ၿပိဳင္တူၿပီးလွ်င္ ေကာင္းႏိုင္ပါသည္

သရက္ၿမိဳ႕ ဟိုက္စကူးေက်ာင္းႀကီးမွာ ၿမိဳ႕၏အေနာက္ေျမာက္စြန္း ေတာင္ကုန္းကေလးတခုေပၚတြင္ တင့္ တယ္စြာ သပ္ရပ္လွပမႈျဖင့္ ရွိေနပါသည္။ ေျမာက္ဖက္ေဘာလံုးကြင္း တပ္ကြင္း လြင္ျပင္မ်ားဆီမွ တိုက္ခတ္လာေသာ ေလေျပေအး မ်ားမွာလည္း သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္သည္ႏွင့္အမွ် ေအးလွပါသည္။
ထိုေလေျပေအးကို တိုက္ခတ္ခံရင္း ေက်ာင္းေဘးပတ္လည္၌ ေျပးကာခုန္ကာ ကစားေနၾကေသာ ကေလး သူငယ္ အရြယ္ေပါင္းစံုမွာလည္း ရႊင္ရြင္ျမဴးလွ်က္ ေပ်ာ္ျမဴးေနပါသည္။ ေက်ာင္းေဘးပတ္လည္တြင္ ရာသီမေရြး အပြင့္အဖူးမ်ားျဖင့္ ျဖဴျဖဴေဖြးလွ်က္ ရွိေနႀကပါသည္။
ေက်ာင္း၏ ေျမာက္ဖက္သို႔ ထိုးထြက္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ခန္းမေဆာင္ႀကီးေဘး ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ ဇလပ္ပင္မ်ားသည္ ပိုမို၍ပြင့္ေနႀကပါသည္။ အပင္တိုင္း၏ေအာက္တြင္ ဇလပ္ပြင့္မ်ားသည္ ေႂကြက်လွ်က္ေကာက္ ပန္သူမ်ားကို ငံ့လင့္လွ်က္ လဲေလ်ာင္းကာေနၾကေလသည္။ ထိုခန္းမႀကီး၏ အေရွ႕ဖက္ ကေလးမ်ား အနည္းငယ္ ရွင္းရာဘက္ အုတ္ေလွခါးထစ္ေဘး ဇလပ္ပင္တြင္ (၁၂)ႏွစ္၊ (၁၃)ႏွစ္ အရြယ္ ကေလးမေလး (၅) ေယာက္ကို ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ (၄)ေယာက္မွာ အပင္မ်ားေအာက္၌ ေႂကြက်ေနေသာ ဇလပ္ပြင့္မ်ားကို ေကာက္ကာ ႀကိဳးျဖင့္သီကံုးေန ၾကပါသည္။ ထိုထဲမွ တစ္ေယာက္ကေတာ့ အျခားကေလးမ်ား နည္းတူ အပင္ေအာက္၌ ေႂကြက်လင့္ၿပီးေသာ အပြင့္မ်ားကိုေတာ့မေကာက္ ပင္ျမင့္ထက္မွာရွိေနသည့္ အပြင့္မ်ားကိုသာ အာ႐ုံျပဳရင္း မမွီတမွီေျခဖ်ားေလးကို ေထာက္ကာ လွေပ့ေခ်ာေပ့ ဆိုသည့္ ပန္းမ်ားကိုသာ ေ႐ြးကာ ခူးဆြတ္ရင္း သီကံုးေနပါသည္။ အတန္ၾကာလွ်င္ ေအာက္၌ ပန္းေကာက္ေနသူထဲမွ တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စ ထလာၾကကာ….

The series of Shocks I had

အခ်ိန္ကား ၁၉၉၂ ခုႏွစ္၊ မတ္လ၊ ဆယ္တန္းစာေမးပဲြ ၿပီးခါစ။ အျဖစ္အပ်က္ကား ၂၄နာရီပင္ မရွိ။
ဒါေပမယ့္ ဘဝတစ္ခုအတြက္ အမွတ္တရ။ သတိေတာ့မရ၊ သို႔ေသာ္ ေမ့ေျဖာက္ကားမရ။
ကၽြန္ေတာ္က အုတ္က်င္းမွာ ေနပါတယ္။ နယ္က အေဒၚတစ္ေယာက္က လွည္းတန္းက
အေနာ္ရထာအိမ္ရာမွာ အခန္းတစ္ခု ဝယ္ထားပါတယ္။ ပင္စင္ၿပီးရင္ သူတ ို႔ မိသားစုေတ ြ
ေျပာင္းလာမွာပါ။ အိမ္ခန္းကို အသင့္ေနႏိုင္ေအာင္ အားလုံးျပင္ ထားပါတယ္။ အေဒၚကေတာ့
နယ္နဲ႔ရန္ကုန္ သြားလိုက္၊ ျပန္လိုက္ပါ။ သူတို႔မရွိရင္ ကၽြန္ေတာ္ကို ညဖက္ အိမ္ေစာင့္ခိုင္းပါတယ္။
မုန္႔ဖိုးလည္းရသလို ကိုယ္ၾကည့္ခ်င္တဲ့ ဗီဒီယိုကား ၾကည့္လို႔ရတဲ့ မဟာအခြင့္အေရး ပါေနေတာ့
မျငင္းပါဘူး။ အေမကလည္း ညီမအိမ္မို႔ သေဘာတူပါတယ္။
တေန႔ေတာ့ သူတို႔ မိသားစု ျမန္မာျပည္ အႏွ႔ံဘုရားဖူးခရီး ထြက္ပါတယ္။ ၂၊ ၃ပတ္ေလာက္ ၾကာတဲ့
ခရီးပါ။ ေန႔လည္ေလာက္ အိမ္ကထြက္၊ ဦးဝင္းႏိုင္ သင္တန္းတက္။ ၿပီးရင္ ဗီဒီယိုေခြငွား၊
လွည္းတန္းေဈး ပတ္၊ ဂုိး႐ႉိးစတိုး ဝင္ၾကည့္။ က်ဴရွင္မရွိရင္ ကန္ေဘာင္တက္။ ဟိုၾကည့္ ဒီေငွး။ ၿပီရင္
အေဒၚအိမ္ေပၚတက္။ ေခြၾကည့္။ အိပ္။ မနက္က်မွ အိမ္ျပန္။ ကၽြန္ေတာ္က သူငယ္ခ်င္းနည္းတာရယ္၊
တစ္ေယာက္တည္းေန တတ္တာရယ္နဲ႔ အပန္းမႀကီးပါဘူး။

အတြင္းခံ ေဘာင္ဘီက စတာ

ခုခ်ိ္န္ထိကြ်န္ေတာ္မွတ္မွိေနတုန္းပါပဲ
ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ၾကာခ့ပဲ ါျပီ ဒါေပမယ့္ျပန္စဥ္းစားလိုက္တိုင္း အသစ္တစ္ခုလိုျဖစ္ေနလြန္းလို႔
ေဘာ္ဒါၾကီးေတဆြ ီကိုေျပျပခ်င္လာတာန႔ေဲ ရးျဖစ္သြားတာပါ
အားလုံးေပ်ာ္ရႊင္နုိင္ၾကပါေစ .........................................ေလးစားလ်က္ .........ကိုညီ
ရပ္ကြက္ထဲကအိမ္နီးနားခ်င္းဘဲၾကီးေတြရဲ႕ သင္ျပမွုေကာင္းလုိ႔ဂြင္းတိုက္တတ္သြားတယ္
ဂြင္းတုိက္ရင္မိန္းမေတြကိုဘယ္လုိမွန္းရတယ္ဆုိတာကလည္းအရသာဗ်
ေဘးနားကမိန္းမေတြေရခ်ဴိးရင္ေခ်ာင္းရတာလည္းရင္တဖုိဖိုေပါ့ေလ
ထဘီကိုမ်ားျဖန္႔၀တ္လုိက္ရင္အသက္ေတာင္ရွုူဖုိ႔ေမ့သြားတယ္ဗ်
နိ႔ေလးေတြကိုတစ္စြန္းတစ္စျမင္လုိက္ရရင္
ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲဗ်ာခ်က္ခ်င္းကိုလရည္ေခ်ာင္းၾကီးစီးသြားတာေပ့ါဗ်ာ
မိန္းမဖင္ေတြမ်ားၾကည့္လုိ႔ေကာင္းလုိက္တာ
ဖင္လုံးၾကီးေတြတစ္ဖက္တစ္ခ်က္နိမ့္လုိက္ျမင့္လုိက္ျမင္ရတာကိုကေက်နပ္စရာပဲဗ်ာ
ျပီးေတာ ့ညဘက္ေရာက္ရင္
ေဘးအိမ္ကမိန္းမေတြအိမ္သာတက္တ့အဲ ခ်ိန္ကိုေစာင့္ျပီးေခ်ာင္းတတ္လာခ့ဲတယ္
နယ္မွာဆုိေတာ့ဒီကတုိက္ခန္းေတြလုိမဟုတ္ဘူးေလ
အဲဒီလုိမ်ဳိးကိုကကြ်န္ေတာ့္တုိ႔လုိလီးေတာင္ခါစအရြယ္လုိေကာင္ေတြတြက္ေတာ့အခြင့္အေရးေကာင္းေပါ့။

