ပင္လယ္ၾကီးကို မုန္းတယ္

မုန္း ၾကီးျပင္းခဲ႔တဲ႔႐ြာေလးက ပင္လယ္ၾကီးကိုေန႕တိုင္းၾကည္႔ခြင္႔ရတဲ႔႐ြာေလး

တ႐ြာပါ မုန္း တို႕႐ြာမွာက ပင္လယ္လုပ္သားေတြ မ်ားတယ္ေလ ယာလုပ္တဲ႔သူက

႐ွားပါးေပါ႔ ဒီေတာ႔ ပင္လယ္ေရကိုအျမဲထိေတြ႕ေနၾကတဲ႔ လူၾကီးလူငယ္ေတြက

မိုးလင္းဒါနဲ႕ အရက္ကေလးကေထြျပီေလ...

မုန္း ကဒီတံုးကအပ်ဳိ ေပါက္ေပါ႔ အခုမွစ႐ွက္တတ္ျပီး မေျပာရဲ မလာရဲ နဲ႕

အိမ္မွာပဲအျမဲေနတတ္တဲ႔အပ်ိဳေပါက္စ ေမြးႏုစေပါ႔။ ဒီတံုးက ငယ္သူငယ္ခ်င္း

ဖိုးေထာင္ကအိမ္ကို၀င္ထြက္ေနၾကေလ။သူလဲ ၾကီးေကာင္၀င္ေတာ႔ ပင္လယ္ထဲဆင္း

ရတာေပါ႔ ဒီေတာ႔သူကလဲေသာက္တတ္လာတယ္ေလ မုန္း ကေတာ႔ေသာက္တာမ

ေကာင္းေၾကာင္းေတြေျပာပါေသးတယ္ သူကနဲနဲပါေပါ႔ တေန႕ မုန္း ျမီဳ႕ေက်ာင္းတက္

ျပီးျပန္ လာခ်ိန္မွာ..................

မုန္း မွာေမာလဲေမာ စာေမးပြဲၾကီးကို အားသြန္ေျဖခဲ႔ တာေၾကာင္႔ မုန္းရဲ႕အခန္းထဲမွာ

ေျချပစ္လက္ျပစ္ကိုအိတ္ေနမိခဲ႔တယ္

“ မုန္း နင္ေရာက္ေနျပီလား” “ငါမွာေတာ႔ေန႕တိုင္းကိုသတိရေနတာမုန္းရယ္”

ဖိုးေထာင္ကေတာ႔ဒီလိုပဲေလ မုန္း ျပန္လာတိုင္းအျမဲေျပာေနၾက။

ထိုေန႕ကမုန္းကမၾကားမိဘူးေလ။ သူကေတာ႔ခါတိုင္းလိုေျပာေျပာ ၀င္၀င္ ေရာက္

လာခဲ႔တယ္ “ဟာ......၏” သူေၾကာင္ျပီးေငးၾကည္႔ေနတာေပါ႔ မုန္း ရဲ႕ ရင္ႏွစ္မႊာအသဲ

ေလးကိုသူျမင္သြားျပီေလ၏ သူနဲနဲလဲ မူးေနပံုရတယ္ သူ မုန္းရဲ႕ အက္ေၾကာင္းေလး

ကိုအသာကေလးထိေတြ႕ေတာ႔ မုန္းက ႏိုးေနျပီေလ သူဘာဆက္လုပ္မလဲ အသာျငိမ္

ေနတာေပါ႔ ျပီးမွရန္ေတြ႕မယ္ဆိုတဲ႔အၾကံနဲ႕ေလ ဘာၾကာလဲ ဖုတ္ဖုတ္မွာေႏြးကနဲ

ျဖစ္ေတာ႔ ငုံ႕ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ဖိုးေထာင္ရယ္ လ်ာနဲ႕ ရက္ေနတာ

ေကာင္းလြန္းလို႕သူ႕ရဲ႕ေခါင္းကိုကြာမသြားေအာင္ကိုင္ထားမိတဲ႔အထိေပါ႔..................

ညတာရွည္မဲ့ ည ...

ေဆာင္း တြင္း မို ့ေစာင္ ၿခံဳ ၿပီး ေကြး လို ့ ေကာင္း ခ်ိန္ နာ ရီ နွိဳး စက္ က အ လိုက္ မ သိ ထ ၿမည္ သည္..။
ေဖ ၀င္း ေမာင္ အိပ္ ရာ က လူး လဲ ထ တယ္ ။ သူ ့ လံု ခ်ည္ ေအာက္ က ဖြါး ဖက္ ေတာ္ က မတ္ မတ္ ေတာင္ ေန တယ္..။ေရ ခ်ိဳး ခန္း ကို ေၿပး ၿပီး သြား တိုက္ မ်က္ ႏွာ သစ္ ၿပီး သည္ တိုင္ ဖြား ဖက္ ေတာ္ က က် မ သြား ေသး..။ေဖ ၀င္း ေမာင္ ေနာက္ လ ဆို အ သက္ ၄၅ ႏွစ္ ၿပည္ ့ မွာ ၿဖစ္ ပါ တယ္...။
အိမ္ ေထာင္ သက္ ႏွစ္ ၂၀ ရွိ လာ ၿပီး သ မီး ၾကီး က ၁၉ ႏွစ္ သား အ ငယ္ က ၁၇ နွစ္ ၿဖစ္ လာ တဲ ့ အ ခ်ိန္ မ ယား ၿဖစ္ တဲ ့ ခိုင္ ခ်ိဳ မာ လဲ သား သ မီး ေတြ အရြယ္ ေရာက္ လာ လို ့ က တ ေၾကာင္း သူ မ က လဲ တ ဖက္ တ လမ္း က စီး ပြါး ရွာ ေန ၿပီး လူ ေရာ စိတ္ ပါ ပင္ ပန္း လို ့ က တ ေၾကာင္း ဆို တဲ ့ ဆင္ ေၿခ ေတြ နဲ ့ေဖ ၀င္း ေမာင္ နဲ ့ မ အိပ္ ေတာ ့...။ လိင္ ဆက္ ဆံ တာ မ ရွိ ေတာ ့..။
ခိုင္ ခ်ိဳ မာ ့ ကို အ က်ိဳး အ ေၾကာင္း နဲ ့ ရွင္း ၿပ ေပ မဲ ့ ဂ ရု လံုး လံုး မ စိုက္..။
ေဖ ၀င္း ေမာင္ သူ မ ကို ဘယ္ ေတာ ့ မွ ေဖါက္ ၿပန္ မွာ မ ဟုတ္ ဘူး လို ့ သူ မ ထင္ ေန သ လို ( ရွင္ ့ မွာ အ ၿပာ ဗြီ ဒီ ယို ေတြ ရွိ ေန တာ ဘဲ..ရွင္ ကြင္း ထု ၿပီး အာ
သာ ေၿဖ လိုက္ ေပါ ့....ရွင္..) လို ့ ခပ္ ေပါ ့ ေပါ ့ ဘဲ သူ ့ ကို ၿပန္ ေၿပာ ခဲ ့ တယ္...။
လိင္ မ ဆက္ ဆံ ရံု တင္ မ က တ ခန္း ထဲ ေတာင္ မ အိပ္ လို ေတာ ့..။

ေမာင္ေလး နာနာေဆာင့္ေတာ့

 '' ျဖိဳးညီေရ........ '' ေခၚသံနဲ႔ အတူ အိမ္ထဲ၀င္လာတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ကို လွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့ မမမြန္တုိ႕လင္မယားျဖစ္ေနသည္။ သူတုိ႕လင္မယားနဲ႔ေတာင္မေတြ႕တာ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိျပီ။ မမမြန္ကသူရိန္ရဲ႕ အစ္မ တစ္၀မ္းကြဲ ၊ ျဖိဳးညီ အေဖရဲ႕ညီမရဲ႕ သမီးအငယ္ဆံုးျဖစ္သည္။ ျဖိဳးညီ အေဖတို႕က တရုတ္စပ္သည္။ အေဒၚ့ ေယာက်ာ္းကလဲ တရုတ္ဆုိေတာ့ မမမြန္က ပီဘိတရုတ္မေလးတစ္ေယာက္ႏွယ္။ အရပ္ျမင့္ျမင့္ရင္သားေတြကထြားထြား ၊ တင္သားေတြကလဲႀကီးသည္။ ရုပ္ကလဲေတာ္ေတာ္ေခ်ာသည္။ သူ႕ေယာက်္ားျဖစ္သူေယာက္ဖတစ္၀မ္းကြဲက ကိုခ်မ္းသာ တဲ့။ ကားပစၥည္းေတြ အႀကီးအက်ယ္ေရာင္းတဲ့သူေဌးသား။ ရုပ္ကလဲ ေခ်ာသည္။ ဒီလိုပဲ မမမြန္နဲ႔ႀကိဳက္ျပီး လက္ထပ္ႀကတာ ႏွစ္ ႏွစ္ေတာင္ေက်ာ္ေပါ့။ ျဖိဳးညီ အေတြးစေတြကိုျဖတ္လိုက္ျပီး ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ကိုအိမ္ထဲေခၚလိုက္သည္။ ''လာ....အကို နဲ႔ မမ ဘယ္ကိုလာတာလဲ။'''' ဒီလိုပါပဲ နင့္အကိုအေႀကာင္းမသိေသးဘူးလား။ သူတီဘီျဖစ္တာေလ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ ေဆးယဥ္ပါး ေရာဂါျဖစ္တာ။ ပထမျဖစ္တုန္းက ေဆးမွန္မွန္မေသာက္တာနဲ႔ ေနာက္ပိုင္းေဆးမတိုးေတာ့ပဲ ျဖစ္သြားတာ။ အခုလဲ ေနမေကာင္းဘူး။ တစ္ခါတစ္ခါထထေဖာက္ေသးတယ္။ ေသြးေတြအန္တာမွ မေျပာပါနဲ႔။ ''ေဘးနားက ေယာက္ဖေတာ္ကေတာ့ တစ္ခ်က္သာႀကည့္ျပီး ယဲ့ယဲ့ျပံဳးျပသည္။ အျပံဳးကႏြမ္းလွ်ေနသည္။ ဒါနဲ႔ မမတုိ႕ ဘာကိစၥနဲ႔လာတာလဲ။ ခဏေလးေနာ္ ။အေဖနဲ႔ အေမေစ်းခဏသြားတယ္။ ျပန္ေရာက္ေတာ့မွာပါ ။

