ပန္းဦး

“ၿဖိဴး”
“စားေလ...ေရာ့”
စားပြဲေပၚရိွ ပန္းကန္ထဲက ဘူးသီးေက်ာ္တစ္ခုကို ေကာက္ယူၿပီး ၿဖိဳးဆိုတဲ့ ခ်စ္သူေလးကို ဖိုးေက်ာ္က ခြံ႔ေကၽြး
လိုက္သည္။ ၿဖိဳးကို ဖိုးေက်ာ္ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးကို ခ်စ္ရွာသည္။ ခ်စ္သူ သက္တမ္း (၂)ႏွစ္ အတြင္းမွာ လက္ကိုင္႐ံုပါးေလးနမ္း႐ံုကလြဲၿပီး က်န္တာဘာမွ မလုပ္ေပ။ ခ်စ္ရေသာၿဖိဳးကို ဖိုးေက်ာ္ တန္ဖိုးထားသည္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္းဆင္ဆင္ခ်င္ခ်င္ေနသည္။ အခြင့္အေရးေတြရိွေပမယ့္ မယူခဲ့တာ ဖိုးေက်ာ္ရဲ႕ ၿဖိဳးအေပၚထားတဲ့ ခ်စ္ျခင္းသည္သာ။ဘူးသီးေၾကာ္ခြံ႔ေကၽြးေနတဲ့ ေမာင့္ကိုၾကည့္ရင္း ရင္ထဲမွာအခ်စ္ေတြျပည့္ေနသည္။ ဒီလိုဂ႐ုတစိုက္ ရိွတဲ့သူမို႔လည္း ၿဖိဳးကို သူပစ္သြားမွာေၾကာက္သည္။ အခြင့္အေရး မယူတတ္ေသာသူမို႔လည္း ေမာင့္ကို ေလးစားမိသည္။
(အခြင့္အေရး ယူခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း ေပးဖို႔အသင့္ပါေမာင္ရယ္)။
“အန္တီ”
“ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေလာက္က်လဲခင္ဗ်”
“ဘူးသီးေၾကာ္တစ္ပြဲတည္းဆိုေတာ့...ငါးရာပဲက်ပါတယ္ကြယ္”
ဖိုးေက်ာ္ ငါးရာတစ္ရြက္ ထုတ္ေပးလိုက္သည္။ ပိုက္ဆံရွင္းေပးၿပီးသည္ႏွင့္ ကားတံခါးကို ၿဖိဳးဝင္ထိုင္ဖို႔
အသင့္ ျဖစ္ေအာင္ ဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
“ေမာင့္ရဲ႕ ဒီလို ဂ႐ုတစိုက္ရိွမႈေတြေၾကာင့္ ၿဖိဳး စိတ္ခ်မ္းသာရပါတယ္ ေမာင္ရယ္” လို႔ ရင္ထဲမွာ တိုးတိုး
ေလးေျပာေနမိတယ္။
“ ၿဖိဳးဖာသာဖြင့္လို႔ရပါတယ္ ေမာင္ရဲ႕ ”
“ေမာင္ကိုယ္တိုင္ ဖြင့္ေပးခ်င္လို႔ေပါ့ ၿဖိဳးရဲ့... ”
“ ၿဖိဴဘယ္သြားခ်င္ေသးလဲ... ”
“ သြားစရာမရိွေတာ့ပါဘူးေမာင္ရယ္ ”
ၿဖိဳးကို လမ္းထိပ္ခ်ေပးၿပီး ဖိုးေက်ာ္ အိမ္ကိုပဲ ျပန္လာခဲ့သည္။
...
“ သား...လာထိုင္အုန္း ”
ေက်ာမီွတဲ့ ေပၚမွာ နဂါးပံု ေဖာ္ထားတဲ့ တတ္မလမ္းသားခံုႀကီးေပၚမွာ မိန္႔မိန္႔ႀကီး ထိုင္ေသာ ဦးဘထူးက
အခုမွဝင္လာေသာ သားျဖစ္သူကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
“ ဟုတ္ကဲ့...ေဖေဖ ”
ဖိုးေက်ာ္ ခါးေလးကိုင္းကာ ေဖေဖ့ေရွ႕ရိွ ခံုတစ္ခံုတြင္ ထိုက္လိုက္သည္။ ေဖေဖ့ကို ဖိုးေက်ာ္ ခ်စ္ေၾကာက္
႐ိုေသသည္။ ငယ္စဥ္ကတည္းက မိခင္မရိွေတာ့သျဖင့္ ဒီအေဖကပဲ သူ႔အေပၚမွာ မိခင္လိုတစ္မ်ဳိး ဖခင္လိုတစ္မ်ဳိး
ဒီအ႐ြယ္ထိေရာက္ေအာင္ ထိန္းေက်ာင္းလာခဲ့ရတာ ဖိုးေက်ာ္အသိပါ။
“ သားအခု မင္းအသက္ဘယ္ေလာက္ရိွၿပီလည္း ”
“၂၅ ႏွစ္ထဲမွာပါ ေဖေဖ”
“ ေအး...ဒါဆို ငါ့သားမွာ ခ်စ္သူရိွေလာက္ေရာေပါ့ ”
“ ဗ်ာ... ”
ေဖေဖအခုလို ေမးလာလိမ့္မယ္လို႔ ဖိုးေက်ာ္မထင္ထားေပ။ ဘယ္လိုျပန္ေျဖရမွန္းလည္း မသိပါ။ ရင္ေတြ
လည္းတုန္ေနသည္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေဖ့ေဖ့ေရွ႕ကေန ခ်က္ျခင္းေပ်ာက္ကြယ္ သြားခ်င္မိတယ္။
“ ေဖေဖ...ေမးေနတာ ေျဖေလ သား ”
“ သားမွာ ရည္းစားရိွေနၿပီလား ”
ေဖေဖကထပ္ေမးေနေတာ့ မေျဖလို႔မျဖစ္ေတာ့ေပ။ ေဖေဖစိတ္တိုလာလွ်င္ ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းသည္။ အရဲ
စြန္႔ၿပီး ေျဖလိုက္သည္။
“ဟုတ္ရိွပါတယ္...ေဖေဖ”
“ဟား...ဟား....ဟား...”
“ငါ့သားက ဘယ္ဆိုးလို႔လဲကြ”
“ရည္းစာစးတြ ဘာေတြေတာင္ ရိွေနပါေပါ့လား”
“ဟား...ဟား....ဟား...”
ေဖေဖရဲ႕ရယ္ေမာသံၾကားမွပဲ စိတ္ေတြတည္ၿငိမ္စျပဳလာခဲ့သည္။ ေနာက္ထပ္ဘာမ်ား ေျပာဦးမလည္းဆိုၿပီး
နားစိုက္ေထာင္ေနမိသည္။
“ ေဖေဖဟာ အခုအခ်ိန္မွာ မိခင္တစ္ေယာက္လိုမ်ဳိး သားျဖစ္သူကို ေမးေနရွာသည့္အတြက္ ဖိုးေက်ာ္ စိတ္မ
ေကာင္း ျဖစ္မိျပန္သည္။ ”
“ ကဲ သားမွာ ရည္းစားရိွတယ္ဆိုေတာ့ မနက္ျဖန္ သား ေကာင္မေလးကို ေဖေဖနဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ ေခၚလာခဲ့ ဟုတ္
ၿပီလား”
“ ေဖေဖတို႔က ခ်မ္းသာၿပီးသားဆိုေတာ့ ဆင္းရဲတာခ်မ္းသာတာမလိုဘူး စိတ္ရင္းေကာင္းတဲ့သူပဲလိုတယ္ ”
“ကဲ...ကဲ... သားလည္း သြားေတာ့ ေဖေဖ သတင္းစာဖတ္လိုက္ဦးမယ္”
ဖခင္ေရွ႕မွ ဝမ္းသာျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ မိမိအခန္းရိွရာသို႔ ေျခေလွမ္းေတြ ဦးတည္လိုက္သည္။ အိပ္ယာေပၚမွာ
ၿဖိဳးနဲ႔ေတြ႕ရင္ ေျပာျပဖို႔ စကားေတြစဥ္းစားရင္း ညအေတာ္နက္ေတာ့မွ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
...