အယုဒၶယက အျပန္

ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၉၂၅ ခုႏွစ္။
ဟံသာဝတီ ေနျပည္ေတာ္။
ဘုရင့္ေနာင္ မင္းတရားႀကီးလက္ထက္ ဟံသာဝတီ ေနျပည္ေတာ္ႀကီးတြင္ ဗမာ၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ ကသည္း၊ ရွမ္း
လူမ်ိဳးေပါင္းစုံ ေနထိုင္ကာ ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားေနခ်ိန္။ ဘုရင့္ေနာင္သည္ ဒုတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကို
စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ တပင္ေရႊထီးမင္းရ႖ဲ ေနာက္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို အၿပီးတည္ေထာင္ခဲ့ေသာမင္းလို႕
ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။ ဘုရင့္ေနာင္မင္း လက္ထက္ ဟံသာဝတီ ေနျပည္ေတာ္ႀကီးသည္ က်ဳံးၿမိဳ႖႐ိုးနဲ႕
စနစ္တက် တည္ေဆာက္ထားၿပီး မင္းတရားႀကီး၏ ေရႊနန္းေတာ္ႀကီးမွာလဲ ေရႊေရာင္ မွန္ေရာင္
ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္နဲ႕ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနား တင့္တယ္လွသည္။ ဘုရင့္ေနာင္မင္း လက္ထက္ ျမန္မာတို႕ရဲ႖
ၾသဇာအာဏာသည္ အိမ္နီးနားခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားအထိ သက္ေရာက္ပ်ံ႖ႏွံ႕ခဲ့ၿပီး ယိုးဒယားႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာတို႕ရဲ႖
လက္ေအာက္ခံႏိုင္ငံ ျဖစ္ခဲ့သည္။

ကုေဋ ကုဋာ သဲကုိးၿဖာ ..။

အခ်ိန္က .. ၁၉၈၀ မွ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ အတြင္း ..။
ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ..။
ေရႊအိုေရာင္ တိုယိုတာ ကိုရိုလာ ကားသစ္ေလး တစီး သည္ ေက်ာင္းထဲကို အရွိန္ၿပင္းၿပင္း ေမာင္းလာရာက ကင္တင္းေရွ႕မွာခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ထိုးရပ္လိုက္သည္ ..။
မိုးဦး၀သုန္ သည္ ကင္တင္းရဲ႕ ေဒါင္႔က စားပြဲမွာ စာထိုင္ ဖတ္ေနရာက တပ္ထားသည္႔ ေရႊေရာင္ကိုင္း မ်က္မွန္ အ၀ိုင္းေလးကိုေက်ာ္ၿပီး ကင္တင္း အၿပင္ကို ၾကည္႔လိုက္သည္ ..။
လာၿပီ ..။
သဲကုိးၿဖာ ေရာက္လာၿပီ ..။
ကားထဲက ဆင္းလာတဲ႔ သဲကိုးၿဖာသည္ ကင္တင္းထဲကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႔သည္ ..။
သူ႔ကို လက္လွမ္းၿပေနတဲ႔ မိုးဦး၀သုန္ကို ေတြ႔သြားသည္ ..။
နက္ေၿပာင္ေနတဲ႔ ဆံပင္ရွည္.. ..ဗိုက္သား ၿဖဴၿဖဴေလး ေပၚေအာင္ တိုတဲ႔ တီရွပ္လက္ၿပတ္.. အနက္ နဲ႔ အ၀ါ ပန္းပြင္႔ေတြ ပါတဲ႔ ဒီဇိုင္းနဲ႔ေဘာင္းဘီပြပြၾကီး ၀တ္ထားတဲ႔ သဲကိုးၿဖာကို ကင္တင္းထဲကေရာ ကင္တင္း အၿပင္ကေရာ လူေတြ ၀ိုင္းၾကည္႔ေနၾကသည္ ..။ ဒါကမိုးဦး၀သုန္အတြက္ အဆန္း မဟုတ္ေတာ႔ ..။ သဲကုိးၿဖာနဲ႔ သူ သူငယ္ခ်င္း ၿဖစ္ေနတာ ၾကာၿပ ီ ဆိုေတာ႔ လူ၀ိုင္း ၾကည္႔တာက အဆန္း
မဟုတ္ေတာ႔ဘူးေလ ..။

စု

ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရ႔ေဲ ႏရြ ာသီ တနဂေၤ ႏတြ စ္ေန႔ကေတာ့ သူဟာန႔ဲသူပုံမွန္လည္ပတ္လို႔ေနပါတယ္။
ေရႊဘံုသာလမ္းက JDonut ဆိုင္တြင္းက Air con ခန္းေလးထဲမွာကေတာ့
ကိုယ္စီကိုယ္စီအပူဒဏ္ကိုေရွာင္လႊဲေနၾကရင္း အေအးေလးေသာက္လိုက္ မုန္႔ေလးစားလိုက္နဲ႔
အမ်ားစုကေတာ့ေအးခ်မ္းေနၾကပါတယ္။ဆိုင္ထဲမွာဘယ္ေလာက္ပဲ ေအးေအးလမ္းနဲ႔ကပ္လ်က္မွန္ေဘးက
ကိုေမာင့္ရင္ထဲမွာေတာ့ ပူေလာင္လို႔ေနပါတယ္။
ပူေလာင္ရတဲ ့အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ဒီကေန႔ကိုေမာင္တစ္ေယာက္ အသည္းနင့္ေအာင္ခ်စ္ခ့ဲရတ့ဲၾကည္ျပာ
တစ္ေယာက္ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္သားတစ္ေယာက္နဲ႔လက္ထပ္မွာျဖစ္လုိ႔ပါ။
အတိတ္ကိုျပန္လည္တူးဆြရရင္ျဖင့္ ကိုေမာင္တစ္ေယာက္ၾကည္ျပာ့အေဖဦးမိုးျမင့္ရဲ႔ ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီမွာ ဆိုဒ္မန္ေနဂ်ာအျဖစ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတုန္း ကိုေမာင္တို႔ဆိုဒ္ထဲကို
ၾကည္ျပာတစ္ေယာက္စာရင္းကိုင္နဲ ႔ေက်ာင္းၿပီးလို႔သူ႔အေဖက လုပ္ငန္းအေတြ႔အႀကံဳရေအာင္
လုပ္ခိုင္းရင္းစတင္ေတ႔ႀြကံဳခ့ရဲ တာပါ။ လကုန္ရက္တစ္ရက္မွာစာရင္းေတြက
ေတာ္ေတာ္ကြာေနတာမို႔ၾကည္ျပာန႔ကဲ ိုေမာင္စာရင္းေတြ ဝိုင္းလုပ္ၾကရင္းညနက္သြားပါတယ္။
ဒီေတာ့ကိုေမာင္ကၾကည္ျပာကို လုိက္ပို႔ရင္းစတင္ရင္းႏွီးခင္မင္သြားၾကပါတယ္။

ပန္းဦး

“ၿဖိဴး”
“စားေလ...ေရာ့”
စားပြဲေပၚရိွ ပန္းကန္ထဲက ဘူးသီးေက်ာ္တစ္ခုကို ေကာက္ယူၿပီး ၿဖိဳးဆိုတဲ့ ခ်စ္သူေလးကို ဖိုးေက်ာ္က ခြံ႔ေကၽြး
လိုက္သည္။ ၿဖိဳးကို ဖိုးေက်ာ္ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးကို ခ်စ္ရွာသည္။ ခ်စ္သူ သက္တမ္း (၂)ႏွစ္ အတြင္းမွာ လက္ကိုင္႐ံုပါးေလးနမ္း႐ံုကလြဲၿပီး က်န္တာဘာမွ မလုပ္ေပ။ ခ်စ္ရေသာၿဖိဳးကို ဖိုးေက်ာ္ တန္ဖိုးထားသည္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္းဆင္ဆင္ခ်င္ခ်င္ေနသည္။ အခြင့္အေရးေတြရိွေပမယ့္ မယူခဲ့တာ ဖိုးေက်ာ္ရဲ႕ ၿဖိဳးအေပၚထားတဲ့ ခ်စ္ျခင္းသည္သာ။ဘူးသီးေၾကာ္ခြံ႔ေကၽြးေနတဲ့ ေမာင့္ကိုၾကည့္ရင္း ရင္ထဲမွာအခ်စ္ေတြျပည့္ေနသည္။ ဒီလိုဂ႐ုတစိုက္ ရိွတဲ့သူမို႔လည္း ၿဖိဳးကို သူပစ္သြားမွာေၾကာက္သည္။ အခြင့္အေရး မယူတတ္ေသာသူမို႔လည္း ေမာင့္ကို ေလးစားမိသည္။
(အခြင့္အေရး ယူခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း ေပးဖို႔အသင့္ပါေမာင္ရယ္)။