ဂ်ပိုးမရဲ႕ ငယ္စဥ္ဘ၀

ေက်ာင္းအၿပန္လမ္းမွာသူ႕ကိုေန႕တိုင္းေတြ႕ေနရတယ္...မ်က္လံုးေတြကိုစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနတာ
သူ.အေရွ႕ေရာက္႕ေၿခလွမ္းေတြမွားခဲ႕တယ္.လက္ေတြေၿခေတြေအးစက္လို႕.သ ူ႕ကိုၿပန္မၾကည့္ရဲဘူး..
သူ႕နားကေက်ာ္သြားေတာ.လဲ ကုိယ္သမင္လယ္ၿပန္ လွည့္ၾကည့္မိတယ္...
သူကုိယ္႕ကိုအေနာက္ကေနၾကည္႕ေနပါလားလို.သိလိုက္ေတာ့ ရွက္စိတ္ေတြနဲ႕ ခလုတ္တိုက္မိမတတ္ေၿပးသြားမိတယ္
ဒီလိုနဲ႔ သူ႕အၾကည္႕ေတြနဲ.ပဲကုိယ္႕ရင္ခုန္သံေတြကိုၿမန္ေအာင္လုပ္ေနခဲ႕တာရက္အနည္းငယ္ၾကာေတာ႕
သူတဆင့္တတ္လာတယ္
သူကိုယ္႕ေဘးနားေရာက္လာၿပီး ကုိယ္.လြယ္အိတ္ထဲစာတစ္ေစာင္ထဲ့သြားတယ္
ေနာက္ေန႕က်ရင္ကုိ.ကုိအေၿဖၿပန္ေပးေနာ္ ဖုန္းနံပါတ္ပါတယ္ ဖုန္းဆက္လိုက္ေနာ္ ည၈နာရီတိတိ ကိုယ့္နာမည္ ကိုရဲ
သူေၿပာခ်င္တာေၿပာၿပီး ထြက္သြားတယ္ ကုိယ္လြယ္အိတ္ၾကိဳးကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားမိပါတယ္
လက္ေတြလဲေအးစက္ေနတာပဲ
အိမ္ၿပန္ေရာက္တာနဲ.အခန္းထဲေၿပး၀င္ၿပီးးသူ႕စာကိုကမန္းကတန္းထုတ္ဖ တ္
ရင္ေတြခုန္လိုက္တာအရမ္း သူ႔ဖုန္းနံပါတ္ေလးကို အလြတ္က်က္မိလိုက္တယ္

သံုးခြန္ေျခာက္

( နိုင္  ငံ  ေတာ္  ႏွင္  ့  ၀မ္း ၾကီး(ေခၚ) ေန ၀င္း......)
တ ရား ရံုး စာေရး ရဲ  ့  အသံၾကီးက  ငွက္ဆိုး ထိုး သံ  ၾကီး လို  ဘဲ..။
နံမည္က ဆန္းသလို   ရွိလို႕လား မ သိ ..။ တ ရား ခြင္က လူေတြ ေ၇ာ.. ေအာ္  ေခၚသံကို  ၾကား လိုက္  တဲ ့  တရားရံုးထဲက လူ ေတြ ေ၇ာ..ဒီ  နံမည္  ပို္င္ရွင္ဟာ ဘယ္လိုရုပ္လဲ ဆိုတာ သိလိုၾက ၿပီး စူးစမ္းလို တဲ ့ အၾကည္႔ေတြနဲ႔ ၾကည္  ့ၾက ပါ တယ္ ...။
ရဲ သား ႏွစ္  ေယာက္  က အ သက္ ( ၂၀) အ ရြယ္  ေလာက္  လို  ့  ခန္  ့  မွန္း ရ တဲ ့  လူ  ငယ္  တ ေယာက္  ကို  ေခၚ ထုတ္  လာ တယ္ ...။ မ်က္  ႏွာ ထား တင္း တင္း...မ်က္  ေမွာင္  ၾကံဳ့   ၿပီး  လက္
ထိပ္  ခတ္  ထား တဲ ့  လူ  ငယ္  ကို  ရဲ သား ေတြ က လက္  ေမာင္း တ ဖက္  တ ခ်က္  ကို  ဆုတ္  ကိုင္  ထား ၾက တယ္ ..။
တ ရား ရံုး စာ ေ၇း က မ်က္  မွန္  ထူ  ထူ  ၾကီး နဲ ့  လွည္  ့  ၾကည္  ့  ၿပီး ... ( ၀မ္း ၾကီး(ေခၚ) ေန ၀င္း....ေရာက္  ၿပီ  လား..ေရာက္  ရင္  အ မွဴ စ မယ္ ...) လို  ့  ေမး ေတာ ့  ရဲ သား တ ေယာက္  က( ေရာက္  ပါ ၿပီ ...)လို  ့  ၿပန္  ေၿပာ တယ္ ..။
စာ ေ၇း က တ ရား သူ  ၾကီး  ကို  စြပ္  စြဲ ခံ  ရ သူ ( တ ရား ခံ ) ေ၇ာက္  ပါ ၿပီ  လို  ့  လွမ္း  ေၿပာ ပါ တယ္ ..။ တ ရား လို  အ က်ိုး ေဆာင္ ( အ စို  ရ ေရွ  ့  ေန..ဆြဲ ခ်) ေ၇ာ..ေ၇ာက္  ၿပီ ..တ ရား သူ  ၾကီး.......အ မွဳ စ လို  ့  ရ ပါ  ၿပီ ...။

ပထမဆံုး

သူ႔နာမည္က သဇင္။ကြၽန္ေတာ္ ပထမဆံုး လိုးခဲ့ဖူးတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ေပါ့။ သူက ကြၽန္ေတာ္၈ တန္း ႏွစ္တုန္းက သခၤ်ာက်ဴရွင္ ဆရာမေလ။ အဲဒီတုန္းက ေန႔တစ္ေန႔ကို ခုထိျပန္သတိရေနတုန္းပဲဗ်ာ။စေနေန႔ေတြဆိုရင္ မသဇင္ကကြၽန္ေတာ္ကို မနက္ ၉ နာရီကေန ၁၁ နာရီထိ လာသင္တယ္။ အဲဒီစေနေန႔ကေတာ့ အေဖနဲ႔ အေမက အလွဴတစ္ခုကိုသြားေနေတာ့ အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မသဇင္ မလာခင္ ငွားထားတဲ့ ၾသကားကို ဖြင့္ၾကည့္ေနမိတယ္။ၾသကားၾကည့္ေနရင္း မသဇင္ကိုမွန္းၿပီး လက္ကလည္း ဂြင္းတိုက္ေနမိတယ္။ မွန္းဆိုၾသကားထဲက မင္းသမီးက သူနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကို တူတာကိုး။ အျပင္မွာကလည္း မိုးေတြရြာေနတာမွ သည္းသည္း မည္းမည္းပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘဲလ္ တီးသံၾကားလို႔ၾသကားကို အျမန္ပိတ္ၿပီး တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ မသဇင္ျဖစ္ေနတယ္။ ]]မမ တစ္ကိုယ္လံုးလဲ မိုးေရေတြရႊဲလို႔ပါလား။ ေအးဟယ္ မိုးက သည္းလြန္းေတာ့ထီးေဆာင္းတာေတာင္ မလံုဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ေမေမ့ အ၀တ္ေတြသြားယူေပးမယ္။ မမအ၀တ္ေတြ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေရသြားညွစ္လိုက္။ ၿပီးမွ ေမေမ့အ၀တ္ေတြနဲ႔ လဲလိုက္။}အဲဒီအခ်ိန္မွာ မသဇင္ရဲ႔ မ်က္စိေတြက ေအာက္စိုက္ေနတာေၾကာင့္ သူ႕မ်က္စိလမ္းေၾကာင္းကို လိုက္ၾကည့္ေတာ့ ၾသကား ၾကည့္ထားလို႔ ပုဆိုးေအာက္က ေတာင္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လီးကို ၾကည့္ေနတာ မွန္းသိလိုက္ရတယ္။