“ ၿဖိဳး ”
“ ေျပာေလေမာင္ ဘာေျပာမလို႔လည္း ”
“ ေမာင့္ ရဲ႕ ေဖေဖက ၿဖိဳးကိုေတြ႕ခ်င္လို႔တဲ့ ”
“ အဲဒါၿဖိဳးဘက္က လိုက္ေတြ႕ဖို႔ရာ အဆင္ေျပမေျပ ”
“ ျဖစ္ပါ့မလားေမာင္ရယ္ ၿဖိဳးကဆင္ရဲေတာ့ ”
ၿဖိဳးဆီကသိမ္ငယ္တဲ့ စကားေတြ ထပ္မၾကားခ်င္ေတာ့၍ ၿဖိဳးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖိုးေက်ာ္ လက္ျဖင့္ ပိတ္လိုက္သည္။
“ အဲဒါေတြေလ်ာက္မေျပာပါနဲ႔ ၿဖိဳးရယ္ ”
“ ေမာင့္ေဖေဖက ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြးတတ္ပါဘူး ”
“ အခုလိုေခၚေတြ႔တာကလည္း ေဖေဖကၿဖိဳးကို အကဲခပ္ၾကည့္႐ံု သက္သက္ပါ ”
“ က်န္တာဘာမွ ေလ်ာက္မေတြးနဲ႔ေတာ့ ”
“ မနက္ျဖန္ ၿဖိဳးကို ေမာင္ လမ္းထိပ္ကေန လာေစာင့္ၿပီးေခၚမယ္ ”
“ ကဲ...တစ္ခုခုစားၿပီး ျပန္ၾကစို႔ ”
ပနး္ၿခံထဲကအထြက္မွာ ၿဖိဳးလက္ကေလးကို ဖိုးေက်ာ္ အားေပးသည့္အေနျဖင့္ ကိုင္ေလ်ာက္လာသည္။
မနက္ျဖန္ ေဖေဖႏွင့္ သူ႔ခ်စ္သူေလးၿဖိဳးတို႔ ေတြ႔ဆံုမႈမွာ အဆင္ေျပပါေစလို႔လည္း ရင္ထဲမွာ ႀကိတ္ၿပီးဆုေတာင္း
ေနမိသည္။
* * * * *
“ လာပါ ၿဖိဳးရဲ႕ မေၾကာက္ပါနဲ႔ ”
ေမာင့္ေဖေဖရဲ႕ အိမ္ႀကီးက ခမ္းနားလြန္းလွသည္။ မိမိက ပိုက္ဆံတအား မခ်မ္းသာေပမယ့္ သူမ်ားစားသလို
စားႏိုင္သည္။ သူမ်ားဝတ္သလို ဝတ္ႏိုင္သည္။ ဒါေပမယ့္ ေမာင့္ေဖေဖရဲ႕ ခ်မ္းသာမႈက သူမကို အားငယ္ေစသည္။
အိမ္ထဲသို႔ ေခ်လွမ္းရန္ပင္ မဝံ့ရဲေတာ့ေပ။
ေမာင္ဇြတ္အတင္းဆြဲေခၚလာလို႔သာ ေမာင့္ေဖေဖေရွ႕ ေရာက္လာရတာ။ ေဘးမွာ ေမာင္သာမရိွရင္ ဒူးေတြ
ေခြၿပီးလဲက်သြားႏိုင္သည္။ ေမာင့္ေဖေဖကို မၾကည့္ရဲၾကည့္ရဲျဖင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခန္႔ညားလြန္းလွသည္။ ေမာင္က
သာ အသက္ငါ့ဆယ့္ငါးႏွစ္လို႔ ေျပာမထားရင္ ေလးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ထင္ရေလာက္ေအာင္ ေမာင့္ေဖေဖက
ႏုပ်ဳိလွသည္။
“ ေဖေဖ ”
“ သားသူ႔ကိုေခၚလာခဲ့ ပါၿပီ ”
ဦးဘထူး သတင္းစာ ဖတ္ေနရာကေန ေကာင္မေလးကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး အကဲခပ္ၾကည့္လိုက္သည္။
ေကာင္မေလးက အသားေလးကဝင္းဖန္႔ၿပီး မ်က္ႏွာေလးကလည္း ေခ်ာသည္။ အရပ္ကလည္း ျမင့္သည္လို႔ ေျပာလို႔
ရသည္။ ခါးေလးကလည္း ေသးသြယ္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္း ေကြးၫႊတ္ေနသည္။ သားျဖစ္သူ ေရြးတက္သား
ပဲလို႔ စိတ္ထဲကေန ေျပာမိသည္။
“ ကဲ ထိုင္ၾက ”
ႏွစ္ေယာက္သား နီးရာ ခံုေတြမွာဝင္ထိုင္လိုက္ၾကသည္။
“ သူ႔နာမည္က ၿဖိဳးၿဖိဴးပါ ေဖေဖ ”
“ ေဖ့ေဖ့ နာမည္က ဦးဘထူးတဲ့ ”
“ သမီးအသက္ ဘယ္ေလာက္ ရိွၿပီလည္း ”
ဘယ္ကေန စေမးရမွန္း မသိေတာ့ ဦးဘထူးအသက္ကို အရင္ေမးလိုက္ရသည္။
“ ၁၉ ႏွစ္ထဲမွာပါ ဦး ”
“ ေက်ာင္းကေရာ ၿပီးသြားၿပီလား ”
“ ဟုတ္ကဲ့ ရွင့္ ”
“ဘာေမဂ်ာနဲ႔လဲ သမီး”
“အီးေမဂ်ာနဲ႔ပါ ရွင့္”
ေဖေဖႏွင့္ ၿဖိဳးစကားေျပာေနတာကို ၾကည့္ရင္း ဖိုးေက်ာ္ၾကည္ႏူးမိေနသည္။ ၿဖိဳးနဲ႔ ေဖေဖ ေတာ္ေတာ္ေလး
အဆင္ေျပတာေတြ႔ေတာ့ ဝမ္းသာမိသည္။ ၿဖိဳးကို ေဖေဖေခြၽးမအျဖစ္ လက္ခံမည့္သေဘာမွာရိွသည္။ ေဖေဖတို႔ေျပာ
ေနတာေတာ္ေတာ္ ၾကာၿပီလို႔ ေတြးေနတုန္းရိွေသးတယ္....
“ သားတို႔ ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာ ၾကအုန္း။ ေဖေဖ အခန္းထဲ သြားနားလိုက္ဦးမယ္ ”
“ ဪ ဒါနဲ႔…သားသူ႔ကို ထမင္းေကၽြးၿပီးမွျပန္ပို႔။ ေဒၚေလးျမကို ေဖေဖ ထမင္းဟင္းခ်က္ခိုင္း ထားတယ္။ ”
“ သမီးလည္း ထမင္းစားၿပီးေတာ့မွပဲသြား ”
“ ဟုတ္ကဲ့ ရွင့္ ”
ေဖေဖကေတာ့ ၿဖိဳးကို ေခြၽမေတာ္ဖို႔ လက္ခံသြားၿပီနဲ႔တူတယ္။ ေမာင္ ေပ်ာ္လိုက္တာ ၿဖိဳးရယ္။
* * * * *
သူတို႔ မဂၤလာေဆာင္ကို လာတဲ့ဧည့္သည္ေတြကို လိုက္လံႏႈတ္ဆက္ရင္း ဖိုးေက်ာ္နဲ႔ ၿဖိဳးၿဖိဳး ေပ်ာ္လို႔ မဆံုး
ေတာ့။ ေဖေဖက ဇြတ္စီစဥ္လို႔သာ ဒီမဂၤလာပြဲေလး ျဖစ္လာခဲ့တာ။ လာသမွ်ဧည့္သည္ေတြကို အၿပံဳးကိုယ္စီႏွင့္
ဧည့္ခံေနၾကသည္။ မဂၤလာေဆာင္အခန္းအနားၿပီးသြားေတာ့ ဖိုးေက်ာ္တို႔တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ဦးဘထူးက သူ႔အိမ္မွာပဲ
ေခၚထားလိုက္သည္။
“သား...”
