္း ၿငိမ္ၿပီး ေတာင့္ခံမထားနဲ႔ .."
ေဆာင့္လိုးရင္း ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေျပာလိုက္ေလေသးသည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း ေကာ့ေထာင္ေပးထားရေသာ ဖင္ႀကီးကို ဘယ္ညာေ၀့၀ိုက္ကာ လႈပ္ရွားေပးရသည္။ အစတြင္ေတာ့ သူမကို ေငြငါးေသာင္းေပး၍ လိုးေသာ ေက်ာ္စိုးအုပ္ အလိုက် တာ၀န္၀တၱရားအရ ဖင္လႈပ္ခါယမ္းေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ ဖင္ႀကီး လႈပ္ခါယမ္းေသာအခါ၊ ေဆာင့္လိုးေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္ ဘယ္ဘက္ေစာင္းကာ ၀င္လာလိုက္၊ ညာဘက္ေစာင္းကာ ၀င္လာလိုက္၊ အေပၚဆန္႔တိုးလိုက္၊ ေအာက္ဖိစိုက္လိုက္ႏွင့္၊ လီး၀င္လမ္းေၾကာင္း ေနရာအမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းလဲ တိုး၀င္ကာ၊ တည့္တည့္မတ္မတ္ ေဆာင့္လိုးတာ ခံရသည္ထက္ ပို၍ အေတြ႔ထူးကာ အရာသာရွိေသာေၾကာင့္၊ မၾကာမီွမွာပင္ လိုလားမက္ေမာစြာ ဖင္ႀကီးကို လႈပ္ရွားေပးလာသည္။ ယမ္းခါေပးလာသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္ကလည္း ပို၍ ျပင္းျပင္းေဆာင့္သည္။ ဖင္ေကာ့ကာ ကုန္းေပးထားသည္မို႔၊ ေနာက္မွခြကာ လိုးရတာ သိပ္ကိုအားရသည္။ လီးအ၀င္ကလည္း ေကာင္းမြန္ထိမိသည္။ သို႔ေသာ္ ေက်ာ္စိုးအုပ္အေနျဖင့္ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆန္႔ဆန္႔ထား၍မရပဲ၊ ဒူးေကြးကာ ကြတတအေနအထားျဖင့္ ေဆာင့္လိုးရေသာေၾကာင့္၊ လိုးရတာ ေကာင္းေသာ္လည္း ဒူးေတြေညာင္းကာ ေျခေထာက္ေအာင့္၍ လာသည္။ အၾကာႀကီး မေဆာင့္ႏိုင္။ အခ်က္တစ္ရာမွ် ေဆာင့္လိုးၿပီးေနာက္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ ခင္ေမထိုက္၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။
ခင္ေမထုိက္မွာေတာ့ သည္လို အရသာအျပတ္ေတြ႔ကာ အရမ္းမိုက္ေနသျဖင့္ လိုးေနေသာ လီးကြ်တ္သြားေသာအခါ၊ ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္သြားသည္။ ျပဳတ္သြားေသာ လီး ျပန္သြင္းမွာပဲဟု ယူဆကာ၊ ဖင္ေထာင္ေပးမႈ အေနအထားကို မပ်က္ေစပဲ ဆက္၍ ကုန္းၿမဲကုန္းထားေပးသည္။ လီးျပဳတ္ထြက္သြားေသာ ေစာက္ပတ္၀မွာ ၿပဲတဲတဲျဖစ္၍ က်န္ေနသည္။ အရည္ၾကည္ေတြ အျပင္သို႔ စီးအန္ထြက္က်သည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္လည္း ေစာက္ပတ္မွ လီးဆြဲျဖဳတ္ၿပီးေနာက္ ခံတင္ေအာက္သို႔ ဆင္းသြားသည္။
"ဟင္ ၿပီးၿပီလား .. မလုပ္ေတာ့ဘူးလား .."
အလိုးခံ၍ သိပ္ေကာင္းေနေသာ ခင္ေမထုိက္က ခံတင္ေအာက္ ဆင္းသြားေသာ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို လွမ္းေမးသည္။ မ်က္ေစ့ကလည္း ေက်ာ္စိုးအုပ္လီးကို လွမ္း၍ ၾကည့္မိသည္။ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ စိုရႊဲလက္ေျပာင္ကာ မတ္မတ္ႀကီး ေထာင္ေနေလေသာ လီးကို ျမင္ရေတာ့၊ မိမိ ဆက္အလိုးခံရအုန္းမွာ ေသခ်ာသည္မို႔ နည္းနည္းစိတ္ေအးသည္။
"လိုးမွာေပါ့ကြ .. အေနအထားေျပာင္းမလို႔ .."
"အခုလိုမ်ဳိး ကုန္းေပးထားတာကို လိုးရတာ မႀကိဳက္ေတာ့လို႔လား .. ဟင္ .."
"ႀကိဳက္ပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ ေဆာင့္လိုးတဲ့အခါ ..ငါက ဒူးေကြးၿပီး ကြတတေနရေတာ့ ေျခေထာက္ေညာင္းလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္မ်ဳိးေျပာင္းၿပီး လိုးမလို႔ .."
"ဘယ္လိုမ်ဳိး လုပ္အုန္းမွာလဲ ဟင္ .."
"ဒီဘက္ကိုလာခဲ့ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က သူရပ္ေနေသာ ခံတင္ေစာင္းနားသို႔ ခင္ေမထိုက္ကို ေခၚသည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း ဖင္ေထာင္ကုန္းေနရာမွ ထကာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ေခၚရာသို႔ အျမန္သြားသည္။ ဆက္အလိုးခံခ်င္စိတ္ အရမ္းျပင္းျပေနသည္မို႔ ျမန္ျမန္ကုန္းေပးခ်င္ေနသည္။
"ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လိုမ်ဳိး ကုန္းရမွာလဲ .."
ပါးစပ္မွလည္း လိုလိုလားလားပင္ ေမးသည္။
"ခံတင္ေစာင္းမွာ ၀ပ္ၿပီး ကုန္းေပး ..."
ခင္ေမထိုက္လည္း ေျခႏွစ္ဘက္ ခံတင္ေအာက္ခ်ကာ၊ ခံတင္ေစာင္းတြင္ ဗိုက္ကပ္၍ ကုန္းေပးသည္။
"ဟာ .. အဲဒီလို မဟုတ္ဘူး .. ေျခေထာက္ႏွစ္ခုကို ေအာက္မခ်ထားနဲ႔ .. ခံတင္ေစာင္းေပၚမွာပဲ ေကြးခ်ိတ္ၿပီး တင္ထား .. ဖင္ႀကီးကိုေကာ့ .. ေနာက္နည္းနည္း ပိုထုတ္အုန္း .. ဟာ .. မဟုတ္ေသးဘူး .. ကဲ လာ .. ဒီေျခေထာက္က ဒီလိုေကြးဟ .. ဖင္ႀကီးကို ဒီလိုေထာင္ထား .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က သူလိုခ်င္ေသာ အေနအထားတြင္ ခင္ေမထုိက္ရွိေနေစရန္ ကိုယ္တုိင္ပင္ ကိုင္တြယ္ျပဳျပင္ ျပသေပးသည္။ ခင္ေမထိုက္သည္ ခံတင္ေစာင္းတြင္၀ပ္ကာ ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးရေသာ အေနအထား ျဖစ္သြားသည္။ ေျခေထာက္ႏွစ္ခုကို ေကြး၍ ခပ္ကားကားျပဳထားရသည္။ ဒူးေခါင္းေအာက္ဘက္၊ ေျခသလံုးအထက္ပိုင္းသာ ခံတင္စြန္းတြင္ တင္ေနကာ၊ က်န္အပိုင္းကေတာ့ ခံတင္စြန္းမွ ေက်ာ္၍ (ေက်ာက္ေဆာင္ အစြန္းထြက္သလိုမ်ဳိး) ထြက္၍ေနသည္။ ခံတင္စြန္းတြင္ တင္ေနေသာ ဒူးေခါင္းကို အားျပဳကာ ေပါင္တန္မ်ား ေကြးေထာင္၍ ေပးထားရေလရာ၊ ခံတင္စြန္းမွ လြတ္ထြက္ေနေသာ ဖင္ႀကီးသည္ ေကာ့ထြက္ေနသည္။ လက္ႏွစ္ဘက္က ေပါင္မွ ဒူးေကာက္ေကြးေနရာကို ဖမ္းကိုင္ကာ ထိန္းထားရသည္။ ေစာေစာက ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးခဲ့ရေသာ အေနအထားမ်ဳိးႏွင့္ အေတာ္ဆင္သည္။ ျခားနားတာက ဖင္သည္ ခံတင္ေစာင္းမွ ေက်ာ္ထြက္ေနကာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ကုတင္ေအာက္တြင္ မတ္တပ္ရပ္ ေနရာယူထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဖင္ႀကီးကို မတ္တပ္ရပ္၍ လိုးလွ်င္၊ ေစာက္ပတ္ႏွင့္လီး အံကိုက္တန္း၍ ေနမည့္ အေနအထား အေျခအေနတြင္ ရွိေနေစရန္ ခ်ိန္ဆကာ အေကြးအညႊတ္ျပဳျပင္ေပးေစသည္။ အေနေတာ္ အေနအထားကို ေရာက္မွ၊ ဖင္ႀကီးမွခြကာ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ လီးကုိ ထိုးသြင္းသည္။
လီးသြင္းရာတြင္လည္း တစိမ့္စိမ့္ႏွင့္ တအိအိ ထိုးသြင္းျခင္းျဖစ္သည္။ လီးသြင္းေနဆဲ၊ ခင္ေမထိုက္၏ ဖင္ႀကီးကို ကိုင္ကာ ေ၀့၀ိုက္လႈပ္ခါေပးေသးသည္။ မိမိ၏ ဖင္ေျပာင္ႀကီးကိုလည္း ေက်ာ္စုိးအုပ္က ဘယ္ညာမသိမသာ ယမ္းေပးသည္။ လီးသည္ ဘယ္ယိမ္းညာထိုးျဖင့္ ၀က္အူလွည့္သလို ရစ္၍ရစ္၍ ေစာက္ပတ္ထဲ၀င္သည္။
"အား ပါးပါး .. ဦးေလးရာ .. အိုအို .. ဘယ္လိုသြင္းေနတာလဲဗ်ာ .. အမယ့္ေလးေလး ... အား အား .. အီး .."
"ဒီလိုမ်ဳိး လီးသြင္းေပးတာ ဘယ္လိုေနလဲ .."
"ေကာင္းတယ္ဗ်ာ .. သိပ္ေကာင္းတာပဲ .."
"ဘယ္လိုမ်ဳိး ေကာင္းတာလဲ ခ်ာတိတ္ရာ .."
"အင့္ ဟင့္ ဟင့္ .. ကြ်န္ေတာ့္ေစာက္ပတ္ထဲမွာ ျပည့္တင္းၿပီး ပူဆင္းသြားတာပဲဗ်ာ ..အို ..အို .. ေကာင္းလိုက္တာ .. ဟင့္ .."
"နာေရာ နာလား .."
"ဟင့္အင္း .. မနာဘူး ... ေကာင္းပဲေကာင္းတာ .. သြင္းေလဗ်ာ .. ကြ်န္ေတာ့္ေစာက္ပတ္ထဲ ခင္ဗ်ားလီးႀကီး အဆံုး၀င္ေအာင္ ထိုးသြင္းလိုက္ေလဗ်ာ .. အား အား အား .."
တကယ္ေတာ့ တစ္၍တစ္၍ တိုးအ၀င္တြင္၊ ခင္ေမထိုက္၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ ေအာင့္၍ေအာင့္၍ သြားသည္။ သို႔ေသာ္ တင္းၾကပ္ျပည့္သိပ္ေသာ ဖီလင္က ေကာင္းလြန္းေသာေၾကာင့္၊ နာၾကင္မႈကို ထည့္တြက္ မေနေတာ့ပါ။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလံုး ေကာင္မေလး၏ တင္းၾကပ္စီးပိုင္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ထဲ အဆံုး၀င္ေအာင္ ဖိထိုးသြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္၊ ဖင္ေျပာင္ႀကီး တလႈပ္လႈပ္ျဖင့္ ဖိကပ္လိုးေဆာင့္ေတာ့သည္။ လီးကို သံုးလက္မခန္႔သာ ဆြဲထုတ္ ျပန္သြင္းေဆာင့္လိုးျခင္းျဖစ္သည္။ ခင္ေမထိုက္၏ တင္ပါးဆံုေဖြးေဖြးႀကီးမွာေတာ့ ေဆာင့္လိုးလိုက္ေလတိုင္း၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ဆီးစပ္ႏွင့္ ထိကပ္ပြတ္မိကာ သိမ့္သိမ့္တုန္ခါ၍ ေနေလသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ ၾကမ္းျပင္ေပၚေထာက္ထားေသာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို၊ ေကြးလိုက္၊ ဆန္႔လိုက္၊ ကားလိုက္၊ စုလိုက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္း၍ လိုးေဆာင့္သည္။ ေျခေထာက္ေကြးေဆာင့္ေသာအခါ၊ လီးကေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ေအာက္မွ ပင့္ေကာ္တိုး၀င္သည္။ ေျခေထာက္ဆန္႔၍ ေဆာင့္လိုးေသာအခါတြင္ေတာ့၊ လီးအ၀င္သည္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းျဖစ္သည္။ ေျခေထာက္ကိုစု၍ ေဆာင့္လွ်င္မူ လီးတဆံုးမ၀င္၊ သို႔ေသာ္ လီးတန္ႏွင့္ေစာက္ေစ့ ထိေတြ႔ပြတ္တိုက္မႈကေတာ့ အရမ္းေကာင္းသည္။ ေျခေထာက္မ်ားကား၍ ေဆာင့္လွ်င္ေတာ့ လီးအ၀င္နက္သည္။ ဆယ္လက္မေက်ာ္ရွည္သည့္ လီးေခ်ာင္းႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလံုးပင္၊ ေစာက္ပတ္ထဲ နင့္ေနေအာင္ကို ၀င္သည္။
ဘယ္လိုမ်ဳိးေဆာင့္လိုးသည္ျဖစ္ေစ၊ ခင္ေမထိုက္မွာေတာ့ အီးကနဲ အားကနဲ ေအာ္ဟစ္ ျမည္တမ္းရလွ်က္၊ တစ္ကိုယ္လံုး ေကာ့ပ်ံတြန္႔လိန္၍ ေနေလသည္။ ထိမိလြန္းလွေသာ ေဆာင့္လိုးခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ၊ ခင္ေမထိုက္မွာ အခ်က္ငါးဆယ္ေက်ာ္ အေဆာင့္ခံရၿပီးခ်ိန္တြင္ ႏွစ္ခ်ီဆက္တိုက္" ၿပီး" သည္။ အေတာ္လည္း ေမာဟိုက္ ႏြမ္းလ်သြားသည္။ ခံတင္ေစာင္းတြင္ ဒူးေခါင္းမ်ား တင္ခ်ိတ္အားျပဳလ်က္၊ ဖင္ဆံုႀကီးတစ္ခုလံုး ခံတင္ေစာင္းမွ လြတ္ေက်ာ္ေနေအာင္ ကုန္းအလိုးခံေနရသည္မို႔၊ ေကြး၍ကိုယ္ေနဟန္အထားသည္ ပံုမွန္မဟုတ္။ ကုန္းကြႀကီးျဖစ္ကာ ေညာင္းညာလာသည္။ အထူးသျဖင့္ ေကြးညြတ္အားျပဳကာ ေထာက္ထိန္းထားရေသာ ဒူးေခါင္းႏွစ္ခုက အရမ္းကို ေညာင္းညာလာသည္။
ခင္ေမထိုက္သည္ က်ိတ္မွိတ္ကာ တင္း၍ ေတာင့္ခံေနပါေသးသည္။ ေညာင္းညာေနေပမယ့္၊ အလိုးအေဆာင့္ခံရတာကလည္း အေတာ္ကို ေကာင္းေနေပသကိုး။ သို႔ေသာ္ ေက်ာ္စိုးအုပ္က အေဆာင့္အလိုး အရွိန္မပ်က္ေသး။ သည္လိုသာဆိုလွ်င္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ သုတ္ရည္ထြက္အုန္းမည္မဟုတ္။ အၾကာႀကီးဆက္ကာ ကုန္း၍ အလိုးခံေနရေပဦးမည္။
"ဘြပ္ဘုဘုဘြပ္ .. အိုး အေမ့ .. ဘြပ္ ဟင့္ .. မၿပီးေသးဘူးလားဗ်ာ .. ဒီမွာ ေညာင္းလွၿပီဗ် .. ဘြပ္ အိုး .. အင့္ .."
အားတင္းကာ ေအာင့္မခံႏိုင္ေတာ့သည့္အဆံုး ခင္ေမထိုက္က ထုတ္ေဖာ္ေျပာယူရေလေတာ့သည္။
"ဒီလိုမ်ဳိး အလိုးခံရတာ မေကာင္းဘူလား ခ်ာတိတ္ရ၊ ငါေတာ့ ေဆာင့္လိုးရတာ သိပ္ပီျပင္တယ္ကြာ .."
"ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ .... ဒါေပမယ့္ ဒူးေကြးၿပီး ဖင့္ေကာ့ေထာင္ ကုန္းေပးေနရတာ သိပ္ေညာင္းလာၿပီဗ် .. ေတာင့္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး .. ခင္ဗ်ား မၿပီးေသးဘူးဆိုရင္ ပံုစံတစ္မ်ဳိး ေျပာင္းၿပီး ခ်ပါလားဗ်ာ .. ေနာ္ .."
"ေအး .. ေအး .. ေလးငါးခ်က္ေလာက္ေတာ့ ေဆာင့္လိုးပါရေစအုန္း ..."
ေျပာလည္းေျပာ၊ ေဆာင့္လည္းက်ဳံးေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ရာ၊ ခင္ေမထိုက္တစ္ေယာက္ ဖင္တယမ္းယမ္း ေခါင္းတေမာ့ေမာ့ ျဖစ္သြားသည္။" ၿပီး" လုလုပင္ ျဖစ္လာသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ထိုအခိ်န္မွာပင္ အေဆာင့္ရပ္ကာ၊ လီးကို ေစာက္ပတ္ထဲမွ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြဲထုတ္သည္။ လီးကြ်တ္ထြက္သြားသလို၊ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲတြင္ ျပည့္လွ်ံ၍ေနေလေသာ အရည္ၾကည္ေတြက ဗြက္ကနဲ ဗြက္ကနဲပင္ အျပင္သို႔ အံထြက္က်သည္။ "ၿပီး" လု "ၿပီး" ခင္ျဖစ္ေနေသာ ခင္ေမထိုက္မွာေတာ့ ဆတ္တငဲ့ငဲ့ႏွင့္ အားမလိုအားမရ ျဖစ္သြားရေလသည္။
"ေဆာင့္ပါအုန္းဗ် .. ေဆာင့္စမ္းပါအုန္း .. ဟင့္ ဟင့္ .."
ခင္ေမထိုက္ အငမ္းမရ ေျပာမိသည္။ တင္ဆံုႀကီးကိုလည္း ေ၀့၀ိုက္လႈပ္ခါသည္။ ေကာင္မေလး ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ဳိးတြင္ ရွိေနသည္ကို ေက်ာ္စိုးအုပ္က ရိပ္မိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆႏၵျဖည့္ဆည္းေပးသည့္ အေနျဖင့္၊ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္ယူလိုက္ၿပီးကာစ သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ျပန္၍ အားျပင္းျပင္းႏွင့္ လိုးေဆာင့္သြင္းခ်လိုက္သည္။
"ဘြပ္ဗ်စ္ဗ်စ္ ဘုဘု .. အမယ္ေလး ေလး .. အား အား .."