ဒဂံုမန္းရထားေပၚက အန္တီမမ

ႀကာခဲ့ပါၿပီ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ကေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္က အစိုးရဌာနတခုက အရာရွိေပါက္စေလးပါ။ ရန္ကုန္မွာ သင္တန္းတက္ၿပီးေတာ့ တာ၀န္က်ရာ စစ္ကိုင္းတိုင္းက ၿမိဳ႔ေလးတၿမိဳ႔ကို အသြား ဒဂံုမန္းရထားနဲ႕ အထူးတန္းလက္မွတ္သြားယူတာ လက္မွတ္က ကုန္ေနလို႕ တေနရာက်န္တဲ့ အိပ္ခန္းတြဲက လက္မွတ္တေစာင္  ၿဖတ္လိုက္ပါတယ္ ။ ေနာက္ေန႔ညေန ရထားစီးဖို႔သြားေတာ့မွ သိရတာက ဒီတြဲက ရွယ္ၾကီးဗ်။ ရထားတတြဲလံုးကို ၄ ပိုင္းပိုင္းၿပီး တပိုင္းကို တခန္းစီလုပ္ထားတာ။ တခန္းမွာ ေအာက္မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ခံု ၂လံုး စီ ဘယ္ညာ ၄ လံုးရွိတယ္။ အဲဒီ ခံုေလးလံုးကို ကုတင္အႀကီး ႏွစ္လံုးအၿဖစ္ အသြင္ ေၿပာင္းလို႔ရတယ္။ တခါ ေပၚမွာ နံရံကပ္ တေယာက္အိပ္ကုတင္ႏွစ္လံုးကလည္းပါေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီတြဲေတြက မိသားစုေတြ အတြက္လုပ္ထားတာ ။ က်ေနာ္က တၿခားလက္မွတ္မရလို႔ သူမ်ားမိသားစုနဲ႔ ေပါင္းစီးရတဲ့ သေဘာ ၿဖစ္ေနတာေပါ့ ။ က်ေနာ္ကနဲနဲေစာေရာက္သြားေတာ့ တၿခားသူေတြ မေရာက္ေသးဘူး။ တြဲေစာင့္က ထိုင္ခံုေတြကို ကုတင္အသြင္ေၿပာင္းနည္းကိုလာရွင္းၿပပါတယ္။ ဒီအခန္းက လူ ၄ ေယာက္စာ လက္မွတ္ေရာင္း ထားတာပါ။ ရထားထြက္ကာနီးတဲ့အထိ တေယာက္မွလဲေရာက္မလာႀက ေသးလို႔ က်ေနာ္တေယာက္တည္းမ်ား တခန္းလံုးရေတာ့မွာလားလို႔ ေတြးေပ်ာ္ေနတံုး ရထားဥႀသ ဆြဲပါေတာ့တယ္။
ထြက္ဘို႔ ၅ မိနစ္ဘဲလိုေတာ့တယ္ေလ။

သန္းသန္းစိုး လိင္အ႐ႈပ္ေတာ္ပံု

သန္းသန္းစိုး မ်က္လုံးကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး ေဘးတြင္ အိပ္ေနေသာ ေယာက္်ားျဖစ္သူ တင္ေရႊကို လွည္႕ၾကည္႕လိုက္သည္..။ တင္ေရႊ တစ္ဖက္သို႕လွည္႕၍ ေကြးေကြးေလး အိပ္ေနသည္..။ သူမ အသာအယာ ထထိုင္လိုက္ၿပီး ျခင္ေထာင္ကို ဖြင့္၍ ထြက္လိုက္သည္..။
 ၿပီးေတာ့ ခင္ေထာင္ကို ေျဖးေျဖးေလး ျပန္မ၍ လင္ျဖစ္သူ တင္ေရႊကို ၾကည္႕လိုက္ျပန္သည္..။  ဘာမွ ထူးျခားမႈ မရွိ..။ ေစာေစာကလိုပင္ အိပ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္..။
သန္းသန္းစိုး ေျဖးညွင္းစြာပင္ ထ၍ ရပ္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ သူမ..ေတြေဝစြာ စဥ္းစားေနသည္..။ စဥ္းစားရင္း ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္း ခုန္လာသည္..။ ျခင္ေထာင္ဖက္သို႕ တစ္ခ်က္လွည္႕ၾကည္႕လိုက္ျပန္ၿပီး အိမ္ေနာက္ေဖးဖက္သို႕ သြားရန္ ေျခလွမ္းျပင္ၿပီးကာမွ အိမ္ေရွ႕ဖက္သို႕ လွည္႕ၿပီး လွမ္းၾကည္႕လိုက္သည္..။ သူမ၏ ေယာကၡမ ဦးမင္းဟန္၏ ျခင္ေထာင္ကိုေတြ႕လိုက္ရၿပီး တရွဴးရွဴး ေဟာက္ကာ အိပ္ေမာက်ေနသည္ ေတြ႕ရသည္..။
သန္းသန္းစိုး ေျခကိုဖြနင္း၍ ေနာက္ေဖးဘက္သို႕ ေလွ်ာက္လာခဲ႕ၿပီး ..ေနာက္ေဖးတံခါးကို ေခ်ာက္ကနဲ ဖြင့္လိုက္သည္..။

အိမ္ထဲမွ တဏွာဇာတ္လမ္း

 ``မင္းအပ်ဳိႀကီး လင္လိုခ်င္ေနၿပီကြ…..``
ဆိုေသာ ေဆးမႈတ္သမား ခင္လႈိင္ရဲ႕ တီးတိုး ေျပာစကားကို ၾကားလိုက္ရၿပီးကတည္းက ဖိုးခ်ဳိ နားထဲက မထြက္ေပ။သူ႕အေခၚ မမျဖဴက အသက္ ၃၀ နီးပါး ရွိေနၿပီ ။ အပ်ဳိႀကီးဆိုတာေတာင္မွ အေတာ္ပင္ဟိုင္းေနၿပီဟု ေျပာရမည္ ။ မမျဖဴ က အေတာ္လွသည္ ။ အသားျဖဴ ျဖဴ ႏွင္႔ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က ဗြီဒီယိုမင္းသမီးေတြလိုလွသည္ ။ အခ်ဳိးက်သည္။ သူ႕ကို ႀကိဳက္တဲ႕သူေတြ ရွိမွာပဲ ။ ဘာလို႕သူက မယူခဲ႕တာလဲ ဆိုေသာ အေတြးေတြက ဖိုးခ်ဳိ ေခါင္းထဲ မၾကာခဏ ေရာက္လာေနက်ေပါ႕…။
ဖိုးခ်ဳိ အသက္ ၂၀ ထဲေရာက္ေနၿပီ ။ မိန္းမေတြရဲ႕ အလွအပကို ခံစားတတ္ရုံမက ရြာမွာေနတုံးက ရြာလူႀကီးရရဲ႕ သမီးကိုပင္ ခိုးေျပးဖူးသည္ ။  သူ႕သမီးကို ေျခသလုံးအိမ္တိုင္ ဖိုးခ်ဳိနဲ႕ သေဘာမတူလို႕ အတင္းလိုက္ခြဲၿပီး သူ႕သမီးကို ၿမိဳ႕သို႕ ပို႕လိုက္သည္ ။ အသက္ ၁၉ ႏွစ္နဲ႕ ဖိုးခ်ဳိ တစ္ခုလပ္ ဘ၀ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေရာက္ခဲ႕ရသည္ ။