ကိုကို႔ကို ယူလိုက္မွာေပါ႔

ေမဇင္ဟာလွတယ္လို႔ ေၿပာလို႔ရတ႔ဲ မိန္းမတေယာက္ပါ။ သူမရ့ဲ နဳညံ႔တ႔ဲ အသားအေရန႔ဲ မစိုစေလာက္
အနည္းငယ္၀ေနတယ္လို႔ ေၿပာလို႔ရတ႔ ဲ ခႏၶာကိုအလွပိုင္ရွင္မိန္းမတေယာက္ေပါ႔..။ ၁၅ေပါင္ခန္႔ ၀ိတ္ခ်ထားၿပီးေဘာ္လ္ဒီကိုၿပန္ထိန္းထားတာ မႀကာေသးပါဘူး ။ ေမဇင္တေယာက္ အေတာ္ေလးႀကိဳးစားလိုက္ရတာေပါ႔
မိန္းမတစ္ေယာက္ အတြက္ ၀ိတ္ ၁ေပါင္ခ်ဖို႔ဆိုတာ တကယ္ကိုမလြဲတဲ႔ ကိစၥပဲေလ…
ေယာက်ာ္းလုပ္သူ ကိုေအာင္မင္းကေတာ႔ ေမဇင္႔ကို လိုက္လို႔ မယွဥ္နိုင္ေတာ႔ဘူး …အရမ္း၀လာေတာ႔
ဘယ္ေလာက္လုပ္လုပ္ သိပ္မထိေရာက္သလို ၿဖစ္ေနေရာ …ကိုေအာင္မင္းဆိုတဲ႔လူက
အစားအေသာက္ကလဲ က်ဴးတာကို … ေပါင္၂၀၀ေလာက္ ခႏၶာကို အေလးခ်ိန္ရွိတဲ႔ တကယ္ ၀က္ႀကီးပါ…
ဒါေပမ႔ဲ ေမဇင္ ကိုေအာင္မင္းကို ခ်စ္ေနဆပဲ ါ… ကိုေအာင္မင္းကလဲ ေမဇင္႔ကို
ခ်စ္ေနဆဲပါပဲ..တေယာက္ကိုေယာက္ေတာ႔ သစၥာလံုး၀ မပ်က္ဖူးေသးတဲ႔ တကယ္သာယာတဲ႔
အိမ္ေထာင္ေရးကိုပိုင္ဆိုင္တ႔ဲ လင္မယားနွစ္ေယာက္ေပါ႔….

တတ္လဲတတ္နိုင္တဲ့ ေဘာစိ

လြန္းလြန္း သည္ ည က စာဖတ္တာမ်ားသြားလို႕အိပ္တာေနာက္က်ၿပီး မနက္ နာရီ ႏွဳိးစက္ ၿမည္တဲ႕ အခ်ိန္
ရုတ္တရက္ မထနိုင္ ..။မထခ်င္ . .။“ အင္ . .အိပ္ခ်င္ေသးတယ္ .. . .အူး . .” ရံုးေနာက္က်တာကို နဲနဲမွ
လက္မခံတဲ႕ အေထြေထြ မန္ေနဂ်ာၾကီး ဦးေစာဆိုင္မြန္ ရဲ႕ မ်က္ႏွာၾကီး ကို ၿမင္ေယာင္လိုက္မိၿပီး လူးလဲထ ရသည္ . .။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေၿပး၀င္ သည္ . .။ သြားတိုက္ရင္းနဲ႕ ေရခ်ိဳး သည္ . ။ ေရခ်ိဳးေတာ႕ ည က
ၿဖစ္ပ်က္တာေတြ ေၾကာင္႕ အေရေတြနဲ႕ ေပပြခဲ႕ရလို႕ ညစ္ပတ္ေနတဲ႕ ေပါင္ၾကား က ပိပိ ကို ေသေသခ်ာခ်ာေဆး သ ည္ . ..။ ညက ဖတ္တဲ႕ အင္တာနက္ က စာ က ..ရိုးရိုးစာ မဟုတ္ဘူး . .။ကာမ စပ္ယွက္တဲ႕အေၾကာင္းေတြ ကို အသားေပး ထားၿပီး ကာမစိတ္ထၾကြလာေအာင္ ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္း
(တစ္တစ္ခြခြ)ေရးထားတဲ႕ စာ မ်ိဳး မို႕ ညက အဲဒီ စာ ဖတ္ရင္း လြန္းလြန္း စိတ္ေတြ ထန္လာ သည္ .. ။လက္နဲ႕ အာသာ ေၿဖမိရ သည္ . .။လြန္းလြန္း ..ပိပိ ကို ပြတ္ မိေတာ႕ ပြတ္ၿပီးရင္း ပြတ္ခ်င္ရင္း ၿဖစ္ရ သည္ . .။ ပိပိအတြင္းအေခါင္းထဲက မခံမရပ္နိုင္ေအာင္ဘဲ ယား သည္ . .။ လက္ညွိဳးနဲ႕ ထိုးသြင္းမိရ သည္ . .။
အေရေတြက အရမ္းစိုစိုရႊဲေနသည္ . .။လက္ညွိဳးကို ထိုးလိုက္ထုတ္လိုက္ . .လုပ္မိေနရသည္ . .။

အကုန္ေျပာင္းလဲသြားျပီ

ခမ္းနားလွပေသာ အိမ္ႀကီး၏ အရွင္သခင္ကေတာ့ “ဦးေမာ္ႀကီး” ဆိုသူျဖစ္သည္။ အသက္ေလးဆယ့္ငါးႏွစ္
ေလာက္မွ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ေလသည္။ ယူထားသည့္ မိန္းမကသူ႔ထက္ ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္
ႏွစ္ေလာက္ငယ္သည္။ ေကာင္မေလးက ဆယ့္ကိုးႏွစ္ထဲကို လပိုင္းေလာက္သာ ေရာက္ေသးသည္။
အရပ္က ၅’၇” ေလာက္ရိွသည္။ ခါးေသးေသး က်ဥ္က်ဥ္ေလးကို ထိန္းထားေသာ အိုးေလးမွာလံုးၿပီး တင္း
ေနေတာ့ ေယာက်္ားတိုင္း ႏွစ္ခါမက ျပန္ၾကည့္ေရာက္ေအာင္ကို တပ္မက္စရာပါ။ ရွမ္းတ႐ုတ္ မေလးဆိုေတာ့
အသားအေရကလည္း ျဖဴဝင္းၿပီးစိုလဲ့ေနသည္။ “နန္းသူဇာ”ဆိုတဲ့ နာမည္အတိုင္း နန္းစံၿပီး ေခ်ာေမာလွပသည္။
သူမကို လိုက္သည့္႐ြယ္တူ ေကာင္ေလးမ်ားကို စိတ္မဝင္စားပဲ “ဦးေမာ္”ကိုမွ ျပန္ခ်စ္မိသည္။ အခ်စ္ဆို
တာကလည္း ဆန္းၾကယ္လွသည္။ “နန္းသူဇာ” ကိုတိုင္ကလည္း ပိုက္ဆံခ်မ္းသာသည္။ တစ္ဦးတည္းေသာ
သမီးေလးဆိုေတာ့ မိဘမ်ားကလည္း အလိုလိုက္သည္။ “ဦးေမာ္”လို သူေဌးႀကီးကို ယူလိုက္ျခင္းက ပစၥည္းဥစၥာေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ တကယ့္ေမတၱာစစ္နဲ႔ ခ်စ္လို႔ယူၾကတာလို႔လည္း အားလံုးက နားလည္ထားသည္ေလ။

ေနာင္တမရပါေစနဲ႔

လင္း သူ႔ကိုခ်စ္တယ္♥ အရမ္းခ်စ္တယ္♥ မိန္းကေလးမို႔လို႔ ဖြင့္ေျပာလို႔မရတာ♥ လင္း ခ်စ္တာကို ဖံုးကြယ္လို႔
မရပါဘူး♥ ေန႔တုိင္း ညတိုင္း အခ်ိန္တုိင္း သူ႔အနားမွာေနခ်င္တယ္♥ သူ႔အသံေလးကို နားေထာင္ခ်င္တယ္♥
သူေပးတ့ဲ အၾကင္နာေလးေတကြ ို ခံယူၾကည့္ခ်င္တယ္♥ သူ႔ရင္ခုန္သံကို နားေထာင္ခ်င္တယ္♥
တဖက္သတ္အခ်စ္ဟာ ရင္ပူတယ္ဆိုေပမယ့္ လင္း သူ႔ကို အရမ္းခ်စ္တယ္♥ တေန႔ သူ လင္းကို ခ်စ္မွာပဲ
ဆိုတ့ ဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးက လင္းအတကြ ္ အားေဆးပါပဲ♥ ေန႔တိုင္းအသက္ရွဴေနတယ္♥ ေန႔တိုင္း
ႀကိဳးစားေနတယ္♥ သူ႔အတြက္♥ သူဆိုးပါတယ္♥ ရီးစားေတြ အမ်ားႀကီးပဲ♥ တလကို တေယာက္ေလာက္
တြဲေနတယ္♥ လင္း သိတယ္♥ ခြင့္လႊတ္ေပးႏုိင္တယ္♥ သူ႔ရင္ထဲမွာ လင္းကို အခ်စ္ဆံုးဆိုတာ
လင္းယံုတယ္♥ လင္းရင္ထဲမွာလဲ သူပဲရွိတယ္♥ သူ ေန႔တိုင္း ကလပ္တက္တယ္♥ ေကာင္မေလးေတြ သူ႔ကို
လာေခၚၾကတယ္♥ လင္း ၀ရန္တာကေန ေခ်ာင္းေခ်ာင္းၾကည့္တယ္♥ စိတ္မေကာင္းပါဘူး♥ ဒါေပယ့္
သူ႔အခြင့္အေရးကို မပိတ္ခ်င္ဘူး♥ မတားဆီးခ်င္ဘူး♥ သူ႔ရဲ႕ စိတ္ကို လင္းနားလည္တယ္♥
သူစိတ္ညစ္သြားမွာစိုးတယ္♥ တျခားေကာင္ေလးေတြ ဘယ္ေလာက္ေခ်ာေခ်ာ လင္းသူ႔ကိုပဲ ခ်စ္တယ္♥
သူ႔ထက္သာတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ♥ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုပဲ လင္း ခ်စ္တယ္♥ ဘုရားေပးတဲ့ အခ်စ္လား♥ ရင္ထဲကအႏွစ္လား လင္းေျပာတတ္ဖူး♥ လင္းရင္ထဲမွာ သူတေယာက္ပဲ ရွိတယ္♥