“ဗ်ာ…ေဖေဖ”
“ေရာ့…သားတို႔အတြက္ အခန္းေသာ့”
“ေဖေဖက သတုိ႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ မဂၤလာဦးလက္ေဆာင္ အျဖစ္ေပးတာ”
ေဖေဖကေတာ့ သူတိုႏွစ္ေယာက္အတြက္ အခန္းေသာ့ေပးၿပီးတာနဲ႔ ထြက္သြားသညိ။ ေဖေဖေပးေသာ
အခန္းေသာ့ေလးကို ကိုင္ကာ ပူပူေႏြးေႏြး ဇနီးေလးၿဖိဳးႏွင့္အတူ မိမိတို႔ႏွစ္ေယာက္ အိပ္မည့္အခန္းကို အေျပးေလး
သြားၾကည့္မိေတာ့သည္။ လံုးဝကို မထင္မွတ္ထားရေလာက္ေအာင္ ေဖေဖ အခန္းကိုျပင္ေပး ထားတာပါလား။
ကုတင္နဲ႔ေမြ႕ယာကလည္း ႏိုင္ငံျခားျဖစ္ေတြ။
မွန္တင္ခုံကအစ ႏိုင္ငံျခားျဖစ္ေတြ။ ေမြ႔ယာကို ေသေသျခာျခာ ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ စပလိန္ေမြ႔ယာျဖစ္ေနသည္။
ၿဖိဳးကေတာ့ မွန္တင္ကုန္မွာထိုင္ၿပီး အလွျပင္ထားတဲ့ ပစၥည္းေတြကို ျဖဳတ္မလို႔ လုပ္ေနသည္။ ဝတ္ထားေသာထိုင္မ
သိမ္းအက်ၤႌေလးကိုပါ လဲေတာ့မည္ထင္သည္။
“ၿဖိဴး”
“ေျပာေလေမာင္”
“လက္ဝက္လက္စားနဲ႔ ထိုင္မသိမ္းအက်ၤႌေတြကို မလဲေသးပါနဲ႔အုန္း”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေမာင္ရဲ႕”
“ေမာင့္ဇနီးေလးကို ဒီသတို႔သမီဝတ္စံုေလးနဲ႔ ခ်စ္ခ်င္လို႔ပါ”
“ဟာ…ေမာင္ေနာ္ ဘာေတြေလ်ာက္ေျပာေနတာလည္း”
“ရွက္စရာႀကီး”
“ ေလ်ာက္ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး ၿဖိဳးရဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ေကာင္းဖို႔ေျပာတာပါ”
“ေမာင္ေနာ္…သြား”
“ မသြားပါဘူးၿဖိဳးရဲ႕…ၿဖိဳးကို ခ်စ္ရအုန္းမယ္ေလ ”
“ ဟာကြာ ဒါပဲေျပာေျပာေနေတာ့တာပဲ ”
ၿဖိဳးၿဖိဴးရဲ႕ သြယ္လ်တဲ့ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ဖိုေက်ာ္ေပြ႔ခ်ီးၿပီး ကုတင္ေပၚ တင္လိုက္သည္။ ၿဖိဳးၿဖိဳးရဲ႕ ပါးေလးကို
စၿပီးနမ္းလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ေအာက္က ညီေတာ္ေမာင္ကလည္း ေတာင္လာေလသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပဲ....
“ ဖိုးေက်ာ္...ေရ...ဖိုးေက်ာ္ ”
သူ႔နာမည္ကို အိမ္အျပင္ဘက္မွလွမ္းေခၚသံၾကားလိုက္ရသည္။ အခုမွအစပ်ဳိးကာရိွေသး အျပင္ဘက္က
ေခၚသံေၾကာင့္ ဖိုးေက်ာ္ ဖီးပ်က္သြားသည္။
“ ေဟး…ဘာလဲကြာ ”
“ ခဏေလးေနာ္ ၿဖိဳး ေမာင့္သူငယ္ခ်င္းေတြကို ထြက္ေတြ႕ လိုက္အုန္းမယ္ ”
“ မင္းရဲ႕ Bachelor Night မွာ ငါတို႔ကို လိုက္ၿပီး ျပဳစုဦးမွေပါ့ကြ ”
ငဟိန္းက စၿပီးေျပာလိုက္သည္။
“ မင္းငါတို႔ကိုလိုက္မတိုက္ရင္ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုး မျပန္ပဲဒီမွာ အိပ္လိုက္မွေနာ္ ”
ငဝင္းက ထပ္ၿပီး ခြၽန္ေပးလိုက္သည္။
“ ဟာမင္းတို႔ကလဲကြာ…ဒီလိုလုပ္လို႔ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလည္း ”
“ မနက္ျဖန္မွ ငါလိုက္တိုက္မယ္ေလေနာ္”
“ ငါတို႔ကဒီေန႔ေသာက္ခ်င္တာ မင္းလိုက္တိုက္မလား မတိုက္ဘူးလား ”
“ ငါတို႔ေတာ္ေတာ္တင္းလာၿပီေနာ္ ”
ငဟိန္းႏွင့္ ငဝင္းတို႔ စိတ္ဆိုးမွာကို ဖိုးေက်ာ္မလိုခ်င္ပါ။ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြဆိုေတာ့လည္း လိုက္တိုက္ဖို႔
ဆံုျဖတ္လိုက္သည္။
“ ဒါဆိုလည္း ခဏေစာင့္အုန္းကြာ”
“ ၿဖိဳးကို အႀကိဳးအေၾကာင္းသြားေျပာလိုက္အုနားမယ္ ”
“ ေဟး...ဒါမွ ငါ့တို႔သူငယ္ခ်င္းကြ ”
ငဟိန္းႏွင့္ ငဝင္းၿပိဳင္တူေျပာလိုက္ၾကသည္။
“ ၿဖိဳး…ဟိုေလ… ”
“ ဘာေျပာမလို႔လဲ ေမာင္ ေျပာေလ ”
“ ေမာင့္သူငယ္ခ်င္းေတြက ဇြတ္လိုက္တိုက္ခိုင္းေနလို႔ အဲဒါ ”
“ ဪ...ေမာင္ရယ္...ဒါမ်ား လိုက္တိုက္လိုက္ေပါ့ ”
“ တစ္ခုေတာ့ ရိွတယ္ေနာ္ ေမာင္သာအမ်ားႀကီး မေသာက္ခဲ့နဲ႔ ”
“ အင္းပါ ၿဖိဳးရဲ႕ ”
“ဒါေတြေၾကာင့္ ၿဖိဳးကို ေမာင္ခ်စ္ေနရတာ”
“အဝတ္စားေတြ မလဲပစ္နဲ႔ေနာ္”
“အင္းပါ”
သူ႔ရဲ႕အသစ္စက္စက္ဇနီးေလးကို နဖူးေလးနမ္းၿပီးဖိုးေက်ာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ ဘီယာဆိုင္ကို လိုက္သြားေတာ့သည္။
“ဒင္ေဒါင္...ဒင္ေဒါင္....”