လီးအ၀င္ အေတာ္ကို ရက္ေရာသည္။ ဆြဲထုတ္ထားေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္ တစ္ခ်က္တည္းႏွင့္ပင္ အဆံုးတဟုန္ထုိး၀င္သည္။ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းဘက္သို႔ လီးအရွိန္ျဖင့္ ေပၚလာေသာ ေလလံုးတိုး၀င္ ရိုက္ခတ္သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲရွိ အရည္ၾကည္ေတြလည္း အျပင္သို႔ စင္ထြက္သည္။ ေကာင္မေလးဆုိလွ်င္ ခါးတြန္႔ဖင္ယမ္းသြားသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က အဆံုး၀င္သြားေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ျပန္ဆြဲထုတ္သည္။ လီးႀကီး ေစာက္ပတ္ထဲမွ ကြ်တ္ထြက္သည္။ အထုတ္ၾကမ္းမႈေၾကာင့္၊ လီးႏွင့္ ေစာက္ပတ္တို႔ ပူကနဲ ေနေအာင္ ထိေတြ႔ပြတ္တုိက္သည္။ ေစာက္ပတ္ၿပဲလန္ အာထြက္၍ပါလာသည္။ ခင္ေမထိုက္ တအားအား ေအာ္ညည္းမိသည္။ ထုတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ တအားကုန္ ျပန္ဖိေဆာင့္လိုးသြင္းသည္။ လီးတစ္ေခ်ာင္းလံုး အဖုတ္ထဲ တရွိန္ထိုး အဆံုးတိုင္ ျပန္၀င္သည္။
ခင္ေမထုိက္ အားကနဲ ေအာ္ဟစ္လိုက္ရျပန္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ သံုးႀကိမ္လိုးေဆာင့္ခံလိုက္ေလေသာအခါ၊ ခင္ေမထိုက္မွာ တအီးအီး တအားအား ေအာ္ဟစ္ျမည္တမ္းရင္း တစ္ခ်ီ အပီအျပင္ "ၿပီး" သည္။ ေကာင္မေလး "ၿပီး" သြားခ်ိန္တြင္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က သူ႔လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္ထဲမွ ဆတ္ခနဲ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ "ၿပီး" ေနမႈေၾကာင့္ တဆတ္ဆတ္ပင္ တုန္ခါလႈပ္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးသည္ ဟၿပဲၿပဲႀကီး ျဖစ္က်န္ေနခဲ့သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ ထိုေစာက္ပတ္ အေနအထား အေျခအေနကို က်က်နနဆြဲၿဖဲ၍ပင္ ၾကည့္သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ အျပင္သို႔ တစိမ့္စိမ့္ အန္ထြက္ စီးက်လာမႈကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ျမင္ရသည္။
"ပက္လက္လွန္လိုက္ .. ခံတင္ေစာင္းေပၚ ဖင္ႀကီး ေမွးေထာင္ထား .. ေပါင္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္း ေထာင္လိုက္ .. ဟုတ္ၿပီ .."
ခင္ေမထုိက္လည္း ေမာဟိုက္ႏံုးလ်ေနသည့္ ၾကားမွပင္၊ အားတင္းကာ ကိုယ္ကိုတစ္ပတ္လွည့္သည္။ ခံတင္ေအာက္သို႔ ျပဳတ္က်မည္ျဖစ္ရာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ဆြဲမထိန္းကိုင္ ေပးလိုက္ရသည္။ သည္ေနာက္ေတာ့၊ ခံတင္ေစာင္းတြင္ တင္ပါးႀကီးတင္၍ ကိုယ္အထက္ပိုင္းကို ခံတင္ေပၚ ပက္လက္လွန္ လွဲအိပ္ခ်ကာ၊ ေပါင္တန္ႀကီး ႏွစ္ေခ်ာင္း ေထာင္တင္ေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေထာင္လာေသာ ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ၿဖဲကားထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေကြးညႊတ္သြားေအာင္ ျပဳလွ်က္၊ ေျခဖ၀ါးႏွစ္ခုကို ခံတင္ေစာင္းေပၚခ်မိေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ခံတင္ေစာင္းတြင္ ဖင္ႀကီးေမွးတင္ကာ ဒူးေထာင္၍ေပါင္ၿဖဲကား ေပးထားရသည့္ အေျခအေနေရာက္သြားသည္။
ခင္ေမထိုက္မွာ တကယ္ကို ေမာဟိုက္ႏံုးလ်ေနသည္။ ေျခပစ္လက္ပစ္အိပ္ကာ နားပစ္လိုက္ခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ သုတ္ရည္မထြက္ေသးသည့္အတြက္၊ မိမိအေနျဖင့္ ဆက္၍ အလိုးခံေပးမွသာ ျဖစ္မည္ကို နားလည္သည့္အတြက္ အလိုးရပ္၍ အနားေပးဖို႔ ေတာင္းပန္ေျပာဆိုျခင္းပင္ မျပဳေပ။ သုတ္ရည္ထြက္ေအာင္ လုိးၿပီးမွသာ နားရေပေတာ့မည္။ ယခုေတာ့ ဆက္အလိုးခံရေပဦးေတာ့မည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေကာင္မေလး၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူလိုခ်င္သလို ျပင္ယူၿပီးေသာအခါ၊ ေစာက္ပတ္ကို ဘယ္လက္ျဖင့္ အသာဆြဲၿဖဲကာ ညာလက္ျဖင့္ လီးကိုကိုင္၍ ေတ့ကပ္ျပန္သည္။ ေမာလ်ေနသည့္ၾကားမွပင္၊ ခင္ေမထိုက္မွာ ရင္သိမ့္သိမ့္ခုန္၍ လာရသည္။ တဟင့္ဟင့္ ျဖစ္လာသည္။
"သြင္းေလဗ်ာ ... ကပ္ပြတ္မေနပါနဲ႔ .. ကြ်န္ေတာ္ေစာက္ပတ္အရမ္းယားေနတယ္ .. ထိုးသြင္းလိုက္ပါဗ် .."
ခင္ေမထုိက္ကေျပာသည္။ ထိုသို႔ေျပာျခင္းမွာ ရမက္ေဇာထၾကြေနမႈထက္၊ ျမန္ျမန္သြင္း၊ ျမန္ျမန္လိုး၊ ျမန္ျမန္ သုတ္ရည္ထြက္ကာ၊ ျမန္ျမန္အနားရလိုေသာေၾကာင့္လည္းပါသည္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ခင္ေမထုိက္၏ အေျပာသည္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကိုေတာ့ စိတ္ထၾကြသြားေစရန္ ေကာင္းေကာင္းလႈံ ႔ေဆာ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ငနဲသားသည္ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ထိုးေဆာင့္ဖိသြင္းခ်လိုက္ေလသည္။
"ဘြပ္ .. ဘူဘူ ဖြတ္ .. အား ၾကမ္းလွခ်ည္လားဗ်ာ .."
ေအာင့္၍နာသြားေသာေၾကာင့္၊ ခင္ေမထုိက္ ညည္းလိုက္ရျပန္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္လည္း စိတ္အေတာ္ႀကီးကို ထေနသည္မို႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးသည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း ေက်ာ္စိုးအုပ္ သုတ္ရည္အျမန္ထြက္ေစရန္အတြက္ သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို ေ၀့၀ိုက္လႈပ္ခါေပးသည္။ ဒီလိုျပဳမူခ်က္သည္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ေဆာင့္လိုးတာကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္လို႔ အလိုလိုယမ္းခါသြားျခင္းလဲ ပါပါသည္။ ထိုသို႔ ဖင္ယမ္းေပးလိုက္မႈက ေက်ာ္စိုးအုပ္ကိုလည္း အရသာေတြ႔သြားေစသျဖင့္၊ မီးကုန္ယမ္းကုန္ တအားကုန္ ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ရာ၊ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ေဆာင့္လိုးၿပီးေသာအခါ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ လီးမွ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ကုန္ေလေတာ့သည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း ေက်ာ္စိုးအုပ္ သုတ္ရည္ ပန္းထြက္ခ်ိန္တြင္ တစ္ခ်ီထပ္၍ "ၿပီး" ရေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သား မွိန္းကာ အနားယူၾကသည္။ အတန္ငယ္ အေမာေျပေသာအခါ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခင္ေမထိုက္ကို လီးစုပ္ခိုင္းသည္။ လီးေထာင္လာေသာအခါ၊ ပက္လက္အိပ္ခိုင္း၍ သူက ေဘးမွ ေစာင္း၍အိပ္ကာ၊ ေကာင္မေလး၏ ညာေပါင္ႀကီးကို သူ႔ခါးေပၚခြခ်ိတ္ေစလွ်က္၊ ဘယ္ေပါင္ကိုေတာ့ ခြကာ တစ္ေပါင္ေက်ာ္လိုးသည္။ တစ္ေပါင္ေက်ာ္လိုးရင္း ခင္ေမထုိက္ကို ခပ္ေစာင္းေစာင္း အိပ္ျဖစ္သြားေအာင္ အေနအထား ေျပာင္းေစ၍ ေနာက္မွေန၍ ကပ္လိုးသည္။ သိပ္ၿပီးမေမာပန္းပဲ စိမ္လိုးႏိုင္ေသာ အေနအထားမို႔ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ကို ဆြဲ၍ လိုးပစ္လိုက္သည္။
အနားယူလိုက္၊ လီးေထာင္ေအာင္ လီးစုပ္ခိုင္းလိုက္၊ လီးေထာင္လာေသာအခါ၊ အေနအထားတစ္မ်ဳိးေျပာင္းကာ လိုးလိုက္ႏွင့္ စခန္းသြား၍ေနသည္။ လိုးရင္း ခင္ေမထိုက္ ဖင္ကို အခြင့္ရတိုင္း ၿဖဲၿဖဲၾကည့္သည္။ လက္ေခ်ာင္းႏွင့္လည္း ထုိးကလိသည္။ ထို႔ျပင္ ခင္ေမထိုက္ကို ဖင္လိုးခံရန္လည္း ဆြဲေဆာင္သည္။ ေငြသံုးေသာင္း အထိပင္ေပးသည္။ သို႔ေသာ္ ခင္ေမထိုက္က ဖင္လိုးခံဖုိ႔ေတာ့ သေတာမတူ၊ အျပတ္သာ ျငင္းေနသည္။ ည(၁၂)နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္တြင္ေတာ့ လိုးခန္းေတြ တစ္စခန္းသတ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ဖက္ရက္သား တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ ဖက္ကာအိပ္သည္။ ပယ္ပယ္နယ္နယ္လိုးခဲ့ရမႈေၾကာင့္ ပင္ပန္းသလို၊ စိတ္လည္းေက်နပ္ ႏွစ္သိမ့္ေနၾကေလရာ၊ ခ်က္ခ်င္းလိုလို အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။
ေနာက္ေန႔နံနက္၊ (၇)နာရီေလာက္တြင္ ခင္ေမထုိက္ အိပ္ရာမွ ႏိုးသည္။ မိမိသည္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ႏွင့္အတူ၊ ၀တ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ဖက္လ်က္သား အိပ္လွ်က္ရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရေသာအခါ၊ ေကာင္မေလးလည္း သည္ထိတ္ရင္ဖိုသြားသည္။ ညကသည္လူႏွင့္ ၀က္၀က္ကြဲေအာင္ ကာမစပ္ယွက္ခဲ့ရသည္မ်ားကို ျပန္သတိရေတာ့၊ ရွက္သလိုလို၊ ရင္ခုန္သလိုလို ျဖစ္လာသည္။ ကိုေမာ္သန္းတုန္းကလို မနက္အာရံုတက္လုနီးပါးအထိ မဟုတ္ပဲ၊ (၁၂)နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အထိသာ လိုးၿပီး အနားယူ အိပ္စက္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္လား မသိ၊ ခင္ေမထုိက္မွာ ထိုတခါတုန္းကလို မဟုတ္ပဲ အေတာ္ပင္ လန္းလန္းဆန္းဆန္းေလး ရွိေနသည္။ မိုးလင္းသည္အထိ လိုးလွ်င္လည္း၊ တာ၀န္အရ အလိုးခံရမည္မို႔၊ မိမိကို ညွာတာသလိုမ်ဳိး ရွိေသာ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို ေက်းဇူးတင္သလို ျဖစ္မိသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေတာ့ အိပ္ရာမွ မႏိုးေသး။ သူ႔လက္တစ္ဖက္ကလည္း ခင္ေမထိုက္ကို သိုင္း၍ ဖက္ထားသည္။ ခင္ေမထိုက္၏ ၀တ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လံုးသည္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ရင္ခြင္ထဲတြင္ ေရာက္ေနသည္။ ခင္ေမထုိက္သည္ ႏိုးေနေသာ္လည္း၊ မထမိေသးပဲ အသာဆက္၍ မွိန္းေနသည္။ သည္လိုေလး အဖက္ခံထားရတာကိုလည္း ၾကည္ႏူးႏွစ္သိမ့္သလို ခံစားရသည္။ ခင္ေမထိုက္ ႏိုးၿပီး (၁၀)မိနစ္ခန္႔ အၾကာတြင္မွ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ႏိုးလာသည္။ ေရခ်ဳိးခန္းထဲ၀င္၊ မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္၊ ေရမိုးခ်ဳိးၾကသည္။
ၿပီးေတာ့ အ၀တ္အစားမ်ား ျပန္၀တ္ကာ၊ အိပ္ခန္းမွ ထြက္လာခဲ့သည္။ ဧည့္ခန္းေလးထဲတြင္ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား အဆင္သင့္ရွိ၍ေနသည္။
"ဟင္ .. ဒီစားစရာ ေသာက္စရာေတြ ဘယ္သူလာလုပ္ေပးထားတာလဲ .."
ခင္ေမထိုက္ တအံ့တၾသေမးလိုက္မိသည္။
"တို႔ရဲ ႔လူယံုေတာ္ အိမ္ေစာင့္ႀကီး လုပ္ေပးသြားတာပါ၊ သူက ၿခံေထာင့္က တဲအိမ္ေလးမွာ ေနတယ္။ ဒီအိမ္က တို႔ မႏၱေလးလာရင္ ေနဖို႔ ၀ယ္ထားတာ၊ တို႔ မႏၱေလး မလာျဖစ္ရင္၊ အိမ္ေသာ့ပိတ္ထားၿပီး သူကပဲ ေစာင့္ၾကည့္ထားရတာ .. ကဲ .. စားလိုက္အုန္း ..."
"
ၾကက္ဥမက်က္တက်က္ေၾကာ္၊ ေပါင္မုန္႔၊ ေထာပတ္၊ ယို၊ ၀က္အူေခ်ာင္းေၾကာ္၊ ေကာ္ဖီပူပူေႏြးေႏြး၊ ငွက္ေပ်ာသီး၊ ပန္းသီး၊ ထိုးမုန္႔လမုန္႔ တို႔ျဖင့္ အစားအေသာက္မ်ားက အေတာ္ပင္ စံုလင္သလို ေကာင္းလဲေကာင္းမြန္သည္။ ဆာဆာႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္လံုး အေတာ္ကို စားပစ္လိုက္သည္။ စားရင္းေသာက္ရင္းလည္း စကားေတြ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခင္ေမထိုက္ကို အေတာ္ပင္ အေလးေပး ဆက္ဆံသည္။ ခင္ေမထိုက္မွာ မိမိသည္ ေၾကးႀကီးယူကာ၊ အလိုးခံဖို႔ လိုက္လာသည့္ အျဖစ္ကိုပင္ ေမ့သလိုလုိ ရွိရသည္။ ခင္မင္ေသာ ေယာက်္ာေလး မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ႏွင့္ နံနက္စာအတူ စားေသာက္ေနသလိုမ်ဳိးပင္ ခံစားရေလသည္။
"မင္းကို တို႔အေတာ္သေဘာက်သြားၿပီ ခ်ာတိတ္ .. မင္းၾကည့္ရတာ ဒီအလုပ္ကို လိုင္း၀င္ၿပီး လုပ္ေနတာ ဟုတ္ပံုမရဘူး .."
စားေသာက္ၿပီးၾကေသာအခါ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေျပာသည္။ ခင္ေမထုိက္က ဘာမွ် ျပန္မေျပာ၊ မိမိ၏ အေၾကာင္းမွန္ေတြကို မေျပာခ်င္သည့္အတြက္ အသာပင္ ႏႈတ္ဆိတ္ေနသည္။
"ေအးေလ .. ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တို႔ကေတာ့ မင္းနဲ႔ ျပန္ဆံုေတြ႔ခ်င္ပါေသးတယ္ .. မင္းက ဒီအလုပ္ကို အၿမဲလုပ္တာ မဟုတ္ေလေတာ့ ၊ ေတြ႔ခ်င္ရင္ ဘယ္မွာလာေခၚရမလဲ ဘာညာနဲ႔ အခ်ိန္းအခ်က္ ေျပာဆိုထားတာမ်ဳိးေတာ့ လုပ္လို႔မရမွန္း တို႔နားလည္ပါတယ္ .. မင္း ဒါမ်ဳိးထပ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အခါက်မွသာ တို႔နဲ႔ဆံုၾကတာေပါ့ .."
ခင္ေမထိုက္က ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို ဆတ္ကနဲ လွမ္းၾကည့္သည္။ အကယ္၍ ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ ႀကိဳးစားေနမႈ မေအာင္ျမင္ေသးမီ၊ ေငြေၾကးလိုအပ္လာလွ်င္၊ သည္လို ေငြရွာမႈကို ခင္ေမထိုက္ လုပ္မိေကာင္းလုပ္မိႏိုင္ပါသည္။ အျပတ္ေတာ့ မေျပာႏိုင္။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔လုပ္ရန္ အေၾကာင္းရွိလာသည့္တိုင္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ႏွင့္ ဘယ္လိုမ်ား ျပန္ဆံုႏိုင္မည္နည္း။
ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ လူရည္သန္႔သည္။ သူမ အေပၚတြင္လည္း အရာေပးသည္။ အကယ္၍ သူမအေနျဖင့္ သည္လို ေငြရွာမႈမ်ဳိး ထပ္မံလုပ္ရန္ အေၾကာင္းဖန္လာလွ်င္ေတာ့၊ အျခားသူေတြႏွင့္ ဆက္ဆံရမည္ထက္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ႏွင့္သာ အလုပ္ျဖစ္လိုသည့္ ဆႏၵေတာ့ ခင္ေမထုိက္တြင္ အမွန္ပင္ ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္၊ မိမိသည္ အလုပ္ကိုလုပ္မည္ဆိုလွ်င္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို ဘယ္လိုလုပ္ ရွာေဖြဆက္သြယ္ရမည္နည္း ။ ေျပာဖို႔ေတာ့ ၀န္ေလးေနသည္။
"လိုရမယ္ရေပါ့ေလ .. တို႔ကို ဆက္သြယ္ႏိုင္မည့္ တယ္လီဖုန္း နံပါတ္မင္းကို ေပးထားခဲ့မယ္ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က တယ္လီဖုန္း နံပါတ္ႏွစ္ခုကို စာရြက္ငယ္တစ္ခုေပၚတြင္ ေရးခ်ေပးသည္။
"ဒါက ေတာင္ႀကီးက တယ္လီဖုန္း နံပါတ္၊ ဒါကေတာ့ မႏၱေလးမွာ ဆက္သြယ္ႏိုင္တဲ့ နံပါတ္၊ တို႕က ေတာင္ႀကီးမွာ အေနမ်ားတယ္၊ မႏၱေလးကိုေတာ့ အလုပ္ကိစၥရွိမွ ေရာက္တတ္တယ္၊ ႏွစ္လတစ္ခါ သံုးလတစ္ခါဆိုသလိုေတာ့ မႏၱေလး ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။ အဆင္ေျပမယ့္ တယ္လီဖုန္းကို မင္းဆက္သြယ္ေပါ့။ တင္မူေက်ာ္က ဆက္တယ္ဆိုရင္ မင္းမွန္း တို႔သိပါၿပီ ..."
ခင္ေမထိုက္လည္း ေက်ာ္စိုးအုပ္ ေပးေသာ စာရြက္ကိုယူကာ သိမ္းထားလိုက္မိသည္။
"မင္းဖာသာမင္း ျပန္မလား .. တို႔လိုက္ပို႔ေပးရမလား .."
"ရပါတယ္ .. ကြ်န္ေတာ့္ဖာသာျပန္ပါ့မယ္ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေငြရွစ္ေသာင္းခြဲထုတ္ေပးသည္။
"ငါးေသာင္းက မင္းနဲ႔ေျပာထားတဲ့ေစ်း၊ ႏွစ္ေသာင္းက လီးစုပ္ေပးတဲ့အတြက္ အပိုေၾကး .. တစ္ေသာင္းခြဲကေတာ့ .. ေနာက္တစ္ခါ ဆံုႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဆံုႏိုင္ဖို႔အတြက္ .. စရံႀကိဳေပးထားတာေပါ့ .."
"ဟာ .. ဒီလိုႀကီး စရံယူမထားခ်င္ဘူး .. ကြ်န္ေတာ္က ဒီလိုမ်ဳိး ေနာက္ထပ္ လုပ္ျဖစ္ခ်င္မွ လုပ္ျဖစ္မွာ .."