လွလွေလး စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္

နာမည္ၾကီး စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္ေတာ့မဟုတ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီရပ္ကြက္ထဲမွာ လွလွေလးသည္ မရွိ၍မျဖစ္။
သြားရင္းလာရင္း ရပ္ကြက္တြင္းရွိ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ေပါေခ်ာင္ေကာင္းႏွင့္ရလာသမွ် အထည္ေတြကို
ကိုယ္ေပၚတြင္ လွလွပပေလး ျဖစ္သြားေအာင္ဖန္တီးေပးေသာ အမ်ဳိးသမီး စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္ပင္ျဖစ္သည္။
ဒီရပ္ကြက္သည္ သူေဌးရပ္ကြက္မဟုတ္၊ လက္လႈတ္မွ ပါးစပ္လႈတ္ရေသာ ရပ္ကြက္ျဖစ္သည္။
ပ်ိဳပ်ဳိအိုအို ဆင္းရဲခ်မ္းသာ အမ်ဳိးသမီးမွန္သမွ်သည္လွခ်င္ သူမ်ားသာျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သြားရင္းလာရင္း စီးပြားရွာရင္း ရလာေသာမျဖစ္စေလာက္ ေငြႏွင့္ ေပါေခ်ာင္ေကာင္း အထည္မ်ားကိုရွာၾကံရသည္။ ထိုအထည္မ်ားသည္ ေပါေခ်ာင္ေကာင္းဆိုသည့္အတိုင္း မည္သည့္အခါမွ လွလွပပတိတိက်က်မရွိ။ထုိအခါ လွလွေလးက လွလွပပေလးျဖစ္ေအာင္ အသြင္ေျပာင္းေပးသည္။
ေရးေဘး၊ ေလေဘး၊ လမ္းေဘး အထည္ေတြကို ဟိုျဖတ္ ဒီညွပ္ႏွင့္ လွပသြားေအာင္ျပင္ေပးသည္။
မီးေပါက္၊ ခ်ည္ေက်ာ္၊ ပန္းပ်က္ပိတ္စမ်ားကို ဟိုလွည့္ဒီလွည့္ ျဖင့္ အျပစ္အနာ မျမင္ေအာင္ ခ်ဳပ္ေပးသည္။
လွလွေလး၏ ေမြးရာပါ အတတ္ပညာကား အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို လွပေအာင္လုပ္ေပးျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
အဓိက လုပ္ငန္းက စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္ ျဖစ္ေပမဲ့ အ၀တ္အစားတခုတည္းႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးတဦး၏အလွသည္
မျပည့္စံုသည္ကိုလွလွေလးသိသည္။ ဒါေၾကာင့္ လိုအပ္လွ်င္ လိုအပ္သလို မိတ္ကပ္ခ်ယ္ အလွျပင္နည္းလဲ
သင္ေပးတတ္သည္။ ခ်က္နည္းျပဳတ္နည္းလဲ ေျပာျပတတ္သည္။ လွလွေလးသည္ မိန္းမတို႔တပ္အပ္
သည့္ အဠာရသ ၁၈ ရပ္ကို ကၽြမ္းက်င္ေသာ သူျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရပ္ကြက္အတြင္းရွိ အမ်ဳိးသမီး
ထုတို႔၏ အားကိုးရာ အစစ္အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။

ကိုမိုင္လို

ေရးသူ - အာဘြား

   “ ေမေမ မတရားဘူး . . . ”
   မိုးသဇင္ အသံကုန္ျခစ္၍ ေအာ္လိုက္သည္။ အရင္က သူ႕အေမ ေလသံမာမာႏွင့္ ေျပာလာလွ်င္ တခြန္းမွျပန္ မေျပာရဲေပမဲ့ ဒီတခါေတာ့ သူ႕အသံကို ေမေမၾကားသြားမွာ လံုး၀မေၾကာက္။
မေၾကာက္ဆို သူ ဘယ္ေလာက္ ေအာ္ေအာ္၊ ဘယ္ေလာက္ အသံက်ယ္က်ယ္ ေအာ္ေနေပမဲ့ အေမ မၾကားႏိုင္ေတာ့ ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ေအာ္ရဲတာေပါ့။
   ေမေမ  ျခံထဲကေန ကားေမာင္းထြက္သြားတာ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနျပီ။
   ““ လံုး၀ မတရား ဘူး . . .  ေမေမ လံုး၀ မတရားဘူး . . ””
    ေဒါသတၾကီး  ေျခေထာက္ကို ေဆာင့္ေဆာင့္ပီး ေအာ္လိုက္ရင္း ၀တ္ထားသည္႕ ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ အရိုးေခါင္းပံု အၾကီးၾကီးပါေသာ  အနက္ေရာင္ တီရွပ္အက်ႌ ပြပြၾကီးကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ျပီး ကုတင္ေပၚ ပစ္ေပါက္တင္လိုက္သည္။

အရင္းႏွီးဆံုးပန္းတစ္ပြင္႔

စုမြန္တစ္ေယာက္မွန္ထဲမွာ ကိုယ့္ကုိကုိယ္ျပန္ၾကည့္ျပီး ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္သြားသည္ ။ ဒီေန႔ ေရကူးကန္မွာ ေရသြားကူးမလုိ႔ ဒီ၀တ္စံုနဲ႔ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိေနသည္ ။
သူမရဲ႔အဖုတ္ေမြးေတြက ေရကူး၀တ္စံုအေပၚကပင္ၾကည့္ျမင္ေနရသည္ ။ ဒါေတာင္ေရမစိုေသး...ေရစိုသြားလွ်င္ ပကတိအတုိင္း လွစ္ျပသလုိျဖစ္ေနမည္ ။ ေရကူး၀တ္စံုအေရာင္ကုိကႏုလြန္းေန၍ျဖစ္သည္။ အဖုတ္အေမြးကုိရိတ္လုိက္လွ်င္ေတာ့ အဆင္ေျပသြားလိမ့္မည္ ။ ခက္ေနတာက သူမအဖုတ္ေမြးကုိရိတ္မို႔ သူ႔မွာဘာ ကိရိယာမွရိွမေနျခင္းပါ ။
ရုတ္တရက္ သူမရဲ႔အစ္ကုိ္ေက်ာ္ခုိင္ ရိတ္ရိတ္ေနတဲ့ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓါးကုိ သတိရမိသည္ ။ သူမရဲ႔အစ္ကုိေက်ာ္ခုိင္က သူမထက္ႏွစ္ႏွစ္ၾကီးသည္ ။ စုမြန္က အခု ၁၅ႏွစ္ဆုိေတာ့
အစ္ကုိေက်ာ္ခိုင္က ၁၇ႏွစ္ေပါ့ ။ စုမြန္ႏွင့္ေက်ာ္ခုိင္တုိ႔အခန္းႏွစ္ခုၾကားမွာ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးဘံုသံုးေနရတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းရိွပါတယ္ ။ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးအခန္းကေန ေရခ်ိဳးခန္း၀င္ဖုိ႔ တံခါးတစ္ခ်ပ္ဆီ
ရိွပါတယ္ ။ စုခိုင္အျပင္ထြက္ျပီး သူမအစ္ကုိရိွမရိွေသခ်ာ ၾကည့္လုိက္သည္ ။ ေသခ်ာျပီ ဒီအခိ်န္ဆုိ အစ္ကုိေက်ာ္ခုိင္က ဂိမ္းဆိုင္မွာ ဂိမ္းကစားေနက်ဆုိေတာ့ ဂိမ္းဆုိင္သြားေနမွာေပါ့ ။

ေဆာက္ပတ္ယားတဲ့ ယမင္း

ယမင္း တစ္ေယာက္ US တြင္ ေက်ာင္းသြားတက္ျပီး ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ေနသည္မွာ သုံးလခန္႔ရွိျပီ။ ရည္းစားကလဲ တျခားမိန္းမနဲ႔ ယူသြားျပီ နဂိုက ကာမစိတ္ထန္ေသာ ယမင္းတေယာက္ လီးနဲ႔ေ၀းတာ ၾကာျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လက္နဲ႔ဆႏၵေျဖေနရသည္မွာ အားမရနိုင္ေတာ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမလို စိတ္ထန္ေသာ သူငယ္ခ်င္း ၃ ေယာက္ကုိ ေခၚကာ ဘားတခုတြင္ ၀ိုင္ေသာက္ရင္း ကာမဆႏၵျပည့္ေစဖို႔ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း ဘဲနွစ္ေပြေလာက္ငွားျပီး အလိုးခံၾကဖို႔ တိုင္ပင္ေနၾကသည္။
ယမင္းက သူေက်ာင္းတက္စဥ္က US တြင္ နိုင္ငံစုံက သူငယ္ခ်င္းမမ်ားျဖင့္ Boy ကပြဲမ်ားသြားကာ ကဲၾက၊ ဘဲမ်ားငွားကာ အလိုးခံၾကပုံမ်ားကုိ ေျပာျပေနသည္။
" ေပာ့ေကာင္ေတြရ US က Boy ကပြဲေတြမွာ ဘဲၾကီးေတြက ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔ လီးက အၾကီးၾကီးေတြပာ၊ လီးၾကီးကုိ လက္နဲ႔ကုိင္ရမ္းျပီး လာၾကည့္တဲ့ေစာ္ေတြကုိ လိုက္ေတ့လိုက္၊ စုပ္ခိုင္းလိုက္လုပ္တာပာ" " ပာုတ္လား ၾကည့္လို႔ေကာင္းမွာပဲေနာ္"

လိုးခ်င္လြန္းတဲ့ တို႔ကိုကို

ညေနပိုင္း ကိုကို တစ္ေယာက္တည္း ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႔ ကုန္တိုက္ဘက္ကို ထြက္လာခဲ႔လိုက္သည္။ ကုန္တိုက္နားေရာက္ေတာ႔ မလဲ႔ေယာက္်ား ကို ေက်ာ္ က
"ဟာ ေဟ႔ေကာင္ အလုပ္ထြက္ေတာ႔ မယ္ဆို"
"ဟုတ္တယ္ အကို "
"ေအးကြာ အိမ္က ကြန္ပ်ဴတာကိုလာၾကည္႔ေပးပါဦး ၀င္းဒိုးက မတက္ျပန္ဘူး ငါလည္း တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္လုပ္တာပဲ"
ဟုတ္လည္း ဟုတ္သည္ ဘယ္ႏွခါျပင္ျပင္ ေကာင္းသည္႔ စက္မဟုတ္ ။ ဒါေၾကာင္႔လည္း ကိုိကုိ အျမဲတမ္းသြားျပင္ေပးရသည္။ အခုလည္း ပ်က္ျပန္ျပီ။
"ဟုတ္ကဲ႔ အကို"ဆိုျပီး သူ ကုန္တိုက္ထဲမွာ သြားျပီး ဂိမ္းကစားေနလိုက္သည္။ ည ၇ နာရီေလာက္မွ သတိရသည္။ ကိုေက်ာ္႔ အိမ္သြားျပီး ကြန္ပ်ဴတာ ျပင္ေပးဦးမွပဲ။
သူထြက္လာေတာ႔ ေမွာင္ရီပ်ိဳးေနျပီ။ လမ္းမီးမ်ားေတာင္လင္းေနျပီပဲ။