နာရီသံၾကားလို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁၀ နာရီထိုးသြားၿပီ။ ေမာင့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ေမာင့္ကို အရက္ေတြမ်ား
မူးေအာင္တိုက္ေနတာလား။ ေမာင္ကလည္း ျပန္မလာေသးဘူး။ ဗိုက္ေတြကလည္း ဆာေနၿပီ။ ဒီအခ်ိန္ထိ ထိုင္မ
သိမ္း အက်ၤႌႀကီးနဲ႔ဆိုေတာ့ အျပင္ထြက္စားဖို႔ကလည္း မသင့္ေပ။ ေမာင့္အေဖေတြ႔သြားရင္ သူမကို ႐ူးသြားၿပီ ထင္ရင္
အခက္ပါ။ ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းမသိပါ။
“ ဝီွး ”
“ ဖုတ္ ”
“ အမေလး…”
အိမ္ေျမႇာင္တစ္ေကာင္ သူမ၏ အေပၚသို႔က်လာသျဖင့္ သူမ လန္႔ၿပီးေအာ္ၿပီေနာက္ေမ့သြားသည္။
“ ေဟ့...ဘာျဖစ္ေနၾကတာလည္း ”
ဦးဘထူး လွမ္းၿပီေအာ္ေမးလိုက္သည္။ စူးစူးဝါးဝါးေအာ္သံေၾကာင့္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရကာစရိွေသးတယ္
ရန္ျဖစ္ေနတာလားဆိုၿပီး စိတ္ပူသြားသည္။ သတင္းစာဖတ္ေနသည့္ အရိွန္ေလးေတာင္ ပ်က္သြားသည္။
ဘာသံမွထပ္မၾကားေတာ့ ပိုၿပီးစိတ္ပူသြားကာ သားျဖစ္သူတို႔အခန္းေရွ႕ရပ္ကာ တံခါးကို ဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။
ေခြၽးမျဖစ္သူ ၿဖိဴးၿဖိဳးက ၾကမ္းျပင္တြင္ လဲက်ေနသည္။ သားျဖစ္သူကို ရွာေတာ့ အခန္းထဲမရိွ။ ဒီေကာင္ ဘယ္မ်ား
ထြက္သြားပါလိမ့္။ အင္း...မျဖစ္ေခ်ေသးပါဘူးဆိုၿပီး အခန္းထဲဝင္လိုက္သည္။ ေခြၽးမျဖစ္သူ ဘယ္လိုကေန သတိလစ္
သြားလည္းမသိ။ ဦးဘထူး သတိျပန္လည္ေအာင ္လုပ္ေနရသည္။
“ သမီး...သမီး... ”
ၿဖိဳးၿဖိဳးရဲ႕ ပခုန္းေလးကိုကိုင္လႈပ္ၿပီး ဦးဘထူးေခၚေနသည္။
“ အား...ကြၽတ္… ”
“ သမီး သတိရလာၿပီလား ”
“ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး သတိလစ္ေနတာလည္းကြယ္ ”
“ ဟို…သမီးအေပၚကို အိမ္ေျမႇာင္ျပဳတ္က်လို႔ ”
ဦးဘထူးအခုမွ သူ႔ေခြၽးမေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ သတို႔သမီး ထိုင္မသိမ္း အက်ၤႌကို
အခုအခ်ိန္ထိ မလဲရေသးတာကို သတိထားမိလိုက္သည္။ စီးထားေသာ ပံုေတာ္ကတၱီပါ ဖိနပ္ကေလးကအစ ရိွေန
သည္။ ဒီေတာ့ ဦးဘထူး မေနႏိုင္ေတာ့ပဲ ေမးလိုက္သည္။
“ သမီ…အခုခ်ိန္ထိ ဘာတစ္ခုမွမလဲရေသးတာလည္း ”
“ ဟို…ေမာင္က သူျပန္လာတဲ့ထိ ဒီပံုစံအတိုင္းေလးထားဆိုလို႔ပါ ”
“ သူျပန္လာတဲ့အထိဆိုေတာ့ အဲဒီေကာင္က ဘယ္သြားေနလို႔လည္း ”
“ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္ကိုလာၿပီး ေခၚလို႔ ဘီယာဆိုင္ လိုက္သြားတာပါ ေဖေဖ ”
“ ေအးေကာင္းကြာ ျပန္လာမွေတြ႔ဦးမယ္ ဒီေကာင္ေတာ့လား ”
“ သမီး မသက္သာေသးဘူးလား ”
ေခါင္းကို လက္ေခ်ာင္းေလးေတြႏွင့္ ဖိႏိွပ္ေနရွာေသာ ေခြၽမေလးရဲ႕ ပုခုန္းေလးကို ထိန္းကိုင္ထားရင္းက
ဦးဘထူး ေမးလိုက္သည္။
“ ဟုတ္...ကဲ့ရွင့္... ”
“ ကဲထထ ဒီၾကမ္းျပင္ေပၚအၾကာႀကီး ထိုင္လို႔မေကာင္းဘူး သမီး ”
“ ေႂကြျပားေတြ ခင္းထားတာဆိုေတာ့ ေအးတယ္... ေတာ္ၾကာ ဖ်ားေနအုန္းမယ္ ”
“ ကုတင္ေပၚမွာ ခဏလွဲေန... ”
“ ဒုတ္... ”
“ ဘုန္း... ”
ေခြၽးမေလးရဲ႕ လက္ေမာင္းေလးကို ဦးဘထူးကိုင္ၿပီး လိုက္အပို႔မွာ ကုတင္နားတြင္ တစ္ေယာက္ေျခ တစ္
ေယာက္ ခလုပ္တိုက္မိသလိုျဖစ္ၿပီး ဟန္ခ်က္ပ်က္ကာ အသစ္စက္စက္ စပရိန္ေမြ႕ယာႀကီးေပၚသို႔ ႏွစ္ေယာက္သား
လဲက်သြားသည္။ အသက္ငါးဆယ့္ငါးႏွစ္အရြယ္ရိွ ဦးဘထူး၏ က်န္းမာေတာင့္တင္းေသာ ကိုယ္လံုးႀကီးေအာက္မွာ
ေတာ့ အသက္၁၉ႏွစ္အရြယ္ပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဖြံ႔ထြားလွေသာ ၿဖိဳးၿဖိဳးတစ္ေယာက္ ပိလို႔ေနသည္။
“ လွလိုက္တာ…သမီးေလးရယ္ ”
မိန္းမျဖစ္သူ ဆံုးပါးသြားကတည္းက တစ္ကိုယ္ေရေနလာတဲ့ ဦးဘထူးတစ္ေယာက္ အထိအေတြ႔ေတြကို
မေရွာင္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ သားျဖစ္သူ အခုမွမဂၤလာေဆာင္ထားေသာ မိန္းကေလးပါလား ဆိုတာလည္း သတိမရေတာ့။
သတို႔သမီး ထိုင္မသိမ္း အက်ၤႌေလးႏွင့္ လွခ်င္တိုင္းလွေနရွာေသာ ၿဖိဳးၿဖိဳးရဲ႕ ႏုနယ္ပ်ဳိျမစ္တဲ့ အလွတရားေတြပဲ
ျမင္ေနရေသာေၾကာင့္ ဦးဘထူးရဲ႕ အသိစိတ္ေတြ ဖုန္းလႊမ္းသြားသည္။
ေခြၽမျဖစ္သူရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကလည္း မိမိ၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ဆိုေတာ့ ေခြၽးမျဖစ္သူရဲ႕ စိုျပည္ၿပီး
ရွင္းသန္႔ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးရဲ႕ အလွတရားမ်ားကလည္း ဦးဘထူးကို ပိုၿပီးရင္ခုန္ေစသည္။ ဦးဘထူးတစ္ေယာက္
ပါးစပ္ကေန ႏွစ္ကိုယ္ၾကားေရရြတ္ၿပီး ေခြၽမျဖစ္သူရဲ႕ ပန္းေရာင္ဆိုးထားထားေသာ ေကာ့ၫြတ္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
အငမ္းမရ စုပ္ယူနမ္းလိုက္မိေတာ့သည္။
“ ႁပြတ္...ႁပြတ္... ”
“ အြန္႔...အြန္႔… ”
ၿဖိဳးၿဖိဳးခဗ်ာ ဘယ္လိုမွ ထင္မွတ္မထားတာေၾကာင့္ ေရွာင္တိမ္းလို႔မရေတာ့ပဲ ဦးဘထူးရဲ႕ ငတ္မြတ္တဲ့ အနမ္း
ေတြေအာက္မွာ အသံေလး တအြန္႔...အြန္႔...မည္ရင္း ခံလိုက္ရရွာသည္။ တြန္းထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့လည္း ဦးဘထူး
ရဲ႕ သန္စြမ္းတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ေဘးလဲက်ေအာင္ မတြန္းထုတ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ သူမရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းရင္း
တျဖည္းျဖည္း မာၿပီးႀကီးလာသည့္ ေမာင္႔ေဖေဖရဲ႕ အတန္ႀကီးကလည္း သူမရဲ႕ ထိုင္မသိမ္း လံုခ်ည္ေအာက္က