ခင္ေမထိုက္က ေငြတစ္ေသာင္းခြဲကို ျပန္ေပးသည္။
"ယူထားလိုက္ပါ .. မင္း ဒီအလုပ္မ်ဳိး လံုး၀ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ .. ဒါဟာ မင္းကို အပိုဆုခ်လိုက္တာပဲေပါ့ .. အဲ .. ထပ္လုပ္ျဖစ္တယ္ဆိုရင္သာ စရံႀကိဳေပးထားတာပါ ..."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က သည္လိုေျပာေတာ့လည္း၊ ခင္ေမထိုက္ သူေပးေသာ ေငြအားလံုးကို ယူထားလိုက္ေလသည္။
***********************************************************
မည္သို႔ပင္ဆိုၾကေစ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ႏွင့္ လိုက္သြားကာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ခင္ေမထုိက္၏ အေျခအေန အတန္ငယ္ ေကာင္းလာခဲ့သည္ဆိုရမည္။ အေဆာင္လည္း မေျပာင္းေတာ့။ ေမာ္ဒယ္လ္ဂဲလ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖို႔လည္း ဆက္၍ ႀကိဳးပမ္းႏိုင္ခဲ့သည္။ သည္ၾကားထဲတြင္ ေမာ္ဒယ္လ္အလုပ္ အနည္းအက်ဥ္း ရခဲ့ျပန္သည္။ ေငြေၾကးလံုးလံုးခဲခဲ မရသည့္တိုင္၊ ခင္ေမထုိက္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ေတြ ပိုေကာင္းလာသည္။ ရထားခဲ့ေသာ ေငြမ်ားႏွင့္ ေမာ္ဒယ္လ္အလုပ္မွရေသာ (သိပ္ေတာ့မျဖစ္ေလာက္သည့္) ေငြေလးမ်ားႏွင့္ ခ်ဳိးခ်န္သံုးစြဲေနခဲ့ရာ၊ ငါးလခန္႔ေတာ့ ေနႏိုင္ စားႏိုင္ခဲ့သည္။
ငါးလခန္႔အၾကာတြင္ေတာ့ ေငြျပတ္ေတာ့မည့္ အေျခအေနျဖစ္လာသည္။ ဤတြင္ ပြဲတိုးဖူးသလို ျဖစ္ေနေသာ ခင္ေမထိုက္သည္၊ အလြယ္လမ္းျဖင့္ ေငြရွာရန္ စိတ္ကူးရျပန္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ေပးထားေသာ မႏၱေလးတယ္လီဖုန္း နံပါတ္ကို ဆက္သြယ္ၾကည့္သည္။ သူမအတြက္ ကံေကာင္းသည္လား (ဒါမွမဟုတ္ ကံဆိုးသည္လား) မေျပာတတ္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ႏွင့္ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ပင္ ဆက္သြယ္မိသည္။ ခင္ေမထုိက္သည္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို ေျပာထားခဲ့သည့္ တင္မူေက်ာ္ဆိုေသာ အမည္ကို ေမ့ေနသလိုျဖစ္ေန၍ အေတာ္ႀကိဳးစားကာ၊ စဥ္းစားယူရေသးသည္။
မႏၱေလးေတာင္ေျခရွိ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ အိမ္ေလးတြင္ပင္ ခ်ိန္းဆိုေတြ႔ဆံုကာ အလုပ္ျဖစ္ခဲ့ၾကျပန္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေစာက္ေမႊးအရိတ္ခံရန္ႏွင့္၊ ဖင္လိုးခံရန္ သိမ္းသြင္းေျပာဆိုေသးသည္။ ခင္ေမထုိက္က အျပတ္ျငင္းခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခင္ေမထိုက္ကို၊ သူ၏ ေတာင္ႀကီးအိမ္သို႔ လိုက္ပါရန္လည္း ေျပာခဲ့ေသးသည္။ ခင္ေမထိုက္က ျငင္းပယ္ခဲ့ျပန္သည္။ သည္တစ္ေခါက္လည္း ေက်ာ္စိုးအုပ္ထံမွ ေငြရွစ္ေသာင္းခြဲရရွိခဲ့သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေနာက္တစ္ခါထပ္ဆံုႏိုင္ေရးအတြက္ စရံသေဘာေငြႏွစ္ေသာင္း ေပးသြားခဲ့ပါသည္။ ခင္ေမထုိက္ အေတာ္ေလး စိုစိုေျပေျပျဖစ္လာသည္။ သို႔ေသာ္ ေမာ္ဒယ္လ္ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုတြင္ ၀င္ၿပိဳင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ (ဆုေတာ့မခ်ိတ္ပါ) ရခဲ့ေသာ ေငြမ်ား အကုန္ျမန္သြားသည္။ ႏွစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အၾကာတြင္ ေငြျပတ္ေတာ့မည္ကဲ့သို႔ ျဖစ္လာျပန္သည္။
ထိုအခါ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကိုပင္ တယ္လီဖုန္းဆက္သြယ္ရေလေတာ့သည္။ သည္တစ္ခါေတာ့၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က မႏၱေလးတြင္ မရွိပါ။ ေတာင္ႀကီးဖုန္းကို ဆက္မွသာ အဆက္အသြယ္ရသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခင္ေမထိုက္ကို ေတာင္ႀကီးသို႔ လာခဲ့ရန္ေျပာ၏။ ပထမတြင္ေတာ့ ခင္ေမထိုက္က လုိက္သြားဖို႔ စိတ္ကူးမိေသးသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိတစ္ခါမွ် မေရာက္ဖူးသည့္ အရပ္ေဒသတြင္ အေၾကာင္းကိစၥ တစ္ခုခုေပၚခဲ့ေသာ္၊ မသြားတတ္မလာတတ္ႏွင့္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္မည္ စိုးေသာေၾကာင့္၊ မႏၱေလးအိမ္တြင္သာ ေတြ႔ဆံုလိုေၾကာင္း ေျပာလိုက္သည္။ ေက်ာ္စုိးအုပ္သည္ ခင္ေမထိုက္ကို အေတာ္ကို ႏွစ္သက္သေဘာက်ေနဟန္တူသည္။ မႏၱေလးသို႔ နက္ျဖန္တြင္ပင္ လာခဲ့မည္ဟု ေျပာဆိုကာ အခ်ိန္းအခ်က္ လုပ္လိုက္ၾကသည္။ သို႔ျဖင့္ မႏၱေလးေတာင္ေျခရွိ အိမ္ေလးတြင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ႏွင့္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေတြ႔ဆံုကာ အလုပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။
သည္တစ္ေခါက္တြင္ေတာ့၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခင္ေမထိုက္ကို ေစာက္ေမႊးအရိတ္ခံရန္ႏွင့္၊ ဖင္လိုးခံရန္ သိမ္းသြင္းေျပာဆိုျခင္း မျပဳေတာ့ပါ။ ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံရန္သာ ကမ္းလွမ္းေလသည္။
"ခ်ာတိတ္ရာ .. မင္းကို တို႔ေတာ္ေတာ္သေဘာက်ေနၿပီကြ .. တကယ္ေျပာတာ၊ ဒါေၾကာင့္ မင္းကို ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ယူထားခ်င္တယ္ .. မင္းလက္ခံမလား .."
"ျဖစ္ပါတယ္ .. ရိုက္ေလ .."
ေမာ္ဒယ္လ္ဂဲလ္အျဖစ္ ေနရာရေအာင္ျမင္ရန္ ႀကိဳးစားေနေသာ ခင္ေမထိုက္အဖို႔၊ ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံရတာ မဆန္းပါ။ ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံရတာကိုလည္း ၀ါသနာပါၿပီး သေဘာက်သည္။ ထို႔ေၾကာင့္၊ ဘယ္လိုပံုမ်ဳိးေတြ ရိုက္မည္နည္းဟုပင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးမေနေတာ့ပဲ ေခါင္းညိတ္မိသည္။
အလြယ္တကူ ေခါင္းညိတ္လက္ခံေသာ ေကာင္မေလး၏ ရိုးစင္းလြန္းမႈကို ေက်ာ္စိုးအုပ္သေဘာက်ကာ ၿပံဳးမိသည္။
"တို႔ရိုက္ခ်င္တာက ရိုးရိုးပံုေတြ မဟုတ္ဘူးကြ .."
သည္ေတာ့မွ ခင္ေမထိုက္လည္း နည္းနည္း ရိပ္စားမိလာကာ ..
"ဘယ္လိုပံုမ်ဳိးေတြ ရိုက္မွာလဲဗ် .. ရွင္းေအာင္ေျပာစမ္းပါ .."
"ကိုယ္တံုးလံုးပံုေတြရယ္ .. အျပာပံုေတြရယ္ .. ရိုက္ယူထားခ်င္တာ .."
တစ္ခ်ီတစ္ေမာင္း၊ စပ္ယွက္ေပ်ာ္ပါးၿပီး အနားယူေနခ်ိန္တြင္ ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံေရးကိစၥ ေျပာဆိုျခင္းျဖစ္ရာ၊ ခင္ေမထိုက္ေရာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ပါ အ၀တ္မပါ၊ ဗလာကိုယ္လံုးတီးျဖင့္ ခံတင္ေပၚတြင္ ရွိေနၾကသည္။ ဘယ္လိုဓါတ္ပံုမ်ဳိးေတြ အရိုက္ခံရမည္ကို၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာခ်ေသာအခါ၊ ခင္ေမထိုက္မွာ မ်က္ႏွာထူပူ၍ အေတာ္ရွက္သြားသည္။ ေပါင္တန္မ်ား လိမ္ေစ့ကာ၊ ရင္ဘတ္ေပၚလည္း လက္ပိုက္ဖံုးကာလိုက္မိသည္။
"ဟာဗ်ာ .. အဲလိုပံုမ်ဳိးေတြေတာ့ အရိုက္မခံခ်င္ပါဘူး .. ရွက္စရာႀကီး .."
ေခါင္းႀကီးငံု႔ကာ ရွက္ရွက္ႏွင့္ျငင္းသည္။ သူမ၏ ၀တ္လစ္စလစ္ ကိုယ္ကာယတစ္ခုလံုးလည္း ရွက္ေသြးဖ်န္းလွ်က္ ပန္းႏုေရာင္ သန္းသြားသည္။ ေစာေစာက ပယ္ပယ္နယ္နယ္ အေနအထားမ်ဳိးစံုျဖင့္ အလိုးခံခဲ့သည္ႏွင့္ ဘာမွ မဆိုင္ေတာ့။ တကယ့္အပ်ဳိရိုင္းေလးတစ္ေယာက္ ပါးစအနမ္းခံရခ်ိန္တြင္ ရွက္သလိုမ်ဳိး အေျခအေနျဖစ္ေနရာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးျဖင့္ ၾကည့္ေနမိသည္။
"ခ်ာတိတ္ကလဲကြာ .. ဘာရွက္စရာရွိလို႔လဲ ..။ တို႔က မင္းတစ္ကိုယ္လံုး အကုန္ျမင္ၿပီးသားပဲ။ ဖင္ေတြ ေစာက္ပတ္ေတြေတာင္ က်က်နနၿဖဲၾကည့္ဖူးတာ .. လိုးလည္းေကာင္းေကာင္း လိုးၿပီးၿပီဟာ .."
ခင္ေမထိုက္က ဘာမွ်မေျပာ၊ ေပါင္ေစ့၊ ရင္ဘတ္ေပၚလက္ပိုက္၍ ေခါင္းႀကီးငံု႔ၿမဲငံု႔ထားသည္။
"မင္းရဲ ႔ကိုယ္တံုးလံုးနဲ႔ အျပာပံုေတြကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ မျပပါဘူး ကြ .. တို႔ပဲ ၾကည့္ဖို႔ သိမ္းထားမွာပါ .. စိတ္ခ် .. ဒီမွာ .. မင္းကိုျပမယ္ .. ၾကည့္ပါအုန္း .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္ ခံတင္ေပၚမွဆင္းကာ၊ အိပ္ခန္းထဲမွ ေလွ်ာက္လွမ္းထြက္သြားသည္။ ခင္ေမထုိက္မွာေတာ့ ခံတင္ေပၚတြင္ ကိုယ္တံုးလံုးႀကီး က်န္ေနခဲ့သည္။ ရွက္သလိုလို ျဖစ္ေနသည္မို႔၊ ခင္ေမထိုက္သည္ ခြ်တ္ခ်ထားေသာ ထမီကို လွမ္းယူကာ ရင္လ်ား၀တ္ထားလိုက္သည္။
ခဏအၾကာတြင္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ အိပ္ခန္းထဲ ျပန္၀င္လာ၏။ လက္ထဲတြင္ အညိဳေရာင္ စကၠဴအိတ္တစ္ခုကိုင္လာသည္။
"ေဟာ.. ဘာလို႔ ထမီရင္လ်ားထားရတာလဲ .. ခြ်တ္လိုက္ပါကြ .."
"အို .. အခု နားေနတာပဲဟာ .. ဟို .. ျပန္အိပ္ၾကေတာ့မွ ခြ်တ္မယ္ .."
"ခြ်တ္လိုက္ပါကြာ .. မင္းကလဲ .. အလကား ရွက္စရာမရွိတာ ရွက္ေန။ တို႔မ်ား ရွက္စရာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး .. ကဲပါ .. ခြ်တ္လိုက္ပါ .. မင္းကို ျပစရာ ရွိလို႔ .."
"ျပစရာရွိတာ ျပေလ .. ၾကည့္မယ္ .."
"ထမီရင္လ်ား ခြ်တ္လိုအုန္းေလ .."
"အိုး .. ဒီလို ထမီရင္လ်ားရက္နဲ႔ ၾကည့္လို႔ မရဘူးလား .."
"ကိုယ္တံုးလံုးခြ်တ္နဲ႔ၾကည့္ရင္ ပိုေကာင္းတယ္ကြ ... ဒါေၾကာင့္ခြ်တ္ခိုင္းတာပါ။ ၿပီးရင္ မင္းကို ဆက္လိုးအုန္းမွာပဲဟာ .. ခြ်တ္လိုက္ပါ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က တြင္တြင္ခြ်တ္ခိုင္းေနေသာေၾကာင့္၊ ခင္ေမထိုက္လည္း ရင္လ်ားထားေသာ ထမီကို ခြ်တ္ခြာပစ္လိုက္ရသည္။
"ေအး .. ဒီလိုမွေပါ့ကြ .. ေရာ့ ဒီမွာ ၾကည့္ ..."
ခင္ေမထုိက္ ကိုယ္လံုးတီး ျဖစ္သြားၿပီးမွ ေက်ာ္စိုးအုပ္က စကၠဴအိတ္ထဲမွ ဓါတ္ပံုတစ္ပံု ထုတ္ျပသည္။ ပို႔စကတ္ဒ္ႏွစ္ဆအရြယ္အစားပံုႀကီး ျဖစ္သည္။
ခင္ေမထိုက္က ဓါတ္ပံုကို ယူၾကည့္သည္။ သူမ၏ မ်က္ႏွာပူထူကာ၊ တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ဖိန္းရွိန္း၍သြားသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ႏွင့္ တရုတ္ကျပားျဖစ္ဟန္တူေသာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္၏ပံုျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္လံုး၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ အ၀တ္အစားတစ္ခုတစ္ေလမွ် မရွိ။ လံုး၀ဗလာက်င္းကာ ကိုယ္တံုးလံုး ျဖစ္ေနၾကသည္။ ဓါတ္ပံုထဲတြင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ပက္လက္ကုလားထိုင္တစ္ခုေပၚတြင္ ေပါင္ႏွစ္ခုကား၍ ထိုင္ေနသည္။ တရုတ္ကျပားမက ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ေပါင္ႏွစ္ခုၾကားတြင္ ဒူးေထာက္ကာ ထိုင္ေနသည္။ ဓါတ္ပံုရိုက္ယူရာဘက္ကို၊ တရုတ္ကျပားမက ေနာက္ေက်ာေပးထားေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကိုမျမင္ရ။ အမ်ဳိးသမီး၏ မ်က္ႏွာမွာလည္း ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ေပါင္ၾကားတြင္ တင္အပ္လွ်က္သား ရွိေနပါသည္။
တရုတ္ကျပားမ၏ ေနာက္ပိုင္းကိုယ္ကာယကိုေတာ့၊ ဓါတ္ပံုထဲတြင္ ပီပီျပင္ျပင္ ထင္ထင္ရွားရွားႀကီးကို ျမင္ရသည္။ ခါးကေသးက်င္၍ တင္ပါးဆံုႀကီးသည္ ၀ထစ္အိထြားကာ လံုး၀န္းကားစြင့္ေနသည္။ ဓါတ္ပံုအသားကလည္း အရမ္းေကာင္းမြန္လွေပရာ၊ ခင္ေမထုိက္အေနျဖင့္ ထိုအမ်ဳိးသမီး၏ ဖင္သား အိအိၿဖိဳးၿဖိဳးႀကီးမ်ားကိုသာမက၊ ဖင္သားျခမ္းႀကီး ႏွစ္ခုၾကားရွိ စအိုေပါက္ညိဳတိုတိုေလး စူတူတူျဖစ္ေနပံု၊ ထိုစအိုေပါက္ေအာက္ဘက္နားတြင္ ေစာက္ပတ္ႀကီး ဖုထစ္ေဖာင္းၾကြေနပံုတို႔ကို ေကာင္းေကာင္း ေတြ႔ႏိုင္သည္။ ေစာက္ေမြးမ်ားက ရိတ္ပယ္ထား၍ ေစာက္ပတ္က ေျပာင္ရွင္းေနသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ေပါင္ၾကားထဲ ေခါင္းေရာက္ေနေသာ တရုတ္ကျပားမ ဘာလုပ္ေနသည္ကိုေတာ့၊ ဓါတ္ပံုထဲတြင္ မျမင္ႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္ ထိုဓါတ္ပံုရိုက္ယူသည့္ အခ်ိန္တြင္၊ တရုတ္ကျပားမသည္ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ လီးကို စုပ္ေပးေနခိုက္ ျဖစ္ေၾကာင္းကိုေတာ့၊ ခင္ေမထိုက္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး နားလည္သိရွိသည္။
ဓါတ္ပံုရိုက္ရာဘက္ကို မ်က္ႏွာမူထားေသာေၾကာင့္ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ မ်က္ႏွာအသြင္အျပင္ကိုေတာ့ ထင္ထင္ရွားရွား ေတြျမင္ႏိုင္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ အံကို မသိမသာခဲထားသည္။ မ်က္လံုး မေမွးတေမွးျဖစ္ေနသည္။ တရုတ္ကျပားမ လီးစုပ္ေပးမႈေၾကာင့္ အရသာေတြ႔ ဖီလင္တက္ေနေၾကာင္း သိသာထင္ရွားပါသည္။
"ဒီပံုထဲက မိန္းမ ဘာလူမ်ဳိးလို႔ မင္းထင္လဲ .."
ခင္ေမထိုက္ ဓါတ္ပံုကို ေကာင္းေကာင္းၾကည့္ၿပီးခ်ိန္တြင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေမးသည္။ ဓါတ္ပံုကို ျမင္ရစက ရွက္ေၾကာက္မ်က္ႏွာပူသလို ျဖစ္မိေသာ္လည္း၊ ၾကည့္ရတာ စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး တစ္မ်ဳိးဖီလင္ရသည္မို႔၊ ခင္ေမထုိက္ ေသေသခ်ာခ်ာကို ၾကည့္လိုက္မိသည္။
"တရုတ္ကျပားမ ထင္တယ္ .."
"ကျပားမဟုတ္ဘူး .. ယူနန္တရုတ္မ စစ္စစ္ .."
"အဲဒီ ယူနန္တရုတ္မနဲ႔ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ဘယ္လုိခ်ိတ္မိၿပီး အလုပ္ျဖစ္သြားတာလဲ .."
"သူက က်ဳိင္းတုန္က နာမည္ႀကီး ေလာပန္တစ္ေယာက္ရဲ ႔မိန္းမ .. သူေဌးကေတာ္ျဖစ္သလို သူကိုယ္တိုင္လည္း ေတာ္ေတာ္ခ်မ္းသာတယ္ .. ဒါေပမယ့္ ဂ်င္၀ိုင္းမွာ အျပတ္ေအာမိတာ တခါတည္း အိမ္ေပါင္၊ ကားေပါင္ရတဲ့ အေျခအေနေရာက္သြားတယ္ .. ဒီကိစၥေတြ သူ႔လင္နဲ႔ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြ သိကုန္ရင္ ျပသနာေတြတက္မွာစိုးလို႔၊ တို႔ဆီလာ အကူအညီေတာင္းတယ္။ ေငြေခ်းဖို႔ေပါ့ .. တို႔က ေငြေခ်းတာ ဟုတ္ပါၿပီ .. ဘာေပါင္စရာရွိလဲဆိုေတာ့ .. သူ႔မွာက အေပါင္ထားစရာ မရွိေတာ့ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ .."
"ဒီမိန္းမက ခ်မ္းသာတယ္ဆို .. ဘာလို႔ ဒီေလာက္အထိ အေျခယိုင္သြားရတာလဲ .."
"သူ ရႈံးထားတဲ့ ေငြလည္း နည္းတာမွ မဟုတ္တာ .. သိန္းငါးဆယ္ေလာက္ကို ရွိတာ .."
"ဘုရားေရ .. ဒီေလာက္ေတာင္ ေလာင္းကစားပစ္တယ္ .. ဟုတ္လား .."
"ခ်ာတိတ္က က်ဳိင္းတုန္ဘက္က ေလာင္းကစား၀ိုင္းေတြအေၾကာင္းမွ မသိတာ .. သိန္းရာခ်ီၿပီးေတာင္ အရႈံးအႏိုင္ရွိတဲ့ တကယ့္ ေၾကးႀကီး၀ိုင္းေတြ၊ ေလာင္းကစား ေၾကြးေတြ ေတာင္းတဲ့ေနရာမွာလည္း သိပ္ရက္စက္တတ္ၾကတာ .."
"ကဲ .. ေျပာစမ္းပါအုန္း .. ခင္ဗ်ားက သူ႔ကို ေငြေခ်းလိုက္ေရာလား .."