ဒါကေတာ့ လုပ္မွာေပါ့

စိုးခုိင္တစ္ေယာက္ ဦးေလးအိမ္၌ ေနရင္း ေက်ာင္းတက္ကာ ဘြဲ႕ရခဲ႕သည္..။ မိဘႏွစ္ပါးစလုံးကလည္း
ဆုံးပါးသြားၾကၿပီမို႕ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ရြာမျပန္ျဖစ္ေတာ့ပဲ ဦးေလးႏွင့္ အတူ ေနထိုင္ခဲ႕သည္..။
ဦးေလးျဖစ္သူကလည္း လူပ်ဳိႀကီး..။ ဦးေလးႏွင့္ အတူ ေနထိုင္ရင္း ႏွစ္ႏွစ္ခန္႕အၾကာတြင္ ဦးေလးလည္း
ေသဆုံးသြားခဲ႕ရာ တစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ႕ၿပီး အိမ္ကို တစ္ျခမ္းပိုင္းကာ အိမ္ငွားေခၚတင္ထားခဲ႕သည္..။
အိမ္ငွားေနေသာ မိသားစုမွာ ပန္းအိျဖဴ ဆိုေသာ သမီးတစ္ေယာက္ပါသည္..။
စိုးခိုင္က ေဖာ္ေရြစြာေနတတ္သူမို႕ အိမ္ငွားမိသားစုႏွင့္ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ မိသားစုပမာ
ရင္းႏွီးသြားခဲ႕သည္..။ မိဘမ်ားက အကူအညီေတာင္းသျဖင့္ သမီးျဖစ္သူ ပန္းအိ အား စာကူျပေပးခဲ႕ရာမွ
အခုဆိုလ်င္ ပန္းအိေလးႏွင့္ သမီးရည္းစားမက လင္မယားမက် အေျခအေနသို႕ပင္ ေရာက္ရွိေနခဲ႕ၿပီ..။
မိဘမ်ားက ရပ္ကြက္ေဈး၌ ဆိုင္ထြက္ေဈးေရာင္းၾကသည္မို႕ ေန႕ခင္းဘက္ဆိုလ်င္ အိမ္၌ သူတစ္ေယာက္သာက်န္ေနခဲ႕တတ္သည္.။ပန္းအိေလးကို လက္မထပ္ရေသးေပမယ္႕ မယားအရာ ေျမွာက္ခဲ႕ၿပီး ျဖစ္သည္႕အတြက္ ကာမမႈ ကိစၥမ်ား၌တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ အရွက္ကုန္ကာ ပြင့္လင္းစြာ ဆက္ဆံႏိုင္သည္႕အဆင့္သို႕ပင္ေရာက္ရွိေနေလၿပီ..။

ခ်စ္တယ္ျမရယ္ ရမၼက္ေစရာ ...

ဒီတစ္ခါေတာ့အျပာဝတၳဳတို ႏွစ္ပုဒ္ေပါင္းတင္ထားေပးပါတယ္

“ဟင္ .. ဘာႀကီးလဲ … “
“အမေလး …ႀကြက္ႀကီး . လုပ္ပါဦး .. ကိုေအာင္သိန္း …“
အလန္႔တႀကားႏွင့္ ေအာ္ကာ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေအးသည္ မ်က္လံုးၿပဴးမ်က္ဆံၿပဴးႏွင့္ ကြ်ႏ္ုပ္ကိုလွမ္းဖက္၏။ ကြ်ႏု္ပ္မွာ ဘာမွန္းညာမွန္းမသိႏွင့္ အဖက္ခံလိုက္ရေသာ္လဲ အခြန္႔အေရးကို ေစာင့္ေနသူမို႔ ရင္ခြင္ထဲ တုိးကပ္လာသည့္ သူမ၏ ကိုယ္ကို အမိအရ ၿပန္ဖက္ထားလိုက္၏။ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေအးကို ကြ်ႏ္ုပ္၏ ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔လိုက္သည့္ ေက်းဇူးရွင္ ႀကြက္ကေတာ့ သူမေအာ္သံေႀကာင့္ပင္ ၿပန္လည္လန္႔ၿဖတ္ကာ ထြက္ေၿပးသြားေလရာ အထူးေၿခာက္လွန္႕စရာ မလိုေတာ့ေပ။ အခန္းေထာင့္ကတဆင့္ ထုတ္တန္းေပၚတက္ကာ ၀င္ေရာက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။ ကြ်ႏ္ုပ္လဲ ႀကြက္ကို ဂရုမစိုက္ႏိုင္အားပဲ ကိုယ္ခ်င္းပူးကပ္ေနသည့္ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေအး၏ ေက်ာၿပင္ေလးကို အသာပြတ္သပ္ေပးရင္း ..
“ႀကြက္က ထြက္ေၿပးသြားပါၿပီ .. ခ်ဳိခ်ဳိရဲ ႔ .. မရွိေတာ့ပါဘူး“ ဟု ေခ်ာ့ေမာ့ကာ ေၿပာမိ၏။ ဒါေတာင္မွ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေအးသည္ မယံုမရဲမ်က္ႏွာေလးႏွင့္ ကြ်ႏ္ုပ္ကိုေမာ့ႀကည့္ကာ ..

ဗမာ့လီးကို ၾကိဳက္သြားျပီဆိုဘဲ

၁၈၈၅ ခုႏွစ္ တြင္ ၿမန္မာ ဘုရင္သီေပါမင္းနဲ႕မိဘုရား ကို နန္းခ်ၿပီး နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္တို႕ ၿမန္မာနိုင္ငံ တခုလံုး
ကို သိမ္းပိုက္ ခဲ႕ၾက သည္..။ မႏၱေလး နန္းေတာ္ၾကီး ကို နယ္ခ်ဲ႕မ်ား ၀င္ေရာက္ ကာ ဘုရင္နဲ႕ မိဘုရား ကို
ဖမ္းဆီးၿပီး သူတို႕ ရဲ႕ ကိုလိုနီ အၿဖစ္ သိမ္း ပိုက္ၿပီး သား ၿဖစ္သည္႕ အိႏိၵယ နိုင္ငံ ရတနာဂီရီ ကို ေခၚေဆာင္
သြားခဲ႕ ေပ သည္ ...။အေၿမွာက ္တခ်က္မေဖါက္ဘဲ အရွင္ႏွစ္ပါး ကို ၾကက္ကေလး ..ငွက္ကေလးလို
ဖမ္းသြားၾကတာ ရင္နာစရာဘဲလို႕ ငေထာ ရဲ႕ အဖိုးက စိတ္နာက်ည္းစြာနဲ႕ ေၿပာေနသည္ ။ နန္းၿမိဳ႕ရိုး
ေလးဘက္ေလးတန္ မွာ မ်က္ႏွာၿဖဴ နယ္ခ်ဲ႕ တပ္ေတြ ေနရာယူထားၾကသည္ ကို ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြ က
အထူးအဆန္း သဖြယ္ ၾကည္႕ရွဳ ေနၾက သည္ ..။ ၿမစ္ဆိပ္မွာ မီးသေဘၤာေတြ နဲ႕ တဖြဲဖြဲ ေရာက္ရွိလာတဲ႕ မ်က္ႏွာၿဖဴ အဂၤလိပ္စစ္သားမ်ား သည္ ၿမစ္ဆိပ္ မွ နန္းေတာ္ၾကီး ဆီကို ခ်ီတက္ေနၾက သည္ .. ။ အဂၤလိပ္ စစ္တပ္ဆိုေသာ္ၿငားလည္း တပ္တတပ္တြင္ ဗိုလ္ လုပ္သူသာ အဂၤလိပ္ ကုလားၿဖဴ ၿဖစ္ၿပီး က်န္ ေသာ စစ္သားေတြမွာ ကုလားမဲမ်ား ၿဖစ္ၾက သည္ ..။ ငေထာသည္ထိုစဥ္အခါကအသက္၁၂ႏွစ္ခန္႕သာရွိသည္။
ေဂါ၀ိန္ဆိပ္ကေန..ကမ္းေပၚတက္လာေသာ..နယ္ခ်ဲ႕တပ္ေတြကို ိုလမ္းေဘးတဖက္တခ်က္မွ လူေတြ
၀ိုင္းၾကည္႕ေနသည္႕ အထဲ ငေထာ လဲ ပါ သည္ ..။