အဖုတ္ေလးကို ဖိထားသည္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေမာင့္ေဖေဖရဲ႕ လက္ေတြကလည္း အၿငိမ္မေနေတာ့ပဲ သူမရဲ႕ လဖက္ရည္ၾကမ္းပန္းကန္
သာသာရိွေသာ သူမရဲ႕ ႏို႔အံုေလးကို ထိုင္မသိမ္းအက်ၤႌေပၚကေန ဆုပ္ကိုင္လိုက္၊ ပြတ္သပ္လိုက္၊ နယ္လိုက္လုပ္ေန
သည္။ ေမာင္ တစ္ခါမွ မထိမကိုင္ခဲ့တဲ့ ေနရာေတြကို ေမာင့္ေဖေဖက အငမ္းမရ ကိုင္တြယ္ေနေတာ့ စိတ္ထဲမွာလည္း
ဝမ္းနည္းတာလိုလို သာယာမိတာ လိုလိုျဖစ္ေနရၿပီ။
ေမာင့္ေစာင့္ထိန္းသမွ်ကို ေမာင့္ေဖေဖက တစ္ရက္တည္း တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ဖ်က္စီးပစ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတယ္။
တည္ၾကည္ခန္႔ညားလွတဲ့ ေမာင့္ေဖေဖက သူ႔သားအခုမွယူထားတဲ့ သတို႔သမီးေလးဆိုတာ လားဆိုတာေတာင္
သတိမရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အသိစိတ္ ကင္းမဲ့သလိုျဖစ္ေနသည္။ မ်က္လံုးေတြကလည္း ရဲေနၿပီး ႏႈတ္းခမ္းေမႊးေတြ
လည္း ေထာင္ေနသည္။ သူ႔သားျပန္မလာခင္ ကိစၥေတြၿပီးျပတ္ဖို႔အတြက္ ေခြၽးမပူပူေႏြးေႏြးေလးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို
ငံုစုပ္ေနရာကရပ္လိုက္ၿပီး ေခြၽမေလးရဲ႕ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ၿဖဲၿပီး အလယ္မွာ ေနရာယူလိုက္သည္။
“ ေတာ္ပါေတာ့ ေဖေဖရယ္...မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့... ”
“ သမီးကို သနားပါအုန္း.... ”
“ အင့္…ရႊတ္.... ”
ၿဖိဳးၿဖိဳး အခုမွေတာင္းပန္ၿပီး ငို႐ိႈက္ႏိုင္ေတာ့သည္။ သူမအဖုတ္ေလးကိုလည္း လံုခ်ည္ေပၚကေန အုပ္ၿပီးကာ
ထားသည္။
“ ေဖေဖ့စိတ္ေတြထိန္းလို႔ မရေတာ့ဘူးသမီးရယ္ ”
“ ေဖေဖ ကိုခြင့္လႊတ္ပါေတာ့ကြယ္ ”
ဖိုးေက်ာ္ လူမွန္းမသိခင္ကတည္းက ကင္းကြာခဲ့တဲ့ အရာဆိုေတာ့လည္း ဦးဘထူး လက္မလႊတ္ခ်င္ေတာ့။
ေခြၽးမေလးရဲ႕ ေပါင္ကိုလည္းၿဖဲထားၿပီး လိုးဖို႔ေနရာယူထားၿပီးၿပီ။ လိုးေတာ့မည္ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္ကာ ပန္းေရာင္ထိုင္
မသိမ္းလံုခ်ည္ေလးကို လွန္ပစ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဝတ္ထားတဲ့အတြင္းခံ အျဖဴေရာင္ဘာင္းဘီေလးကို ႐ိူး႐ိုး
တန္းတန္း မခြၽတ္ေတာ့ပဲ ဖုတ္ဖုတ္ေလးကို ျမင္ေတြ႔ခ်င္ေဇာေၾကာင့္ ၿဖဲပစ္လိုက္သည္။
“ ၿဗိ... ”
ၿဖိဳးၿဖိဳးမွာ အတြင္းခံေလး ၿပဲသြားသံႏွင့္အတူ အဖုတ္ေလးက ေအးကနဲျဖစ္သြားသည္။ အရမ္းလည္းရွက္သြား
သည္။ မ်က္စိကိုစံုပိတ္ၿပီ ေပၚသြားေသာ ဖုတ္ဖုတ္ေလးကို လက္ျဖင့္ မမီွမကန္း လွမ္းပိတ္လိုက္သည္။ တစိမ္းေယာက်္ား
တစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ ပထမဦးဆံုး ဖုတ္ဖုတ္ေလးေပၚသြားတာဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေတာ္အရွက္သည္းမိသြားသည္။
“ ေဖြးသန္႔ၿပီး ေဖာင္းေနတာပါလား သမီးရယ္ ”
ထြက္ေပၚလာတဲ့ ေခြၽးမေလးရဲ႕ ပစၥည္းေလးကိုၾကညိ့ရင္း ဦးဘထူး တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္သည္။
ေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းေလးမွာ အေမြးႏုေလးသာ ေရးေတးေတး ေပါက္ေနသည္က အူယားစရာ။
“ ႁပြတ္… ”
“ အို... ”
“ အား...အဲဒီလိုမလုပ္ပါနဲ႔... ”
“ သမီးေတာ့ ငရဲႀကီးေတာ့မွာပဲ… ”
“ ပလက္..ပလက္... ”
ေခြၽးမေလးၿဖိဳးၿဖိဳးရဲ႕ ဖင္သားေတြကို လက္နဲ႔လ်ဳိၿပီး ပင့္ကိုင္လိုက္ကာ ႂကြတက္လာတဲ့ ဖုတ္ဖုတ္ေလးကို
ဦးဘထူး လ်ာျပားႀကီးႏွင့္ လ်က္ပစ္လိုက္သည္။ လ်ာဖ်ားနဲ႔လည္း အစိေလးပတ္ပတ္လည္ကို ေမႊေပးလိုက္သည္။
“ ႁပြတ္... ”
“ ဖတ္… ”
ဖုတ္ဖုတ္ေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္ခုကိုလည္း ဦးဘထူးသူ၏ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ညႇပ္ဆြဲၿပီး လႊတ္ထည့္လိုက္သည္။
“ အား...”
“ဟင့္...”
“အို....မရေတာ့ဘူး....”
“ဆက္မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ေဖေဖရယ္”
“ပလက္...ပလက္”
ဦးဘထူးမွာ ေခြၽးမေလးရဲ႕ ဖင္သားႏွစ္ခုကို ကိုင္ၿပီးလ်က္ေနသျဖင့္ သူ႔ေခြၽမေလး ၿပီေတာ့မယ္ဆိုတာကို
အိစက္ေနေသာ ဖင္းသားေလးမ်ားက သူ႔လက္ထဲမွာ တင္းလာလိုက္ ျပန္အိသြားလိုက္ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ႀကိဳသိ
သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အသက္႐ႈၾကပ္မတတ္ ႏွာေခါင္ပါ ဖုတ္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားထဲ နစ္ဝင္ေအာင္ ဖိလိုက္ၿပီး ဖုတ္ဖုတ္
ေလးရဲ႕ အတြင္းသားမ်ားကို တရစပ္လ်က္ပစ္လိုက္သည္။
“ ပလက္...ပလက္.... ”
“ ဟင့္... ”
“ အား… ”
“ ပလက္...ပလက္... ”
“ ဗြက္... ”
ၿဖိဳးၿဖိဳးမွာ ဦးဘထူး၏ အျပဳစုေအာက္တြင္ တင္းေနေသာဖင္သားေလးမ်ား ေျပေလ်ာ့ကာ အရည္ေလးမ်ား
ထြက္က်ကုန္သည္အထိ ကာမ၏အရသာကို သိရိွသြားသည္။ ေစာက္ဖုတ္ေလး တစ္ခုလံုးလည္း သေတြးမ်ားႏွင့္
ေစာက္ရည္ေလးမ်ားပါ ေပက်ံလ်က္သည္။
* * * * *
သတို႔သမီး ထိုင္မသိမ္း အက်ႌပန္းေရာင္ေလးႏွင့္ လွခ်င္တိုင္းလွေနၿပီး ၿပီးသြားလို႔ ေပ်ာ့ေခြသြားတဲ့ ေခြၽးမေလး
ကို ဦးဘထူး တပ္မက္စြာၾကည့္လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာမွားလည္းရွက္သြားေလးမ်ားနီရဲေနသျဖင့္ သူမ၏အလွကို
ထထပ္ဆင့္လွေနေအာင္ခ်ယ္သထားလို ျဖစ္ေနသည္။
ဦးဘထူး ပုဆိုးလွန္လိုက္ၿပီး လီးကိုထုတ္ကာ ေစာက္ရည္ေလးမ်ား ရႊဲေနေသာ ေခြၽမေလးရဲ႕ စိေနေသာ
ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေလးရဲ႕ ၾကားထဲကို လီးကိုလက္ျဖင့္ကိုင္ကာ အထက္ေအာက္ ပြတ္ဆြဲလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္
ၿပဲလန္ေနေသာ ဒစ္ၿပဲႀကီးကို စိေနတဲ့အဖုတ္ေလးထဲကို ခါးေလးေကာ့ၿပီး ထိုးထည့္လိုက္သည္။
“ ျဗစ္… ”
“ ၿဗိ... ”
“ အား...အမေလး... ”
“ ေသပါၿပီ...နာလိုက္တာ… ”
“ ထပ္မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ေဖေဖရယ္... ”
“ အရမ္းနာလို႔ပါ...စပ္လဲစပ္တယ္.... ”
ေခြၽမေလးၿဖိဳးၿဖိဳး လူးလြန္႔သြားကာ ညည္းသံပါထြက္လာသည္။ မိမိလီးေၾကာင့္ ဖုတ္ဖုတ္ေလးကြဲသြားမွန္း
ဦးဘထူးသိသည္။ သားျဖစ္သူ ဖိုးေက်ာ္၏ လီးကေတာ္ေတာ္ေသးတာပဲလို႔ေတြးမိသည္။ သူလုပ္လိုက္မွ ေခြၽးမေလးရဲ႕
ဖုတ္ဖုတ္က ကြဲသြားသျဖင့္ အရသာေတြ႔ သြားသည္။
ခါးအားကိုသံုးကာ ေျဖးေျဖးေလးျခင္း ေညႇာင့္သြင္းသည္။ ေညႇာင့္ရင္းႏွင့္ပင္ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အတားအဆီက
ဦးဘထူးရဲ႕ လီးတစ္ဝက္ ေက်ာ္ေလာက္အဝင္မွာ ဒစ္ထိပ္ကို လာထိမိသည္။ ဦးဘထူး အံ့ဩသြားသည္။ ေခြၽးမေလးရဲ႕
အပ်ဳိးအေမွးပါးေလးမွန္း ဒက္ခနဲသိလိုက္သလို လီးႀကီကလည္း ထိုအပ်ဳိအေမွးေလးကို ထိုးေဖာက္ရန္အတြက္
တအားမာေထာင္လာသည္။
ပန္းေရာင္အိပ္ယာခင္းေလးမွာ အပ်ဳိအေမွးေလးေပါက္သြားရင္ ေသြးစေတြေပသြားႏိုင္သည္ကိုေတြးမိသ
ျဖင့္ ခုနက ဆုတ္ၿဖဲထားေသာ အျဖဴေရာင္ အတြင္းခံေလးကို ေခြၽးမေလး၏ ဖင္ေအာက္၌ ျဖန္႔ခင္းလိုက္သည္။
“ ဒုတ္... ”
“ ေဖာက္.... ”
“ အား... ေသပါၿပီ ေဖေဖရယ္ ”
“ ေကာင္းလိုက္တာ သမီးရယ္...ေခြၽးမေလးရယ္ ”
ၿဖိဳးၿဖိဳးရဲ႕ အပ်ဳိအေမွးပါးေလးမွာ ဦးဘထူး၏ ေဆာင့္ထည့္လိုက္ေသာ အရိွန္ေၾကာင့္ ေပါက္ျပဲသြားသည္။
ဦးဘထူး ျဖန္႔ခင္းထားေသာ အျဖဴေရာင္အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးမွာလည္း ဖုတ္ဖုတ္ေလးထဲမွ ထြက္လာေသာ
ေသြးမ်ားႏွင့္ စြန္းေပသြားသည္။
“ ျဗစ္... ”
“ ဒုတ္... ”
“ ျဗစ္... ”
“ ဒုတ္... ”
“ အား...နာလိုက္တာ ေဖေဖရယ္... ”
“ ေျဖးေျဖးလုပ္ပါေတာ့... ”
“ အမေလး... ”
“ ကြၽတ္...ကြၽတ္... ”
ရွည္လ်ားတုတ္ခိုင္ေသာ လီးႀကီးက သူမရဲ႕ သားအိမ္ကို လာထိတိုင္း သူမမွာ ေအာင့္ေအာင့္တတ္သြားသည္။
သူမ၏ ဖုတ္ဖုတ္ေလးထဲသို႔ မဆန္မၿပဲဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္လုပ္ေနေသာလီးႀကီးက ႀကီးလွသျဖင့္ ဖုတ္ဖုတ္ေလး
တစ္ခုလံုး ႀကိမ္းစပ္ေနသည္။ ဒီအေျခအေနထိေရာက္မွေတာ့ သူမလည္း ေမာင့္ေဖေဖရဲ႕ အလိုးကို ဆက္ၿပီးခံ႐ံုပဲ
ရိွေတာ့သည္။
ဦးဘထူးမွာလည္း အပ်ဳိစစ္စစ္ေလးကို လိုးေနရသျဖင့္ ဖုတ္ဖုတ္ေလးရဲ႕ က်ဥ္းၾကပ္တ့ဲ အရသာကို ေကာင္း
ေကာင္းႀကီး ခံစားေနရသည္။
“ သမီးရယ္....အား....သမီေလးရယ္... ”
“ ေဖေဖ...အား....ေဖေဖရယ္.... ”
“ ျဗစ္... ”
“ ဒုတ္... ”
“ ႁပြတ္... ”
“ ႁဗြက္ ”
တေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ေခၚၾကရင္း ကာမပန္းတိုင္သို႔ ၿပိဳင္တူတက္လွမ္း လိုက္ၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပဲ အိမ္ေရွ႕မွ ကာသံၾကားရသျဖင့္ သားျဖစ္သူ ဖိုးေက်ာ္ျပန္လာၿပီဆိုတာ သိလိုက္သည္။ ဦးဘထူး ေတြ
ေဝမေနပဲ ၿဖိဳးၿဖိဳးရဲ႕ ေသြးေလးေတြနဲ႔ ေပေနေသာ အတြင္းခံေလးကို ေကာက္ယူၿပီး ၿဖိဳးၿဖိဳးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္း
လိုက္ကာ အခန္းထဲမွ ထြက္သြားသည္။
ၿဖိဳးၿဖိဳးလည္း သူ႔ရဲ႕တြန္႔ေၾကေနေသာ သတို႔သမီးဝတ္စံုေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ၿပီးျပင္ဆင္လိုက္သည္။
ခုနကမွ ေမာင့္ေဖေဖက သူ႔ရဲ႕လီးႀကီးနဲ႔ သူမရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အားရပါးရ လိုးသြားသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလံုး
နာေနသည္။ အခုလည္း ေမာင္က အရက္မူးၿပီး ျပန္လာကာသူမကို လိုးေပအုန္းမည္။ ေမာင့္အတြက္ေတာ့ သူမစိတ္
မေကာင္းေပ။ သူမရဲ႕ ပန္းဦးကို ေမာင္ကိုယ္တိုင္ မယူခဲ့ႏိုင္လို႔ပါ။ ေမာင့္ေဖေဖကေတာ့ သူမရဲ႕ ပန္းဦးကို အဓမၼ ယူ
သြားခဲ့သည္။
“ ၿဖိဳး...ေရ... ”
“ ေမာင့္ မယားေလးေရ… ”
“ ေမာင့္ကို လာတြဲပါဦး… ”
ဖိုးေက်ာ္အာေလးလ်ာေလးျဖင့္ ၿဖိဳးၿဖိဳးကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
“ ေမာင္ ဘာလို႔အမ်ားႀကီး ေသာက္လာတာလည္း ”
“ နည္းနည္းေလးပါ....ၿဖိဳးရဲ႕ ”
အခန္းထဲေရာက္တဲ့အထိ ေမာင့္ကိုတြဲေခၚလာခဲ့သည္။ ေမာင့္ဆီက အရက္နံ႔ေတြကလည္း နံေစာ္ေနသည္။
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေမာင္ကၿဖိဳးကို ေမြ႔ယာေပၚလွဲခ်ၿပီး ထဘီလွန္ကာ ေစာေစာကမွ ေဖေဖလိုးသြားခဲ့တဲ့ ေစာက္
ဖုတ္ေလးကို ေမာင္က တန္းလိုးသည္။
ေမာင့္ေဖေဖ့တုန္းကလို သူမကိုမႏႉးမနပ္ေတာ့ ဘာအရသာမွမရိွေပ။ ဖုတ္ဖုတ္ထဲက ေမာင့္လီးက ေမာင့္
ေဖေဖ လီးေလာက္မတုတ္ မရွည္ေတာ့ ဟာတာတာ ျဖစ္ေနသည္။ သူမ ဘာေတြေလ်ာက္ ေတြးေနပါလိမ့္။ ေမာင့္
ရဲ႕လီးကို ေမာင့္ေဖေဖလီးနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္မိေနတာ ပါလားဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရွက္သြားမိသည္။
“ ျပစ္... ”
“ ေကာင္းလိုက္တာ ၿဖိဳးရယ္ ”
သူမက စဥ္းစားေတြးေနတုန္းရိွေသးတယ္ ေမာင္ကေတာ့ ၿပီးသြားသည္။ အဟုတ္ကို ဘာမွန္းမသိလိုက္ပါ။