ျပန္ေျပာျပဖို႔ ေတာ္ေတာ္ခက္လိမ့္မယ္

အခန္း (၁)
“သီဟ !!! တဲေနာက္ဘက္ကို တာ၀န္ယူ .. မ်က္စိကို ရွင္ရွင္ထား ..“

တပ္စိတ္မႈးစိုင္းဗလ၏ အမိန္႔ေပးသံအဆံုးတြင္ သီဟႏွင့္တကြ တပ္သားေလးေယာက္သည္ ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ရွိေနေသာ တဲငယ္ဆီသို႔ တိတ္တဆိတ္ ခ်ဥ္းကပ္လာခဲ့သည္။ အထက္ကေပးသည့္ တာ၀န္ေၾကာင့္ သီဟတို႔၏ အထူးတပ္စိတ္သည္ လိုင္ဇာ၏ ေတာင္ကုန္းအမွတ္ ၁၁၀၂ တြင္ ရွိေသာ ရန္သူ႔စခန္းကို ရွင္းလင္းရန္ လွ်ဳိ႔၀ွက္စြာ ေရာက္ရွိလာခဲ့တာ ျဖစ္သည္။ သတင္းအရဆိုလွ်င္ သီဟတို႔ေရွ႔တြင္ ရွိေနေသာ တဲငယ္သည္ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား၏ လွ်ဳိ႔၀ွက္လက္နက္မ်ားကို သိမ္းဆည္းထားရာ ေနရာျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္တြင္ ရန္သူ႔ဘက္က ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအခ်ဳိ႔ ေတြဆံုဖို႔ ခ်ိန္ထားသည္ဟုလည္း သိထားသည္။ သို႔ရာတြင္ သီဟတို႔ တဲငယ္၏ အစြန္ရွိ ေတာတန္းသို႔ ေရာက္ေနသည္မွာ ေန႔တစ္ပိုင္းကုန္ေတာ့မည္။ သူတို႔ ပုန္းေနရာမွ မ်က္စိရွင္ရွင္ထားကာ ၾကည့္ေနေပမယ့္ လူသူ အရိပ္အေယာင္ဆို၍ ဘာဆိုဘာမွ မေတြ႔။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် စိတ္မရွည္ေတာ့သည့္ တပ္စိတ္မႈးဆီမွ တဲငယ္ကို ရွင္းလင္းဖို႔ အမိန္႔သံ ထြက္လာတာ ျဖစ္သည္။

အခ်စ္ နဲ႔ စစ္

က်ဳပ္ ရဲ ့ အ ေတြး ေတြ က အ တိတ္ ဆီ ကို ၿပန္ ့ လြင္ ့ ေန တယ္ ..။
ဒဲ ဇက္ ရွီး လ္ က ၿပန္ လာ ေတာ ့ ...ေရာက္ ေရာက္ ခ်င္း ဘဲ .က်ဳပ္ နဲ ့ လင္ ဒါ နဲ ့ ၀က္စ္ ဗာ ဂ်င္း နီး ယား ( WEST VIRGINIA )
က က်ဳပ္ ၀ယ္ ထား တဲ ့ ၿခံ ဆီ သြား ၾက တယ္ ..။
အ မိုး တပ္ မ ထား တဲ ့ က်ဳပ္ ရဲ ့ ရမ္ ဂ လာ ဂ်စ္ နဲ ့ ဆို ေတာ ့ ေလ တိုး လို ့ လင္ ဒါ ့ ဆံ ပင္ ေတြ လြင္ ့ ေန တယ္ ..။ ေန ကာ မ်က္
မွန္ အ ၾကီး စား ၾကီး နဲ ့ လင္ ဒါ ဟာ က ဆယ္ ေက်ာ္ သက္ က ေလး မ ေလး တ ေယာက္ လို ဘဲ ၿမဴး ၾကြ ေန တယ္ ...။
လင္ ဒါ က်ဳပ္ ဘက္ ဂ ဒက္ က ပို ့ ေပး လိုက္ တဲ ့ တီ ရွပ္ အ နက္ ကို ၀တ္ ထား တယ္ ...။
ရင္ ဘတ္ မွာ we love you since 1947 ဆို တဲ ့ အ ၿဖဴ ေရာင္ စာ တန္း နဲ ့ ..။ ေအ ေက ၄၇ ေမာင္း ၿပန္ ရိုင္ ဖယ္ ပံု နဲ ့ ...။
ဂ်င္း ေဘာင္း ဘီ အ တို က ေပါင္ အ ရင္း နား ထိ အ ရမ္း ကို တို ၿပတ္ ေန တယ္ ..။ ရ်င္း ေဘာင္း ဘီ က အ ေရာင္ လြင္ ့ စုတ္ ၿပတ္ ေနတယ္ ..။
က်ဳပ္ လဲ လင္ ဒါ နဲ ့ ၿပန္ ေတြ ့ ရ လို ့ ေကာ ..စစ္ ေၿမ ၿပင္ က ၿပန္ ခဲ ့ ရ လို ့ ေကာ ...စိတ္ ထဲ ေပ်ာ္ မိ တယ္ ...။

ဒုတိယ နတ္သမီး

ဒီအေၾကာင္း ကိုေျပာရမည္ဆိုရင္ “ေတာ္၀င္ပန္း” အမ်ိဳးသမီး ေဘာ္ဒါေဆာင္က စရမည္မွာေသခ်ာ၏။ ေတာ္၀င္ ပန္း ဆိုသည္မွာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ဆင္ေျခဖံုး ဆိတ္ျငိမ္ရပ္ကြက္ တခု၏အစြန္မွာ ရွိသည္။ တဖက္ရပ္ ကြက္ ကေတာ့ သာမန္လူတန္းစား အမ်ားစုေနထိုင္ရာ ရပ္ကြက္ျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ ေတာ္၀င္ပန္းတည္ရွိရာကလည္း ဟိုအရင္ကဆိုရင္ သာမန္ရပ္ကြက္ တခုသာ ျဖစ္သည္။ ေနာက္မွ လူလူသူသူလူခ်မ္းသာ ရပ္ကြက္ဆန္ဆန္ ျဖစ္လာသည့္ ေနရာတခုျဖစ္သည္။
ေတာ္၀င္ပန္းကို နာမည္ႏွင့္ လိုက္သည္ဟု အရပ္ထဲမွာေရာ ဒီအနီးနား တ၀ိုက္မွာပါ သိၾကသည္။
ေျပာစမွတ္ ျဖစ္ ေလာက္ေအာင္လည္း အေဆာင္သူေတြက လွတပတ ေလးေတြမ်ားသည္။ ေတာ္၀င္ပန္းမွ မိန္းကေလး ေတြ အ ေၾကာင္းေျပာပါက အေဆာင္ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူ ေဒၚႏုႏုရွိန္ ဆိုသည့္ မိန္းမေခ်ာၾကီး ၏ အေၾကာင္းက စေျပာမွ ျဖစ္ပါ  မည္။ အကယ္၍အေဆာင္သူ မိန္းကေလး တေယာက္ကို သြားျပီး ေတာ္၀င္ပန္း က မိန္းကေလး ေတြ လွသည့္  အေၾကာင္းသင္က ေျပာမည္ဆိုရင္ အေျပာခံရသူ မိန္းကေလးက “ဆရာမ ကမွ ပိုလွတာပါ” ဟုေျပာ မွာ မလြဲ အ ေသ အခ်ာျဖစ္သည္။