ေအးေအးလႈိင္

ဦးသုိက္ေမာင္း ေအးေအးလႈိင္အိမ္ကို ေရာက္ေတာ့ ဟြန္းသံအရင္ေပးလိုက္သည္။အရင္ကသူ႕ကားဟြန္းသံ
ၾကားသည္ႏွင့္ သူ႕ေခၽြးမမွာအိမ္ထဲမွထြက္ခါသူ႕ကို ထြက္ၾကိဳေလ့ရွိသည္။ဒီေန႕မွ လူရိပ္လူေရာင္မျမင္သျဖင့္
ကားေပၚမွဆင္းျပီးအိမ္ထဲ၀င္ၾကည္႕လိုက္ေတာ့ ဧည္႕ခန္းတြင္ သူ၏ေခၽြးမေလးကို ဖင္သားျဖဴျဖဴလံုးလံုးေလးကထမီလွန္ျပီးေပၚေနသည္။ဖင္သားႏွစ္ျခမ္းကို ဦးသိုက္ေမာင္းျမင္လိုက္ရေတာ့ မ်က္လံုးကခြာမရျဖစ္သြားသည္။ေနာက္မွ ဧည္႕ခန္းထဲ၀င္ျပီးအနားတိုးၾကည္႕လိုက္မွေအးေအးလႈိင္၏ ေက်ာကုန္းမို႕မို႕ေလးကတုန္တုန္သည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ ဥိးသိုက္ေမာင္း သူ႕ေခၽြးမပံုစံကိုၾကည္႕ျပီး တစ္ေယာက္ေယာက္သူ႕ေခၽြးမကိုမုဒိန္းက်င့္သြားသလားလို႕ထင္သြားသည္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕ေခၽြးမပခံုးကိုလွမ္းကိုင္လိုက္ျပီးဆြဲထူကာ ေလာတၾကီးဆြဲလွည္႕လိုက္သည္။ ျမင္လိုက္ရသည္က ေအးေအးလႈိင္၏ ၀ိုင္းစက္ေနေသာမ်က္လံုးမ်ားမွ မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ပါးစပ္နားတ၀ိုက္တြင္ သားရည္မ်ားေပပြေနသည္။ဘေလာက္(စ္)အက်ီကလဲ ၾကယ္သီးသံုးလံုးျပဳတ္ထြက္ေနေသာေၾကာင့္ လံုးထစ္ေသာရင္သားဆိုင္မွာ ဘရာစီယာေအာက္မွ၀င္း၀င္း၀ါ၀ါေပၚေနသည္။ဦးသိုက္ေမာင္း
ေအးေအးလႈိင္မ်က္ႏွာေပၚ၀ဲက်ေနေသာဆံစမ်ားကို အသာသပ္တင္လိုက္ျပီး အသံကတုန္ရီစြာျဖင့္ေမးလိုက္
သည္။

အိပ္မက္ခ်ိဳခ်ိဳ

`ေမာင္ေလး ... ဒီဟာကိုပါ တစ္ခါတည္းေရႊ႕ေပးပါလား´
` ဟုတ္ကဲ့...´ ေခၽြးတရြဲရြဲနဲ႕ အက်ၤ ီက ဗလာ ၊ အသက္ ၁၈ ၀န္းက်င္သာရွိေသးပံုေပၚသည္။ အရင္တုန္းကကုန္ထမ္းဖူးသည္။
ရုပ္ရည္က မဆိုး။ ခႏၶာကိုယ္က ေသခ်ာေလ့က်င့္ထားတဲ့ လူေတြလို ရင္အုပ္က က်ယ္က်ယ္။ ညိဳေမာင္းတဲ့အသားအရည္။
ေကာက္ေကြးေကြးနဲ႕လိႈင္းတြန္႕ပံုစံသဘာ၀အတိုင္းရွိတဲ့ ဆံပင္။ အဖုအထစ္ေတြနဲ႕ ညီညာစြာ သူ႕ေနရာႏွင့္သူရွိေနတဲ့
ဗိုက္သားေပၚက ၾကြက္သားေတြ။ ၅ေပ ၁၀ ေလာက္ ရွိတဲ့အရပ္အေမာင္း။ အေၾကာေတြတၿဖိဳင္းၿဖိဳင္းထေနတဲ့ လက္ဖ်ံ၊
အရာအားလံုးကို ေပါင္းၾကည့္လိုက္လွ်င္ ဆြဲေဆာင္မႈအျပည့္ရွိတဲ့လူငယ္တစ္ေယာက္။
လိင္စြဲေဆာင္မႈအျပည့္ရိွတ့ဲ ခပ္ထူထူ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံက လည္း ထိုလူငယ္၏ အလွကို ထပ္ျဖည့္ေပးသည။္ ထိုလူငယ္သည္ကုန္ထမ္းဖို႕မေကာင္း။ ဟိုလို movie သရုပ္ေဆာင္ လုပ္ဖို႕ေကာင္းသည္။ အာ..အေတြးေတြကလည္း...အားနာသြားမိရသည္ပဲသူကေတာ့ သူ႔အလုပ္သူလုပ္ေနသည္။

အငွားလင္

ေနမိုးသည္ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ခန္႔ ရွိၿပီး ရုံးတစ္ရုံးတြင္ စာေရးအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ေနသည္…။ သူ၏ အဓိက
၀င္ေငြလမ္းကေတာ့ ရာဂၾကြယ္ ရမၼက္ထန္ကာ ေလာကစည္းစိမ္ေကာင္းေကာင္း ခံစားေပ်ာ္ပါးလိုေသာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို အခေၾကးေငြယူကာ လိုးေပးရေသာ အငွားလင္ အလုပ္ျဖစ္သည္...။ အပတ္စဥ္ တနလၤာေန႔ ညေနပိုင္းတြင္ ေနမိုးအငွားလင္အျဖစ္ အလုပ္သြားလုပ္ေလ့ရိွသည္…။ ေနမိုး၏ အထက္အရာရွိ ေဒၚထားထားစိုးမွာ ရွမ္းတရုတ္မတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္…။ အသက္အရြယ္ကေတာ့ ေနမိုးႏွင့္ မတိမ္းမယိမ္း ျဖစ္သည္…။ အသားျဖဴကာ အရပ္ျမင့္ၿပီးကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ ဆူၿဖိဳးေတာင့္တင္းသည္…။ ေဒၚထားထားစိုး၏ လင္ေတာ္ေမာင္က အင္ဂ်င္နီယာႀကီး တစ္ေယာက္
ျဖစ္ကာ ႏိုင္ငံျခားတြင္ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနသည္…။ ကေလးလည္း မေမြးၾကေသး…။ ေနမိုးသည္ သူ႔အထက္အရာရွိ ေဒၚထားထားစိုးကို ႀကိတ္ၿပီး သေဘာက်ေနသည္…။ သို႔ေသာ္ နီးစပ္ရန္ ဖန္ဖို႔ အခြင့္အလမ္း မရေသာေၾကာင့္ႀကိတ္ၿပီးေတာ့သာ ပစ္မွားေနၿပီး ခိုးလို႔သာ ငမ္းေနရသည္…။
တစ္ခုေသာ တနလၤာေန႔တြင္ ေနမိုးသည္ ရုံးတြင္ အလုပ္မ်ားသြားကာ ရုံးဆင္းေနာက္က်သျဖင့္
အငွားလင္အျဖစ္ အလုပ္လုပ္ရာ ေနရာသို႔ တစ္နာရီေလာက္ ေနာက္က်မွ ေရာက္သြားခဲ့ရာ ေဒၚထားထားစိုးကို အထူးအေမွာင္ခန္းေခၚ အလင္းေရာင္ လုံး၀မရိွပဲ ေမွာင္ခ်ထားေသာ အခန္းထဲတငြ ္ ကာမစည္းစိမ္ ခံစားေပ်ာ္ပါးရန္ ၀င္ေရာက္ဖို႔အတြက္ အ၀တ္လဲခန္း၌ အ၀တ္အစားမ်ား ခြ်တ္ေနသည္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္မွ အသာေခ်ာင္းၾကည့္ ေတြ႔ျမင္ခဲ့သည္…။