"ေငြက သိန္းငါးဆယ္ေက်ာ္တာ .. လက္လြတ္စပယ္ေတာ့ ဘယ္ထုတ္ေခ်းႏိုင္မွာလဲ .. အေပါင္ေတာင္းယူရတာေပါ့ .."
"သူ႔မွာ အေပါင္ေပးစရာ ပစၥည္း မရွိေတာ့ဘူးဆို .."
"ဟုတ္တယ္ေလ .. ပစၥည္းမရွိေတာ့ လူကို အေပါင္တင္ခိုင္းတာေပါ့ .."
"လူကိုအေပါင္ခံတယ္ .. ဟုတ္လား .. လူေပါင္ခံၿပီး ဘာလုပ္တာလဲ .."
စကားစပ္၍သာ ေမးလိုက္ရသည္။ လူကို အေပါင္ယူထားသည့္ ထိုယူနန္တရုတ္မအား၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ဘာေတြလုပ္မည္ဆိုျခင္းကို ခင္ေမထိုက္ နားလည္သိရွိေနပါသည္။
"ေရာ့ .. ဒီပံုကိုၾကည့္လိုက္ ... မင္းဖာသာ သိလာလိမ့္မယ္ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ဓါတ္ပံုတစ္ပံု ထပ္ထုတ္ျပသည္။
ထိုဓါတ္ပံုမွာ ေက်ာ္စိုးအုပ္ႏွင့္ ယူနန္တရုတ္မတို႔၊ ခံတင္ေပၚတြင္ (၆၉) ပံုစံျဖင့္ လုပ္ေနၾကပံုျဖစ္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေအာက္က၊ ယူနန္တရုတ္မက အေပၚက၊ ဓါတ္ပံုထဲတြင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ မ်က္ႏွာကို၊ ယူနန္တရုတ္မ၏ ေပါင္တန္တုတ္တုတ္ၿဖိဳးၿဖိဳးႀကီး တစ္ခုက ကြယ္ေနေသာေၾကာင့္၊ ေစာက္ပတ္ရက္ေပးေနပံုကိုေတာ့ ပီပီျပင္ျပင္ မျမင္ရ။ သို႔ေသာ္ ယူနန္တရုတ္မ၏ ၀တ္လစ္စလစ္ကိုယ္ေပၚတြင္ ၾကက္သီးဖုေလးမ်ား ထေနမႈ၊ အသားအေရမ်ား တင္း၍ေနမႈတို႔က၊ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ေကာင္းေကာင္း အရက္ခံေနရၿပီး၊ ထိုသို႔ အရက္ခံေနရမႈကိုလည္း ယူနန္တရုတ္မက အရသာေတြ႔ ယစ္မူးေနေၾကာင္း သိသာႏိုင္သည္။ ယူနန္တရုတ္မ၏ ပါးစပ္က ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ေဂြးအုမ်ားကို ငံုခဲကာ စုပ္ေနပံုကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္း ျမင္ရသည္။ စုပ္ေပးေနမႈသည္လည္း အာသာငမ္းငမ္းရွိသည္။ ယူနန္တရုတ္မ၏ မ်က္လံုးေမွးစင္းေနသည္။ ပါးခ်ဳိင့္၀င္ေနသည္။ ေဂြးအုလံုးသည္ တစ္၀က္မရွိတရွိသာ ပါးစပ္ထဲတြင္ ရွိေနလွ်က္၊ အျပင္သို႔ ထြက္ေနသာ အုလံုးေပၚတြင္ တံေတြးမ်ားစိုကာ အေရာင္လက္ေတာက္ေျပာင္ေနသည္။ ေဂြးအုအေပၚရွိ လီးေမႊးႏုႏုေလးမ်ားပင္ ေထာင္တက္ေနၾကတာ ျမင္ရသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေနာက္ထပ္ ဓါတ္ပံုတစ္ပံုထုတ္ေပးရာ၊ ခင္ေမထိုက္လည္း အျမန္ပင္ ဆြဲယူၾကည့္လိုက္သည္။
သည္ပံုကေတာ့၊ ယူနန္တရုတ္မႀကီးကို ေရွ႔တည့္တည့္မွ ရိုက္ထားသည့္ ပံုျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ရသည္။ အသက္သံုးဆယ္၀န္းက်င္အရြယ္၊ ရုပ္ရည္အေတာ္ပင္ ေခ်ာေမာလွပသည္။ အမ်ဳိးသမီးသည္ ေလးဘက္ေထာက္ကာ ကုန္းေန၍ ကင္မရာဘက္သို႔ မ်က္ႏွာမူထားသည္။ သူမ၏ မ်က္ႏွာသည္ အနည္းငယ္ ပန္းႏုေရာင္ သန္း၍ေနသည္။ ပါးစပ္မဟတဟ၊ ေခါင္းေလး မေမာ့တေမာ့။ ေထာက္ထားေသာ လက္ႏွစ္ခုၾကားတြင္ မို႔ထြားေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးမွာ၊ ဘူးစင္ကဘူးသီးလံုးလံုးႀကီးႏွစ္ခုလိုမ်ဳိး ရွိေနသည္။
ေလးဘက္ေထာက္ကာ ကုန္းေပးထားေသာ ယူနန္တရုတ္မႀကီး၏ ဖင္ဆံုကားကားအိအိႀကီး ေနာက္တြင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ရွိေနသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ဆီးစပ္တြင္ ယူနန္မႀကီး၏ ဖင္ႀကီးက ထိကပ္၍ေနသည္။ ကားတစ္ေနေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ လီးႏွင့္ေစာက္ပတ္တို႔ကို မျမင္ရေသာ္လည္း၊ ယူနန္တရုတ္မႀကီးကို ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေနာက္မွခြကာ လိုးေနေၾကာင္း သိသာႏိုင္ပါသည္။
"ကဲ ဒီပံုကို ၾကည့္ပါအုန္း၊ ၿပီးေတာ့ ဓါတ္ပံုႏွစ္ပံု ဘယ္လုိျခားနားတာေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ ရွာၾကည့္စမ္းပါ .."
ေက်ာ္စုိးအုပ္က ဓါတ္ပံုတစ္ပံု ထုတ္ေပးျပန္သည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း ဓါတ္ပံုႏွစ္ပံုကို ယွဥ္ၾကည့္သည္။
ဒုတိယဓါတ္ပံုမွာလည္း ယူနန္တရုတ္မႀကီးကို ေရွ႔တည့္တည့္မွ ရိုက္ယူထားေသာပံုပင္ ျဖစ္သည္။ အမ်ဳိးသမီးသည္ ပထမပံုထဲကလိုပင္ ေလးဘက္ေထာက္ကာ ကုန္း၍ေနသည္။ ကင္မရာကို မ်က္ႏွာမူထားသည္။ သူမ၏ ဖင္ႀကီးေနာက္တြင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္လည္း ကပ္၍ ရွိေနသည္။ အေနအထားဆင္တူေသာ္လည္း ဓါတ္ပံုႏွစ္ပံုတြင္ ကြဲျပားျခားနားေသာ အခ်က္ေတြကေတာ့ ရွိေနသည္။
ဒုတိယဓါတ္ပံုထဲတြင္ ယူနန္တရုတ္မႀကီး၏ မို႔ထြားေသာ ႏို႔အံုသားျဖဴျဖဴအုအုႀကီးမ်ားေပၚတြင္၊ လက္ေခ်ာင္းရာ အညိဳအမည္းမ်ားကို အထင္းသားျမင္ရသည္။ ထိုႏို႔အံုႀကီးမ်ားကို၊ ဓါတ္ပံုမရိုက္မီ အခ်ိန္ပိုင္းမွာပင္၊ ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္နယ္ဖ်စ္ညွစ္ဆြဲကိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ထင္ရွားေနသည္။ ထို႔ျပင္ ယူနန္မႀကီး၏ ညာဘက္တင္ပါးႀကီးေပၚတြင္ လက္၀ါးရာႀကီးတစ္ခု ထင္ထင္ရွားရွား ရွိေနသည္။ တင္ပါးႀကီးမွာလည္း၊ ေလာေလာလတ္္လတ္ လက္၀ါးျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အရိုက္ခံရၿပီးကာစျဖစ္ေၾကာင္း ခင္ေမထိုက္ နားလည္ရသည္။ ခင္ေမထုိက္သည္ မိမိဖင္ကို ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ရိုက္မႈမ်ားကို မၾကခဏ ခံဖူးေနရာ၊ ယူနန္တရုတ္မ မည္သို႔ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြ ျဖစ္ရမည္ကိုပါ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ နားလည္ေနေလသည္။ ယူနန္တရုတ္မ၏ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေပၚလြင္ေနေသာ ခံစားမႈဖီလင္ အရိပ္အေယာင္မ်ားလည္း ဓါတ္ပံုတစ္ပံုႏွင့္တစ္ပံုမတူ၊ ကြဲျပားျခားနားသည္။
ပထမပံုတြင္ ယူနန္မႀကီးသည္ မ်က္လံုးေလးေမွးစင္းကာ ပါးစပ္ေလး မဟတဟႏွင့္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ စပ္ယွက္မႈကို အရသာေတြ႔ေနဟန္ အျပည့္ရွိသည္။ အလိုးခံရတာ ဖီလင္တက္၍ အရမ္းေကာင္းေနေၾကာင္း အမူအရာေတြ ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚေန၏။
ဒုတိယပံုတြင္ေတာ့၊ ယူနန္တရုတ္မ၏ မ်က္ႏွာသည္ အနည္းငယ္ မဲ့တဲ့တဲ့ေလးျဖစ္ေနသည္။ ပါးစပ္ဟကာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား မသိမသာေကြး၍ အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ထားသည္။ မ်က္ေမွာင္ကလည္း မသိမသာက်ဳံ၍ေနသည္။ ဤဓါတ္ပံုရိုက္ယူသည့္ အခ်ိန္တြင္၊ ထိုယူနန္တရုတ္မသည္ နာၾကင္မႈေ၀ဒနာ တစ္ခုခုကို ျပင္းျပင္းျပျပပင္ ခံစားလိုက္ရဟန္ တူသည္ဟု ခင္ေမထိုက္၏ စိတ္ထဲထင္မိသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းႏွစ္ခုသည္၊ တင္းမာစူၾကြ၍ ေကာ့ေထာင္တက္ေနၾကေလရာ၊ ရမက္ေဇာအရမ္း ျပင္းထန္လွ်က္၊ ကာမအရသာ အျပတ္ေတြ႔ေနေၾကာင္းကလည္း သိသာေနသည္။
"ဒီပံုႏွစ္ပံု ဘယ္လုိျခားနားတယ္ဆိုတာ မင္းရွာလို႔ေတြ႔လား ခ်ာတိတ္ ..."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေမးသည္။
ခင္ေမထိုက္က ေခါင္းညိတ္ျပကာ၊ မိမိ သတိျပဳမိေသာ ျခားနားခ်က္မ်ားကို ေျပာျပသည္။
"ဒါဆိုရင္ မင္းရဲ ႔ထင္ျမင္ခ်က္ကို ေျပာျပစမ္းပါအုန္း .. ဘာျဖစ္လို႔ ဒီပံုႏွစ္ခု ျခားနားေနရတာလဲ .."
"အင္း .. ကြ်န္ေတာ္ထင္တာကေတာ့ .. ပထမဓါတ္ပံု ရိုက္ယူတဲ့အခါတုန္းက .. အဲဒီမိန္းမကို ခင္ဗ်ားက ခပ္ျဖည္းျဖည္းပဲ လုပ္ေနၿပီး၊ ဒုတိယဓါတ္ပံုရိုက္ေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာ္ပစ္ေနတုန္း ျဖစ္လိမ့္မယ္ .."
"အင္း ..မဆိုးပါဘူး .. မင္းမွန္းတာက တစ္၀က္ေတာ့ မွန္တယ္ .."
"ဒါဆို ဘယ္လိုမ်ဳိး ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာျပပါလားဗ်ာ .."
"အင္း .. မင္းေျပာသလိုပါပဲေလ .. ပထမ ဓါတ္ပံုရိုက္တဲ့အခါတုန္းက၊ သူ႕ကိုတို႔က ေလးဘက္ကုန္းခုိင္းၿပီး ေနာက္ကေန ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္လိုးေနတာ .."
"ဟုတ္ၿပီ .. ဒုတိယဓါတ္ပံုရိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ေကာ .."
"ဒါလဲ မင္းေျပာသလိုပါပဲ .. သူ႔ကိုငါက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လိုးေနတုန္း ရိုက္ထားတာ .."
"ဒါဆို ကြ်န္ေတာ္ေျပာတာ မွန္တာေပါ့ဗ်ာ .."
"တစ္၀က္ပဲ မွန္တယ္ေလကြာ .."
"အိုး .. ဘာျဖစ္လို႔ တစ္၀က္ပဲ မွန္ရမွာလဲ .."
"တို႔ေျပာျပမယ္ .. ပထမပံု ရိုက္တုန္းက အဲဒီယူနန္မရဲ ႔ေစာက္ပတ္ကို လီးထိုးသြင္းၿပီး လိုးတာ .. ဒုတိယပံုက်ေတာ့ သူ႔ကို ႏွစ္ေပါက္ၿပိဳင္တူ လိုးေနတာကြ .."
"ဘာ ..ဘယ္လို ႏွစ္ေပါက္ၿပိဳင္တူ .. ဟုတ္လား .. အဲဒါက ဘယ္လိုမ်ဳိးလုပ္တာလဲ .."
"မင္းကလဲကြာ ... ဒါေတာင္ မသိဘူးလား .."
"မသိလို႔ ေမးတာေပါ့ဗ် .. ေျပာစမ္းပါ .."
"မင္း သိခ်င္လား .."
"အရမ္းသိခ်င္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္ .. မေျပာျပခ်င္လည္းေန ရတယ္ .."
"ကြ်တ္ .. ခ်ာတိတ္ကလဲကြာ .. စိတ္တိုရန္ေကာ၊ ႏွစ္ေပါက္ၿပိဳင္တူ လိုးတယ္ဆိုတာ ငါ့လီးအေပၚမွာ ဒီလ္ဒိုအႀကီးစားႀကီးတစ္ခုကို ကပ္ခ်ည္ထားတယ္ .. ဒါနဲ႔ ဒီလ္ဒိုဆိုတာေကာ မင္းသိရဲ ႕လား .."
"ဟင့္အင္း .. မသိဘူး .."
"အလြယ္ေျပာရရင္ေတာ့ လီးေခ်ာင္းအတုဆိုပါေတာ့ကြာ .. အဲဒါႀကီးကို ငါ့လီးအေပၚမွာ ရွိေနေအာင္ ခ်ည္ထားလုိက္တယ္။ သူ႔ေစာက္ပတ္ထဲ ငါ့လီးထုိးထည့္ၿပီး လိုးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ အဲဒီ ဒီလ္ဒိုႀကီးကို သူ႔ဖင္ေပါက္ထဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ထိုးသိပ္ထည့္ခ်လိုက္တာေပါ့ .. ေကာင္မေအာ္လိုက္တာ အသံကုန္ပဲ .. ဟား .. ဟား .."
"ဟာဗ်ာ .. သူ႔ချမာ သနားပါတယ္။ ဖင္ေပါက္ထဲ ဒီအတုေခ်ာင္းႀကီး ထုိးထည့္တာ သိပ္နာမွာေပ့ါ။ အဲဒါႀကီးကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႀကီးလား .."
"အင္း ႀကီးတယ္ .. ငါ့လီးေလာက္ ရွိတယ္ .."
"သူ႔ဖင္ေပါက္ထဲ ဒီအတုႀကီး ထိုးထည့္တာကို ယူနန္မႀကီးက ဘာမွ မေျပာေတာ့ဘူးလား .. ၿငိမ္ခံေနတာပဲလား .."
"မလုပ္ပါနဲ႔လို႔ေတာ့ ေတာင္းပန္တာေပါ့ .. ဒါေပမယ့္ ငါက လူေပါင္ခံထားတာပဲ ။ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုး ပိုင္ေနတာဆိုေတာ့ ၊ ငါထိုးထည့္တာ သူခံရတာေပါ့ .."
"ဟို .. ဟို .. အဲဒီ မိန္းမကို ခင္ဗ်ားက ဟိုဒင္း ..."
မိမိကို ဖင္လိုးခံရန္ေတြ႔တိုင္းလိုလို သိမ္းသြင္းေျပာဆိုေနေသာ ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္၊ သူ၏ အေပါင္ပစၥည္းအျဖစ္ ရထားေသာ ထိုယူနန္တရုတ္မႀကီးကို ဖင္လိုးမလိုး၊ ခင္ေမထိုက္ သိလိုေနသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအေၾကာင္းကို ထုတ္ေမးရမွာ ႏႈတ္မရဲ၍ အထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ့ျဖစ္ေနသည္။
"ဘာ ေမးခ်င္လု႔ိလဲ ခ်ာတိတ္ရ .. ေမးစရာရွိတာကို ဒဲ့ဒိုးသာ ေမးလိုက္စမ္းပါ .. ရွက္ေနစရာမလိုပါဘူး .."
"ဟိုဒင္းပါ .. အဲဒီမိန္းမကို ခင္ဗ်ား .. အဲ .. ေနာက္ေပါက္ကို လုပ္ေသးလားလို႔ .."
"ဖင္လိုးတာကို ေမးခ်င္တာလား .."
"အင္း .."
ခင္ေမထိုက္ မ်က္ႏွာပူသလိုျဖစ္ကာ ေခါင္းငံု႔လိုက္မိသည္။
"လိုးတာေပါ့ဟ .. ယူနန္မကို လိမ့္ေနေအာင္ကို ဖင္လိုးပစ္တာေပ့ါ .."
"သူက .. ေရွာေရွာရွဴရွဴ အလုပ္ခံတာလား .. မျငင္းဘူးလား .."
သူ႔ဖင္ကို လိုးခ်င္တယ္လို႔ စေျပာလိုက္တဲ့အခါတုန္းကေတာ့ အဲဒီမိန္းမ မ်က္လံုးျပဴး မ်က္ဆံျပဴးျဖစ္ေအာင္ကို ေၾကာက္လန္႔သြားၿပီး၊ ဖင္မခ်ဖို႔ ေတာင္းပန္တယ္ေလ၊ ဖင္လည္းမခံဖူးပါဘူးလို႔ ငိုမဲ့မဲ့ေလးနဲ႔ အသားနားခံရွာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမ်က္ရည္ခံထိုးတာမ်ဳိး ဘယ္ရမွာလဲ။ လူေပါင္ခံထားဆိုေတာ့၊ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးကို ငါစိတ္ႀကိဳက္လုပ္ခ်င္ရာလုပ္မယ္။ ဖင္လိုးတာကို ခံရမယ္လို႔ အတင္းေျပာၿပီး ကုန္းခိုင္းရတာေပါ့၊ ငနဲမဟာ ငိုငိုယိုယိုနဲ႔ပဲ ငါဖင္လိုးတာခံဖို႔ ကုန္းေပးရတာေပါ့ ..
"ခင္ဗ်ားဗ်ာ .. သူမ်ားကို ေတာ္ေတာ္အႏိုင္က်င့္လိုက္တာပဲ .."
"ဘာ အႏိုင္က်င့္တာလဲ။ လူေပါင္ခံထားတာပဲ ဥစၥာ။ ငါႀကိဳက္သလို လိုးတာေပါ့။ ယူနန္မကို ဘယ္လိုဖင္လိုးတယ္ဆိုတာေကာ နားေထာင္ခ်င္လား။ ေျပာျပမယ္ ..."
"အာ .. နားမေထာင္ခ်င္ဘူး .."
"နားေထာင္ၾကည့္စမ္းပါ ခ်ာတိတ္ရ။ မင္း နားေထာင္ၿပီးရင္၊ ဖင္လိုးခံခ်င္စိတ္ ေပၚခ်င္ေပၚလာမွာ .."
"ဟင့္အင္း ... ဟင့္အင္း ... နားမေထာင္ခ်င္ဘူး ။ မေျပာနဲ႔ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ယူနန္တရုတ္မႀကီးကို ဖင္လိုးခဲ့ရပံုအေၾကာင္းမ်ားကို စားၿမံဳ ႔ျပန္ကာ ျပန္လည္ ေျပာျပခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ ခင္ေမထိုက္က နားမေထာင္ဟု အတင္းျငင္းေနေသာေၾကာင့္၊ မေျပာျဖစ္ေတာ့ပါ။ ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံေရးကိုသာ ဆက္၍ ေျပာေလသည္။
"ေစာေစာက စထားခဲ့တဲ့ စကား ျပန္ဆက္ရေအာင္။ မင္း ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံမယ္ဆိုရင္ သံုးသိန္းေပးမယ္။ ဗြီဒီယိုပါ အရိုက္ခံရင္ေတာ့ ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံခ သံုးသိန္းအျပင္၊ ဗီဒီယို အရိုက္ခံခ ခုႏွစ္သိန္းထပ္ၿပီး .. အားလံုးေပါင္း ဆယ္သိန္းေပးမယ္ကြာ .. ဘယ္လုိလဲ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္ေပးေသာ ေငြေၾကးပမာဏက မက္ေမာစရာမို႔၊ ခင္ေမထိုက္မွာ အျပတ္ျငင္းရခက္ေနသည္။ ေငြေတြေတာ့ လိုခ်င္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္တံုးလံုးပံုမ်ား၊ အျပာပံုမ်ားသာမက၊ အျပာဗြီဒီယိုေတြဘာေတြပါ အရိုက္ခံရမွာကိုေတာ့၊ ရွက္ေနမိသည္။ ၿပီးေတာ့ မိမိ၏ ဓါတ္ပံုေတြ ဗြီဒီယိုေတြကို အျခားလူေတြ ၾကည့္ၾကမွာကိုလည္း မလိုလား ..။
"ဘယ္လိုလဲ ခ်ာတိတ္။ မင္း ပိုက္ဆံေတြ အမ်ားႀကီးရမွာေနာ္ .. စိတ္ကူးမလြဲနဲ႔ .. အရိုက္ခံလုိက္ပါလား .."