လင္ငယ္ဇယား

ခင္ခင္သိန္းဆိုတာ အသက္က (၂၅)သာ ရွိေသးသည့္ လံုးႀကီးေပါက္လွေလးျဖစ္ၿပီး ေခ်ာသည္ လွသည္ဟူေသာ စာရင္းဝင္သူတေယာက္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေပမဲ့လည္း ယူထားေသာ ေယာကၤ်ားက ကုန္သည္.. တလေလာက္မွ တေခါက္ေလာက္သာ အိမ္သို႔ျပန္လာသည္။ တခါလာလွ်င္ေတာ့ တပတ္ေလာက္ေနၿပီး ျပန္သြားတတ္သည္။ ျပန္လာလွ်င္လည္း ေငြေၾကးေတြက အလံုအေလာက္ပင္ ပါလာတတ္သည္။ သုိ႔ေပမဲ့လည္း ခင္ခင္သိန္းသည္ နဂိုထဲကမွ အသံုးအစြဲႀကီးသူျဖစ္၍ ေယာကၤ်ားခရီးထြက္သြားၿပီး မၾကာခင္ရက္အတြင္း မွာပင္ ေငြက ျပတ္သြားေလ့ရွိပါသည္။ အဲဒီအခါတြင္ေတာ့ ခင္ခင္သိန္းသည္ အကိုႀကီးတေယာက္လို ေနေသာ ဦးေမာင္ေမာင္ထံမွ ေငြေခ်းရသည္။ အတိုးက ႏွစ္ဆယ္တိုးျဖစ္သည္။ ၾကာလာေတာ့ အတိုးေတြက နစ္လာသည္။ ေငြေခ်းထားေၾကာင္းကိုလဲ ေယာကၤ်ားကို မေျပာရဲ။ ဦးေမာင္ေမာင္၏ ေၾကြးေတြက လည္ပင္းခိုက္၍လာရသည္။ သည္ၾကားထဲတြင္ ေယာကၤ်ားျဖစ္သူက သူမႏွင့္ ကင္းကြာၿပီး ခရီးထြက္ေနရသည္။ ေသြးသားဆူၿဖိဳးတံုးအရြယ္ ခင္ခင္သိန္းတေယာက္ ဆႏၵမျပည့္ဝေသာ ေဝဒနာကို ခံစားလာရသည္။ သည္ေတာ့လဲ တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ ဆိုတာမ်ိဳးလို သူမကို မၾကာခဏ ရိသဲ့သဲ့လုပ္ေနေသာ ဦးေမာင္ေမာင္၏ ကြန္ယက္အတြင္းသို႔ အသာေလး ေခါင္းရိႈကာ ဝင္ခဲ့သည္။

က်မခ်စ္သူဟာ မင္းသား

 ဒီညေန ဆိုင္ကို ေရာက္ေတာ႕ လူေတြ တဆိုင္လံုး အၿပည္႕ ၿဖစ္ေနသည္ ။
သူဇာေအာင္ စိတ္ညစ္သြားသည္ ။ အရင္လိုေနပါတယ္ ဆိုမွ စက္တလံုးမွ မအားဘူး ..။
ဒီဆိုင္ က အိမ္နဲ႕ နီးလို႕ သူဇာေအာင္ ပို သေဘာက် သည္ ။ အေရးအေၾကာင္းဆို ဒီဆိုင္မွာ ရွိေနတယ္ ဆိုတာ အမ မခင္သန္း လဲ သိလို႕ ေၿပးလာေခၚနိုင္ သည္ေလ ။ အေရးအေၾကာင္းဆိုတာက အေမက သိပ္စိတ္ခ်ရတာ မဟုတ္ဘူး ..။ ေရာဂါ ေဖါက္ေဖါက္လာတတ္သည္ ။
သူဇာေအာင္ ေခတ္မွီေရာဂါ ရေနသည္ ..။ ဘိန္းစြဲသလို စြဲေနသည္ ..။ ညေနတိုင္း အင္တာနက္ဆိုင္ကို မထိုင္ရရင္ ေနလို႕ထိုင္လို႕ မေကာင္းဘူး ။ အခု ပိုဆိုးတာက အြန္လိုင္းမွာကိုသားေထြး ဆိုတဲ႕ လူနဲ႕ ညိေနေတာ႕ အင္တာနက္ မ၀င္ရရင္ သူဇာေအာင္ ရူးမတတ္ဘဲ ။

တေဇာက္ကန္း ၾကမ္းသလား

ေကာင္မေလးတေယာက္  ..ၾကီးမားတဲ႕ ဧည္႕ခန္းၾကီးထဲ က  အီတလီ လုပ္ သားေရ ဆိုဖါ အနက္ေရာင္ၾကီးေပၚ ထိုင္ေန သည္ ..။ သူမဆံပင္သည္ ပုခံုး အထိ ရွည္ သည္ ..။
နက္ေမွာင္ သန္စြမ္း တဲ႕ ဆံပင္ေတြ.. သူမ မ်က္ႏွာ ေဖြးေဖြးေလး  ..သူမ မ်က္လံုး ၀ိုင္းစက္စက္ေလးမ်ား ..ေဆးမဆိုးဘဲ ရဲေနသည္႕..ႏွဳတ္ခမ္း ေဖါင္းေဖါင္းအိေလး ..ႏွာတန္ခြ်န္ခြ်န္လွလွေလး ..ပိန္သည္ ထင္ရတဲ႕သြယ္လ်တဲ႕ ကိုယ္လံုး က အေကြ႕အေကာက္ ..အနိမ္႕အေဖါင္း ေတြ နဲ႕ လိုအပ္တဲ႕ ေနရာမွာ လိုအပ္တာေတြ ရွိေန သည္ ..။ ဒါေတြ အားလံုး စုေပါင္းလိုက္ေတာ႕ ..သူမ သည္ အလြန္ၾကည္႕ေကာင္းတဲ႕ ေၾကြရုပ္ကေလး တရုပ္လိုဘဲ .. ။ သူမ သည္ အိုဗာတင္း ပူပူတခြက္လံုး ေသာက္လိုက္ၿပီး မၾကာခင္ မ်က္လံုးေတြ ေလးလာ သည္ ..။ အိပ္ခ်င္လာ သည္ ..။ ဧည္႕ခန္း က ဆိုဖါမွာ တီဗီြ ထိုင္ၾကည္႕ေနရာ က မိမိ အိပ္ခန္းထဲကုိ သြားအိပ္ေတာ႕မည္ လို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္မိဆဲ ...

ဂ်ပန္အလိုေတာ္ရိ ငဘ

၁၉၃၈ ဇူလုိင္ ၂၆၇က္ေန႔တြင္ ျဖစ္ပြားေသာ ကုလား-ဗမာ အဓိကရုဏ္းအျပီး အခ်ိန္ကာလမ်ားမွ စတင္ကာ ျမန္မာ ျပည္ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနသည္ တစတစႏွင့္ပင္ တည္ျငိမ္မႈ ကင္းမဲ့လာခဲ့သည္။

          ဂ်ပန္တုိ႔သည္လည္း ပုလဲဆိပ္ကမ္းကုိ ဗုံးၾကဲတုိုက္ခုိက္ျပီး ကမၻာစစ္ၾကီးထဲသို႔ ၀င္ေရာက္ လာခဲ့ေလသည္။ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ(၂၃)ရက္ေန႔တြင္ ဂ်ပန္တုိ႔သည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေပၚသုိ႔ ပထမဆုံးအၾကိမ္ ဗုံးၾကဲေလေတာ့သည္။ ဂ်ပန္တုိ႔သည္ ျမန္မာတုိ႔အား ျဗိတိသွ်တုိ႕ကုိ ေတာ္လွန္ရန္အတြက္
ေနရာရွစ္ေနရာသုိ႔လက္နက္မ်ား ခ်ထားေပးမည္ဆုိေသာ္လည္း ကတိမတည္ခဲ့ေပ။ ဂ်ပန္တုိ႔သည္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ကူညီသေယာင္ေယာင္ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကုိ အုပ္ခ်ဳပ္သိမ္းပုိက္လာၾကေတာ့သည္။ ျမန္မာတို႔သည္လည္း ဖြတ္ထြ က္မွေတာင္ပုိ႔မွန္း သိရွိခဲ့ရေလသည္။
ေနမ၀င္ျဗိတိသွ်အင္ပါယာၾကီးက သိမ္းပုိက္ ျပီးဆုတ္ခြာသြားသည္ကမၾကာေသး ေနမ်ိဳးႏြယ္
ဂ်ပန္ အင္ပါ ယာၾကီးက ျမန္မာျပည္ကုိသိမ္ းပုိက္ အုပ္ခ်ဳပ္ၾကျပန္သည္။ ဂ်ပန္တုိ႕၏ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားၾကားမွပင္ ျမန္မာအမ်ိဳးသားတုိ႔ ျပန္လည္ေတာ္လွန္ရန္ႏွင့္လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကုိ မ်ိဳးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား အစီစဥ္ျဖင့္ သုိသိပ္လ်ိဳ႔ ၀ွက္စြာျဖင့္ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ေနၾကျပီ ျဖစ္ေလသည္။ ထုိ႔အတူပင္ အသားထဲမွ ေလာက္ထြ က္ေသာ အမ်ိဳးသားသစၥာေဖာက္ ပုဆိန္ရိုးမ်ားကလည္း ကုိယ္အေနစားေခ်ာင္ဖုိ႔အေရးကုိကုိယ့္အမ်ိဳးခ်င္းဒုကၡေပးေနၾကျပန္ေလသည္။ ျမန္မာလူထုၾကီးကေတာ့
ထုိသူတုိ႔အားေအာ့ႏွလုံးနာကာ ဂ်ပန္အလုိေတာ္ရိဆုိျပီး နာမည္ေပးထားၾကေလသည္။