စိတ္ကူးထဲက ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္

April လ ၁၉၉၂ခုႏွစ္ ေနရာကား အင္းယားကန္ေဘာင္ ..ဦးခ်စ္လက္ဘက္ရည္ဆုိင္… ကန္ေဘာင္မွာကလည္း စာေမးပြဲေနာက္ဆုံးေန႕အတြက္
ေက်ာင္းသားေတြ စာေတြက်က္ၾက.. တုိင္ပင္ၾကနဲ႕ စည္ကားေနေလရဲ႕..
ဒါေပမယ့္ ဦးခ်စ္ဆုိင္ရဲ႕ ေဒါင့္တစ္ေထာင့္မွာေတာ့ ……………..
“သူငယ္ခ်င္းရယ္ ျဖစ္ပ်က္သမွ်ကို အေကာင္းသေဘာျမင္ျပီး ေမ့လုိက္ပါေတာ့” .. ဆိတ္ျငိမ္ေနေသာ လက္ဘက္ရည္
၀ုိင္းေလးကို စတင္ျပီး အသက္သြင္းလုိက္သူက ရဲေအာင္… သူ႕ေနာက္မွာ ခက္ခက္မာရဲ႕ ေထာက္ခံလုိက္တဲ့စကားေတြ
“ဟုတ္ပါတယ္ဟာ… ငါတို႕အားလုံးနင့္ဘက္မွာပဲရွိေနမွာပါဟာ”
နားၾကည္းမွဳေတြနဲ႕အတူ ခံစားမွဴေတြအျပည့္က ညီညီ့ မ်က္၀န္းထဲမွာမ်က္ရည္အျဖစ္ေျပာင္းလဲေစတယ္…မငိုမိေအာင္
မနည္းထိန္းထားရတဲ႕ ညီညီ့အဖုိ႕ ရဲေအာင္တုိ႕ ေျပာလုိက္တဲ့ စကားေတြက သူ႕အတြက္ေတာ့ ဘာမွမထူး..
ဆုံျဖတ္ခ်က္ကို ခ်ျပီးျပီသြားျပီေလ……
“ငါ……….မင္းတုိ႕ေစတနာကို နားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါဆုံးျဖတ္ျပီးျပီ သူငယ္ခ်င္း” “ငါ မနက္ျဖန္စာေမးပြဲကို
ငါလာမေျဖေတာ့ဘူး” “ငါေဟာဒီ့ေက်ာင္းၾကီးကုိလည္း မျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူး”
ရဲေအာင္ကနားမလည္စြာျဖင့္ “သူငယ္ခ်င္းရယ္ အခုအခ်ိန္မွာ ျမႏွင္းလည္း မင္းလုိခံစားေနရမွာပါကြာ”……

လူ႐ိုး ့

ရြာေလးက ဧရာ၀တီျမစ္အေနာက္ဘက္ ျပည္ျမိဳ ့၏ တစ္ဘက္ကမ္းတြင္ ရွိ၏ ။
ထံုးဘို ႏွင့္ ဆင္တဲတို ့၏ အေနာက္ဘက္ ခပ္က်က်မွာ ျဖစ္သည္ ။
ယခုေတာ့ ပုသိမ္-မံုရြာ ကားလမ္း အေရွ ့ဘက္ႏွင့္ နီးကပ္သြားသည္ ။ ရြာကေလးတြင္ ယာစိုက္ ေတာတိုး
အလုပ္မ်ားသာ လုပ္ၾကေလသည္ ။ ေျမပဲ..ျငဳတ္..ႏွင့္ ရာသီေပၚသီးႏွံမ်ား စိုက္ပ်ိဳးၾကသည္ ။
ရြာေဘးက ေခ်ာင္းကေလး ကလည္း ယာခင္းစိုက္ခင္းမ်ားအတြက္ ေႏြေႏြ မိုးမိုး ေရရရွိရာ စိုက္ပ်ိဳးသူေတြ
အတြက္အဆင္ေျပသလို ရြာကေလး၏ ရွဳခင္းကိုလည္း ျပည့္စံုလွပေစ၏ ။ တစ္ရြာလံုး သစ္ပင္မ်ားႏွင့္
အံု ့အံု ့ဆိုင္းဆိုင္းရွိသျဖင့္ ေန ့လည္ေန ့ခင္း ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ရွိသလို ညေနေစာင္းလွ်င္လည္း ရြာစြန္က
ထန္းေတာေလးက ကာလသားေတြ အတြက္ အပန္းေျဖဥယ်ာဥ္ေလး ျဖစ္ေနျပန္၏ ။
ေတာသူေတာင္သားေတြမို ့ ဒီလိုညေနခင္းမ်ားသာ သူတို ့အတြက္ အေမာေျပ..အပမ္းေျပေစ ပါသည္ ။
သူတို ့ခမ်ာ မိုးရိပ္ေလးေတြ ့သည္ႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳး ထြန္ယက္ဘို ့လုပ္ရသလို ေဆာင္းႏွင့္ ေႏြ ေရာက္ေတာ့လည္းရခိုင္ရိုးမအေျခအထိ ထင္းခုတ္.ေတာတိုးႏွင့္နားရသည္က မရွိတတ္ေခ်..။

မ်က္ကန္း

အခ်စ္မရွိတဲ့ျမိဳ. ……
အမုန္းေတြခ်ည္းဘဲျပည့္သိပ္ေနတဲ့ျမိဳ. ………………
ေလာဘေတြ၊ ေမာဟေတြ ၊ အလိုရမက္ေတြခ်ည္းဘဲ ျပည့္သိပ္ေနတဲ့ျမိဳ. …..
ကိုယ့္အတြက္ အက်ိဳးရွိမယ္ဆိုရင္ အရာအားလံုးကိုေရာင္းစားမယ့္သူေတြေနသည့္ျမိဳ. …
ဒါေပမယ့္…….
အဲ့ဒီျမိဳ.မွာ အခ်စ္ရွိတဲ့လူတေယာက္ေတာ့ ရွိပါတယ္။
သူကေတာ့ ….
သူကေတာ့ ……..
……………………………………………………………………………
မိတ္ေဆြ ……………….
သင့္အတြက္ အေကာင္းဆံုး စီးပြားေရးျဖစ္ေအာင္ အၾကံဥာဏ္ေပးပါရေစ။
ဝန္ထမ္းေတြနဲ.ေပါင္းျပီး အေပးအယူလုပ္ပါ။
သင္မုတ္ခ်ေအာင္ျမင္ေစရမယ္လို. အၾကံေပးလိုက္တယ္။
ဘာ…….
လာဒ္ေပးလာဒ္ယူလုပ္တာမေကာင္းဘူး ဟုတ္လား …..
လာဒ္ေပးလာဒ္ယူလုပ္တာမဟုတ္ဘူး ……
အေပးအယူလုပ္တာ …… အေပးအယူလုပ္တာဗ် ……
တစံုတခုကို လိုခ်င္လာျပီဆိုရင္ ေလာကမွာ တစံုတခုေတာ့ ျပန္ေပးရတာ ေလာကမွာ
ထံုးစံလိုျဖစ္ေနျပီ ။
က်ဳပ္က ေအာင္ျမင္ျပီး ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝခ်င္တယ္ ။
ဒီေတာ့ တစံုတခုေတာ့ ရင္းရမွာေပါ့ ၊ မဟုတ္ဘူးလား ။
လုဖိနဳမ္(သူေဌး)

ပလက္တီနမ္ ေယာက္်ားမ်ား

ကမၻေျမေပၚ၌ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ စစ္မက္ျဖစ္ပြားမႈမ်ားက တိုးသထက္ တိုးလာ ေနေရာ၏။
ေသေၾကဒဏ္ရာရမႈမ်ားက မေရတြက္ႏိုင္ေတာ့ေပး။
ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္မႈ စစ္ပြဲမ်ား ဆက္တိုက္ဆင္ႏြဲ ရမႈမ်ားေၾကာင့္
ကမၻာေပၚရိွ ေယာက္်ားမ်ားမွာ မ်ိဳးတံုးလုနီးပါး ျဖစ္လာပါေတာ့သည္။

ဥႆာျပည္
ဒို႔ ေယာက္်ား ရွာထြက္ရမယ္…။
ဒို႔ ေယာက်္ား ရွာထြက္ရမယ္…။
ဒို႔ ေယာက်္ား ရွာထြက္ရမယ္…။
ဟူေသာ ေၾကြးေၾကာ္သံႀကီးသည္ တစ္ခဲနက္ ျမည္ဟိန္း ထြက္လာေတာ့သည္။

ေကာင္းပါတယ္ဆို ...

“လန္းတယ္ေနာ္ အကိုႀကီး…..”
ေက်ာ္မ်ိဳးဟန္စကားေႀကာင့္ သိန္းေဇာ္ လွမ္းႀကည့္မိသည္။
ႏုႏုငယ္ငယ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ အသက္က ၂၀ ေက်ာ္ပံုမရ။
အသားေလးေတြက ေရႊေရာင္ဝင္းေနသည္။ဝတ္ထားေသာထဘီစကပ္က သူမ၏ကိုယ္
အားတင္းႀကပ္စြာ စည္းေႏွာင္ထားသၿဖင့္ ဖြ႔ံထြားေသာ တင္သားအစံုက အလံုးလိုက္
ကားအယ္ေပၚလြင္ေနသည္။ေအာက္ပိုင္းႏွင့္ ညီမွ်ေသာ ခႏၵာကိုယ္အေပၚပိုင္းကလည္း
ဖြ႔ံထြားမႈမွာ ေအာက္ပိုင္းႏွင့္ညီမွ်ရုံမွ်မက လည္ဟုိက္အကၤ်ီေႀကာင့္ အိ၍တင္းေနေသာ
အသားဝင္းဝင္းေလးမ်ားကို ရုိးတိုးရိတ္တိတ္လွမ္းၿမင္လိုက္ရေသးသည္။
တမင္ေၿဖာင့္ထားပံုရေသာ အေခ်ာင္းလိုက္က်ေနသည့္ ဆံပင္ေလးေတြက
ေက်ာဖက္လက္ၿပင္တဝိုက္တြင္ ဝဲေနသည္။
ေပၚလြင္ေသာ ႏွာတံေလး၏ထိပ္က ခပ္ခၽြန္ခၽြန္ေလးႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းလံုးလံုးေလး
မ်ားက မ်က္ဆံႀကီးႀကီးၿဖင့္ ေကာ့ညြတ္ထူထဲေသာ မ်က္ေတာင္ႀကီးမ်ား ဝန္းရံကာ
စြဲမက္စရာ ေကာင္းလွသည္။
ေကာင္မေလးက သူတို႔ထုိင္ေနရာဖက္သို႔ တခ်က္လွည့္၍ မ်က္လံုးေလးေဝွ႔ကာ
ၿပံဳးေယာင္ေလး တခ်က္သန္းေပးသြားသည္။