"ခင္ဗ်ား အဲဒါေတြကို ဘာလုပ္ဖို႔လဲ .."
"တို႔ေျပာၿပီးပါၿပီေကာ .. တို႔က မင္းကို ေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာက်ေနတာ။ မင္းကို အၿမဲတမ္းေတာင္ ေတြ႔ခ်င္ေနတာ။ ဒါေပမယ့္ မင္းက တစ္ခါတစ္ေလမွသာ ဒီအလုပ္ လာလုပ္တာဆိုေတာ့ အၿမဲဘယ္ေတြ႔လို႔ရမလဲ။ ဒါေၾကာင့္ မင္းပံုေတြ မင္း ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ထားတဲ့ ဗြီဒီယိုကားေတြကို သိမ္းထားခ်င္တာ။ ဟို ယူနန္မကို တို႔သေဘာက်လို႔ ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ယူထားလိုက္တာေပါ့။ မင္းကိုေတာ့ ယူနန္မထက္ေတာင္ အမ်ားႀကီး ပိုသေဘာက်ေနတာ ..."
"အဲဒါေတြ ရိုက္ထားၿပီး သူမ်ားေတြကို ေလွ်ာက္ျပေတာ့ ရွက္စရာႀကီး ျဖစ္ကုန္လိမ့္မယ္ .. ဟင့္အင္း မရိုက္ခ်င္ဘူး .."
"ဘယ္သူ႔ကိုမွ ျပပါဘူးကြာ .."
"ေတာ္ပါ .. မယံုပါဘူး .. ဟိုမိန္းမပံုေတြကိုေတာင္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ျပေသးတာပဲ .."
"ဒါက တို႔ဒီလိုမ်ဳိး သိမ္းထားခ်င္တယ္ဆိုတာကို သိရေအာင္ ျပတာပါ။ ၿပီးေတာ့ ဒီယူနန္မက အခု ႏိုင္ငံျခားအၿပီးထြက္သြားၿပီ။ မင္းနဲ႔သိတာ မဟုတ္သလို၊ ဘယ္လိုမွလည္း မဆံုႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ျပတာ။ မင္း တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ ျပတာပါ။ လူတကာကို ေလွ်ာက္ျပေနေတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအထဲမွာ ငါ့ပံုလည္း ပါေနတာပဲ။ လူတကာျပလို႔ ျဖစ္မလား။ မင္း စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ .."
ခင္ေမထိုက္က ဓါတ္ပံုႏွင့္ ဗြီဒီယိုမ်ား အရိုက္ခံဖို႔ ျငင္းၿမဲျငင္းေနရာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ လက္ေလွ်ာ့သြားရကာ၊ စကၠင္းေရာင္းေခၚ ဒုတိယအေၾကာ့သာ ထပ္လိုးရေလေတာ့သည္။ စပ္ယွက္ၾကၿပီးေနာက္ ထံုးစံအတိုင္းပင္ ခင္ေမထိုက္ကို ေငြရွစ္ေသာင္းခြဲေပး၏။ ဓါတ္ပံုႏွင့္ ဗီြဒီယို အရိုက္ခံဖို႔ စဥ္းစားရန္ႏွင့္ အရိုက္ခံမည္ဆိုပါက မိမိကို အခ်ိန္မေရြး အေၾကာင္းၾကား ဆက္သြယ္ရန္ မွာၾကားလိုက္ေလေသးသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္၊ ဓါတ္ပံုႏွင့္ ဗြီဒီယို ရိုက္ကူးေရးတြင္ အေတာ္ကို စိတ္အားထက္သန္ ဆႏၵျပင္းျပေနပံုရေၾကာင္း ခင္ေမထုိက္ အကဲခတ္မိသည္။ ဤကိစၥမ်ားအေပၚ အေျခခံ၍ အလီႀကီး ရႏိုင္စရာလမ္းရွိသည္ကိုလည္း သိသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအလုပ္မ်ားကို လုပ္ဖို႔ကေတာ့ ခင္ေမထိုက္ စိတ္မရဲပါ။ မလုပ္၀ံ့ပါ။ လုပ္လည္း မလုပ္ခ်င္ပါ။
သို႔ေသာ္ ထိုအလုပ္မ်ားကို မ်က္စိမွိတ္ကာ လက္ခံလုပ္ရဖို႔အေၾကာင္းက ဖန္တီးလာခဲ့သည္။
*************************************************************
တစ္လခန္႔အၾကာ၊ မႏၱေလးတြင္ ထူးျခားေသာ ေမာ္ဒယ္လ္ရိႈးပြဲႀကီးႏွင့္ ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခု ျပဳလုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ေတြ ရွိလာသည္။ ထိုပြဲမ်ားကို ကမၻာတစ္၀န္း လုပ္ငန္းမ်ား ၿဖန္႔က်က္လုပ္ကိုင္ေနသည့္ ႏိုင္ငံျခား ေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီးတစ္ခုက စပြန္ဆာလုပ္ကာ ေထာက္ပံ့ကူညီသည္။ ထိုပြဲႀကီးတြင္ နာမည္ရပါက၊ ထိုးေဖာက္ေအာင္ျမင္သည့္ ေမာ္ဒယ္လ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးလမ္းစေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးပင္ ရွိေနသည္။ ခင္ေမထုိက္လည္း ထိုပြဲႀကီးကို ၀င္ေရာက္ႏႊဲလိုသည္။ သို႔ေသာ္ သူမတြင္ လံုေလာက္ေသာ ေငြေၾကးပမာဏ မရွိပါ။
ပြဲက တကယ့္ပြဲႀကီးပြဲေကာင္း ျဖစ္သလို၊ စရိတ္စက အကုန္အက်ကလည္း မ်ားသည္။ ၀င္ေၾကးသက္သက္ကခ်ည္း ငါးေသာင္းေပးရသည္။ ဘာကိစၥ ညာကိစၥ အပိုေၾကးေတြကလည္း ေလးငါးေသာင္းေလာက္ေတာ့ ကုန္ႏိုင္သည္။ အ၀တ္အစားဖိုး၊ မိတ္ကပ္ဖိုး၊ ဓါတ္ပံုရိုက္ခ၊ သြားလာစရိတ္စက စသည္ေတြလည္း ကုန္က်စရာ ရွိေသးသည္။ အၾကမ္းဖ်င္း ခန္႔မွန္းေျခ ေျခာက္သိန္းခြဲေလာက္ သံုးစြဲရမည္။ ထို႔ျပင္ ၿပိဳင္ပြဲတြင္ ဆုရရွိပါက၊ ဧည့္ခံပြဲတို႔၊ မိတ္ဆက္ပြဲတို႔ ဘာတို႔လုပ္ရမည့္ စရိတ္စကေတြ ရွိလာဦးမည္။ ေငြေၾကး အထုတ္အထည္လက္ထဲတြင္ ကိုင္ထားႏိုင္မွသာ စိတ္ခ်လက္ခ် ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ႏိုင္မည္။ သည္ေလာက္မ်ားျပားေသာ ေငြေၾကးမ်ားကို ခင္ေမထိုက္ ဘယ္လိုလုပ္ရွာရမည္နည္း။
ရွာဖို႔ကေတာ့ တစ္နည္းပဲ ရွိသည္။
ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ စြန္႔စားမႈအျဖစ္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ အထူးဆႏၵရွိေနေသာ ဓါတ္ပံုႏွင့္ ဗြီဒီယို ရိုက္ယူမႈကို လက္ခံရန္၊ ခင္ေမထုိက္တစ္ေယာက္၊ ခပ္မိုက္မိုက္ပင္ ဆံုးျဖတ္လိုက္မိေလေတာ့သည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္ထံ ဖုန္းဆက္ရာ၊ ေတာင္ႀကီး တယ္လီဖုန္းျဖင့္ အဆက္အသြယ္ရရွိသည္။
"ကြ်န္ေတာ္ တင္မူေက်ာ္ပါ .."
"ေအာ္ .. အင္း .. ဟုတ္ၿပီ .. ေျပာ .."
"ဟိုဥစၥာေလ .. အဲဒါ .. ကြ်န္ေတာ္ လုပ္ဖို႔ သေဘာတူတယ္ ..."
"ဘာကိစၥလဲ ခ်ာတိတ္ရ .. ရွင္းေအာင္ေျပာစမ္းပါ .."
"ဟာဗ်ာ .. ခင္ဗ်ားကလဲ သိရဲ ႔သားနဲ႔ ဟိုတစ္ခါေတြ႔တုန္းက ခင္ဗ်ားေျပာခဲ့တဲ့ ဥစၥာေလ .."
"ေအာ္ .. ဓါတ္ပံုနဲ႔ ဗြီဒီယိုရိုက္ခံဖို႔ ကိစၥကို ေျပာတာလား .."
"ဟုတ္တယ္ .. ဟုတ္ .. ဟုတ္တယ္ .."
"မင္းက ဓါတ္ပံုပဲ အရိုက္ခံမွာလား .. ဗြီဒီယိုပါ အရိုက္ခံမွာလား .."
"ဟို .. အဲ .. ႏွစ္ခုလံုး .."
"အိုေက .. ဒီလိုမွေပါ့ကြ .."
"ဟိုေလ .. ေငြေတာ့ နည္းနည္းပိုေပးဗ်ာ .."
"ဘယ္ေလာက္ ပိုေပးရမွာလဲ .."
"ႏွစ္ခုေလာက္ ပိုေပးဗ်ာ .."
အလီႀကီးစြန္႔စားကာ ခပ္မိုက္မိုက္လုပ္ရေတာ့မည္မို႔၊ ေငြရႏိုင္သမွ် ယူႏိုင္ရန္ ခင္ေမထိုက္က ေစ်းပိုေတာင္း လိုက္ေလသည္။
"ငါ လိုခ်င္သလို မင္းက သရုပ္ေဆာင္ျပေပးမယ္ဆိုရင္ .. ႏွစ္ခုမကဘူး .. ငါးခုအပိုထပ္ေပးမယ္ .."
"ဘာလဲ ငါးသိန္းပိုေပးမွာ ေျပာတာလား .."
ခင္ေမထိုက္ တကယ္ပင္ ၀မ္းသာသြားသည္။ အသံသည္ အနည္းငယ္ က်ယ္လာကာ၊ သိသိသာသာလည္း ရႊင္ျမဴး၍ လြင္ေနေလ၏။
"ဟုတ္တယ္ .. ငါးသိန္းပိုေပးမွာ .."
"ဒါဆို .. အားလံုးေပါင္း ဆယ့္ငါးသိန္းေပါ့ .."
"ဟုတ္တယ္ .."
"ဘယ္ေတာ့ ရိုက္မွာလဲ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္ဘက္မွ ခဏ စကားတိတ္သြားသည္။ စဥ္းစားေနပံုရသည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း စိတ္ရွည္ရွည္ႏွင့္ ၿငိမ္ကာ ေစာင့္ေပးလိုက္သည္။
"အင္း .. ေရွ ႔အပတ္ တနဂၤေႏြေန႔ မနက္ကိုးနာရီမွာ မႏၱေလးကအိမ္ေလးကို လာခဲ့။ အဲဒီမွာ ရိုက္ၾကမယ္ .."
ခင္ေမထုိက္ စဥ္းစားရၿပီ။ ယေန႔သည္ အဂၤါေန႔။ လာမည့္ တနဂၤေႏြေန႔ဆိုေတာ့ အလုပ္ျဖစ္ကာ ေငြရဖို႔ ဆယ့္ႏွစ္ရက္ေလာက္ ေစာင့္ရဦးမည္။ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေၾကး ေနာက္ဆံုးေပးရက္က လာမည့္ေသာၾကာေန႔။ ၿပိဳင္ပြဲအတြက္ ပဏာမျပင္ဆင္ေလ့က်င့္မႈမ်ားကို ေရွ ႔အပတ္ေသာၾကာေန႔တြင္ စလုပ္မည္။ ထို႔ေနာက္ တစ္ပတ္အၾကာမွာ လူေရြးပြဲလုပ္မည္။ ပထမအဆင့္ၿပိဳင္ပြဲ၊ ဒုတိယအဆင့္ၿပိဳင္ပြဲမ်ားလည္း ဆက္၍လုပ္သြားမည္။ ေရွ႔အပတ္ တနဂၤေႏြေန႔မွ၊ အလုပ္ျဖစ္ကာ ေငြရ၍ မျဖစ္ေတာ့ၿပီ။ ထိုရက္ပိုင္းမ်ားတြင္ မိမိအေနျဖင့္ ၿပိဳင္ပြဲကိစၥမ်ားႏွင့္ အလုပ္မ်ားေနေပဦးမည္။
"ဟာဗ်ာ .. လာမယ့္ တနဂၤေႏြေန႔မွာ ရိုက္လို႔မရဘူးလား .."
"မရဘူးကြ .. အခုဟာက ဗြီဒီယိုပါ ရိုက္မွာဆိုေတာ့ စီစဥ္စရာေတြ စီစဥ္ရမွာေပါ့ .. ျဗဳန္းဒိုင္းထရိုက္လို႔ ရတာ မဟုတ္ဘူး .."
"ေရွ႔အပတ္ တနဂၤေႏြေန႔အထိ ...."
ထို႔ေနထိ မေစာင့္ႏိုင္ဟု ေျပာထြက္သြားမည္ ျပဳၿပီးမွ သတိရကာ၊ စကားကိုရပ္ၿပီး ကမန္းကတန္းျပင္ေျပာရသည္။
"အဲ ... ဟို .. ဟိုဒင္း .... ေရွ႔အပတ္တနဂၤေႏြေန႔ဆို ကြ်န္ေတာ္ မႏၱေလးမွာ မရွိေတာ့ဘူး ..."
"မင္းက ဘယ္သြားမလို႔လဲ ..."
"ခရီးထြက္မလို႔ .."
"ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ .. ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလဲ .."
"ဒီလိုေပါ့ဗ်ာ ... အဆင္ေျပရာကို သြားမွာ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာမယ္ဆိုတာေတာ့ မေျပာႏိုင္ဘူး .."
တကယ္ခရီးထြက္မည္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္၊ ဘယ္ကိုသြား၍ မည္မွ်ၾကာမည္ကို ခင္ေမထုိက္ မေျပာတတ္ပါ။
"လာမယ့္ တနဂၤေႏြေန႔မွာ ရိုက္ဖို႔ စီစဥ္ေပါ့ဗ်ာ .. အခုမွ အဂၤါေန႔ရွိေသးတာပဲ .. ဟုတ္လား။ ကြ်န္ေတာ္လာမယ့္ တနဂၤေႏြေန႕ မနက္ကိုးနာရီက်ရင္၊ ေတာင္ေျခက အိမ္ေလးကို လာခဲ့မယ္ .."
ထိုသို႔ေျပာၿပီးေနာက္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ျပန္ေျပာမည္ကို မေစာင့္ေတာ့ပဲ၊ ခင္ေမထိုက္က တယ္လီဖုန္းကို ခ်လိုက္ေလသည္။ သည္ကိစၥကို ေက်ာ္စိုးအုပ္ အထူးစိတ္အားထက္သန္ေနေပရာ၊ မိမိဘက္က တင္းထားလွ်င္ ေက်ာ္စိုးအုပ္လိုက္ေလ်ာရမည္ဟု ခင္ေမထိုက္က အပိုင္တြက္ထားသည္။
ေသာၾကာေန႔ ေရာက္ေသာအခါ၊ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ရန္ အမည္စာရင္းသြားေပးသည္။ ၀င္ေၾကးငါးေသာင္းေပးရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ခင္ေမထိုက္က ရစရာရွိသည့္ေငြ တနလၤာေန႔မွ ရႏိုင္မည္ဟု အေၾကာင္းျပကာ၊ စရံေငြအျဖစ္ တစ္ေသာင္းခြဲေပးၿပီး၊ က်န္ေငြသံုးေသာင္းခြဲကို တနလၤာေန႔တြင္ လာေပးေခ်ခြင့္ျပဳဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံသည္။ ခင္ေမထုိက္၏ ေမာ္ဒယ္လ္ ေအဂ်င္စီမွ သင္တန္းအုပ္ခ်ဳပ္သူကပါ ကူညီေျပာေပး၍ တစ္ဘက္က လိုက္ေလ်ာလက္ခံခဲ့သည္။ တနလၤာေန႔တြင္ ၀င္ေၾကးအေျပမသြင္းပါက၊ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ခြင့္ရမည္မဟုတ္ပဲ၊ စရံေငြလည္း ဆံုးမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုေတာ့၊ ေသေသခ်ာခ်ာပင္ အသိေပးလိုက္သည္။
တနဂၤေႏြေန႔ (၉) နာရီတြင္၊ မႏၱေလးေတာင္ေျခရွိ အိမ္ေလးသို႔၊ ခင္ေမထုိက္ ေရာက္ရွိသြားသည္။ အိမ္ေလးတြင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေစာင့္၍ေနသည္။
"ဘယ္လုိလဲ .. ဒီေန႔ ရိုက္ျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား .."
ေက်ာ္စုိးအုပ္ ေစာင့္လင့္ေနသည္ကို ေတြ႔ေသာအခါ၊ ခင္ေမထိုက္ ေမးလိုက္သည္။
"အင္း .. ျဖစ္ခ်င္လည္းျဖစ္မယ္၊ မျဖစ္ခ်င္လည္း မျဖစ္ဘူး .."
"ဟာဗ်ာ .. ခင္ဗ်ား စကားက ဘယ္လိုႀကီးလဲ .."
"ဒီလိုကြာ .. ဓါတ္ပံုရိုက္တာကေတာ့ မင္းရယ္ တို႕ရယ္ ႏွစ္ေယာက္တည္း ရိုက္လည္း ျဖစ္တာပဲ။ ဗြီဒီယို ရိုက္တာက်ေတာ့ ရိုက္ေပးမယ့္အဖြဲ ႔လိုတယ္ေလ .."
"ဟင္ .. သူမ်ားေတြက လာရိုက္မွာ ဟုတ္လား .."
"ေအးေပါ့ ..."
"ခင္ဗ်ားပဲ ရိုက္မွာ မဟုတ္ဘူးလား .."
"တို႔က အေပ်ာ္တမ္း သေဘာေလာက္သာ ရိုက္လို႔ရတာ။ တကယ့္ကားေကာင္းေကာင္း၊ ပီပီျပင္ျပင္ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ဘယ္ရိုက္တတ္မလဲ။ ရိုက္ေပးမယ့္အဖြဲ ႔ေခၚရတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္လည္း မင္းကို ဗြီဒီယိုရိုက္ခ ခုႏွစ္သိန္းေပးၿပီး အပိုေၾကး ငါးသိန္းေတာင္ ထပ္ေဆာင္းေပးထားတာေပါ့ .."
ခင္ေမထိုက္ ျငင္းမရႏိုင္ေအာင္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က မိမိေပးမည့္ ေငြေၾကးပမာဏမ်ားကို တိတိက်က် ထည့္ေျပာလိုက္သည္။
ခင္ေမထိုက္သည္ ေငြေတြဒီေလာက္ၾသေပးေနသည့္အတြက္၊ မိမိဘက္ကလည္း လိုက္ေလွ်ာစရာေတြ လိုက္ေလွ်ာရမွာကို အထာေပါက္ေသာေၾကာင့္ ဘာမွေစာဒက မတတ္ေတာ့။
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ဆက္ေျပာသည္။
"တို႔ရိုက္မွာက အျပာကားဆိုေတာ့၊ ဗြီဒီယိုရိုက္တဲ့အဖြဲ႔ကို တိတ္တိတ္လွ်ဳိ႔၀ွက္ဆက္သြယ္ရတယ္ေလ။ အဖြဲ႔တိုင္းကလည္း ဒါမ်ဳိးလုပ္တာမွ မဟုတ္တာ။ အျပာကားေတြကို လွ်ဳိ ႔၀ွက္ရိုက္ေပးတဲ့အဖြဲ႔ကို ရွာရတာေပါ့။ အဲဒီအဖြဲ႔ကို ခ်ိတ္ဆက္လုပ္ေပးမယ့္လူက ရန္ကုန္ဆင္းသြားတယ္။ သူနဲ႔အဆက္အသြယ္မရေတာ့ ဗြီဒီယိုအဖြဲ႔ကိုလည္း ခ်ိတ္လို႔မရဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ .."