အတုျမင္ အတက္သင္

``လက္ဦးဆရာမည္ထိုက္စြ ပုဗစရိယ မိႏွင့္ဖ``
ဒီစကားႏွင့္ ပတ္သက္လို႕ ေက်ာ္မိုး အေသအခ်ာ စဥ္းစားေန၏ ။ သူအခုလို မိန္းမေတြကို ေဆာ္တတ္တာ ၊ ေဆာ္ခ်င္တဲ႕ စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္လာတာဟာ အရင္းစစ္ေတာ့ အျမစ္ေျမက ဆိုသလို  သူ႕ကို ေမြးဖြားေပးခဲ႕ေသာ သူ႕အေမႏွင့္ သူ႕အေဖ ေၾကာင့္ဟုသာ မုခ် ေျပာရေပလိမ္႕မည္..။
သူ႕အေမနဲ႕ အေဖသည္ သူ၏ လက္ဦးဆရာ အစစ္ ။ ေက်ာ္မိုးတို႕မွာ ေမြးခ်င္း သုံးေယာက္ ရွိ၏ ။ သူက အငယ္ဆုံး ၊ အခုမွ ၁၈ ႏွစ္ထဲ ေရာက္ရုံ ရွိေသး၏ ။ အႀကီးဆုံးအမက ၊ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ ရွိၿပီ ၊ အိမ္ေထာင္ က်သြားသည္မွာ  ေလးႏွစ္ရွိၿပီ ။ ကေလးတစ္ေယာက္ပင္ ေမြးၿပီးၿပီ…။
 အလတ္က အစ္ကို ၊ ေက်ာ္မိုး ငါးႏွစ္သားတြင္  ေက်ာက္ႀကီးေပါက္ၿပီး ဆုံးသြားသည္ ။ ထိုစဥ္က အကိုလတ္အသက္မွာ ကိုးႏွစ္ေက်ာ္ရုံသာ ရွိေသး၏ .။
ေက်ာ္မိုး အေမ မခင္ခင္သိမ္႕မွာ သူေမြးၿပီးကတည္းက ေနာက္ထပ္ ကေလးမရေအာင္ သားေၾကာျဖတ္ထားလိုက္သည္..။ သုံးေယာက္ဆို ေတာ္ၿပီးဟု လင္မယားႏွစ္ေယာက္ တိုင္ပင္ၿပီး လုပ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္ ။

မထား

ပန္းႏုေရာင္ အိပ္ယာခင္းေလးသည္ ကုတင္ေစာင္ေလး၌ တြန္႔ေခါက္၍ လန္ထြက္ေနသည္။
ထူထဲေသာ ေမြ႕ယာႀကီးက အလယ္တြင္ အိ၍ ခြက္ဝင္ေနသည္။
အိပ္ယာေပၚ တြင္ေတာ့ ႏိုင္ကိုႏွင့္ ထားထားျမင့္တို႔သည္ တစ္ဦးကို တစ္ဦး တင္းၾကပ္စြာ ဖက္၍
ထားၾကေလသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခုလံုးကိုလည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အမႈထားစရာ မလိုပဲ
လံုၿခံဳေသာ တံခါးပိတ္ထားသည့္ အခန္းထဲတြင္ ရွိေနၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူတို႔သည္
တစ္ေလာကလံုးတြင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိသည့္ အသြင္ျဖင့္ ႏိုင္ကို၏ တစ္ကိုယ္လံုးတြင္
အဝတ္အစားမ်ား ကင္းမဲ့ေနသည္။ ထို႔အတူ ထားထားျမင့္၏ ကိုယ္ေပၚ တြင္လည္း ၾကည္ျပာေရာင္
အသားကပ္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီပါးေလး တစ္ထည္သာလွ်င္ က်န္ပါေတာ့သည္။

လူနာကုတင္ ၃၁

အခန္း(၁)

          ဒဂံုစင္တာေရွ႕ဘက္ေရာက္ေတာ့ ကားကိုျဖည္းျဖည္းျခင္း အရွိန္ေလးေလ်ာ့ခ်လိုက္တယ္။ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိေပမဲ့လမ္းေဘးမွာ ပန္းေတြေရာင္းေနတာကိုေတြ႔ေတာ့ ပန္းေလး ၀ယ္သြားရင္ေကာင္းမလားဆိုတဲ့ အသိေလးက၀င္လာလို႔ပါ။ကား
စက္ကို ခဏရပ္ၿပီး ကားေပၚကေန ပန္းေရာင္းေနတဲ့     သူေတြဆီ အသာၾကည့္ေနမိတယ္။ ပန္းေရာင္းေနတာေကာ ဟုတ္ရဲ႕လားမသိဘူး ငါးေရာင္းေနတာၾကလို႔ အတင္းအလုအယက္ ၀ူးးးး.. ငါလဲခက္ပါၿပီ မၾကီးမငယ္နဲ႔ ဒီအရြယ္ၾကမွ ပန္း၀ယ္ဖို႔ စိတ္ကူးကေပၚလာေသးတယ္။ မထူးပါဘူး ေရာက္ေနမွေတာ့ ၀ယ္သြားမယ္ဆိုၿပီး ကားေပၚကဆင္းလာၿပီး အနီးဆံုးႏွင့္  အစြန္က
လူရွင္းေနတဲ့ ပန္းသည္ဆီ ခပ္သြက္သြက္သြားမိတယ္။ တျခားမဟုတ္ဘူး ပန္းသည္ေတြ နင္လားငါလား အလုအယက္  သူဆိုင္၀ယ္ပါ ငါ႔ဆိုင္၀ယ္ပါနဲ႔ အလြန္ရွက္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့ ကိစၥမို႔ အစြန္ဆံုးဆိုင္ကို ေရြးလိုက္ရတာပါ။ အယ္..ဆိုင္ေရွ႕မွာ လူတေယာက္
လံုးေရာက္ေနတာေတာင္ မျမင္ဘူး ပန္းေရာင္းတဲ့ေကာင္းမေလးက ပိုက္ဆံကို ေသခ်ာ ေခါင္းငံု႔ကုန္းေရေနတယ္။ “ အဟမ္း ”
ေခ်ာင္းေလးတခ်က္ ဟန္႔လိုက္တယ္ ၾကားမလားလို႔ ..ပိုက္ဆံေရေနတုန္းဗ်ာ မွားၿပီလို႔ေတြးရင္း   ရွက္လည္း ရွက္လာတာမို႔မ၀ယ္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး လွည့္ထြက္မယ္ အလုပ္...

ေနာက္မီးလင္းေနတယ္

သည္ ဒီညေန သေဘၤာ ထြက္မွာမို႕ ခြဲေနရမဲ႕ အခ်ိန္ေတြ အတြက္ အတိုးခ်ၿပီး သူ႕ရဲ႕ သမီးအရြယ္
ဇနီးသည္ေလး နီနီ ကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး စပ္ရွက္သြားမည္ လို႕ ဆံုးၿဖတ္ ထားသည္ ..။ ေရခ်ိဳးၿပီးလို႕
ထမိန္ ရင္လ်ားေလးနဲ႕ ထြက္လာတဲ႕ နီနီ ကို ေက်ာ္သိန္း လွမ္းဆြဲကာ ဖက္လိုက္ သည္ ..။ နီနီ ကို သူ
လက္ထပ္တာ တႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ဘဲ ရွိေသး သည္ ..။ ေငြနဲ႕ ေပါက္ၿပီး ယူ သည္ လို႕ လူေတြ ေၿပာၾကတာကိုေက်ာ္သိန္း ဂရုမစိုက္ ပါ ။ သူက အသက္ ၅၀ ..နီနီ က ၂၃ ..။ ေက်ာ္သိန္း က နီနီ႕မိဘေတြ တင္ေနတဲ႕အေၾကြးေတြကို ဆပ္ေပး ခဲ႕ၿပီး ၿမိဳ႕ၿပင္က ၿမိဳ႕သစ္တခုရဲ႕ ရပ္ကြက္ေလးထဲ တဲသာသာ အိမ္ေလးနဲ႕ .ေနရတဲ႕နီနီ တို႕ ကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေက်ာက္ေၿမာင္းရပ္ကြက္ထဲ တိုက္ခန္း နဲ႕ ေနေစ သည္ ။ ၿပီးေတာ႕ နီနီ႕ကို ယူ သည္..။ နီနီ နဲ႕ေက်ာ္သိန္း ကေတာ႕ လမ္း၅၀ထဲမွာ သီးၿခားေနသည္ ။ေက်ာ္သိန္း က ဇနီးမယားအသစ္စက္စက္ေလး နဲ႕ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနလိုသည္ ..။