ေမာင္သာတစ္ေယာက္တည္း ျပီးသြားသည္။ သူမကေတာ့ ၿပီးလုၿပီးခင္ေလးမွာ မၿပီးလိုက္ရေသာေၾကာင့္ စပ္တ
ငံ့ငံ့ျဖစ္က်န္ခဲ့သည္။
* * * * *
“ေဒၚျမ”
“ရွင္”
“ကေလးေတြကို မနက္စာစားရေအာင္ သြားေခၚလိုက္ပါဦး”
ဦးဘထူး၏ စကားဆံုးသည္ႏွင့္ ေဒၚျမ ဖိုးေက်ာ္ႏွင့္ ၿဖိဳးၿဖိဳးကို ေခၚဖို႔ထြက္သြားသည္။ ေဒၚျမဆိုတာကလည္း
အျခားလူမဟုတ္ေပ။ ဦးဘထူးနဲ႔ အမ်ဳိးေတာ္သည္။ ဦးဘထူးရြာကို အလႉသြားလႉတုန္းက ေဒၚျမ ေနရထိုင္ရတာ
အဆင္မေျပတာကိုေတြ႔လို႔ ၿမိဳ႕ကို ေခၚလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အိမ္မႈကိစၥလည္းႏိုင္နင္းသည္။ ယံုလည္းယံုၾကည္ရသည့္
ေဒၚျမပါေပ။
ခဏေနေတာ့ ေဒၚျမနဲ႔အတူ ဖိုးေက်ာ္တို႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ပါလာသည္။ ဦးဘထူး ကေတာ့ ခပ္တည္
တည္ပင္ ေကာ္ဖီေသာက္လိုက္ သတင္းစာဖတ္လိုက္ လုပ္ေနသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဖို႔ ေဒၚျမက ေကာ္ဖီႏွင့္ မုန္႔ကို
စီစဥ္ေပးလိုက္သည္။
“ သား ”
“ ဗ်ာ...ေဖေဖ ”
“ မဂၤလာေဆာင္နဲ႔ အလုပ္ေတြမ်ားေနေတာ့ ကုမၸဏီကို ေဖေဖမသြားျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ ”
“ ဒီၾကားထဲမွာ ဦးစိုးမင္းနဲ႔ ေဖေဖလႊဲထားရတယ္ ”
“ သား မနက္စာစားၿပီးရင္ ေဖေဖတို႔ရဲ႕ ကုမၸဏီကို သြားလိုက္ဦး ”
“ ေဖေဖကေတာ့ သားလည္းမိန္းမရၿပီဆိုေတာ့ နားလိုက္ဦးမယ္ ”
“ သားက ဦးစိုးမင္းနဲ႔တြဲၿပီး ကုမၸဏီကကို တိုးတက္ေအာင္လုပ္ ”
“ တကယ္လို႔ လုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီးနားမလည္တာရိွရင္ အခက္အခဲရိွရင္ ေဖေဖကိုေျပာ ဟုတ္ၿပီလား ”
“ ဟုတ္ကဲ့ စိတ္ခ်ပါေဖေဖ သားေသခ်ာလုပ္ပါ့မယ္ ”
“ ေအးေအး ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ ”
ၿဖိဳးၿဖိဳးလည္း မေန႔ကဘာမျဖစ္ခဲ့သလို ဟန္ေဆာင္ကာ စားစရာရိွတာစား ေသာက္စရာရိွတာ ေသာက္ေန
သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ခပ္တည္တည္ပင္။ ဦးဘထူးတို႔ ေျပာေနၾကတာကို ေခါင္းငံုၿပီး စားေသာက္ရင္းက နာေထာင္
ေနသည္။
အမွန္ကေတာ့ ဦးဘထူး ညစ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႔သားကို ေကာင္မေလး အနားမရိွေအာင္ ဂြင္ဆင္
လိုက္သည္သာ။ လွပေသာ ၿဖိဳးၿဖိဳးကို အားပါးတရ ထပ္ခ်စ္ခ်င္ေသးသည္။ အခုလည္းၾကည့္ေလ မနက္စာ စားၿပီး
ထသြားေသာ ေခြၽးမျဖစ္သူရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းအလွကို တပ္မက္စြာလိုက္ၾကည့္ေနသည္။ မေန႔က အျဖစ္အပ်က္ေတြ ျပန္
ေတြးမိေတာ့ လီးကေတာင္လာျပန္သည္။
“ကလစ္..”
တံခါးဖြင့္သံ တိုးတိုးေလးၾကားလိုက္လို႔ ျဖဳးၿဖိဳး အိပ္ရင္းလွည့္ၾကည့္မိသည္။
“ ဟင္... ”
“ ေဖေဖ... ”
“ ဘာလာလုပ္တာလည္း... ”
“ သမီးေလးကို ခ်စ္ရတာမဝေသးလို႔ လာတာေပါ့ ”
“ သမီးကို အရမ္းခ်စ္မိသြားၿပီကြယ္ ”
“ ရႊတ္...ရႊတ္...ရႊတ္... ”
ဦးဘထူးေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ၿဖိဳးအိပ္ေနတဲ့ ကုတင္ေပၚမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ၿဖိဳးရဲ႕ ႏုနယ္တဲ့မ်က္ႏွာေလးကို
သူ႔ႏွာေခါင္းနဲ႔ နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ ၿဖိဳးၿဖိဳးရဲ႕ ပါးေပၚမွာ လိမ္းထားေသာ သနပ္ခါးမ်ား ေမွးမိွန္သြားသည္ အထိ
ဦးဘထူး နမ္း႐ိႈက္လိုက္သည္။
“ ဟင့္အင္း...မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့... ”
“ လႊတ္...ပါ.... ”
အေပၚကေန အုပ္မိုးၿပီး မိမိပါးေလးကို တရစပ္နမ္းေနေသာ ဦးဘထူး၏ ခႏၶာကိုယ္ကိုႀကီးကို တြန္းကာ
ၿဖိဳးၿဖိဳးေျပာလိုက္သည္။ ေျပာလို႔သာေျပာ၊ တြန္းလို႔သာတြန္းေနရတာ ဦးဘထူးက မိမိအေပၚမွာ အဲဒီလို ဇြတ္အတင္း
အဓမၼလုပ္ေနတာေတြကို မိမိ၏ မသိစိတ္ေတြက ေက်နပ္ေနမိတာ။ ၿဖိဳးကို ေမာင့္ေဖေဖက အဲဒီလိုအတင္း အဓမၼ
လုပ္ေလ ၿဖိဳးရဲ႕ အေသြးအသားေတြက ပိုဆာေလာင္လာသလိုပါပဲ။
“ ႁပြတ္...ႁပြတ္....ႁပြတ္... ”
“ ပလပ္...ပလပ္...ပလပ္.... ”
“ ႁပြတ္...ႁပြတ္....ႁပြတ္... ”
အခုလည္းၾကည့္ေလ ေမာင့္လို ဖုတ္ဖုတ္ေလးကိုတန္းမလိုးပဲနဲ႔ ပါးေလးနမ္းလိုက္၊ ႏႈတ္ခမ္းေလးစုပ္လိုက္၊
ႏို႔ေလးစို႔လိုက္၊ ဗိုက္သားေလးေတြကို သူ႔လ်ာျပားႀကီးနဲ႔ လ်က္လိုက္၊ ဖုတ္ဖုတ္ေလးကို လ်က္လိုက္၊ ေစာက္စိေလး
ကိုစုပ္လိုက္နဲ႔ သူမကို ကာမစိတ္ေတြ မထႂကြလို႔မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနရတာ။
“ ႁပြတ္...ႁပြတ္....ႁပြတ္... ”
“ အို...အား... ”
တဆင့္ၿပီးတဆင့္လုပ္လာရင္းကေန ၿဖိဳးရဲ႕ ျဖဴဝင္းၿပီး ေဖာင္းအိေနတဲ့ ေျခေခ်ာင္းေလး ေတြကိုပါမခ်န္
စုပ္ေနေတာ့ ၿဖိဳးေလ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းကိုမသိဘူး ဖုတ္ဖုတ္ေလးကို အလိုးမခံရပဲနဲ႔ တစ္ခ်ီၿပီးသြားတယ္။
ေခြၽးမေလး၏ ခါးေလးေကာ့တတ္ သြားသျဖင့္ ေခြၽးမေလး တစ္ခ်ီၿပီးသြားမွန္း ဦးဘထူးသိလိုက္သည္။
ေခြၽးမေလးရဲ႕ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို စုပ္ေနတာကရပ္လိုက္ကာ ေခြၽးမေလး၏ ရင္ဘတ္ေပၚတက္ခြလိုက္သည္။
ေခြၽမျဖစ္သူၿဖိဳးရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို မိမ္ကိုယ္လံုးဖိမိမွာစိုးသျဖင့္ ဒူးႏွစ္ဘက္ကို ေဘးသို႔ကားေထာက္လိုက္ၿပီး ပုဆိုး
ေအာက္စကို ဆြဲလွန္လိုက္သည္။
“ ဟင္... ”
မ်က္ႏွာနားတြင္ေဝ့ဝဲကာ ေပၚထြက္လာေသာ ေမာင့္ေဖေဖရဲ႕လီးႀကီးက အေတာ္ႀကီးလွသျဖင့္ သူမယာင္ၿပီး
ေတာ့ အသံထြက္မိသည္။
“ ကိုင္ၾကည့္ပါဦး...သမီးရဲ႕...”