ခင္ေမထိုက္ စိတ္ပ်က္သလို ျဖစ္သြားသည္။ ရိုက္ကူးမႈ အလုပ္မျဖစ္လွ်င္၊ ေငြေတြလည္း ရႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။
"အဲဒီ ၾကားလူက ဘယ္ေန႔ျပန္ေရာက္မွာတဲ့လဲ .."
"မင္းဆီက တယ္လီဖုန္းလာၿပီးတာနဲ႔ တို႔လည္း အဲဒီလူကို ဆက္သြယ္တာပဲ .. လကုန္ရင္ ျပန္လာမယ္လို႔ ေျပာတာပဲ .."
"ဟာ .. ဒီေန႔ လကုန္ရက္ေလ .. သူ ျပန္ေရာက္ၿပီေပါ့ .."
"ဟုတ္တယ္ .. ဒီေန႔ သူျပန္ေရာက္လိမ့္မယ္ .. ဒါေပမယ့္ ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္လာမယ္ဆုိတာေတာ့ မသိဘူး။ ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ဒီကို ဖုန္းဆက္ဖို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ မွာထားတယ္။ သူ႔ဆီက ဖုန္းအလာကိုေစာင့္ရင္း၊ တို႔ေတြ ဓါတ္ပံုအရင္ရိုက္ၾကတာေပါ့ .."
"အင္း .. ေကာင္းသားပဲ ..."
သည့္ေန႔တြင္ ေငြရယူလိုေနသူ ခင္ေမထုိက္က တက္တက္ၾကြၾကြပင္ သေဘာတူလိုက္သည္။
"ကဲ လာ .. အိပ္ခန္းထဲ ၀င္ၾကမယ္ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခင္ေမထုိက္ကို အိပ္ခန္းထဲသို႔ ေခၚသြားသည္။ မိမိႏွင့္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ စပ္ယွက္ေပ်ာ္ပါးေနက် အိပ္ခန္းထဲသို႔ ၀င္လုိက္ရေသာအခါ၊ ခင္ေမထုိက္မွာ အလိုလိုပင္ စိတ္လႈပ္ရွားစျပဳလာသည္။ အိပ္ခန္းထဲတြင္ေတာ့၊ ကင္မရာမ်ား အသင့္၊ မီးစလိုက္မ်ားလည္း အသင့္ရွိေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ခံတင္၏ ေခါင္းရင္းဘက္၊ ေျခရင္းဘက္ႏွင့္ ေဘးတစ္ဘက္တို႔တြင္ ဓါတ္ပံုရိုက္ ကင္မရာတစ္လံုးစီက၊ သံုးေခ်ာင္းေထာက္ စင္ျဖင့္ အက်အနတင္လွ်က္သား ရွိေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ မီးစလိုက္ သံုးခုျဖစ္ကာ၊ ခံတင္၏ ေခါင္းရင္း၊ ေျခရင္းႏွင့္ ေဘးဘက္တို႔မွ သံုးပြင့္ဆိုင္ အေနအထားတြင္ ရွိေနၾကသည္။
"ကင္မရာေတြက မ်ားလွခ်ည္လားဗ် .."
"မင္းနဲ႔တို႔နဲ႔ လိုးၾကတဲ့ပံုေတြကို ေအာ္တိုရိုက္ယူရမွာေလ .. ေထာင့္စံုေအာင္ ရိုက္ယူဖို႔ ကင္မရာေတြ ဆင္ထားတာပါ .."
"ဟို .. ဗြီဒီယိုကင္မရာကေရာ .."
"အဲဒါကေတာ့ .. တို႔ခုလို ဓါတ္ပံုရိုက္ၾကတာကို မွတ္တမ္းတင္ ရိုက္ယူထားခ်င္လို႔ ဆင္ထားတာပါ။ မင္းကို အျပာဗြီဒီယို ရိုက္တာ မဟုတ္ေသးဘူးေနာ္။ အျပာကားကိုေတာ့ က်က်နန ပီျပင္ေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ စိစစ္ၿပီး ရိုက္ယူမွာ .. ျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား .."
"ဟင့္ .. ဟင့္ .. ခင္ဗ်ားက ဆယ့္ငါးသိန္းေတာင္ ေပးမွာဆုိေတာ့ ျဖစ္ရမွာေပါ့ဗ်ာ .."
"မင္း ... ရဲရဲတင္းတင္း ရႊင္ရႊင္ျပျပရွိေအာင္ .. ေဆးနည္းနည္းခ်ပါလား .."
ေျပာေျပာဆိုဆို၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က စီးကရက္တစ္လိပ္ကို ယူကာ မီးညွိသည္။
"အဲဒါ . ဘာလဲ ဘိန္းျဖဴလား .."
"ဟာ .. ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ။ မဟုတ္ပါဘူး ကြ။ အႏၱရာယ္ ျဖစ္ႏိုင္ေစတဲ့ မူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ဳိး သံုးပါ့မလား။ ဒါက ဖြာလိုက္ရင္၊ စိတ္ရႊင္ျမဴးၿပီး ရဲတင္းသြက္လက္လာေစတဲ့ ေဆးတစ္မ်ဳိးပါ။ ဘာမွ အႏၱရာယ္ မရွိႏိုင္ဘူး .."
"အဲဒါ တစ္လိပ္လံုးကုန္ေအာင္ ေသာက္ရမွာလား .."
"အျပတ္ျမဴးခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့၊ တစ္လိပ္ကုန္ေအာင္ ေသာက္ေပါ့၊ ရဲတင္းသြက္လက္ ရႊင္ျပလာရံု အတြက္ကေတာ့၊ ေလးငါးခါေလာက္ ရိႈက္လိုက္ရင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသာက္တဲ့အခါ၊ ရွဴသြင္းၿပီး ေဆးလိပ္ေငြ ႔ကို ခ်က္ခ်င္း မႈတ္မထုတ္နဲ႔၊ ခဏေလာက္ ရိႈက္ထား .. ဒါမွာ အာနိသင္ ပိုရတာ .. ၾကည့္ တို႔ေသာက္ျပမယ္ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေဆးလိပ္ကို ၊ ေလးငါးခါခန္႔ ရိႈက္ဖြာျပသည္။ ၿပီးေတာ့ ေဆးလိပ္အား ခင္ေမထိုက္ကို လွမ္းေပးသည္။ ခင္ေမထုိက္မွာ အေပ်ာ္သေဘာ စီးကရက္ ဖြာေနတတ္သူျဖစ္ရာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ေျပာျပေသာ ရိႈက္ဖြာနည္းကို ခ်က္ခ်င္း နားလည္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ေျပာသလို ေသာက္လိုက္သည္။ ဟုတ္လည္းဟုတ္သည္။ ေလးငါးခ်က္မွ် ရိႈက္ဖြာၿပီးသည္ႏွင့္၊ ခင္ေမထိုက္၏ အာရံုတို႔မွာ သြက္လက္ထက္ျမက္လာသည္။ ေသြးမ်ား လန္းဆန္းဆူေ၀လာသည္။ ေၾကာက္စိတ္ရွက္စိတ္ေတြလည္း လံုး၀မရွိေတာ့။ ကာမမႈျပဳဖို႔လည္း အာသီသထက္သန္လာသည္။
"ဘယ္လုိေနလဲ .. မိတယ္ မဟုတ္လား .."
"အင္း .. မိတယ္ .. လူကို အရမ္းလန္းဆန္းၿပီး ေပါ့ပါးျမဴးတက္လာတာပဲ ..."
"ဒါဆို စၾကစို႔ ... တံုးလံုးပံုေတြ အရင္စရိုက္မယ္ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ထိုသို႔ေျပာၿပီး၊ ခံတင္ေဘးတြင္ ရွိသည့္ ကင္မရာကို၊ သံုးေခ်ာင္းေထာက္စင္ေပၚမွ ျဖဳတ္ယူလိုက္သည္။ ဗြီဒီယို ကင္မရာကိုလည္း စတင္ရိုက္ယူရန္ လွမ္း၍ ခလုတ္ႏွိပ္ဖြင့္ေပးလိုက္သည္။ ခင္ေမထုိက္ကလည္း၊ ၀တ္လစ္စလစ္ပံုမ်ား အရိုက္ခံရေတာ့မွာမို႔၊ သူမ ၀တ္ထားသည့္ အ၀တ္အစားမ်ားကို စ၍ ခြ်တ္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခင္ေမထိုက္၊ အ၀တ္အစားမ်ား ခြ်တ္ေနမႈကို၊ ကင္မရာျဖင့္ ခ်ိန္ကာ ဓါတ္ပံုမ်ား တျဖတ္ျဖတ္ ရိုက္ယူေနသည္။ လွ်ပ္တစ္ျပက္ မီးေရာင္က လင္းကနဲ၊ လက္ကနဲ ..။
ခင္ေမထိုက္သည္ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း ကိုယ္ၾကပ္ဘေလာက္စ္ႏွင့္၊ ေပါင္လည္ခြဲ စကပ္ထမီခပ္ၾကပ္ၾကပ္တို႔ကို ၀တ္လွ်က္၊ ဂ်င္းရွပ္လက္တိုကို ရင္ဘတ္က်ယ္သီး မတပ္ပဲ အေပၚမွ ထပ္ကာ ၀တ္ထားသည္။ အရင္ဆံုး ဂ်င္းရွပ္လက္တိုကို ခြ်တ္ကာ၊ ခပ္လွမ္းလွမ္းသို႔ လွမ္းပစ္လိုက္သည္။ ခါးေကာ့၊ ရင္ေမာ့၊ တင္ေနာက္ပစ္၊ ညာေပါင္ေကြးညႊတ္လွ်က္ ဘယ္လက္ကို ခါးေပၚေထာက္ကာ၊ ေမာ္ဒယ္လ္စတိုင္တစ္မ်ဳိး ကိုယ္ဟန္တစ္ခ်က္ ျပေပးလိုက္ေသးသည္။ ေပါင္လည္ခြဲ စကပ္ထမီက ကြဲဟသြားေပရာ၊ ဘယ္ဘက္ေပါင္ရင္းနားေလာက္ထိ အေဖြးသားေပၚသည္။ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း ကိုယ္ၾကပ္ဘေလာက္စ္၏ ေအာက္နားစက အေပၚသို႔ ရုန္းၾကြတက္ရာ၊ ၀င္းမြတ္ေသာ ဗိုက္သား လက္သံုးလံုးခန္႔သည္၊ ခ်က္နက္နက္ေလးႏွင့္အတူ၊ ေဖြးကနဲ လက္ကနဲ ေပၚလာသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ ကိုယ္ေနဟန္ႏွင့္ ဗိုက္သားေလး ေပၚေနပံုကို အားရပါးရပင္ ဓါတ္ပံုရိုက္ယူသည္။ ခင္ေမထိုက္မွာလည္း နဂိုလ္က ရွိေနေလေသာ၊ ကိုယ္ဟန္ျပ ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံမႈ ခံုမင္သည့္စိတ္က၊ ေသာက္ရွဴထားလိုက္ေသာေဆး (ထိုစီးကရက္ထဲတြင္ အယ္လ္အက္စ္ဒီ ေခၚ၊ စိတ္ျမဴးၾကြရမက္ထန္ျပင္းေစသည့္ ေဆးမ်ားေရာစပ္ ထည့္ထားပါသည္။) တန္ခိုးကလည္း ေကာင္းေကာင္းျပလာသည္မို႔၊ ကိုယ္ဟန္ျပမႈတို႔ သြက္လက္ရဲတင္းလာသည္။ အလိုအေလွ်ာက္ ရုန္းကာလန္တက္ေသာ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းဘေလာက္စ္၏ ေအာက္နားစကို ညာလက္ျဖင့္ ဆုတ္ကိုင္ကာ ဆြဲလွန္တင္၍ပင္ ျပလုိက္သည္။ ညာဘက္နံေစာင္းအသားတို႔ ေဖြးကနဲ ေပၚလာသည္။ စည္းေႏွာင္ထားေသာ ဘရာစီယာအနက္ေရာင္ေလး၏ ေအာက္ဘက္နား ေပၚလုေပၚခင္ျဖစ္သည္။
ထို႔ေနာက္ စကပ္ထမီ၏ ခါးစည္းခ်ိတ္ကို ဆတ္ကနဲ ဆြဲျဖဳတ္သည္။ ဘယ္လက္မႏွင့္ထိုးကာ ေအာက္သုိ႔အသာေလး တြန္းခ်သည္။ အတြင္းခံအျဖစ္ ၀တ္ထားေသာ ပင္တီေဘာင္းဘီတိုေလး၏ ခါးလည္ေနရာ အစြန္းအစေပၚလာသည္။ တင္ကိုလည္း ပို၍ ေနာက္ပစ္သည္။ ေပါင္တန္မ်ား ပိုေကြးညႊတ္ရံုမက။ ကိုယ္အထက္ပိုင္းကိုလည္း ခပ္ကိုင္းကိုင္းလုပ္ခ်သည္။ ေမာ္ဒယ္လ္သင္တန္းတြင္ ေကာင္းေကာင္း ေလ့က်င့္သင္ၾကားခဲ့သူမို႔၊ ခင္ေမထိုက္ ကိုယ္ဟန္ျပမႈသည္ စနစ္က်နေျပျပစ္သည္။ တင့္ေမာဖြယ္ရာလည္း ရွိသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ အႀကိဳက္ေတြ႔ကာ ဓါတ္ပံုေတြ တစ္ပံုၿပီးတစ္ပံု ရိုက္ယူ၍ေနသည္။
ခင္ေမထိုက္ ခါးစည္းခ်ိတ္ျဖဳတ္ၿပီး ျဖစ္ေသာ စကပ္ထမီကို ခြ်တ္ပစ္သည္။ အတြင္းခံပင္တီေလးသာ ရွိ၍ ေပါင္လံုးႀကီးမ်ား အေဖြးသားေပၚသည္။ တင္ပါးဆံုႀကီးေတြ တစ္တစ္ရစ္ရစ္ႀကီး။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကလည္း (ေမာ္ဒယ္လ္ဂဲလ္ေတြ ထံုးစံအတိုင္း) အနက္ေရာင္၊ ေသးလည္အေတာ္ေသးသည္။ ကားစြင့္အိေထြးေလေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို လံုေအာင္ မဖံုးႏိုင္။ ဖင္သားတစ္၀က္သာသာခန္႔ကိုသာ အႏိုင္ႏိုင္ဖုန္းထားႏုိင္သည္။ သည္ၾကားထဲတြင္ ခင္ေမထိုက္က၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ဘက္ကို ေက်ာေပးကာ၊ တင္ကိုေကာ့၊ ခါးကိုလိန္၍ လည္ျပန္ၾကည့္သည့္အေနအထား လုပ္ျပလိုက္ျပန္ရာ ဖင္ႀကီးသည္ စြဲမက္ဖြာရာပင္ ကားတစ္အိစက္၍ေနေလသည္။
ထိုကိုယ္ေနဟန္ႏွင့္ပင္ ခင္ေမထိုက္က ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း ကိုယ္က်ပ္ဘေလာက္စ္ကို ဆြဲခြ်တ္ပစ္သည္။ ကိုယ္လံုးႏွင့္ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ရွိေနေအာင္ က်က်နန ခ်ဳပ္ထားသည္မို႔၊ ဆြဲခြ်တ္ေသာအခါ ခ်က္ခ်င္းကြ်တ္မထြက္။ ကိုယ္ေပၚကပ္၍ေနသည္ကို အသာခြာယူရသလို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသာခြ်တ္ယူရသည္။ ထိုသို႔ဆြဲခြ်တ္ေနစဥ္၊ ခါးကေကာ့ လက္ႏွစ္ဘက္က ေကြးေျမွာက္၍ ေနေလရာ၊ တင္ဆံုအလွႏွင့္ ေပါင္လံုးေပါင္တန္တို႔၏ အေျဖာင့္အစင္းကို ေဖာ္လွစ္ျပသသည့္ ကိုယ္ေနဟန္မ်ဳိး ျဖစ္ေနျပန္သည္။ ဘေလာက္စ္ ကြ်တ္ထြက္သြားၿပီးေနာက္၊ ဘရာစီယာႏွင့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးသာ၀တ္လွ်က္ျဖင့္၊ ေကာ့ေကာ္ကန္ကား ကိုယ္ေနဟန္ထားမ်ား လုပ္ျပျပန္သည္။ ေဖြးအုေနေသာ အသားအေရတြင္ အနက္ေရာင္အတြင္းခံတုိ႔က အထူးပင္ ရမက္ေသြးၾကြစရာဖန္ေနရာ၊ ကင္မရာကိုင္၍ ရိုက္ယူေနေသာ ေက်ာ္စိုးအုပ္မွာ လီးေထာင္၍ လာရေလသည္။
သည္ေကာင္မေလးကို တံုးလံုးခြ်တ္၍ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုးဖူးေဆာ္ဖူးသည့္ အႀကိမ္ေပါင္းမနည္းေတာ့ေသာ္လည္း၊ ယခုလို ဘရာစီယာ၊ ပင္တီတို႔ ၀တ္လွ်က္ရွိေနေသးခ်ိန္ေတြ႔ရမႈက မိမိကိုရမက္ေဇာထန္ေအာင္ ဖန္တီးႏိုင္သည္ကို ေက်ာ္စိုးအုပ္ အံ့ၾသမိသည္။ မေပၚ့တေပၚအေနအထား၏ လႈံ ႔ေဆာ္ႏိုင္အား ေကာင္းပံုကိုေတာ့ ေက်ာ္စိုးအုပ္လက္ေတြ႔ နားလည္ရေလသည္။ ခင္ေမထိုက္က ဘရာစီယာႏွင့္ အတြင္းခံပင္တီတို႔ကို ဆက္၍ ခြ်တ္ျပန္သည္။ ေကာင္မေလး ကိုယ္လံုးတီး ျဖစ္သြားၿပီ ..။
"ကဲ .. ဘယ္လိုမ်ဳိး ေနေပးရမွာလဲ ... ေျပာေလ .."
၀တ္လစ္စလစ္ ျဖစ္သြားေသာအခါ၊ ခင္ေမထိုက္က ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို ေမးသည္။ ခင္ေမထုိက္သည္ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ အ၀တ္အစားမ်ားႏွင့္ ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံဖူးမႈေတြ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း၊ ၀တ္လစ္စလစ္ျဖင္ေတာ့ တစ္ခါမွ် ဓါတ္ပံုအရိုက္မခံဖူးပါ။ ၀တ္လစ္စလစ္ဓါတ္ပံု အရိုက္ခံရေနေသာ ကိုယ္ေနဟန္အထားမ်ားကို မသိေပ။
"မတ္တပ္ရပ္ .. ေပါင္ကို ခပ္ကားကားလုပ္ထား .. လက္၀ါးႏွစ္ခုကို ေနာက္ေစ့ေပၚ ပူးကပ္တင္ထား၊ ခါးနည္းနည္းေကာ့ .. ဟုတ္ၿပီ .. ရိုက္မယ္ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က အေနအထား ေျပာဆိုညႊန္ျပသည္။ ခင္ေမထိုက္ကလည္း ခိုင္းသည့္အတိုင္း လိုက္လုပ္ေပးသည္။ ေျပာဆိုျပေပးသည့္အတုိင္း၊ ကိုယ္ေနဟန္ျပရမႈတြင္ အေလ့အက်င့္ရထားသည့္အတြက္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ၀တ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ႏို႔အံုေတြ၊ ေစာက္ပတ္ေတြ ရွင္းရွင္းႀကီးေပၚေနသည့္ ကိုယ္ေနဟန္ထားလုပ္ျပရမႈသည္၊ တခါတည္း အဆင္ေျပသြားသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ လိုခ်င္သည့္ ကိုယ္ေနဟန္ထား၊ ခ်က္ခ်င္းရသြားသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က သံုးေလးပံုမွ်ပင္ ရိုက္ယူလိုက္သည္။ ေပါင္ကို ခပ္ကားကားလုပ္ကာ၊ ခါးအနည္းငယ္ေကာ့ထားရသည္မို႔၊ ေစာက္ေမႊးေတြေပါက္ေနသည့္ ဆီးစပ္၊ ေစာက္ေမႊးမ်ားေအာက္မွ မျပဴတျပဴျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ပတ္တို႔က ေပၚလြင္၍ ေနသည္။
"ေပါင္ကို ပိုကားၿပီး .. ေစာက္ပတ္ကို လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႔ ဆြဲၿဖဲေပးထား .. ၿဖဲလိုက္အုန္း .. နည္းနည္းထပ္ၿဖဲအုန္း .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေစာက္ပတ္ေပၚေနသည္ကိုပင္ မေက်နပ္ေသး။ ပို၍ေပၚေအာင္ ၿဖဲျပခိုင္းသည္။ ခင္ေမထုိက္ကလည္း မိမိေစာက္ပတ္ကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ကိုင္ကာ ဆြဲၿဖဲျပသည္။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ား လန္တန္တန္ျဖစ္ကာ၊ အတြင္းသားပန္းႏုေရာင္ေလးေတြ ေပၚလာသည္။ ထပ္ၿဖဲခိုင္း၍ ဆက္ၿဖဲျပေသာအခါတြင္ေတာ့၊ လီးထိုးသြင္းစပ္ယွက္ရာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ အျပဴးသားၿပဲ၍ ထြက္လာရံုမက၊ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းဘက္ အစပ္နားေလာက္ကို ျမင္ရသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ ထိုကိုယ္ေနဟန္ထားကို အေ၀းမွ လွမ္း၍ ရိုက္သလို၊ ခင္ေမထုိက္၏ ေျခရင္းတြင္ ဒူးေထာက္ကာ ၿဖဲျပထားေသာ ေစာက္ပတ္ကို အနီးကပ္ကင္မရာျဖင့္ ခ်ိန္ကာရိုက္ယူေသးသည္။ ခင္ေမထိုက္ကလည္း၊ သည္လိုမ်ဳိး ဓါတ္ပံုရိုက္ခံရသည္ကို ရွက္ေၾကာက္ဖို႔ေ၀းစြ၊ သေဘာက် ႏွစ္ခ်ဳိက္ကာ တခစ္ခစ္ပင္ ရယ္ေနလိုက္ေသးသည္။ ေသာက္ရွဴထားေသာ အယ္အက္စ္ဒီ၏ အစြမ္းက သူမကို အျပတ္ပင္ ရဲတင္းျမဴၾကြေနေစသည္။
"ခင္ဗ်ားက ကြ်န္ေတာ့္ေစာက္ပတ္ကို ေတာ္ေတာ္သေဘာက်ေနပံုရတယ္ .. အားရပါးရကို ရိုက္ေနတာကိုး .. ခစ္ .. ခစ္ .."