ေဒၚေရႊ

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့အထိ နယ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာ ေပ့ါပါးေအးစက္ တဲ့ လူပ်ိဳစစ္စစ္ အခ်ိန္မ်ားကို မသိလိုက္ မသိဖာသာဘဲ ၿဖတ္သန္း စီးဆငး္လာခဲ့ပါတယ္..။
ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေတြ ၿပီးေတာ့ အေတာင္ေညာင္းငွက္လို ခဏနားခိုရင္း ဟိုဟိုဒီဒီ ေလ့လာမိေတာ့ ဖို၊မ ဆက္ဆံေရးအေပၚ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ရုိးစင္းတဲ့ ရင္ခုန္သံမ်ားက ၿပန္႔ၾကဲ လာမိပါေတာ့တယ္..။
ဒီအခ်ိန္မွာ လူတကိုယ္လုံးပူေလာင္ ေၿခာက္ကပ္သြားေစ ေလာက္တဲ့ ခံစားမွဳမ်ိဳးေတြကို ခံစား တတ္လာသလို ၊ အိမ္မွာ အဝတ္လာေလွ်ာ္တတ္တဲ့ အိမ္နီးခ်င္း ေဒၚေရႊ ရဲ႕ အဝတ္ေလွ်ာ္စဥ္လန္ထားတဲ့ ေပါင္သား ၿဖဴၿဖဴ ၾကီးေတြကို တိတ္တခိုး အိပ္မက္ မက္မိ လာပါေတာ့တယ္..။
မိန္းမ ကိစၥ (ဖိုမ ကိစၥ) နဲ႕ ပတ္သက္လွ်င္ ေဒၚေရႊဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အိပ္မက္ဦး ဆိုတာ ေခါင္းငံု႔ ဝင္ခံရမွာပါဘဲ..။

ၾကည့္မွန္၏ အျခားဘက္၌

ျမင္ကြင္းက ဘယ္လိုမွ ၾကည့္လုိ႔မေကာင္းေတာ့ …

ၾကည့္လို႔ေကာင္းတုန္းက မိုးေက်ာ္လဲ မွတ္ႀကီးတို႔နည္းတူ အေမွာင္ရိပ္ကြယ္ကေန ေခ်ာင္းၾကည့္ေနခဲ့သည္သာ။ ျမင္ကြင္းကလဲ ေယာက်္ားဘသား ဘယ္သူမဆို ေခ်ာင္းၾကည့္ခ်င္မွာ ေသခ်ာသည္။ မိုးေက်ာ္တို႔ ကူလီထမ္း
ရာ ကီလီကမ္းနားမွ ေမွာင္ရိပ္ကြယ္ရာတြင္ အတြဲေလးတစ္တြဲ အလုပ္ျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ အစပထမေတာ့ ညေနေစာင္းၿပီဆိုလွ်င္ ေရာက္လာတတ္ေလ့ရွိသည့္ ေၾကးစားမိန္းမႏွင့္ သူ႔အတြဲဟုသာ ထင္ေပမယ့္ တီးတိုးသဖန္းပိုးေနသည့္ အတြဲဆီမွ အသံမ်ားေၾကာင့္ သူထင္သလိုမဟုတ္မွန္း မိုးေက်ာ္သိလိုက္ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မွတ္ႀကီးတို႔ ေခ်ာင္းေနမွန္း သိလ်က္ႏွင့္ မိုးေက်ာ္လဲ မေယာင္မလည္ႏွင့္ လွမ္းၾကည့္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
အမွန္တကယ္ေတာ့ မွတ္္ႀကီးတို႔အဖြဲ႔ႏွင့္ ထိပ္တိုက္မတိုးခ်င္ပါ။ မွတ္ႀကီးတို႔ ဘယ္လိုေကာင္မ်ဳိးေတြမွန္း သိေပမယ့္ မိုးေက်ာ္က သူႏွင့္အေနသာႀကီးမို႔ သူတို႔ဘာလုပ္လုပ္ မသိလိုက္မသိဖာသာပင္ ေနခဲ့သည္။ မွတ္္ႀကီးတို႔လူစုသည္ ေန႔ပိုင္းတြင္ သူလိုပင္ အထမ္းအပိုး အလုပ္သမားအသြင္ႏွင့္ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ညေမွာင္လာၿပီဆိုလွ်င္ ဆိပ္ကမ္းတစ္၀ိုက္ ေယာင္လည္လည္လုပ္ကာ လစ္လွ်င္လစ္သလုိ လုပ္တတ္သည္။

ခ်ိဳရီ

ခ်စ္တယ္....ခေလးရယ္...``

``ရုပ္ရွင္ရုံထဲမွာ...မကဲနဲ႕ အကိုရယ္....အဟင့္...``

``မီးမွိတ္သြားပါၿပီ....ဘယ္သူမွ မျမင္ပါဘူး..အစ္ကိုတို႕က ေနာက္ဆုံးတန္းပဲ လူလဲသိပ္မရွိပါဘူး....``

``အာကြာ...အစ္ကို႕လက္ႀကီးကလဲ..ေဘာ္လီအက်ႌၿပဲသြားအုန္းမယ္..သူေတာ္ေတာ္ကဲေနာ္...အ....ယားတယ္..``

ရုပ္ရွင္က ဆူညံေသာ ေသနပ္ပစ္သံမ်ားျဖင့္ စတင္ျပေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း..ခ်ဳိရီႏွင့္ အစ္ကိုကေတာ့ မၾကည္႕ျဖစ္ၾက...။

``ခ်ဳိရီ...ကိုင္ထားေပးပါလား...ေရာ့ ဒီမွာ...``

``အာ....ကြာ....ဟင့္အင္း...ရြံတယ္...``

``ေနာက္ဆို ပါးစပ္နဲ႕ေတာင္ စုပ္ရအုံးမွာ..ပဲကြယ္...``

``စုပ္မယ္...အားႀကီး....ဟင္း....``

``လုပ္ပါ ခ်ဳိရီရဲ႕...ကိုင္ထားေပးရုံေလးပါ..ေနာ္...``

အစ္ကိုက ပုဆိုးကိုလွန္ၿပီး မာေတာင္ေနေသာ သူ႕လီးႀကီးကို ခ်ဳိရီရဲ႕ လက္ဖဝါးႏုႏုေလးထဲ အတင္းထည္႕ၿပီး ကိုင္ေစ၏..။

လင္ႀကီးငုတ္တုတ္နဲ႕

နက္ေမွာင္ေၿပာင္လက္ေနေသာ ၂၀၁၁ခုႏွစ္ေမာ္ဒယ္လ္ မာစီဒီး ဂ်ီအယ္လ္ ၅၅၀ ကားၾကီး ကို..
ဦးညိဳေမာင္းသည္ၾကက္ေမြးတံၿမက္စီးနဲ႕ဖံုသုတ္ေနစဥ္..သူေဌးကေတာ္ေဒၚ၀င္႕၀င္႕ဖူး..တိုက္ၾကီးထဲက
ထြက္လာတာေတြ႕လို႕ ကားၾကီး ရဲ႕ အေနာက္ဖက္ တံခါး ကို ၾကိဳတင္ဖြင္႕ေပးထားလိုက္ သည္ . .။
ဦးညိဳေမာင္း သည္ “ ၿဖိဳးၾကြယ္၀ ရိပ္ၿငိမ္ ”ရဲ႕ “ယာဥ္ေမာင္း တာ၀န္ခံ ” ၿဖစ္ သည္ . .။ယာဥ္ေမာင္းေတြ
အမ်ားၾကီး ရွိတဲ႕ အနက္ အသက္လဲ အၾကီးဆံုး . .သူေဌး ရဲ႕ ကားေတြ နဲ႕ ယာဥ္ေမာင္းေတြ ကို စီစဥ္
ကိုင္တြယ္ရတဲ႕ တာ၀န္ခံ တေယာက္ ၿဖစ္သည္ . .။
ေဒၚ၀င္႕၀င္႕ဖူး သည္ ကားေပၚကို လွမ္းတက္ဟန္ၿပင္တံုး . .တိုက္အိမ္ၾကီး ရဲ႕ နေဘး က
ၿမက္ခင္းၿပင္မွာရပ္ၿပီး ေဂါက္သီး ကြ်င္းစိမ္ ေနေသာ ခင္ပြန္းသည္ ဦးေဇာတိက ကို ေတြ႕လိုက္လိ္ု႕ . .(
ကိုၾကီး . ၀င္႕ဖူး .ဂ်င္မ္ သြားလိုက္အံုးမယ္ . .) လို႕ နုတ္ဆက္သလို ေၿပာလိုက္ပါ သည္ ..။
ဦးေဇာတိက က ေခါင္းညွိမ္႕ ကာ ၿပံဳးၿပလိုက္ၿပီး . .ဆက္ၿပီး ကြ်င္းစိမ္ တဲ႕ အလုပ္ ကို
အာရံုထားေနသည္ . .။