သူမရဲ႕ ျဖဴေဖြးေနနဲ႔ လက္ဖက္ကို ဆြဲယူၿပီး သူ႔လီး ညိဳညိဳတုတ္တုတ္ႀကီးကို ကိုင္ခိုင္းတာ။ လီးႀကီးကလည္း
ႀကီးလိုက္တာ သူမရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္မဆန္႔။ ရွည္လိုက္တာကလည္း သူမလက္သီးစုပ္နဲ႔ဆို ငါးစုပ္စာေလာက္ရိွသည္။
အေၾကာေတြကလည္း အၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနသည္။
“ ေဖ့ေဖ့လီးနဲ႔ ေဖေဖ့သားလီး ဘယ္သူကပိုႀကီးလဲ... ”
“ ဟာ...ေဖေဖကလည္း...ဘာေတြလာ... ”
“ ပလြတ္... ”
“ အု... ”
ၿဖိဳးေျပာေနတာေလးေတာင္မဆံုးလိုက္ဘူး။ ေျပာရင္းတန္းလန္းဟေနတဲ့ ၿဖိဳးရဲ႕ ပါးစပ္ထဲကို ေမာင္ေမာင့္
ေဖေဖရဲ႕လီးဒစ္ႀကီးဝင္လာလို႔ ၿဖိဳးမွာ အသက္႐ႉေတာင္ၾကပ္သြားတယ္။
သူမရဲ႕ ေခါင္းကို ေမာင့္ေဖေဖက လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ထိန္းကိုင္ထားေတာ့ ႐ုန္းလို႔ကမရေပ။
“ ပလြတ္...ပလြတ္ ”
ဦးဘထူးကေတာ့ သူ႔ေခြၽးမေလးရဲ႕ေခါင္းကိုကိုင္ၿပီး သူ႔လီးဒစ္ကို ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္နဲ႔ ေခြၽးမေလးရဲ႕
ပါးစပ္ေလးကို လိုးေနသည္။ ၿဖိဳးၿဖိဳးလည္း မထူးေတာ့ၿပီမို႔ ပါးစပ္ေလးကို အစြမ္းကုန္ဟကာ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ႔
လိုးေနေသာ ေမာင့္ေဖေဖရဲ႕ လီးဒစ္ႀကီးကို မ်က္လံုးကေလး မိွတ္ကာ ၿငိမ္ခံေနေတာ့သည္။ ဦးဘထူးကေတာ့
မ်က္လံုးေလးမိွတ္ၿပီး ၿငိမ္ခံေနရွာေသာ ေခြၽးမေလးရဲ႕ ႏုနယ္တဲ့ မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ရင္း ပါးစပ္ေလးကို လိုးေနရ
သျဖင့္ ေျပာမျပတတ္ ေလာက္ေအာင္ အရသာေတြ႔ေနသည္။
“ ပလြတ္...ပလြတ္ ”
“ ျပစ္...ျပစ္... ”
“ အား...သမီး...သမီး...သမီးေလးရယ္ ”
ေခြၽးမေလးရဲ႕ပါးစပ္ကို လိုးေနရင္းက စိတ္မိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ လရည္မ်ားထြက္ကာ ေခြၽးမေလးၿဖိဳးရဲ႕ ပါးစပ္ထဲမွာ
ပဲ ၿပီးသြားသည္။
“ အြန္း...အြန္း.... ”
“ ဂလု... ”
ဦးဘထူးမွာ သူ႔လီးႀကီးကို မိမိ၏ ပါးစပ္ထဲမွ မထုတ္ေသးပဲ စိမ္ထားသျဖင့္ လရည္မ်ားကို ေထြးထုပ္လို႔ မရပဲ
သူမလည္ေခ်ာင္းထဲစီးဝင္သြားသည္။ မိမိ၏ ပါးစပ္ေလးကို ပါေမာင့္ေဖေဖမညႇာမတာလိုးၿပီးၿပီး ပါးစပ္ပန္းဦးကိုပါ
ထပ္ေႁခြသြားသည္။
“ ပလြတ္... ”
ဦးဘထူး၏ လီးႀကီးမွာ ၿပီးသြားေပမယ့္လည္း သူမပါးစပ္ထဲက ထုတ္လိုက္တဲ့အခါမွာ လီးတန္ႀကီးက
ေတာင္ၿမဲတိုင္းေတာင္ေနသည္ အရိွန္မေသေသးေပ။ ဒါေတြေၾကာင့္မို႔လည္း သူမက ေမာင့္ေဖေဖရဲ႕ လီးႀကီးကို
ေမာင့္ရဲ႕လီးထက္ႏွစ္သက္မိတာ။
“ သမီးရယ္....ခ်စ္ၿပီးရင္း ခ်စ္မိေနၿပီကြယ္ ”
သူမကိုအဲဒီလိုေျပာၿပီး သူမအဖုတ္ေလးကို ထပ္လိုးတာ။ သူမဖုတ္ဖုတ္ေလးကို နာရီဝက္ေလာက္
လိုးၿပီးမွ ေမာင့္ေဖေဖ ေနာက္ခ်ီၿပီးသြားသလို သူမလည္း သူနဲ႔အတူ တစ္ခ်ီထပ္ၿပီးခဲ့ရတယ္။ ေမာင့္ေဖေဖနဲ႔အတူ
ကာမစက္ယွက္ရတာကို ၿဖိဳးအရမ္း ႏွစ္ခ်ဳိက္သြာမိတယ္။ ၿဖိဳးမွာ က်န္ေသးတဲ့ ပန္းဦးေတြကိုလည္း ေမာင့္ေဖေဖ
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ပဲ ယူယူ ၿဖိဳးျငင္းႏိုင္မယ္ မထင္ေတာ့ပါဘူး။ ဪ သူမရဲ႕ ပန္းဦးေလးေတြကို တစ္ခုျခင္းေခြၽမယ့္
ပန္းဦးေခြၽမယ့္ ေမာင့္ေဖေဖေဖပါေလ....

ၿပီးပါၿပီ။

အပန္းမၾကီးဘူး ဆိုပါက ေက်းဇူးတုန္႔ျပန္ေသာအေနျဖစ္ Blog ေဘးေတြ ေအာက္ေတြမွာ ထည့္ထားေသာ ေၾကာ္ျငာပံုေလးမ်ားအား တစ္ခ်က္စီ ကလစ္ျပီး ၾကည့္ေပးႏိုင္ပါတယ္ အျပန္အလွန္ေပါ့