"မင္း ေစာက္ပတ္ကလည္း အရမ္းလွၿပီး စြဲမက္စရာ အျပတ္ေကာင္းတာကိုး ကြ .. ၾကည့္စမ္းပါဦး . .အရည္ၾကည္ေတြ အျပတ္ရႊမ္းၿပီး စိုေနတာပဲ .. တကယ့္ပံုေကာင္းေတြရမွာ ေသခ်ာတယ္ .."
"ကဲ .. ဒါဆိုလည္း ရိုက္ .. ရိုက္ .. စိတ္ႀကိဳက္ရိုက္ .. ဒီမွာအျပတ္ၿဖဲေပးထားတယ္ ..."
အတိုင္အေဖာက္ကေတာ့ အျပတ္ညီေနသည္။ ခင္ေမထိုက္က ရက္ရက္ေရာေရာ ၿဖဲျပေပးကာ အရိုက္ခံသလို၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကလည္း အားမနာတမ္းကို ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ယူေနသည္။
ထို႔ေနာက္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခင္ေမထိုက္ကို၊ သူ႔ဘက္ေက်ာေပးလွ်က္ျဖစ္ေအာင္ တစ္ဘက္သို႔ လွည့္ခိုင္းသည္။ ကိုယ္ကိုကိုင္းခ်ကာ၊ ခပ္ကားကားျပဳထားေသာ ေျခေထာက္ႏွစ္ခုအၾကားမွ ေနာက္ဘက္သို႔ လွမ္းၾကည့္ေစသည္။ ၿပီးေတာ့ လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ဖင္သားျခမ္းႀကီးမ်ားကို ကိုင္ကာ ၿဖဲျပခိုင္းသည္။ ဒီအေနအထားတြင္ ေစာက္ပတ္ႀကီးသည္ ေဖာင္းကာတက္၍ ေနာက္သို႔ ျပဴးျပဴးႀကီး ထြက္ေနသလို၊ ဖင္ၿဖဲထားသည့္အတြက္လည္း စအိုေပါက္က ၿပဲအာေနသည္။ ႏို႔ႀကီးေတြကေတာ့ ေအာက္သို႔ ခပ္အိအိက်လွ်က္။ ေျခေထာက္ၾကားမွ ေနာက္သို႔ ၾကည့္ေနေသာ မ်က္ႏွာကို ၿပံဳးၿပံဳးေလးရွိေစၿပီးေနာက္၊ ကင္မရာခ်ိန္ကာ ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ယူသည္။ ၿပဲအာေနေသာ ေစာက္ပတ္ႏွင့္ ဟၿပဲၿပဲျဖစ္ေနေသာ စအိုေပါက္တို႔ ပီပီျပင္ျပင္ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚလြင္ေနေစရန္ ေသေသခ်ာခ်ာရိုက္ယူသည္။
ထို႔ေနာက္ ေမာ္ဒယ္လ္ေကာင္မေလးကို အေနအထား တစ္မ်ဳိးေျပာင္းခိုင္းျပန္သည္။
"ခ်ာတိတ္ေရ .. ခံတင္ေစာင္းမွာထိုင္ကြာ ။ ေပါင္ခပ္ကားကားလုပ္ၿပီး ေစာက္ပတ္ေပၚ လက္တင္ပြတ္ျပေပး .. လက္ေခ်ာင္းကို ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းထဲ ထိုးပြတ္ေပး .. ဟုတ္ၿပီ .. ဟုတ္ၿပီ ... ရိုက္မယ္ .."
သံုးေလးပံု ရိုက္ယူလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေစာက္ပတ္ထဲ လက္ေခ်ာင္းထိုးကလိ ျပခိုင္းသည္။ ခင္ေမထိုက္မွာ စိတ္လည္းေတာ္ေတာ္ထေနၿပီျဖစ္ရာ၊ လက္ခလယ္ႏွင့္ လက္ညိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာ ေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးလိုက္ထုတ္လိုက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ကလိလိုက္ေလသည္။ ထုိအျပဳအမူသည္ ရမက္ေဇာအျပတ္ၾကြဖြယ္ရာ ျဖစ္သည္မွန္ေသာ္လည္း၊ ဓါတ္ပံုရိုက္ယူဖို႔ေတာ့ မေကာင္းပါ။
"ဟာ .. အဲဒီလိုႀကီး အျပတ္ထိုးကလိမေနနဲ႔ေလ .. မင္းက သိပ္ၾကမ္းလြန္းတယ္ကြ .. ကိုင္း .. ငါျပေပးမယ္။ လက္ေခ်ာင္း ႏွစ္ေခ်ာင္းမသံုးနဲ႔။ တစ္ေခ်ာင္းတည္းသံုး လက္ခလယ္ကိုပဲ ထုတ္ထားကြာ .. လက္ခလပ္ထိပ္ကို ေဟာဒီလိုထား .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ ရိုက္ကြင္းတစ္ခုေပၚတြင္ စီစဥ္ညႊန္ၾကားေနရေသာ ၀ါရင့္ဒါရိုက္တာႀကီး တစ္ေယာက္၏ ေလသံဟန္ပန္မ်ဳိးႏွင့္ ေျပာရင္း၊ ခင္ေမထုိက္၏ ညာဘက္လက္ခလယ္ကို ကိုင္ကာ၊ ထိပ္ပိုင္းႏွင့္ ေစာက္ေစ့ထိမိေအာင္ ဆြဲကပ္ေပးလိုက္သည္။
"ေပါင္ႀကီးေတြ နည္နည္းထပ္ကားလိုက္ .. ဟုတ္ၿပီ .. ေစာက္ပတ္ေပၚ ေတ့ကပ္ထားတဲ့ မင္းရဲ ႔လက္ခလယ္ကို .. ထက္ေအာက္ဆြဲပြတ္ေပး .. ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ ထိုးႏိႈက္ထည့္တာမ်ဳိး မလုပ္နဲ႔အုန္း။ ေစာက္ေစ့နဲ႔ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းကိုသာ လက္ခလယ္နဲ႔ ထိုးဆြဲပြတ္ေပးခိုင္းတာ .. ေဟာ ဒီလိုမ်ဳိးေလ ..."
သူကိုင္ထားေသာ ခင္ေမထိုက္၏ လက္ခလယ္ကိုလည္း၊ ထက္ေအာက္ေရြ ႕လ်ားေအာင္ အသာဆြဲကိုင္ပြတ္ေပးလိုက္သည္။ လက္ခလယ္ထိပ္သည္ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္း တစ္ေလွ်ာက္ ထက္ေအာင္ျပန္လွန္ေရြ ႔လ်ားသည္။ ေငါက္ေတာက္ေထာင္ေနေသာ ေစာက္ေစ့ကို၊ ထိမိပြတ္မိသည္။ ခင္ေမထိုက္ ရင္ထဲ ဖိုေမာလိႈက္သြားကာ၊ ပါးစပ္မွ တဟင့္ဟင့္ အသံေလးမ်ားပင္ ထြက္သည္။
"ဘယ္လိုလဲ .. ဖီလင္ေတြ တက္လာၿပီ ထင္တယ္ "
"အိုး .. ေစာက္ေစ့ကို ထိပြတ္မိေနတာပဲ၊ ဖီလင္တက္တာေပါ့ .. သိၿပီ .. ရိုက္ေတာ့ .. လက္ဖယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ဖာသာပြတ္တတ္ၿပီ .."
"ေစာက္ေစ့ကို ကုတ္ကုတ္ဆြဲၿပီး ပြတ္ေနာ္ .."
"သိပါတယ္ဗ် .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က၊ ခင္ေမထိုက္၏ လက္ကိုလႊတ္ေပးကာ ကင္မရာကို ယူခ်ိန္သည္။ ဓါတ္ပံုရိုက္ယူၿပီးေနာက္ ဒူးေထာက္ခ်ကာ ခင္ေမထိုက္၏ ေပါင္ရင္းခြဆံုေနရာကို အနီးကပ္ရိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ခင္ေမထုိက္၏ ရမက္ေဇာထန္ကာ မ်က္ေတာင္ေမွးစင္းစင္းပင္ ျဖစ္ေနေသာ မ်က္ႏွာပါ ပါေအာင္ ကင္မရာကို ျပန္ခ်ိန္၍ ႏွစ္ပံုရိုက္သည္။
"ေကာင္းတယ္ကြာ .. ပံုေကာင္းပဲ။ ကိုင္း ... မင္းရဲ ႔ညာဘက္လက္ခလယ္နဲ႔ လက္သူၾကြယ္ကို ေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးလိုက္ထုတ္လိုက္ ကလိေပး။ ဘယ္လက္ညိဳးထိပ္ကေတာ့ ေစာက္ေစ့ေပၚ အသာကပ္ထားၿပီး ၀ိုက္၀ိုက္ပြတ္ေပး။ ေစာက္ေစ့ေလး တုန္ခါခြ်န္တက္လာတာကို အပီရိုက္မယ္ .."
ကင္မရာကို ခ်ိန္ကာ ရိုက္ယူေနရင္း၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က အံႀကိတ္ကာေျပာသည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း လက္ခလယ္ႏွင့္ လက္သူၾကြယ္တို႔ကို ေစာက္ေခါင္းထဲ ခပ္ျမန္ျမန္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ထိုးသြင္းျပန္ထုတ္ ကလိသည္။ ဘယ္လက္ညိဳးထိပ္ျဖင့္လည္း ေစာက္ေစ့ကို ေ၀့၀ိုက္ကာ အျပတ္ပြတ္သည္။ တင္တယမ္းယမ္း ျဖစ္သည္အထိ ဖီလင္ေတြ တက္လာသည္။
"ဟာ .. အရမ္းႀကီး သိပ္ျမန္ျမန္ မထိုးနဲ႔ေလကြာ .. ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ႀကီး ထိုးကလိပြတ္ေနတာ၊ ဘယ္လုိလုပ္ ဓါတ္ပံုေကာင္းေကာင္း ရိုက္ႏိုင္မွာလဲ။ အကုန္လံုး ရႈပ္ေထြးေနမွာေပါ့။ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ထိုးကလိစမ္းပါကြ ..."
"ကြ်တ္ .. ခင္ဗ်ားခိုင္းသလို လုပ္ေပးေနတာ၊ ကြ်န္ေတာ့္ ေစာက္ပတ္အရမ္းယားလာၿပီဗ် ."
"ခဏေလးေအာင့္ထားစမ္းပါကြာ .. ပံုေတြမိေအာင္ ရိုက္ပါရေစအုန္း .."
"ကြ်န္ေတာ့္ကို မလိုးေတာ့ဘူးလားဗ်ာ .."
"လိုးတာေပါ့ကြ .. မင္းနဲ႔ငါ လိုးၾကတာကိုလည္း၊ ေအာ္တိုကင္မရာခလုတ္နဲ႔ ရိုက္မယ္ .. အခုလတ္စသတ္လိုက္အုန္းမယ္ .. ေစာက္ပတ္ကို ျဖည္းျဖည္းကလိထိုးေပး .. ဟုတ္ၿပီ .. ဟုတ္ၿပီ ... ဖင္ႀကီးကို အသာၾကြလိုက္ .. ေကာင္းလိုက္တာကြာ .. ပီျပင္တယ္ေဟ့ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က တေခ်ာက္ေခ်ာက္ျဖင့္ အားရပါးရ ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ယူေနေလသည္။
***************************************************
ခင္ေမထိုက္၏ ေစာက္ေစ့ပြတ္၊ ေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးႏိႈက္ကလိေနသည့္ ပံုမ်ားကို ေက်ာ္စိုးအုပ္က စိတ္ႀကိဳက္ ဓါတ္ပံုရိုက္ယူသည္။ ခင္ေမထိုက္မွာ ေက်ာ္စိုးအုပ္ ဓါတ္ပံုရိုက္ယူႏိုင္ရန္ သရုပ္ေဆာင္ကာ လုပ္ျပရျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဖီလင္ေတြတက္ကာ ရမက္ေဇာအရမ္း ထၾကြေနသည္။ အလိုးလည္း သိပ္ကိုခံခ်င္လာသည္။ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီး မို႔ေဖာင္းဖူးရြကာ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားလည္း ရႊမ္းရႊမ္းစိုကာ ေစာက္ေစ့ဆိုလွ်င္၊ တလႈပ္လႈပ္တေငါ့ေငါ့ပင္ ျဖစ္ေနေလရာ၊ ရိုက္ယူေသာ ဓါတ္ပံုမ်ားသည္ တကယ့္ကို ရမက္ေဇာၾကြစရာ၊ မက္ေမာစရာပံုေကာင္းေတြ ျဖစ္ေနသည္။
ခင္ေမထိုက္၏ စိတ္ထဲမွာေတာ့ မိမိႏွင့္ ေက်ာ္စိုးအုပ္လုိးၾကေဆာ္ၾကသည့္ပံုေတြ ျမန္ျမန္ရိုက္ပါေစေတာ့ဟု ဆုေတာင္းေနမိသည္။ ဒါမွ အလိုးခံရမည္ကိုး။ ရမက္ေဇာအရမ္းထၾကြေနသည့္အတြက္၊ ထိုသို႔ေသာ အျပာပံုမ်ား အရိုက္ခံရမည္ကို ေနာက္တန္႔ေနျခင္းမရွိေတာ့။ ေသာက္ရွဴထားခဲ့ေသာ အယ္လ္အက္စ္ဒီေခၚ ရမက္စိတ္ႏိုးၾကြေဆးကလည္း ေကာင္းေကာင္းအစြမ္းျပ၍ ေနေလၿပီ။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ရိုက္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ တြန္းပစ္လုိက္ရာ၊ ကင္မရာထဲတြင္ ဖလင္ပင္ကုန္သြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လိုးၾကပံုမ်ား မရိုက္မီ၊ ထိုကင္မရာထဲ ဖလင္အသစ္တစ္လိပ္ လဲထည့္ရသည္။ ဒါကို ခင္ေမထိုက္က စိတ္မရွည္ႏိုင္ပင္ ျဖစ္ေနသည္။
"ကြ်တ္ .. လာေလဗ်ာ .. လုပ္ေတာ့ .. တကယ္ပါပဲ။ အလုပ္ခံခ်င္လို႔ ေျပာေနတာေတာင္ ခ်က္ခ်င္း လာမခ်ဘူး။ အရစ္ေတြ ရွည္ေနရေသးတယ္ .."
"ဖလင္ကုန္သြားလို႔ အသစ္လဲထည့္ေနရတာပါကြ .. ဒါၿပီးရင္ မင္းနဲ႔လိုးၾကတဲ့ပံုေတြ အျပတ္ရိုက္ေတာ့မွာ .. မင္းလည္းေကာင္းေကာင္း အလိုးခံဖို႔သာ ျပင္ထား .."
"ဟြန္႔ .. သူကေျပာရတယ္ရွိေသး .. ဒီမွာ အဆင္သင့္ပဲ .."
ေဆးအစြမ္းႏွင့္ ရမက္ေဇာ အထန္ႀကီးထန္ျပင္းေနမႈေၾကာင့္ ခင္ေမထိုက္သည္ လံုး၀ပင္ အရွက္ကင္းမဲ့ကာ အျပတ္ရဲတင္းေနသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ႏွင့္လည္း ယခုမွ စေတြ႔ၾကသူေတြမဟုတ္။ သည္အိပ္ခန္းထဲတြင္ လိုးခဲ့ၾကသည့္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားလွၿပီမို႔၊ ႏႈတ္ရဲအာရဲလည္း ပိုရွိေနသည္။ ခင္ေမထုိက္သည္လို စိတ္ထၾကြရဲတင္းေနတာကို၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကလည္း အရမ္းသေဘာက်ေနသည္။ ဒါမွပံုေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီး ရႏိုင္မည္ကိုး။
ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ ကင္မရာတြင္ ဖလင္အျမန္ထည့္သည္။ မိမိ၏ အ၀တ္အစားမ်ား ခြ်တ္ကာ ခံတင္၀န္းက်င္မွအသင့္ ခ်ိန္ထားၿပီးျဖစ္ေသာ ကင္မရာမ်ားအား အလိုအေလွ်ာက္ ရိုက္ယူေစမည့္ ခလုတ္မ်ား လိုက္ဖြင့္ၿပီးေနာက္၊ ခံတင္ေပၚသို႔ လွမ္းတက္၏။ ထိုကင္မရာမ်ားသည္ ခံတင္ေပၚရွိ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ရိုက္ယူရန္ အသင့္ခ်ိန္ထားၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ ရိုက္ယူရမည့္ အခ်ိန္ကိုလည္း တစ္မိနစ္တစ္ႀကိမ္၊ ႏွစ္မိနစ္တစ္ႀကိမ္၊ သံုးမိနစ္တစ္ႀကိမ္ စသည္ျဖင့္ ႀကိဳတင္ ခ်ိန္ကိုက္မႈ စနစ္မ်ား ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ စီစဥ္ထားသည့္အတိုင္း ထုိကင္မရာမ်ားက သူ႔အလိုအေလွ်ာက္ ရိုက္ယူေနၾကေပလိမ့္မည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္အဖို႔ကေတာ့ အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ ထင္သလို စပ္ယွက္ေပ်ာ္ပါးပစ္ရံုသာ ရွိေပေတာ့သည္။
"လာ .. လာ ... တက္ .. ထည့္ေတာ့ .."
စိတ္အရမ္းျမဴးၾကြ ရမက္ထန္ကာ၊ အလိုးခံခ်င္၍ အရမ္းယားေနေသာ ခင္ေမထိုက္သည္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို ဆီးႀကိဳဖက္ကာ၊ မိမိ၏ကိုယ္ေပၚဆြဲတင္သည္။
"လီး .. စုပ္ေပးအုန္းေလကြာ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က တက္မခ်ေသးပဲ ေျပာသည္။
"ဟာဗ်ာ .. တက္ခ်ပါေတာ့ဗ်ာ .. ၿပီးမွ လီးစုပ္ေပးမယ္ .."
"ခ်ာတိတ္ကလဲကြာ ... မလိုးခင္ လီးစုပ္ေပးမွေပါ့ကြာ .. အဆင့္မေက်ာ္ခ်င္စမ္းပါနဲ႔ .. ငါလည္း လိုးခ်င္ေနတာပဲ .. ေလးငါးခ်က္ေလာက္ပဲစုပ္ .. ဟုတ္လား .."
"ေပး .. ေပး .. စုပ္မယ္ .."
ခင္ေမထိုက္သည္ ပက္လက္အိပ္ေနရာမွ ထထိုင္ကာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ လီးကို ကုန္း၍ အားရပါးရစုပ္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က လီးစုပ္ေပးေနေသာ ေကာင္မေလး၏ ႏို႔မ်ားကို ကိုင္သည္။ ဖင္ႀကီးကိုလည္း လွမ္းပြတ္သည္။ ခဏအၾကာတြင္ "ေခ်ာက္" ဟူေသာ ကင္မရာရိုက္သံႏွင့္အတူ၊ လွ်ပ္တျပက္ မီးလင္းလက္သည္။ လီးစုပ္ေပးေနေသာ ခင္ေမထိုက္မွာ၊ ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံေနသည္ကိုပင္ သတိမမူႏိုင္ေတာ့။ ႏွာထန္ထန္ႏွင့္ လီးကိုကုန္း၍ အားရပါးရစုပ္ေနသည္။
"ရၿပီ .. ကုန္းေတာ့ .. လိုးမယ္ .."