ခ်စ္ဧည့္သည္ ခ်စ္ဧည့္သည္ပ်ိဳ

ေႏြလည္ေန႔ခင္း ပူျပင္းျပင္းကာလေလးတစ္ခုပါ။
ေလပူၾကမ္းေလး တစ္ခ်က္အေ၀ွ႔မွာ အိမ္ေရွ႕လမ္းေဘးက ကုကၠိဳပင္အိုက ရြက္ေဟာင္းတစ္ဆုပ္ခန္႔
ကသုတ္ကရက္ေခြၽခ်လိုက္တယ္။ အိမ္တံစက္ၿမိတ္ေအာက္မွာ သခ်ၤာတြက္ေနရာကေန ရပ္ၿပီး
ေတာင္စဥ္ေရမရ အေတးြ စက္တစ္ခ်ိဳ႕န႔အဲ တူ ရြာအ၀င္လမ္းကို ေငးေနမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္ဟာ
ရြာ၀င္လမ္းေဘးမွာမို႔ ရြာကိုလာသမွ် အ၀င္ကားေလးေတြကို ျမင္ေနရတယ္ေလ။
ေၾသာ္ ဘာလိုလိုန႔ဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၉ တန္းေျဖၿပီးသြားတယ္။ ေအာင္မယ္ဆိုတာကိုသိေနေတာ့ ၿပီးခ့တဲ ့ဲ
စာေမးပြဲအတြက္ ရင္မခုန္ပါဘူး။ ေနာက္တက္မယ့္ ၁၀ တန္းဆိုတာၾကီးကိုပဲ စိတ္ထဲေလာေနမိတယ္။ ခုလို
ေန႔လည္ေနပူၾကီးမွာကလည္း စိတ္ေတြေလေနတာမို႔ သိပ္ၿပီးလည္း စာမၾကည့္ျဖစ္ပါဘူး။
ရြာမွာကလည္း ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းက်င္းပေနၾက ပြဲေတာ္ေပမို႔ ပြဲေစ်းတန္းအတြက္ ပြဲကားေတြ တစ္စီးၿပီး
တစ္စီးလာေနၾကတယ္။ ခုနေလးတင္ပဲ ရဟတ္ကားလာတယ္လို႔ သဲ့သဲ့ၾကားလိုက္မိတယ္။
ကုန္စည္စလြယ္ေတြသယ္တင္ထားလို႔ ဘာကားရယ္လို႔ ၾကိဳမမွန္းႏိုင္ၾကပါဘူး။ ကုန္ေတြခ်ၿပီး
ေကာက္ဆင္မွသာ သိရတာမ်ိဳးေလ။

ခ်စ္မိျပီ ဦးရယ္...

မို႕မို႕… ဒီလူႀကီးကို ၾကည္႕လို႕မရ..။ မ်က္ႏွာေၾကာကို မတည္႕..။ လူေကာင္ႀကီးက ႀကီးသေလာက္
စကားသံက ခၽြဲခၽြဲနဲ႕ …။ သူ႕နာမည္က မ်ဳိးဝင္းသူတဲ႕…။
မမခင္သီတာကလည္း တစ္မ်ဳိး..။ ဘယ္လိုနားလည္ရမွန္း မသိ..။ မို႕မို႕ မ်က္နွာေၾကာမတည္႕ေသာ
လူႀကီးက မမႏွင့္ အိမ္မွာ အတူလာေနမယ္ တဲ႕…။ မမ ေယာက္်ားယူမွာလားလို႕ ေမးေတာ့… “
မို႕မို႕..နားမလည္ေသးပါဘူး ညီမေလးရယ္…” တဲ႕..။ ၿပီးေတာ့ မို႕မို႕ ငယ္ေသးတယ္ တဲ႕..။
မို႕မို႕ မငယ္ေတာ့ဘူးလို႕ ျပန္ေျပာခ်င္လိုက္တာ … မေျပာရဲလို႕..။ မို႕မို႕ အသက္ (--) ႏွစ္ထဲ ေရာက္ေနၿပီ..။
အပ်ဳိျဖစ္တာေတာင္ -- နွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ..။ အဲဒီလူႀကီးက ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ လာေနမွာလဲ
လို႕ေမးေတာ့ မသိေသးဘူးတဲ႕..။ ေကာင္းေရာ…ရွင္..။
အရင္တုန္းက အဲဒီလူႀကီး အိမ္ကို ခဏခဏလာဘူးတယ္..။ မို႕မို႕ကို ဆက္ဆံတာ သူငယ္ႏွပ္စားေလးလို
ဆက္ဆံသလိုဘဲ..။ မႀကိဳက္ပါဘူး…။ ၿပီးေတာ့ ရွိေသးတယ္..။ လူကိုၾကည္႕ရင္ မ်က္ႏွာကို ၾကည္႕ေပါ႕..။
အခုေတာ့ ..သူက ဒီလို မဟုတ္ဘူး..။ မို႕မို႕ တစ္ကိုယ္လုံးကို အရမ္းစိတ္ဝင္စား(အရမ္းႏွာဗူးထ ) ေနတဲ႕
မ်က္လုံးမ်ဳိးႀကီးနဲ႕ ၾကည္႕တတ္တာ..။ အဲဒီအခ်ိန္မ်ဳိးဆို…မို႕မို႕ ေနလို႕အရမ္းခက္တာ..။ သူ႕ေရွ႕မွာ
လူတစ္ကိုယ္လုံး အဝတ္ေတြ မပါေတာ့သလိုပဲ..။ မ်က္နွာေတြ ထူပူ ၊ တစ္ကိုယ္လုံးလည္း ရွိန္းဖိန္းလို႕…။
ႏွာဗူး…ႀကီး..။

ေခ်ာင္းၾကည့္ဘူးသူမ်ားရဲ႕ ရင္တြင္းခံစားမွဳ

ကဲ႕ဗ်ာ ေတာ့ပစ္ေလးအသစ္ဖြင့္လိုက္ပါပီ.............လူစိတ္၀င္စားမွဳမရွိရင္ ၿပန္လည္ဖ်က္သိမ္းသြားပါမယ္...............
က်ေတာ္ဖြင့္တဲ႕ေတာ့ပစ္က်ေတာ္ပဲစပါမယ္.......ကြ်န္ေတာ္ေခ်ာင္းဖူးတဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳကေတာ့ ဒီလိုပါဗ်ာ...........
ပထဦးဆံုးလိင္ဆက္ဆံတာကိုေတြ႕ဖူးခ်င္းလည္းၿဖစ္ပါတယ္............
က်ေတာ္ အသက္ ၉ နွစ္၁၀နွစ္ေလာက္ကေပါ့ဗ်ာ............က်ေတာ္ၿဖင့္ေလးတန္းလားပဲမသိဘူးရွိေသးတယ္............
ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဦးေလးကေဆာ္ေလးတစ္ေပြေတြ႕တယ္ဗ်ာ သူကၾကိဳက္တာေပါ့.........ရွမး္မေလး.............
ဒါနဲ႕ သူတို႕ ေတြလက္ထက္ဖို႕ေတြ ဘာေတြေန႕ေတြ ေရြးၾကေပါ့.................ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ လက္ထပ္ဖို႕ ၁
ပတ္ေလာက္အလုိထင္တယ္ဗ်ာ.........
အဲ႕ဒီရွမ္းမေလး ကညေနဖက္ဆို အိမ္ကို လာလာလည္တယ္ဗ်ာ .........အဲ႕ဒီအခ်ိန္ က က်ေတာ္ရဲ႕ အေဖအေမ ေတြက အလုပ္
သြားတဲ႕အခ်ိန္ .....
ညဖက္ ၉ နာရီေလာက္မွာ ၿပန္လာက်တာ .....က်ေတာ္ရယ္ က်ေတာ္ဦးေလးရယ္ပဲ ရွိတာ...အိမ္မွာ.....အစကေတာ့
က်ေတာ္လည္းမသိဘူးေပါ့ ဦးေလးက
ေဆာ့ဦးေနာ္ ဆိုၿပီး အခန္းတခါးပိတ္ကာ အထဲကို၀င္၀င္သြားတယ္ဗ်ာ က်ေတာ္အိမ္က အခန္းသံုးခန္းပါတယ္ ဗ်ာ
တစ္ရက္နွစ္ရက္ေတာ့
က်ေတာ္လည္းမသိဘူးေပါ့ဗ်ာ...........သံုးရက္ေၿမာက္ ေန႕က်ေတာ့ က်ေတာ္သိခ်င္လာတယ္ဗ်ာ သူတို႕ဘာသြားလုပ္က်တာလဲေပါ့