တ႐ုပ္မကို သမမယ္

`ေဟး……..ေကာင္းထုိက္“ဟုလွမ္းေအာ္လုိက္သည့္အသံကိုၾကားလုိက္ရသည္။ ေကာင္းထုိက္၏ေဘာ္ဒါစုိးမင္း
ေရာက္လာျခင္းပင္။ ဆုိင္ကယ္သံၾကားရ႐ုံ
ႏွင့္ စုိးမင္းေပါက္ခ်လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းထုိက္သိႏုိင္ပါသည္။ ေကာင္းထုိက္၏စိတ္လႈပ္ရွားစျပဳလာကာ လီးပင္ေတာင္ခ်င္သလုိလုိျဖစ္လာသည္။ လြန္ခဲ့သည့္
(၁၇)ႏွစ္ခန္႔က ဘ၀တက္လမ္းကုိအမိအရရွာ
ရန္ စြန္႔စားထြက္လာခဲ့ေသာ ေကာင္းထုိက္ မုိးကုတ္သုိ႔အေရာက္တြင္ ပထမဆုံးေတြ႔ဆုံသိကၽြမ္းသူမွာ စုိးမင္းပင္ျဖစ္သည္။ သည္ေနာက္ေတာ့ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ငယ္
ေပါင္းႀကီးေဖၚ သူငယ္ခ်င္းမ်ားပမာခင္မင္၍သြား
ၾကသည္။ ခင္မယ့္သာခင္ၾကသည္။ စုိးမင္းႏွင့္ေကာင္းထုိက္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ဘ၀ႏွင့္လုပ္ငန္းေတြကေတာ့မတူပါ။ စုိးမင္းသည္ ေကာင္းထုိက္လုိ ေက်ာက္တူးသမား
လည္းမဟုတ္ေပ။ ေျမႀကီးကုိပင္ ေပါက္တူးႏွင့္
တစ္ခ်က္ေပါက္ဖူးသူမဟုတ္။ စုိးမင္းက သူတုိ႔ေဘာ္ဒါအခ်င္းခ်င္း “အေခ်ာကုိင္မင္းသား“ဟု ကင္ပြန္းတပ္ေခၚၾကသည့္ မိန္းမထိန္း ဖာေခါင္းျဖစ္သည္။ အေပါစား
ေတာ့မဟုတ္။ တကယ့္ေၾကးႀကီးစား အေပ်ာ္
မယ္ေတြကုိ ကုိင္ထားသည့္အထက္တန္းစားမိန္းမထိန္း။

အမုန္း ကလဲ့စား

ကၽြန္မနာမည္က ... လွျမတ္သူဇာႏြယ္ ... နာမည္ကလွတယ္ မဟုတ္လားရွင္ ... နာမည္က မဟာဆန္သလို ... လူကလည္း ... မဟာဆန္ပါတယ္ရွင္ ... ကၽြန္မလား ... အခုလာမယ့္ ... ၂၀၁၁ မယ္ကမာၻၿပိဳင္ပြဲမွာ ... ျမန္မာျပည္ကိုယ္စားျပဳ ... ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ရထားတဲ့ ... အလွယမင္းဆို ... သိၿပီမွတ္လားဟင္ ... ေရာ္ ... ခက္ေတာ့တာပဲ ... ကၽြန္မက လွလားဆိုေတာ့ ... ဘယ္လိုေျပာရမလဲ ...
ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္းေတြမွာေတာ့ ... ကၽြန္မကို ... ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အလွရတနာ တပါးလို႔ ... ခ်ီးမြမ္းၾကပါတယ္ ... ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္ ... ကၽြန္မ မ်က္ႏွာက မဟာဆန္သူလို႔ေျပာရေလာက္ေအာင္ ... နဖူးေလးက နည္းနည္းက်ယ္ပါတယ္ ... လျပည့္၀န္းပမာ ... မ်က္ႏွာေလး ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ ... မ်က္ခံုးေကာင္းပါတယ္ ... ေဖေဖရဲ႕ အေမြဆိုပါေတာ့ရွင္ ... ကၽြန္မအသက္ ၁၈ ႏွစ္ေက်ာ္စပဲ ရွိပါေသးတယ္ ... အရပ္က ၅ ေပ ၇ လက္မ ... အင္း ... ဟုတ္တယ္ ... ျမန္မာျပည္စံခ်ိန္နဲ႔ဆို ... ကၽြန္မ အရပ္က ရွည္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္ ... ခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးအစားကေတာ့ ... ဟင့္ ... ရင္ ၃၂၊ ခါး ၂၄၊ တင္ ၃၆ ... ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ အေတာ္ေလး ဖြံ႔ၿဖိဳးတယ္လို႔ ေျပာရမွာပဲရွင္ ... ဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ... မနက္တိုင္း ႏြားႏို႔ေသာက္ရပါတယ္ ... ကာယဆရာမ ခ်မွတ္ထားတဲ့ ... နည္းစနစ္အတိုင္း ... ေလ့က်င့္ရပါတယ္ ...

အခ်စ္တို႔၏ မာယာ

၀ွီး

ကၽြန္ေတာ္ ရင္ေမာစြာ ေလပူတခ်က္ မႈတ္ထုတ္လိုက္မိပါသည္၊ ရန္ကုန္ေနလည္း

အထက္ဘက္နဲ႔ မျခားပူေလာင္ေနတယ္ေလ။ က်ေနာ႔ရင္မွာလည္းေသာကေတြေ၀ေနသူအဖို႔

အတြင္းေရာအျပင္ပါ ပူေလာင္ျပင္းျပေနေတာ႔ေသခ်င္လာသည္၊ ဟုတ္တယ္ေလ မတတ္

ႏိုင္ရင္ေသမင္းနဲ႔ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ရမွာဘဲ။ ဒုကၡ အားလံုးရဲ႔ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာေပါ႔၊

ကၽြန္ေတာ္ လြစၥလမ္း တလမ္းထဲမွာရွိတဲ႔ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းဆိုင္ တဆိုင္ထဲမွာ ေရာက္

ေနပါတယ္။ တခန္းလံုး ပစၥည္းေတြျပည္႔က်ပ္ေနတာမို႔ အလိုလိုမြန္းက်ပ္လာပါတယ္၊

ဟိတ္ေကာင္ ဟိုမွာလာေနၿပီ

တေထာင္နဲ႔တြက္ၿပီး သတိေပးလိုက္သူက က်ေနာ္နဲ႔ ရန္ကုန္မွာ တဦးတည္းေသာ

သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ႔ ျမင္႔ဦး ပါ။ မႏႊ်ေလး မွာတုန္းက က်ေနာ္တို႔အိမ္ေဘးကေပါ႔။ ႀကီးေတာ႔

ရန္ကုန္ေရာက္လာၿပီး လက္ႏွိပ္စက္ေထာင္ထားတယ္။ မႏႊ်ေလးမွာက သူ႔မိန္းမအဖို႔မလြယ္ကူ

ဘူးေလ။ ဒီေကာင္႔အသိုင္းအ၀ိုင္းက ရန္ကုန္သူမေရႊေခ်ာကိုၾကည္႔ရတာမဟုတ္ဘူး၊

ကၽြန္ေတာ္လဲ မႏႊ်ေလးကေန ရန္ကုန္ကို အသဲကြဲေ၀ဒနာနဲ႔ စုန္ခ်လာပါတယ္။ စိတ္

ညစ္ညစ္နဲ႔လိမ္႔ေပမဲ႔ ဘြဲ႔ရအလုပ္လက္မဲ႔က်ေနာ႔မွာခရီးစရိတ္ ၃၀၀ က်ပ္ေလာက္ဘဲပါပါတယ္။

ဒီေရာက္ေတာ႔ျမင္႔ဦးက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဘဲ ထားပါတယ္။ သူကေတာ႔ သူ႔လက္ႏွိပ္စက္

နဲ႔အတူတူလုပ္ေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ က်ေနာ္က ၀ါသနာမပါဘူးေလ။ ဒီေတာ႔လဲ လွ်ပ္စစ္နဲ႔

ဘြဲ႔ရတာဆိုေတာ႔ က်ေနာ္နဲ႔လိုက္မဲ႔အလုပ္ကို အေတာ္ၾကာၾကာ႑ွာယူရတယ္၊

ဒီၾကားထဲစားေသာက္တာကို သူကဘဲတာ၀န္ယူေတာ႔တယ္။ သူ႔မယားကလဲသေဘာ

ထားျပည္႔႑ွာပါတယ္။ ခေလးကလဲ မရွိၾကလို႔ စီစီစစ္စစ္ သံုးႏိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔လဲ လူ

ပိုတေယာက္ကို မေၾကာင္႔မၾကေကၽြးႏိုင္ၾကတာေပါ႔၊

တခုေတာ႔ရွိတယ္။

ျမင္႔ဦးက မိန္းမသာရွိတယ္။ မိန္းမအထာသိပ္မကၽြမ္းဘူး။ မိန္းမရတယ္ဆိုတာလဲ သူ႔

မိဘခ်မ္းသာတာကိုမက္ၿပီး မထား ကအမိဖမ္းတယ္လို႔ဆိုၾကတယ္။ ထားပါေတာ႔ေလ။ ကိုယ္႔

အလုပ္လဲမဟုတ္ဘူး။ အခုလဲ က်ေနာ႔အေပၚလင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုးေကာင္းေနၾကတာဘဲ

မဟုတ္လား။ က်ေနာ္နဲ႔ဆိုင္တဲ႔ ကိစၥတခုေတာ႔ေျပာရမယ္။ ျပသနာက မထားေပါ႔။

ကၽြန္ေတာ္လဲေရာက္ခါစက ခပ္မွန္မွန္ဆက္ဆံေပမဲ႔ တေျဖးေျဖးအေနၾကာလာေတာ႔

ေျပာမနာ ဆိုမနာေတြျဖစ္လာၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ႔က်ေနာ္ကသူစိမ္းေယာက္က်ားတေယာက္

ဆိုတာ သတိမရွိေတာ႔ဘဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနတယ္။ ဆိုလိုတာက အက်ôေအာက္မွာ ဘရာ

စီယာ မ၀တ္ဘူးဗ်ာ။ တခါေလ ေန႔လယ္ေန႔ခင္း အိပ္ရင္ လံုခ်ည္က ေပါင္ေပၚတဲ႔အထိလန္

ေနတယ္။