ဓါတ္ပံုေလးငါးပံုခန္႔ ရိုက္ၿပီးေသာအခါတြင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေျပာသည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း စုပ္ေပးေနေသာ လီးကိုပါးစပ္မွထုတ္ကာ၊ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေလးဘက္ေထာက္ကာ ကုန္းေပး၏။
"ငါ့လီးကိုကိုင္ၿပီး .. မင္းဖင္၀မွာ ေတ့ပြတ္ေပးစမ္းကြာ .."
"ဟိတ္ .. ကြ်န္ေတာ္ဖင္လိုးမခံဘူးေနာ္ .. အဲဒီအထဲသြင္းဖို႔ စိတ္မကူးနဲ႔ .."
ခင္ေမထုိက္က ေနာက္သို႔ေခါင္းငဲ့ၾကည့္ကာ ေျပာသည္။
"ဖင္မလိုးပါဘူးကြာ .. ဖင္၀မွာ လီးကပ္ေတ့ၿပီးေတာ့ပဲ ပြတ္ခိုင္းတာပါ။ ဒီေလာက္ေတာ့ လုပ္ေပးစမ္းပါ ခ်ာတိတ္ရာ၊ ကပ္စီးနဲမေနစမ္းပါနဲ႔ .."
"တကယ္ရွည္တယ္ .. ဒါပဲေနာ္ ... ဖိထိုးသြင္းခ်တာမ်ဳိးမလုပ္နဲ႔ .."
"ေအးပါကြ .. စိတ္ခ် .. မင္းမခံခ်င္ဘူးဆိုရင္ ဖင္မခ်ပါဘူး .."
ခင္ေမထိုက္သည္ ညာလက္ကို ေနာက္ပစ္ကာ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို လွမ္းကိုင္သည္။ လီးႀကီးက အျပတ္မာေထာင္ကာ မာန္ထတင္းမာေနသည္။ လီးထိပ္ႏွင့္ဖင္ေပါက္၀ ထိကပ္မိေအာင္ ဆြဲယူသည္။ ၿပီးေတာ့ ဖင္၀ကို လီးထိပ္တြင္ကပ္ပြတ္ေပးသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္က အေပၚမွေန၍ တံေတြးတစ္ခ်က္ ေထြးခ်သည္။ ခ်ိန္သားမွန္စြာပင္ တံေတြးက စအိုေပါက္တည့္တည့္ေပၚက်သည္။ လီးထိပ္က စအို၀တြင္ ကပ္လ်က္ထိေနေလေသာေၾကာင့္၊ စအို၀ေပၚက်ေသာ တံေတြးအခ်ဳိ႔လီးထပ္တြင္လည္း စိုစြတ္သည္။ ကပ္ပြတ္ေနသည္မို႔၊ ဖင္၀တြင္ တံေတြးဆြတ္ကာ ႏွံ႔စပ္ေအာင္ လုပ္သလိုျဖစ္သည္။ စအို၀ ေအးေတးေတးႏွင့္ ယားက်ိက်ိျဖစ္လာေလသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခင္ေမထိုက္၏ ညာဘက္ဖင္သားျခမ္းႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ဆြဲၿဖဲသည္။ ဖင္သားျခမ္းတစ္ဘက္ ၿပဲသြားေလရာ၊ ဖင္ေပါက္၀တြင္ လီးေခ်ာင္းႀကီး ေတ့ကပ္ထိပြတ္ေနမႈက ပို၍ပီျပင္ထင္ရွားလာသည္။ စအို၀ေလး၏ စူတူတူ၊ ထစ္တစ္တစ္ျဖစ္ေနမႈကို၊ လီးထိပ္ဖူးက ပြတ္တိုက္ထိေတြ႔ေနေလရာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ အံတႀကိတ္ႀကိတ္ျဖစ္လာသည္။ သည္ေကာင္မေလး၏ ဖင္ကိုလိုးရဖို႔၊ တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္း အရႀကံကာ သိမ္းသြင္းယူမည္ဟုလည္း စိတ္ပိုင္းျဖတ္မိေလသည္။
"လီးနဲ႔ကပ္ပြတ္ေတာ့ .. မင့္ဖင္၀ ဘယ္လိုေနလဲကြ .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေမးသည္။
"ဟာ .. မသိဘူးဗ်ာ ... ကဲ .. ေတာ္ၿပီ .. ကြ်န္ေတာ့္ေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးသြင္းေတာ့ .."
ခင္ေမထုိက္က၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကို ေခါင္းငဲ့ၾကည့္ၿပီး ေျပာ၏။ မိမိစအို၀တြင္ ေတ့ကပ္ပြတ္ေနေသာ လီးကိုလည္း ေစာက္ပတ္ေပၚသို႔ ေနရာဆြဲေရႊ႕ေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကလည္း ခါးကိုဆတ္ကနဲ လႈပ္ကာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ဖိထိုးသြင္းခ်သည္။ လီးသည္ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တရွိန္ထုိး၀င္သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားကလည္း ေတာက္ေတာက္ယိုရေတာ့မတတ္ ရႊမ္းရႊမ္းစိုေအာင္ ထြက္ေနသည္မို႔၊ လီးအ၀င္က ေခ်ာမြတ္ေနသည္။ ခင္ေမထိုက္၏ လက္က လီးကို ကိုင္ေပးထားသည္မို႔၊ သူမ၏ လက္ဖ၀ါးကို ပြတ္တိုက္ကာ တိုး၀င္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဖိသြင္းခ်လိုက္ခ်က္တြင္၊ လီးတစ္ေခ်ာင္းလံုး နည္းပါး၀င္သည္။ ခင္ေမထုိက္၏ လက္လည္း အရင္းပိုင္းတြင္ ကိုင္ရက္သားက်န္ေနသည္။ ထိုသို႔လက္ျဖင့္ ဆုတ္ကိုင္မိထားေသာ အရင္းပုိင္းသာလွ်င္ အဖုတ္ထဲမ၀င္ပဲက်န္သည္။
"အား .. ၾကမ္းလွခ်ည္လားဗ် .. ကြ်န္ေတာ့္ေစာက္ပတ္ထဲ ပူၿပီး ေအာင့္သြားတာပဲဗ်ာ .."
ခင္ေမထိုက္က ညည္းသံေလးႏွင့္ ေျပာရင္း၊ လီးအရင္းပိုင္းတြင္ ကိုင္လွ်က္သား ရွိေနသာလက္ကို ဖယ္ယူသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကလည္း ဆတ္ကနဲ ထပ္ဖိထိုးခ်ရာ၊ က်န္ေနေသာ လီးအရင္းပိုင္းလည္း ေစာက္ပတ္ထဲ အကုန္တိုး၀င္သည္။
"အိုး .. ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါဗ် .. နာတယ္ .. ကြ်တ္ ... ကြ်တ္ .."
ခင္ေမထုိက္ ေအာ္မိျပန္သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ေတာ့ လီးေခ်ာင္းႀကီးက အျပည့္အသိပ္ ..။
"မင္းကလဲကြာ ... ဒီလိုသြင္းတာေလးေတာင္ မခံႏုိင္ဘူးလားကြ .."
"သိပ္ၾကမ္းေတာ့ နာတယ္ဗ် .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ဘာမွ် မေျပာေတာ့။ တစ္ခ်က္ခ်င္းသာ အားျပင္းျပင္းေဆာင့္လိုးသည္။ ခင္ေမထုိက္ကလည္း ဘာမွ်ထပ္စကား ဆိုမေနေတာ့။ ေဆာင့္ခ်က္ျပင္းျပင္းေၾကာင့္ အသက္ရွဴမွားသြားသံမ်ား တအင့္အင့္သာ ေပၚထြက္သည္။ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ခန႔္ ေဆာင့္လိုးၿပီးေနာက္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေစာက္ပတ္ထဲမွ လီးကိုဆြဲထုတ္သည္။
"ဟာ ... ဘာလို႔ထုတ္တာလဲဗ် ... ဒီမွာ အလိုးခံလို႔ ေကာင္းေနတုန္းမွာဗ်ာ .."
ခင္ေမထုိက္က မခ်င့္မရဲေျပာသည္။
"တစ္မ်ဳိးေျပာင္းမလို႔ေပါ့ကြ .. လာ .. မင္းအေပၚက တက္ခြပီးလိုးေပး .."
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ေမြ႔ရာေပၚပက္လက္လွန္ အိပ္ခ်ၿပီး ေျပာ၏။ လိုးေနဆဲေစာက္ပတ္မွ ဆြဲထုတ္ယူလာခဲ့ေသာ လီးႀကီးတြင္ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား စိုရႊဲေတာက္ေျပာင္ကာ မတ္မတ္ႀကီးေထာင္လို႔ေနသည္။ ခင္ေမထိုက္လည္း ေလးဘက္ေထာက္ ကုန္းေပးေနရာမွ၊ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကိုယ္ေပၚတက္ခြသည္။
"ဟာ .. ဒီလိုႀကီး မဟုတ္ဘူးေလကြာ ... တို႔ေျခရင္းဘက္ မ်က္ႏွာမူၿပီး .. ခြလိုးေပးခိုင္းတာ .."
ခင္ေမထိုက္က ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ေပါင္ခ်န္ေပၚ ရိုးရိုးတက္ခြေနေလရာ၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္က အေနအထားျပင္ခိုင္းသည္။ ခင္ေမထိုက္ပါးစပ္မွ စူပြပြေျပာကာ ေက်ာ္စိုးအုပ္ေျခရင္းဘက္ မ်က္ႏွာမူရက္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ လီးကိုလက္ျဖင့္ ကိုင္ထိန္းကာ၊ မိမိေစာက္ပတ္ထဲ ၀င္သြားေအာင္ သြင္းယူသည္။ ေစာက္ပတ္ထဲ လီး၀င္သြားၿပီးေသာအခါ၊ ခင္ေမထိုက္သည္ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ဒူးေခါင္းႏွစ္ခုေဘးနားတြင္ လက္ခ်ကာေထာက္ပင့္၍ ဖင္ႀကီးကို ၾကြလိုက္နိမ့္လိုက္ လႈပ္ရွားေပးသည္။ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္ မက်တက်ျဖစ္ကာ ဖင္ႀကီးက ကားတစ္အိေနသည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္က ထုိဖင္ႀကီးကို ကိုင္သည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ဖ်န္းကနဲ ဖ်န္းကနဲ ျမည္ေအာင္ ရိုက္ပုတ္ေသးသည္။ ထို႔ျပင္ ေျခရင္းဘက္တြင္ လက္ေထာက္ကုန္းသလို ရွိေနေသာ ခင္ေမထိုက္ကို၊ ကိုယ္မတ္မတ္ရွိေအာင္ လုပ္ခိုင္းၿပီး၊ ခ်ဳိင္းႏွစ္ဖက္ေအာက္ လက္လွ်ဳိကာ မို႔၀န္းစူၾကြတက္ေနေသာ ႏို႔အံုႀကီးမ်ားကို ဆုပ္နယ္ကိုင္ညွစ္သည္။ ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားကို က်က်နန ဆြဲကိုင္ဖ်စ္ညွစ္သည္။ ဆိပ္ဆြဲသည္။
ထိုကဲ့သို႔ ခဏမွ်လိုးၿပီးေနာက္ အေနအထား တစ္မ်ဳိးေျပာင္းျပန္သည္။
ေခါင္းအုန္းႏွစ္ခုကို ခံတင္ေစာင္းနားတြင္ ဆင့္ကာထားၿပီးေနာက္၊ ခင္ေမထိုက္ကို ထိုေခါင္းအုန္းမ်ားေပၚတြင္ အစြန္းဘက္နားဖင္ႀကီးတင္ကာ ထိုင္ေစသည္။ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေကြးညႊတ္ထားေစလွ်က္၊ ကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ေနာက္ျပန္ပစ္လွဲခ်လိုက္ေစသည္။ ဆင့္ထားေသာေခါင္းအုန္းႏွစ္ခုက တင္ပါးႀကီးေအာက္တြင္ ထိုးခံထားသလိုျဖစ္ကာ ခါးေကာ့၍ ေနာက္ေက်ာကုန္းအထက္ပိုင္းသည္ ေမြ႔ရာေပၚ သြားထိေနသည္။ ေကြးထားေသာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ၿဖဲခိုင္း၍ၿဖဲထား ေပးလိုက္ရေသးသည္။
ခင္ေမထုိက္သည္ အရိုးအဆစ္မ်ား ေပ်ာ့ေပ်ာင္းရန္ ေလ့က်င့္ထားေသာ ေမာ္ဒယ္လ္ဂဲလ္ေလးျဖစ္ေပရာ၊ ဤအေနအထားတြင္ ခါးသည္ ေကာင္းစြာေကြးညႊတ္ႏိုင္ကာ ေစာက္ပတ္ကိုေတာင္ ပင့္ေကာ့ျပထားသလို ျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္ပတ္သာမက၊ ေစာက္အံုတစ္ခုလံုးႏွင့္ ဆီးစပ္တို႔ပါ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းႏွင့္ ထင္းထင္းႀကီးေပၚေနသည္။ ပိပိျပားျပား ရွိေနေလေသာ ေစာက္ေမႊးမ်ားပင္ ေကာ့ေထာင္ၾကြသလို ျဖစ္လာသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ခံတင္ေဘးနားတြင္ ရပ္ကာ၊ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းႀကီး ေပၚ၍ေကာ့ေနေသာ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးထိုးသြင္းၿပီး ေဆာင့္လိုးသည္။ လိုးရင္း ေစာက္ပတ္ကို ကိုင္ၿဖဲလိုက္၊ ကပ္စိလိုက္လည္း လုပ္ေသးသည္။ ခင္ေမထိုက္ကိုလည္း လုပ္ေပးခိုင္းသည္။
အတန္ၾကာေသာ္ ေစာက္ပတ္ထဲမွ လီးဆြဲျဖဳတ္ကာ ခင္ေမထုိက္ကို အေနအထား တစ္မ်ဳိးေျပာင္း၍ အလိုးခံခိုင္းျပန္သည္။ ခင္ေမထိုက္မွာ အေနအထား တစ္မ်ဳိးၿပီးတစ္မ်ဳိး ေျပာင္းကာ အလိုးခံေနရေလသည္။ အေနအထားမ်ဳိးစံုေအာင္ လိုးသည့္ပံုမ်ားကို ရိုက္ယူထားႏိုင္ရန္ သည္လို လုပ္ေနျခင္းျဖစ္ေပသည္။
မည္သို႔ဆိုေစ၊ ခင္ေမထိုက္အဖို႔ အေနအထားအမ်ဳိးမ်ဳိး ေျပာင္း၍ အလိုးခံရမႈေၾကာင့္၊ ကာမအရသာ အဖံုဖံု ေျပာင္းလဲရရွိခံစားရသည္ကေတာ့ အမွန္ပါ။ သံုးေလးငါးႀကိမ္ေလာက္ကို "ၿပီး" သြားသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္အဖို႔လည္း ထိုနည္းႏွင္ႏွင္ပင္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ လီးမွ သုတ္ရည္မ်ားပန္းထြက္သြားခဲ့သည့္ အခ်ိန္မွာပင္၊ ကင္မရာတစ္လံုးက ဖလင္ကုန္သြားေၾကာင္း အခ်က္ေပးသံ ေပၚထြက္လာသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ သုတ္ရည္ထြက္ေသာအခါ လီးကို ခင္ေမထုိက္ ေစာက္ပတ္ထဲမွ အျမန္ဆြဲထုတ္လွ်က္၊ ဆက္ထြက္ေသာ သုတ္ရည္မ်ားကို ခင္ေမထုိက္၏ ၀မ္းဗိုက္၊ ရင္ဘတ္၊ လည္ပင္း၊ မ်က္ႏွာတို႔အေပၚက်ေရာက္ေစရန္ လိုက္လုပ္သည္။ ေနာက္ထပ္ကင္မရာတစ္လံုးမွ ဖလင္ကုန္သြားေၾကာင္း အခ်က္ေပးသံ ေပၚလာျပန္သည္။
ေက်ာ္စိုးအုပ္သည္ သုတ္လႊတ္ၿပီးကာစ လီးတန္ႀကီးထိပ္ကို ခင္ေမထုိက္ ႏႈတ္ခမ္းတြင္ကပ္ကာ ထိုးပြတ္သည္။ ပါးစပ္ဟေစလွ်က္ လီးထုိးသြင္းသည္။ လီးကို စုပ္ခိုင္းေသးသည္။ ႏို႔ဆြဲ ေစာက္ပတ္လွမ္းကိုင္၊ ဖင္ဖ်စ္ညွစ္ေတြလည္း လုပ္သည္။ ကင္မရာ အားလံုးမွ ဖလင္ကုန္ေၾကာင္း အခ်က္ေပးသံ စံုေအာင္ ထြက္လာေတာ့မွပင္၊ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ရပ္ကာ နားၾကေလသည္။
အေအးထုတ္ေသာက္၊ အစားအေသာက္ အနည္းငယ္ အဆာေျပစားေသာက္၍၊ ခဏနားေနၾကၿပီးေနာက္ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ကင္မရာမ်ားထဲရွိ ရိုက္ၿပီးသြားေသာ ဖလင္လိပ္မ်ားကို ထုတ္ကာ၊ ဖလင္လိပ္အသစ္မ်ား လဲလွယ္ထည့္သည္။ ဖလင္မ်ား လဲေနဆဲမွာပင္၊ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ ဆယ္လူလာတယ္လီဖုန္းမွ တတီတီအသံေလးမ်ား ျမည္လာသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က ဆယ္လူလာ တယ္လီဖုန္းကို ခ်က္ခ်င္းပင္ ေကာက္ကိုင္သည္။ အျပာဗြီဒီယို ရိုက္ကူးေရး ကိစၥ ဆက္သြယ္ေျပာဆိုေနေလရာ၊ နားေထာင္ေနရေသာ ခင္ေမထိုက္မွာ အလိုလိုေနရင္း၊ ရင္ထဲပူလာသလိုလို၊ ေအးလာသလိုလိုႏွင့္ စိတ္လႈပ္ရွားလာရေလသည္။ မၾကားဟန္ပင္ ျပဳေနမိသည္။
"အျပာကား ရိုက္ဖို႔အတြက္ လာမယ့္ ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ ခ်ိန္းလိုက္ၿပီ၊ စရိုက္မယ့္ အခ်ိန္က ညေနေျခာက္နာရီ .. မင္းကေတာ့ ဒီကိုငါးနာရီေလာက္ အေရာက္လာခဲ့ေပါ့ .."
တယ္လီဖုန္း ဆက္သြယ္ေျပာဆိုမႈၿပီးေနာက္ ေက်ာ္စိုးအုပ္ကေျပာသည္။
"ေအာ္ .. အင္း ... ဟုတ္ကဲ့ ..."
အျပာကား အရိုက္ခံရမည့္ ကိစၥမို႔၊ ခင္ေမထုိက္မွာ စိတ္လႈပ္ရွားရင္ဖို၍ ေနကာ၊ စကားလည္း အထစ္ထစ္ျဖစ္ေန၏။
"အဲဒါ .. ေရွ ႔လဆန္း သံုးရက္ေန႔က်တယ္ .. ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ထားေနာ္ .."
"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ် .."
"ကဲ .. လာ ဒါျဖင့္လဲ .. ဒုတိယအခ်ီ ဆက္ၾကတာေပါ့ .."
ေျပာစရာကိစၥ ေျပာၿပီးသြားသည္မို႔ ေက်ာ္စိုးအုပ္က လုပ္စရာကိစၥရွိတာ လုပ္ရေအာင္ စကားကိုခင္းသည္။ ခင္ေမထုိက္လည္း မျငင္းေတာ့ပဲ ေက်ာ္စိုးအုပ္ႏွင့္ ဒုတိယအခ်ီ ဆက္ေျပာၾကသည္။ ေက်ာ္စိုးအုပ္က တကယ္ကို ခင္ေမထိုက္ကို သေဘာက်ေနမွန္း သိသာပါသည္။ အခုအခ်ီတြင္ သူ၏ ျပဳမူခ်က္မ်ားက ရိုးမန္႔တစ္ဆန္ဆန္ေတာင္ ျဖစ္သည္။ ခင္ေမထုိက္၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ယုယုယယ နမ္းသလို၊ လိုးခ်က္ေတြကလည္း ျငင္သာလွသည္။ အခ်ိန္ဆြဲၿပီး လိုးေနသလားေတာင္ ထင္ရသည္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ေက်ာ္စိုးအုပ္၏ လီးမွ လရည္မ်ား ပန္းထြက္ကုန္ေလေတာ့သတည္း။
အပန္းမၾကီးဘူး ဆိုပါက ေက်းဇူးတုန္႔ျပန္ေသာအေနျဖစ္ Blog ေဘးေတြ ေအာက္ေတြမွာ ထည့္ထားေသာ ေၾကာ္ျငာပံုေလးမ်ားအား တစ္ခ်က္စီ ကလစ္ျပီး ၾကည့္ေပးႏိုင္ပါတယ္ အျပန္အလွန္ေပါ့
No comments:
Post a Comment